ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 1451/2008)

 

30 Σεπτεμβρίου, 2011

 

[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ  ΜΕ  ΤΑ  ΑΡΘΡΑ  146  ΚΑΙ  28  ΤΟΥ  ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΑΝΤΕΝΝΑ  ΛΙΜΙΤΕΔ,

 

Αιτητές,

ν.

 

 

ΑΡΧΗΣ  ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ  ΚΥΠΡΟΥ,

 

Καθ' ης η Αίτηση.

________________________

 

Γιώργος Βαλιαντής, για Λ. Παπαφιλίππου, για τους Αιτητές.

Γιώργος Σεραφείμ, για Σεραφείμ & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για την Καθ' ης η Αίτηση.

________________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

 

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.:  Οι αιτητές, με την παρούσα προσφυγή, επιδιώκουν την ακύρωση της απόφασης της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, (η «Αρχή»), ημερομηνίας 12/12/2007, με την οποία αυτοί κρίθηκαν ένοχοι παραβάσεων των ΄Αρθρων 29(1) και 29(2) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998, (Ν. 7(Ι)/98), (όπως τροποποιήθηκε), (ο «Νόμος»), και των Κ. 21(5), 21(6), 22(1), 26(β), 26(ια) και 32(3)(α) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000, (Κ.Δ.Π. 10/2000), (οι «Κανονισμοί»), και τους επιβλήθηκε συνολικό διοικητικό πρόστιμο Λ.Κ.4.000,00.

 

Οι αιτητές είναι εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, νόμιμα εγγεγραμμένη και ιδιοκτήτρια του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤΕΝΝΑ.

 

Στις 25/2/2005, η Αρχή έλαβε ανώνυμη τηλεφωνική καταγγελία ότι, στις 24/2/2005, κατά τη διάρκεια μετάδοσης επεισοδίου της σειράς «Ιερό Πάθος» από τον ΑΝΤΕΝΝΑ, μεταξύ των ωρών 17:00 - 18:00, εντός οικογενειακής ζώνης, με σήμανση «Κ» (Κατάλληλο), προβλήθηκε σκηνή πνιγμού (στραγγαλισμός).  ΄Οπως διαπιστώθηκε, κατόπιν διερεύνησης από αρμόδιο λειτουργό της Αρχής, στην εν λόγω σκηνή, ένας άντρας προσπαθούσε να στραγγαλίσει την κόρη του, ρίχνοντάς την βίαια στο πάτωμα και σφίγγοντας τα χέρια του με δύναμη γύρω από το λαιμό της.  Στο Σημείωμα του λειτουργού ημερομηνίας 18/3/2005, επισημάνθηκαν τα ακόλουθα:-

 

«· Το επεισόδιο περιείχε σκηνές βίας που ενδεχομένως να βλάψουν σοβαρά τη σωματική, πνευματική ή ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων.

 

  ·  Ο σταθμός δεν εξασφάλισε με την επιλογή του κατάλληλου χρόνου μετάδοσης του επεισοδίου ή με άλλα τεχνικής φύσεως μέτρα ότι οι ανήλικοι δεν βλέπουν ή ακούν το επεισόδιο αυτό.

 

  ·  Ο σταθμός δεν εξασφάλισε ότι το επεισόδιο που μεταδόθηκε εντός οικογενειακής ζώνης είναι κατάλληλο για όλο το κοινό συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών κάτω των δεκαπέντε ετών.

 

  · Η σήμανση (Κ) δεν συνάδει με το περιεχόμενο του εν λόγω επεισοδίου καθότι περιείχε σκηνές βίας.

 

  ·  Ο σταθμός δεν μερίμνησε να διασφαλίσει ότι οι τηλεθεατές είναι ενήμεροι σχετικά με το περιεχόμενο του προγράμματος που παρακολουθούν.

 

  · Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου μεταδόθηκαν μέθοδοι προκλήσεως πόνου και κακώσεως, όπου είναι εύκολη η απομίμηση.

 

  ·  Κατά τη διάρκεια του επεισοδίου μεταδόθηκε εντός οικογενειακής ζώνης επικίνδυνη συμπεριφορά, η οποία είναι δυνατό να γίνει αντικείμενο μίμησης από το κοινό.»

 

 

 

Σύμφωνα με το Πόρισμα, τα πιο πάνω συνιστούσαν πιθανές παραβάσεις των ΄Αρθρων 29(1) και (2) του Νόμου και των Κ. 21(5), 21(6), 22(1), 26(β)(ια) και 32(3)(α) των Κανονισμών.

