ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπóθεση Αρ. 1423/2008)

 

 

5 Οκτωβρίου, 2011

 

[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΝΙΚΟΣ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΔΗΜΟΥ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΥ

ΑΥΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΜΙΚΑΙΟΥ,

 

Αιτητής,

 

ν.  

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

 

Καθ'ων η αίτηση.

 

Αρ. Γεωργίου, για τον Αιτητή.

 

Δ. Εργατούδη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή του ο αιτητής ζητά «Απόφαση και/ή διαταγή του σεβαστού Δικαστηρίου για ακύρωση των όρων 65, 343 και 501 που τέθηκαν με την πολεοδομική άδεια ημερομηνίας 24/6/2008 στους όρους χορήγησης άδειας για μετατροπή χωραφιού σε ένα οικόπεδο με την αίτηση αρ. ΛΕΥ/00027/2008».

 

Τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα προσφυγή είναι απλά, έχουν δε ως εξής. Ο αιτητής είναι εγγεγραμμένος ιδιοκτήτης του ακινήτου με αριθμό τεμαχίου 1471, Φ./Σχ. ΧΧ1Χ.5, το οποίο βρίσκεται στο χωριό Ακάκι της επαρχίας Λευκωσίας. Με αίτηση του στην Πολεοδομική Αρχή ημερομηνίας 8/1/2008, ο αιτητής ζήτησε όπως του χορηγηθεί άδεια για οικοπεδοποίηση του τεμαχίου του. Η Πολεοδομική Αρχή του χορήγησε την υπ' αριθμό ΛΕΥ/00027/2008 πολεοδομική άδεια και επέβαλε, μεταξύ άλλων, και τους εξής υπό αντίρρηση όρους:

 

"(65) Η διαίρεση της ακίνητης ιδιοκτησίας να εκτελεσθεί ακριβώς                όπως δείχνεται στα εγκριμένα σχέδια. Όλοι οι δρόμοι, πεζόδρομοι, χώροι στάθμευσης και χώροι πρασίνου/πλατείες που δείχνονται στο εγκριμένο χωρομετρικό σχέδιο να κατασκευαστούν όπως περιγράφεται πιο κάτω και να εγγραφούν ως δημόσιοι.

 

(343) Η προτεινόμενη διάβαση πεζών πλάτους 1,5 μέχρι 3,0 μ. θα κατασκευαστεί με οπλισμένο σκυρόδεμα για να μπορεί να χρησιμοποιείται προσωρινά και ως είσοδος οχημάτων για το προτεινόμενο οικόπεδο με αρ. 1 και αυτή θα αρμολογηθεί σε σχήματα πλακών 0.40 Χ 0.40 μέτρα, για να είναι παρόμοια με τα υπόλοιπα πεζοδρόμια του διαχωρισμού. Μετά την συμπλήρωση του δικτύου των δρόμων της περιοχής η διάβαση θα σταματήσει να χρησιμοποιείται από οχήματα και στα σημεία που θα ενώνεται με το ασφαλτικό οδόστρωμα των δύο δρόμων θα επανακατασκευαστεί πάνω σε μόνιμη βάση και θα τοποθετηθούν κράσπεδα για να παρεμποδιστεί η διέλευση οχημάτων μέσα από αυτή.

 

(501) Η κατασκευή του πεζόδρομου από το ψηφίο Α - Β να συνδέεται ομαλά με το υπόλοιπο μέρος του τεμαχίου για διασφάλιση λωρίδας διάβασης πλάτους 6,00μ. όπως έχει εγκριθεί με τη χορηγηθείσα πολεοδομική άδεια με αρ. ΛΕΥ/0600/2006 στις 21.9.2006 για αναπροσαρμογή συνόρων."

 

 

Για σκοπούς ολοκληρωμένης εικόνας αναφορικά με τα γεγονότα που περιβάλλουν την παρούσα προσφυγή, θα πρέπει επίσης να λεχθούν και τα πιο κάτω.

 

Αρχικά, και συγκεκριμένα το 2006, ο αιτητής υπέβαλε την υπ' αρ. ΛΕΥ/0601/2006 αίτηση για να του χορηγηθεί άδεια όπως ανεγείρει εντός του τεμαχίου του, το οποίο να σημειωθεί βρισκόταν στη Ζώνη Ε1 που ήταν βιοτεχνική ζώνη κατηγορίας Β, δύο βιοτεχνικές μονάδες. Της εν λόγω αίτησης, είχε προηγηθεί η υπ' αρ. ΛΕΥ/0600/2006 αίτηση του αιτητή, η οποία και εγκρίθηκε, η οποία αφορούσε αναπροσαρμογή συνόρων με το τεμάχιο 1472 που ανήκε σε τρίτους. Στόχος της εν λόγω αίτησης ήταν η απόκτηση πρόσβασης από το τεμάχιο του αιτητή στο δημόσιο δρόμο, πλάτους                     6 μέτρων.

