ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Χαραλάμπους Μιχαήλ ν. Cyprus Investment & Securities Corporation Ltd (2010) 1 ΑΑΔ 2103
Δημοκρατία ν. Πανταζή (1991) 3 ΑΑΔ 47
Δημοκρατία ν. Ανδρέου & άλλων (1993) 3 ΑΑΔ 153
Mιχαηλίδου Kάννα Στέλλα ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 112
Γιαγκουλλής Όθωνας ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 481
Πούρος Πανίκος και Άλλοι ν. Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου και Άλλων (2001) 3 ΑΑΔ 374
Χατζηλουκά Φρόσω ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 643
Θεμιστοκλέους Mάρθα ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2009) 3 ΑΑΔ 495
Χατζηχριστοφόρου Μυρούλα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2010) 3 ΑΑΔ 362
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(Υπόθεση Αρ. 1736/2009)
12 Σεπτεμβρίου, 2011
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Στ. Ιερωνυμίδης, για τον Αιτητή.
Δ, Εργατούδη, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδ. Μέρος.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) ημερ. 16.9.09 με την οποία προήχθη το ενδ. μέρος Πατρίτσια Χατζησωτηρίου στη μόνιμη θέση Ανώτερου Λειτουργού Τύπου και Πληροφοριών στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών από 1.10.09 αντί του ιδίου.
Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής και για την πλήρωσή της, κρίθηκαν ως προάξιμοι έξι υποψήφιοι. Στη συνεδρία της ΕΔΥ ημερ. 16.9.09, παρέστη και η διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών. Κρίθηκε αρχικά ότι το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, κατείχαν τόσο ο αιτητής με βάση το μεταπτυχιακό του στην επικοινωνία (M.Sc. in Mass Communication) όσο και το ενδ. μέρος με βάση το μεταπτυχιακό της τίτλο (Maitrice) σε υφολογική μελέτη του Γαλλικού και Αγγλικού Τύπου. Η διευθύντρια προβαίνοντας στη σύσταση της, μεταξύ άλλων, ανέφερε,
«Αφού έλαβα υπόψη μου όλα τα νομολογημένα κριτήρια στο σύνολό τους, συστήνω για προαγωγή την Χατζησωτηρίου Πατρίσια, που είναι ίση ή και υπερέχει οριακά σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις των τελευταίων δέκα χρόνων, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα λόγω ισοπέδωσης, κατέχει το πλεονέκτημα που προβλέπεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας, με βάση το μεταπτυχιακό της τίτλο (Maitrice) σε υφολογική μελέτη του Γαλλικού και Αγγλικού Τύπου, και, πέραν αυτού, διαθέτει επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν (Licence Γαλλικής Φιλολογίας), το οποίο, αν και δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, εντούτοις είναι σχετικό με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης και, ως εκ τούτου, απέδωσα σε αυτό τη δέουσα βαρύτητα.
Οσον αφορά στην αρχαιότητα, η συστηνόμενη υπερέχει έναντι των άλλων υποψηφίων στην παρούσα θέση, πλην του Χριστοδούλου Ανδρέα, ο οποίος όμως δεν υπερέχει σε αξία και υστερεί σε προσόντα. Αναλυτικότερα, ο Χριστοδούλου διαθέτει, όπως και η συστηθείσα, το προβλεπόμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας πλεονέκτημα με βάση το μεταπτυχιακό του τίτλο στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας (M.Sc. Mass Communication) καθώς και μεταπτυχιακό τίτλο στη Γεωγραφία (M.Phil.Geography), ο οποίος, όμως αν και αποτελεί επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν, δεν είναι σχετικός με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης και, επομένως, δεν μπορώ να αποδώσω σε αυτό ουσιώδη βαρύτητα. Εξάλλου, δεν παραλείπω να λάβω υπόψη μου ότι το κριτήριο της αρχαιότητας, στο οποίο ο Χριστοδούλου προηγείται, κατά δύο χρόνια στην παρούσα θέση, έχει αποδυναμωμένη βαρύτητα όταν πρόκειται για θέσεις ψηλά στην ιεραρχία, όπως η παρούσα, σύμφωνα με την πάγια επί του θέματος νομολογία (βλ. Δημοκρατία ν. Πανταζή (1991) 3 Α.Α.Δ. 47).»