 

Το «Σημείωμα» υποβλήθηκε στον Πρόεδρο της Αρχής, η οποία, κατά τη συνεδρία της ημερομηνίας 25/5/2005, αποφάσισε να προωθήσει την υπόθεση, σύμφωνα με τον Κ. 42(6) των Κανονισμών.  Οι αιτητές ενημερώθηκαν σχετικά από την Αρχή και κλήθηκαν να δηλώσουν κατά πόσο επιθυμούσαν να παρευρεθούν κατά την εξέταση της υπόθεσης.

 

Οι αιτητές υπέβαλαν τις απόψεις τους γραπτώς στις 9/6/2005.  Στη συνέχεια, η Αρχή, με επιστολή της ημερομηνίας 15/6/2006, τους κάλεσε να εμφανιστούν σε συνεδρία στις 28/6/2006, για σκοπούς ακρόασης της υπόθεσης.  Αίτημα των αιτητών για επιθεώρηση του φακέλου και κοινοποίηση του Πορίσματος του ερευνώντος λειτουργού σ' αυτούς έγινε αποδεκτό από την Αρχή.  Ακολούθως, οι αιτητές υπέβαλαν «Γραπτή Αγόρευση», με την οποία έθεσαν προδικαστικό ζήτημα αναφορικά με τα στοιχεία του προσώπου που προέβη στην καταγγελία και την έρευνα που έγινε από τον ερευνώντα λειτουργό.

 

Η Αρχή σε συνεδρία της στις 28/6/2006, απέρριψε τις προδικαστικές ενστάσεις και, αφού μελέτησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και περιστατικά, συμπεριλαμβανομένων των γραπτών εξηγήσεων των αιτητών και της βιντεοκασέτας της εκπομπής, κατέληξε ότι υπήρξαν παραβάσεις των νομοθετικών και κανονιστικών διατάξεων, που σημειώθηκαν στο Πόρισμα του λειτουργού και τους κάλεσε να υποβάλουν τις απόψεις τους, για σκοπούς επιβολής κυρώσεων. 

 

Οι αιτητές, στους οποίους κοινοποιήθηκε η πιο πάνω απόφαση, υπέβαλαν γραπτές παραστάσεις, αμφισβητώντας τη νομιμότητα όλων των σταδίων της διαδικασίας εξέτασης του παραπόνου και διαπίστωσης των παραβάσεων και ζητώντας περισσότερες πληροφορίες.  Το «αίτημα για περισσότερες και καλύτερες λεπτομέρειες» επαναλήφθηκε με νέα επιστολή των αιτητών ημερομηνίας 20/6/2007 και ενώ, στο μεταξύ, υποβλήθηκε, στις 12/6/2007, Σημείωμα του αρμόδιου λειτουργού προς την Αρχή, με πίνακα παλαιότερων παραβάσεων της σχετικής νομοθεσίας από τους αιτητές και τις ποινές που τους είχαν επιβληθεί.

 

Ακολούθησε η συνεδρίαση της Αρχής ημερομηνίας 20/6/2007, στην παρουσία των δικηγόρων των αιτητών, κατά την οποία εξεδόθη «Ενδιάμεση Απόφαση», απορριπτική του αιτήματος για περισσότερες λεπτομέρειες.  Οι αιτητές έλαβαν γνώση της απόφασης με σχετική επιστολή του Διευθυντή της Αρχής, ημερομηνίας 17/9/2007.

 

Η Αρχή συνεδρίασε εκ νέου, για σκοπούς επιβολής κυρώσεως, στις 12/12/2007.  Οι αιτητές, που είχαν, στο μεταξύ, ειδοποιηθεί σχετικά, δεν εκπροσωπήθηκαν, υπέβαλαν, όμως, στις 3/12/2007, γραπτό διάβημα, με το οποίο έθεταν θέματα πάσχουσας σύνθεσης της Αρχής, παραβίασης του δικαιώματος ακροάσεως και της καλής πίστης και ζητούσαν την ανάκληση της απόφασης της 28/6/2006 για την ενοχή της.

 

Η Αρχή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, απέρριψε τους ισχυρισμούς της αιτήτριας και προχώρησε στην επιβολή της επίδικης κύρωσης.