 

Στα πλαίσια εξέτασης της αίτησης ΛΕΥ/0601/2006 για άδεια ανέγερσης βιοτεχνικών μονάδων, υποδείχθηκε στον αιτητή ο επηρεασμός του τεμαχίου του από το προτεινόμενο οδικό δίκτυο της ευρύτερης βιοτεχνικής ζώνης. Ο εν λόγω επηρεασμός αφορούσε την κατασκευή πεζοδρομίου πλάτους 6 μέτρων. Ενόψει των διαμαρτυριών του αιτητή, η Πολεοδομική Αρχή, ενεργώντας με βάση τις πρόνοιες της παραγράφου 1(β) της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής, εισηγήθηκε στον αιτητή όπως υποβάλει αίτηση για οικοπεδοποίηση του τεμαχίου του έτσι ώστε να καταστεί δυνατή η διασφάλιση των απαραίτητων συνθηκών ανάπτυξης της περιοχής, με βάση τα σχετικά σχέδια που είχαν ετοιμαστεί από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως.

 

Παρά το γεγονός ότι ο αιτητής αρχικά απέρριψε την πιο πάνω εισήγηση της Πολεοδομικής Αρχής, στη συνέχεια και συγκεκριμένα στις 8/1/2008, υπέβαλε την υπ' αριθμό ΛΕΥ/00027/2008 αίτηση για να του χορηγηθεί άδεια οικοπεδοποίησης του επίδικου τεμαχίου. Πρόκειται για την αίτηση στα πλαίσια της οποίας εκδόθηκε η άδεια υπό όρους, μεταξύ των οποίων και οι όροι που ο αιτητής προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή του. Η αίτηση συνοδευόταν από χωρομετρικό και χωροταξικό σχέδιο, στο οποίο ο αιτητής εισηγείτο την κατασκευή πεζόδρομου πλάτους 3 μέτρων, με επηρεασμό μέρους του τεμαχίου του μόνο 1.5 μέτρων και χωρίς λωρίδα δημόσιου χώρου πρασίνου κατά μήκος του ποταμού. Να σημειωθεί ότι της αίτησης για οικοπεδοποίηση του επίδικου τεμαχίου, προηγήθηκε συνάντηση της πλευράς του αιτητή με αρμόδιο λειτουργό της Πολεοδομίας, κατά την οποία συζητήθηκε και συμφωνήθηκε μείωση του πλάτους του αρχικά εισηγηθέντος πεζοδρομίου από 6 μέτρα σε 3 μέτρα από το τεμάχιο του αιτητή και η κατασκευή λωρίδας δημόσιου χώρου πρασίνου πλάτους 1.5 μέτρων κατά μήκος του δυτικού συνόρου του τεμαχίου με τον ποταμό Ακακίου.

 

Η Πολεοδομική Αρχή αφού τροποποίησε μερικώς το προτεινόμενο από τον αιτητή χωρομετρικό και χωροταξικό σχέδιο, έκδωσε την πολεοδομική άδεια για οικοπεδοποίηση του επίδικου τεμαχίου με τους υπό αντίρρηση όρους. Στη συνέχεια, ο αιτητής υπέβαλε τροποποιημένα σχέδια για σκοπούς της αίτησης του ΛΕΥ/0601/2006. Ως αποτέλεσμα της καταχώρισης των τροποποιημένων σχεδίων εγκρίθηκε η αίτηση ΛΕΥ/0601/2006 και χορηγήθηκε στον αιτητή πολεοδομική άδεια για ανέγερση βιοτεχνικών μονάδων στο επίδικο τεμάχιο.

 

Ο αιτητής προβάλλει τους εξής λόγους ακύρωσης. Οι καθ'ων η αίτηση ενήργησαν κατά παράβαση των περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας σχετικών Νόμων και Κανονισμών και κατά τρόπο που παραβιάζει το κατοχυρωμένο δυνάμει του άρθρου 23 του Συντάγματος δικαίωμα του. Τέλος, είναι η θέση του αιτητή ότι η επίδικη απόφαση είναι προϊόν ανεπαρκούς έρευνας, ενώ στερείται και αιτιολογίας.