Η ΕΔΥ, μετά την αποχώρηση της Διευθύντριας, προέβη σε σύγκριση των υποψηφίων, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το ενδ. μέρος υπερείχε με βάση το σύνολο των καθιερωμένων κριτηρίων και αποφάσισε να της προσφέρει προαγωγή με το εξής σκεπτικό:
«Επιλέγοντας τη Χατζησωτηρίου, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έλαβε υπόψη της ότι αυτή είναι ίση σε αξία με τους μη επιλεγέντες, όπως η αξία αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ΄ αυτές των τελευταίων χρόνων, στις οποίες αποδίδεται ιδιαίτερη βαρύτητα, έχοντας αξιολογηθεί ως καθόλα Εξαίρετη. Πρόσθετα, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι η επιλεγείσα διαθέτει το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας «Μεταπτυχιακιό προσόν ή μετεκπαίδευση σε θέματα Δημοσιογραφίας, Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας, Δημοσίων Σχέσεων, Δημόσιας Διοίκησης ή Γλωσσών», σύμφωνα με το μεταπτυχιακό τίτλο που διαθέτει. Πρόσθετα, η επιλεγείσα διαθέτει επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν (Licence Γαλλικής Φιλολογίας), το οποίο, αν και δεν απαιτείται από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν, εντούτοις, είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και, συνεπώς, αποδόθηκε σε αυτό η δέουσα βαρύτητα. Πέραν αυτών, η Χατζησωτηρίου διαθέτει υπέρ της τη σύσταση της Διευθύντριας.
.........................................................................»
Η Επιτροπή σημείωσε, επίσης, ότι ο υποψήφιος Χριστοδούλου Αντρέας (α/α:1), πέραν του πλεονεκτήματος, διαθέτει επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν (M.Phil. Geography), το οποίο, όμως δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης και, συνεπώς, δεν μπορούσε να αποδώσει σε αυτό ουσιώδη βαρύτητα.
Οσον αφορά στην αρχαιότητα, η Επιτροπή έλαβε υπόψη ότι η επιλεγείσα υπερέχει όλων, κατά δύο και πλέον έτη στην παρούσα θέση, πλην του υποψηφίου Χριστοδούλου Ανδρέα (α/α:1), ο οποίος προηγείται κατά δύο χρόνια και του οποίου η αρχαιότητα επίσης ανάγεται στην παρούσα θέση.»
O αιτητής προβάλλει ως πρώτο λόγο ακύρωσης την παραγνώριση της υπέρτερης πείρας του. Θεωρεί ότι τα καθήκοντα που εκτελούσε ήταν σημαντικότερα από εκείνα που εκτελούσε το ενδ. μέρος και εισηγείται πως με δεδομένη την εξαίρετη απόδοση του στην εκτέλεση των εν λόγω καθηκόντων του, η κατά δυο έτη αρχαιότητά του έναντι του ενδ. μέρους, προσθέτει σημαντικά στην πείρα του. Επικαλείται προς τούτο νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία η υπεροχή σε αρχαιότητα, όταν πρόκειται για εξαίρετους υπάλληλους, συνεπάγεται και μεγαλύτερη πείρα με αποτέλεσμα την επαύξηση της αξίας του αρχαιότερου.
Από τα στοιχεία που έχω ενώπιόν μου προκύπτει, ότι ο αιτητής αποσπάστηκε στο Υπουργείο Εσωτερικών από το 2001. Παρότι βρισκόταν στην ίδια οργανική θέση με το ενδ. μέρος, αυτός εκτελούσε διαφορετικά καθήκοντα (ανάπτυξη νομορυθμιστικού πλαισίου για θέματα ραδιοτηλεόρασης και κινηματογράφου, εναρμόνιση με το κοινοτικό κεκτημένο, συμμετοχή σε προγράμματα/επιτροπές του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ΜΜΕ και εκπροσώπηση της Δημοκρατίας σε ευρωπαϊκά όργανα για οπτικοακουστικά).
Η εισήγηση του δικηγόρου του ενδ. μέρους ότι τα καθήκοντα αυτά που εκτελούσε ο αιτητής κατά την απόσπαση του δεν σχετίζονταν με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης και ότι επρόκειτο για εξωγενή παράγοντα δεν με βρίσκει σύμφωνο. Ωστόσο η εκτέλεση τέτοιων καθηκόντων από τον αιτητή, δε θα μπορούσε να δικαιολογήσει οποιαδήποτε διάκριση μεταξύ των δυο σε πείρα και αξία, γιατί σε αυτή την περίπτωση, το ενδ. μέρος που εκτελούσε με εξίσου εξαίρετη απόδοση καθήκοντα άμεσα σχετικά με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, θα ετύγχανε άνισης και δυσμενούς μεταχείρισης. Το είδος ή η φύση των καθηκόντων που εκτελούν οι υπάλληλοι, δεν αποτελεί μέτρο κρίσης της αξίας. Μέτρο κρίσης της αξίας τους είναι η επάρκεια και η αποτελεσματικότητα με την οποία ασκούν τα καθήκοντα που τους ανατίθενται, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες υπηρεσιακές τους εκθέσεις. (Θεμιστοκλέους ν. Δημοκρατίας (2009) 3 ΑΑΔ 495).
Ως προς το θέμα της κατά δύο χρόνια περισσότερης διάρκειας εκτέλεσης των καθηκόντων της αμέσως προηγούμενης θέσης από τον αιτητή που συμβάλλει στην πείρα του, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η πείρα δεν αποτελεί ξεχωριστό παράγοντα που η ΕΔΥ λαμβάνει υπόψη αφού δεν περιλαμβάνεται στα νομοθετημένα κριτήρια προαγωγής κατά το άρθρο 35(3) του Ν.1/90, αλλά προσμετρά στην εκτίμηση του κριτηρίου της αξίας. Σε αυτή την περίπτωση, οι εμπιστευτικές εκθέσεις αποκαλύπτουν ότι τόσο ο αιτητής όσο και το ενδ. μέρος ήταν εξίσου εξαίρετοι υπάλληλοι. Η αρχαιότητα του αιτητή κατά δύο χρόνια έναντι του ενδ. μέρους αναδεικνύει την κατά τεκμήριο υπεροχή του σε πείρα, στοιχείο αποφασιστικής σημασίας υπό τις περιστάσεις, εφόσον είχε αποκτηθεί από τον αιτητή κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης που προηγείται της επίδικής. (Βλ. Μιχαηλίδου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 112, Χατζηλούκα ν. Δημοκρατίας (2001) 3(Β) ΑΑΔ 643, Μυρούλλα Χατζηχριστοφόρου ν. ΕΔΥ, ΑΕ 167/07, ημερ. 6.7.10.)
Ο αιτητής προβάλλει περαιτέρω ότι υπερέχει έκδηλα σε όλα τα κριτήρια έναντι του ενδ. μέρους και συνεπώς η σύσταση της Διευθύντριας είναι πεπλανημένη και αναιτιολόγητη, όπως παράνομη είναι και η προσβαλλόμενη απόφαση της ΕΔΥ που την υιοθέτησε αντί να την παραγνωρίσει.
Η Διευθύντρια αναφέρθηκε αναλυτικά στα κριτήρια που έλαβε υπόψη καθώς και στους λόγους για τους οποίους η αρχαιότητα του αιτητή δεν διαδραμάτισε τον καθοριστικό ρόλο στην πρόταση του καταλληλότερου προς προαγωγή υποψηφίου παραπέμποντας μάλιστα σε σχετική νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Σε βαθμολογημένη αξία, ακόμα και στην εκτενέστερη βάση των δέκα χρόνων, που έλαβε υπόψη η Διευθύντρια, ο αιτητής και το ενδ. μέρος εμφανίζονται ισοδύναμοι και εξίσου εξαίρετοι υπάλληλοι. Μια οριακή διαφορά εντοπίζεται στη έκθεση του 2000 όπου ο αιτητής υστερεί σε ένα στοιχείο αξιολόγησης (7 Ε και 1 ΠΙ έναντι 8Ε του ενδ. μέρους) χωρίς όμως να αλλοιώνεται η γενική εικόνα.
Στον τομέα των προσόντων, όπου ο αιτητής θεμελιώνει το επιχείρημα του για πλάνη, η Διευθύντρια διαπιστώνει υπεροχή του ενδ. μέρους έναντι του αιτητή. Πρόκειται για υπερπροσοντούχους υποψηφίους τόσο σε ακαδημαϊκό επίπεδο αλλά και λόγω παρακολούθησης επιμορφωτικών προγραμμάτων και σειράς μαθημάτων συναφών με το αντικείμενο τους. Τόσο ο αιτητής όσο και το ενδ. μέρος κατείχαν το πλεονέκτημα. Το επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν του ενδ. μέρους (License Γαλλικής Φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο της Σορβόνης) θεωρήθηκε σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης και του αποδόθηκε η ανάλογη βαρύτητα σε αντίθεση με το πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν του αιτητή (Master of Philosophy in Geography) που εύλογα δεν θεωρήθηκε συναφές προσόν προς τις ευθύνες της θέσης και συνεπώς δεν του αποδόθηκε οποιαδήποτε ουσιαστική σημασία. (Βλ. Πούρος κ.α. ν. Χατζηστεφάνου κ.α. (2001) 3(Α) ΑΑΔ 374, Φρόσως Χατζηλουκά ν. Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 643, Δημοκρατία ν. Ανδρέου κ.α. (1993) 3 ΑΑΔ 153).
Ο αιτητής παραπονείται ότι δεν έγινε οποιαδήποτε αξιολόγηση και στάθμιση των υπολοίπων προσόντων του τα οποία κατηγοριοποιήθηκαν ως «ακαδημαϊκά και προσόντα που απαιτούνται στο Σχέδιο Υπηρεσίας» (κατάλογος υποψηφίων για προαγωγή, παράρτημα 6 στην ένσταση) και τα οποία επικαλείται για την τεκμηρίωση της υπεροχής του όπως το πιστοποιητικό γερμανικής γλώσσας, (Mittelstute III), το Certificat Practique De Langue Francaises, (1er Degre, Πανεπιστήμιο Παρισιού, Σορβόνη (Pass)), μαθήματα τουρκικής γλώσσας (1989-1992).
Πράγματι δεν έγινε οποιαδήποτε αναφορά ούτε από τη Διευθύντρια, ούτε από την ΕΔΥ στα συγκεκριμένα προσόντα του αιτητή τα οποία αποδεικνύουν ορισμένο επίπεδο κατοχής ξένων γλωσσών και βρίσκονταν μέσα στον προσωπικό φάκελο του αιτητή. Θεωρώ πως υπήρχε καθήκον διερεύνησης της σχετικότητας αυτών των προσόντων με τα καθήκοντα της θέσης προκειμένου να αποτιμηθεί η βαρύτητά τους. Αυτή η αρμοδιότητα ανήκει αποκλειστικά στην ΕΔΥ και όχι στο Δικαστήριο. (Γιαγκουλλής ν. Δημοκρατίας (1999) 3 ΑΑΔ 481, Πούρος ν. Χατζηστεφάνου (ανωτέρω). Προδήλως, αυτό που έκλινε την πλάστιγγα υπέρ του ενδ. μέρους ήταν το πρόσθετο προσόν της στην γαλλική φιλολογία και η αξιολόγηση του ως απόλυτα σχετικού με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης. Εφόσον η σύσταση και η τελική επιλογή του ενδ. μέρους στηρίχθηκε κατά κύριο λόγο στο πρόσθετο προσόν, η παράλειψη αξιολόγησης των προσόντων του αιτητή στο σύνολό τους, κατά άνιση μεταχείριση, πλήττει την πληρότητα της έρευνας και της αιτιολογίας. Αυτή η παράλειψη κρίνεται ουσιώδης καθότι το Δικαστήριο δεν μπορεί να γνωρίζει πώς θα διαμορφωνόταν η τελική εικόνα εάν τα προσόντα του αιτητή είχαν εκτιμηθεί ως πρόσθετα προσόντα ή και σχετικά με δεδομένη παράλληλα την υπεροχή του στο αντικειμενικό κριτήριο της αρχαιότητας.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ του αιτητή τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.