 

Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η επίδικη απόφαση είναι το αποτέλεσμα νομικής πλάνης και εσφαλμένης ερμηνείας του Νόμου και των Κανονισμών, πλάνης περί τα πράγματα και υπέρβασης των ακραίων ορίων της διακριτικής εξουσίας της Αρχής, στερείται αιτιολογίας, παραβιάζει την προβλεπόμενη από το νόμο και τους κανονισμούς διαδικασία εξέτασης παραβάσεων, δεν υποστηρίζεται από πλήρη πρακτικά, λήφθηκε από όργανο με πάσχουσα σύνθεση, χωρίς δέουσα έρευνα, στηρίχτηκε σε ελαττωματικό πόρισμα, κατά παράβαση των αρχών της καλής πίστης και του δικαιώματος ακρόασης, της αρχής της φυσικής δικαιοσύνης και των ΄Αρθρων 30.2 του Συντάγματος και 6(1) της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως διά την προάσπισιν των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

 

Προέχει, ως δημοσίας τάξεως, η εξέταση του ισχυρισμού για παράνομη σύνθεση της Αρχής.  Η διαδικασία που είχε ως κατάληξη την επίδικη απόφαση, απασχόλησε την Αρχή σε τέσσερις συνεδρίες της.  ΄Οπως, ήδη, επισημάνθηκε, η πρώτη συνεδρία πραγματοποιήθηκε στις 25/5/2005.  Απουσίαζαν, σύμφωνα με τα πρακτικά, τα μέλη Ανδρέας Κωνσταντινίδης (πρόβλημα υγείας) και ΄Αλεξ Ευθυβούλου (επαγγελματικές υποχρεώσεις).  Κατά τη συνεδρία αυτή, εξετάστηκε το Πόρισμα του αρμόδιου λειτουργού και αποφασίστηκε η προώθηση της επίδικης υπόθεσης, όπως και άλλων υποθέσεων, με ενημέρωση και πρόσκληση των αιτητών να δηλώσουν κατά πόσο επιθυμούσαν να παρευρεθεί εκπρόσωπός τους κατά την εξέτασή της.  Η δεύτερη συνεδρία, στην οποία λήφθηκε η απόφαση ότι υπήρξαν παραβάσεις των άρθρων και κανονισμών που περιγράφονταν αναλυτικά στο Πόρισμα, έλαβε χώρα στις 28/6/2006.  ΄Οπως προκύπτει από τα πρακτικά, τα δύο πιο πάνω μέλη της Αρχής, ενώ ήταν παρόντα, αποχώρησαν κατά την εξέταση της επίδικης υπόθεσης, «... καθότι απουσίαζαν στις 25.5.05, κατά την προώθηση της υπόθεσης που έγινε σύμφωνα με τον κανονισμό 42(6) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000), επειδή ήταν αδύνατο να ενημερωθούν πλήρως για όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη λήψη απόφασης, λόγω του ότι οι αποφάσεις για προώθηση υποθέσεων υλοποιούνται το ταχύτερο δυνατό, και στην προκειμένη περίπτωση η υπόθεση είχε ήδη προωθηθεί.».

 

Είναι η θέση των αιτητών, ότι τα δύο μέλη παράνομα αποχώρησαν από τη συνεδρία της 28/6/2006.  Συγκεκριμένα, παραβιάστηκε  το ΄Αρθρο 22 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, (Ν. 158(Ι)/99), γιατί η πρώτη συνεδρία, κατά την οποία απουσίαζαν, είχε ασχοληθεί με προκαταρκτικά θέματα, για τα οποία θα μπορούσαν να ενημερωθούν.  Κατά τους αιτητές, τα δύο πιο πάνω μέλη παράνομα δεν έλαβαν μέρος στις επόμενες συνεδρίες. 

 

Η καθ' ης η αίτηση, αντίθετα, ισχυρίζεται ότι η αποχώρηση των Α. Κωνσταντινίδη και Α. Ευθυβούλου από τη συνεδρία της 28/6/2006 ήταν νόμιμη, γιατί υπήρχε αδυναμία πλήρους ενημέρωσής τους επί των διαδραματισθέντων στην απουσία τους κατά τη συνεδρία της 25/5/2005.  Σ' αυτήν, εισηγείται, είχαν εξεταστεί θέματα όχι προκαταρκτικά αλλά ουσίας.  Επιπρόσθετα, με την αποχώρησή τους, διασφαλίστηκε η ενιαία σύνθεση της Αρχής.

 

Το ΄Αρθρο 22 του Ν. 158(Ι)/99[1] παρέχει τη δυνατότητα συμμετοχής μελών συλλογικού οργάνου που ήταν απόντα σε προηγούμενη συνεδρία με δύο τρόπους: είτε με την επανάληψη εξ αρχής της διαδικασίας και της συζήτησης που είχε προηγηθεί, στην απουσία τους, είτε με την πλήρη ενημέρωση των απόντων μελών αναφορικά με όλα τα στοιχεία που είναι αναγκαία για τη λήψη απόφασης.  Δεν απαιτείται επανάληψη της διαδικασίας για συμμετοχή μελών που ήταν απόντα, αν η απουσία τους σημειώθηκε σε συνεδρία προκαταρκτικής φύσης.

 

Στην παρούσα περίπτωση, ο λόγος που δόθηκε για την αποχώρηση των δύο μελών ήταν η απουσία τους από τη συνεδρία της 25/5/2005.  Επρόκειτο, δηλαδή, για αποχώρηση που είχε ως έρεισμα την αδυναμία ενημέρωσής τους για όλα τα στοιχεία που ήταν αναγκαία για λήψη απόφασης, επειδή οι αποφάσεις για προώθηση υποθέσεων υλοποιούνται το ταχύτερο δυνατό και, στην προκείμενη περίπτωση, η υπόθεση είχε, ήδη, προωθηθεί.

 

Σημειώνω ότι μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης συνεδρίας μεσολάβησε χρονικό διάστημα δεκατριών μηνών, δηλαδή αρκετός χρόνος για να ενημερωθούν οι απόντες για όσα έλαβαν χώρα στη συνεδρία της 25/5/2005 και, κυρίως, για να μελετήσουν το Σημείωμα και το συνημμένο πίνακα πιθανών παραβάσεων που είχε υποβάλει στην Αρχή ο αρμόδιος λειτουργός της, που δεν ήταν πολυσέλιδα.  Το γεγονός ότι είχε αποφασιστεί η προώθηση της υπόθεσης δε συνιστούσε κώλυμα συμμετοχής, αφού οι απόντες θα είχαν την ευκαιρία να λάβουν μέρος στην εξέταση των παραβάσεων που τέθηκαν ενώπιον της Αρχής.  ΄Οπως έχει τονιστεί στις Κόρτας κ.ά. ν. Ρ.Ι.Κ. (2007) 3 Α.Α.Δ. 67 και Στυλιανού κ.ά. ν. Ρ.Ι.Κ. κ.ά. (2007) 3 Α.Α.Δ. 308, οι αιτητές δικαιούνται να τύχουν κρίσης από το συλλογικό όργανο, όπως αυτό είναι συγκροτημένο κατά τον ουσιώδη χρόνο και η σκόπιμη αποχώρηση, που δεν οφείλεται σε αντικειμενικά κωλύματα συμμετοχής, εξουδετερώνει αυτή τη δυνατότητα.

 

Το ίδιο θέμα - αποχώρηση παρόντος μέλους της Αρχής - κάτω από παρόμοιες συνθήκες, είχα την ευκαιρία να εξετάσω στην ΑΝΤΕΝΝΑ ΛΙΜΙΤΕΔ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 112/07, 13/12/10, απ' όπου και το πιο κάτω απόσπασμα:-

 

«Και στην παρούσα περίπτωση, στον Α. Κωνσταντινίδη παρεχόταν η δυνατότητα συμμετοχής στη συνεδρία της 3/7/2006.  Οι συνεδρίες από τις οποίες απουσίαζε για λόγους υγείας απείχαν χρονικά από τη συνεδρία της 3/7/2006, έτσι ώστε ήταν λογικά δυνατή η ενημέρωσή του για τα όσα είχαν ήδη αποφασιστεί και ήταν απαραίτητα για τη λήψη απόφασης, όπως επιβάλλεται.  Η αποχώρησή του έγινε κατά πλάνη ως προς την ύπαρξη αντικειμενικού κωλύματος συμμετοχής.»

 

 

 

Για το ίδιο ζήτημα βλέπε Sigma Radio T.V. Ltd. v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 390/06, 7/8/07· Elma Holdings Ltd. v. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 728/03, 14/7/05· ΑΝΤΕΝΝΑ ΛΙΜΙΤΕΔ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 649/07, 14/7/09· Podium Engineering Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 323/04, 5/10/05· ΑΝΤΕΝΝΑ ΛΙΜΙΤΕΔ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 671/03, 29/4/04 και ΑΝΤΕΝΝΑ ΛΙΜΙΤΕΔ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 437/08, 4/10/10.)

 

Ενόψει των πιο πάνω, η σύνθεση της Αρχής στις 28/8/2006 δεν ήταν νόμιμη, λόγω της αποχώρησης των μελών Α. Ευθυβούλου και Α. Κωνσταντινίδη.  Οι λόγοι που δόθηκαν για τη μη συμμετοχή τους - αδυναμία ενημέρωσης και ανάγκη για ταχύτατη προώθηση των υποθέσεων - δεν αποτελούν αντικειμενικό κώλυμα.  Παρεχόταν δυνατότητα ενημέρωσής τους.

 

Η προσφυγή επιτυγχάνει, με έξοδα υπέρ των αιτητών, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.

 

 

 

 

                                                                         Ε. Παπαδοπούλου,

                                                                                      Δ.

/ΜΠ