 

Στον αντίποδα, η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ'ων η αίτηση, πέραν των ενστάσεων της επί της ουσίας των προβαλλόμενων λόγων ακύρωσης, εγείρει δύο προδικαστικές ενστάσεις. Ισχυρίζεται συγκεκριμένα ότι η παρούσα προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί στο προκαταρκτικό στάδιο, χωρίς να εξεταστεί η ουσία της, για δύο λόγους: Πρώτο, γιατί με την προσφυγή δεν προσβάλλεται η πολεοδομική άδεια, αλλά μόνο συγκεκριμένοι όροι της, οι οποίοι όμως δεν μπορούν εφόσον δεν αποτελούν αυτοτελή πράξη να προσβληθούν, και δεύτερο, γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση τυγχάνει πλήρους εφαρμογής το δόγμα της επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας.

 

Για τους πιο κάτω λόγους και οι δύο προδικαστικές ενστάσεις θα πρέπει να πετύχουν και συνακόλουθα η προσφυγή να απορριφθεί.

 

Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής προσβάλλει συγκεκριμένους όρους της πολεοδομικής άδειας αυτοτελώς. Δεν προσβάλλει αυτή την ίδια την άδεια. Με δοσμένο το γεγονός αυτό, το θέμα που εγείρεται, όπως πολύ ορθά υποδεικνύει η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ'ων η αίτηση, διέπεται από τις πρόνοιες του άρθρου 25(2) του Νόμου 90/72[1]. Στόχος των εν λόγω προνοιών, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν από την Ολομέλεια στην υπόθεση Κυπριακό Διϋλιστήριο Πετρελαίου ν. Δήμου Λάρνακας (2000) 3 Α.Α.Δ. 345, είναι να καταστήσουν τους όρους που τίθενται σε μια πολεοδομική άδεια, αναπόσπαστο μέρος της άδειας αυτής. Από τη στιγμή που οι όροι θεωρούνται αναπόσπαστο μέρος της άδειας, «δεν μπορεί», όπως κατά τρόπο σαφή και ξεκάθαρο τέθηκε από την Ολομέλεια δια στόματος Π. Καλλή, Δ. «να λεχθεί ότι η πράξη είναι διακριτή και ότι οι επίδικοι όροι μπορούν να προσβληθούν αυτοτελώς». Ως αποτέλεσμα, η πρώτη προδικαστική ένσταση θα πρέπει να πετύχει και η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί σε αυτό το προδικαστικό στάδιο.

 

Όπως έχω ήδη αναφέρει, ο αιτητής παρά τη διαφωνία του με τους επίδικους όρους της πολεοδομικής άδειας, χρησιμοποίησε την άδεια, με την έννοια ότι αφού προέβη σε τροποποίηση των αρχικών σχεδίων που είχε υποβάλει στα πλαίσια της αίτησης του ΛΕΥ/0601/2006, ώστε αυτά να συνάδουν με τα εγκεκριμένα από την Πολεοδομία σχέδια, υιοθετώντας στην πραγματικότητα την πολεοδομική άδεια στο σύνολό της, τα υπέβαλε για σκοπούς εξασφάλισης της πολεοδομικής άδειας για ανέγερση βιοτεχνικών μονάδων στο τεμάχιο του, την οποία πολεοδομική άδεια αφού εξασφάλισε, προχώρησε στην υλοποίηση της συγκεκριμένης ανάπτυξης του τεμαχίου του. Με αυτό τον τρόπο ο αιτητής έχει προσπορισθεί όφελος από την πολεοδομική άδεια που περιείχε τους επίδικους όρους, ενώ ταυτόχρονα με την προσφυγή του αμφισβητεί τη νομιμότητα των επίδικων όρων. Έχω την άποψη ότι υπό αυτές τις συνθήκες και περιστάσεις τυγχάνει πλήρους εφαρμογής το δόγμα της επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας, το οποίο όπως έχει νομολογηθεί λειτουργεί όταν υπάρχει το στοιχείο της παράλληλης επιδοκιμασίας και αποδοκιμασίας προς αποκόμιση μεγαλύτερου οφέλους (βλ. Ηλία κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 884 και Δημοκρατία ν. China Wanbao Engineering Corporation (2000) 3 Α.Α.Δ 406). Ως αποτέλεσμα και η δεύτερη προδικαστική ένσταση θα πρέπει να πετύχει και η προσφυγή θα πρέπει και γι' αυτό το λόγο να απορριφθεί.

 

 

 

 

 

 

Ενόψει όλων των πιο πάνω, οι προδικαστικές ενστάσεις επιτυγχάνουν. Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα €1.500 υπέρ των καθ'ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.

 

 

 

 

 

 

                                                                   Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,

Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΔΓ