|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1545/2008)
4 Ιουλίου, 2011
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
GOLAR ENERGY LTD,
Αιτητές,
ν.
1. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
2. ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
3. ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ενδιάμεση Αίτηση ημερ. 17.1.2011 για διαγραφή της ΑΗΚ από Ενδιαφερόμενο Μέρος
Γ. Παπαπέτρου για Μ. Μοντάνιο και Μ. Πική, για τους Αιτητές.
Ν. Κλεάνθους (κα) για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για τους Καθ΄ων η Αίτηση 2 και 3.
Ν. Κλεάνθους (κα) για Χρ. Τριανταφυλλίδη, για την ΔΕΦΑ, παρεμβαίνοντες ως Ενδιαφερόμενα Μέρη.
Α. Δημητρίου με Α. Χρίστου (κα), για το Ενδιαφερόμενο Μέρος, ΑΗΚ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Το 2005 οι Αιτητές υπέβαλαν δύο αιτήσεις για χορήγηση:- (α) άδειας κατασκευής πλωτού σταθμού παραγωγής ηλεκτρισμού στο Βασιλικό και (β) άδεια λειτουργίας πλωτού σταθμού παραγωγής ηλεκτρισμού στο Βασιλικό, με τη χρήση φυσικού αερίου. Οι αιτήσεις εγκρίθηκαν και οι σχετικές άδεις παραχωρήθηκαν.
Τον Ιούλιο του 2006 υποβλήθηκαν από τους Αιτητές, τρεις συμπληρωματικές αιτήσεις για παραχώρηση άδειας για:- (1) κατασκευή, αποθήκευση και αεριοποίηση φυσικού αερίου, (2) λειτουργία, εκμετάλλευση, εγκατάσταση, αποθήκευση και αεριοποίησης φυσικού αερίου και (3) για εισαγωγή και χρήση φυσικού αερίου.
Το 2008 οι Καθ' ων η αίτηση 2 και 3 στην προσφυγή, γνωστοποίησαν στους Αιτητές ότι, ενόψει των προνοιών του άρθρου 42(2)(ε) του περί Ρύθμισης της Αγοράς Φυσικού Αερίου Νόμου του 2004 (Ν. 183(Ι)/04), το οποίο εισήχθη με τον τροποποιητικό Νόμο 199(Ι)/2007 και τη συνακόλουθη απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 18.6.2008, δεν δύνανται να εξετάσουν οποιεσδήποτε αιτήσεις ούτε να εκδώσουν οποιεσδήποτε άδειες για το φυσικό αέριο και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να συνεχίσει την εξέταση των τριών συμπληρωματικών αιτήσεών τους, ούτε να εκδοθούν οι σχετικές άδειες.
Οι Αιτητές που έκριναν ότι επηρεάζονταν τα δικαιώματα τους, προσέβαλαν την απόφαση του Ρυθμιστή Ενέργειας Κύπρου και το Γραφείο του Ρυθμιστή, Καθ' ων η αίτηση 2 και 3, καταχωρώντας στις 29.9.2008 την παρούσα προσφυγή. Στην προσφυγή αρχικά κατέστη και η Δημοκρατία ως διάδικος (Καθ' ων η αίτηση 1), αλλά στη συνέχεια αποσύρθηκε εναντίον της.
Ενώ η ΔΕΦΑ Λτδ, όπως φαίνεται από την προσφυγή, κατέστη ΕΜ, η προσφυγή δεν φαίνεται να της επιδόθηκε, με αποτέλεσμα να μην φαίνεται να λαμβάνει μέρος στα αρχικά στάδια της διαδικασίας.
Επειδή η ΑΗΚ, ως μέτοχος της ΔΕΦΑ Λτδ, θεώρησε ότι είχε δικαίωμα να παρέμβει, καταχώρησε γραπτή αίτηση με την οποία ζητούσε άδεια να καταστεί ΕΜ στη διαδικασία. Υπόβαθρο της αίτησης της, όπως αναφέρεται στην ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει, είναι ότι με την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου για συμμετοχή της ΑΗΚ στην εμπορική δομή της ΔΕΦΑ με ποσοστό 44%:-
«.. την καθιστά ενδιαφερόμενο μέρος το οποίο έχει έννομο συμφέρον στη μη ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης. Τυχόν ακύρωση της πράξης, θα οδηγήσει στο δυσμενή επηρεασμό των συμφερόντων της ΑΗΚ.
Εάν δεν επιτραπεί η παρέμβαση της ΑΗΚ στην παρούσα διαδικασία υπάρχει ο κίνδυνος να εκδοθεί απόφαση η οποία θα επηρεάζει δυσμενώς τα συμφέροντα της ΑΗΚ, χωρίς να της δοθεί το δικαίωμα να υποστηρίξει τις θέσεις της προς προάσπιση των συμφερόντων της.»
Οι Αιτητές και τα υπόλοιπα διάδικα μέρη, δεν έφεραν ένσταση στην Αίτηση, με αποτέλεσμα το Δικαστήριο να εκδόσει το αιτούμενο διάταγμα με το οποίο η ΑΗΚ καθίστατο ΕΜ 2, επιπρόσθετα του ΕΜ 1, ΔΕΦΑ Λτδ, η οποία μέχρι τότε δεν εμφανιζόταν. Η διαδικασία προχώρησε με την καταχώρηση ένστασης στην προσφυγή εκ μέρους των Καθ' ων η αίτηση 2 και 3 και από την ΑΗΚ ως ΕΜ 2. Επίσης, καταχωρίστηκε η γραπτή αγόρευση των Αιτητών.
Στις 10.9.10 η κα Σολουκίδου η οποία εκπροσωπούσε τους Καθ' ων η αίτηση 2 και 3, ήγειρε θέμα μη εκπροσώπησης της ΔΕΦΑ Λτδ. Στη συνέχεια, καταχώρησε γραπτή αίτηση με την οποία ζητούσε άδεια εκ μέρους της ΔΕΦΑ Λτδ, να καταστεί ΕΜ. Οι Αιτητές στην προσφυγή και η ΑΗΚ, ΕΜ 2, δεν έφεραν ένσταση, με αποτέλεσμα η ΔΕΦΑ Λτδ να καταστεί εκ δευτέρου ΕΜ και στη συνέχεια να καταχωριστεί εκ μέρους της και γραπτή αγόρευση, όπως έπραξαν και οι Καθ' ων η αίτηση 1 και 2 οι οποίοι εκπροσωπούνταν από τον ίδιο δικηγόρο.
Στις 9.12.10, ο δικηγόρος των Αιτητών ήγειρε θέμα συμμετοχής της ΑΗΚ στη διαδικασία. Όπως ανέφερε στη δήλωσή του ενώπιον του Δικαστηρίου:-
«Στις 2.12.2008 εμφανίστηκε η κα Πασιουρτίδη και δήλωσε ότι ενήργησε εκ μέρους της ΑΗΚ που είναι μέτοχος της ΔΕΦΑ και ανέμεναν οδηγίες κατά πόσο θα συνεχίσουν να εμφανίζονται εκ μέρους της ΔΕΦΑ. Εκ των υστέρων καταχωρήθηκε αίτηση για να παρέμβει στη διαδικασία η ΑΗΚ και όχι η ΔΕΦΑ και ως αιτιολογία για το ενδιαφέρον τους, αναφέρθηκε ότι υπήρχε απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, όπως η ΑΗΚ συμμετέχει στην ΔΕΦΑ με ποσοστό 44% και εγκρίθηκε το αίτημα. Πρόσφατα, στις 8.10.10 έκανε αίτηση να παρέμβει στη διαδικασία και η ΔΕΦΑ και έγινε δεκτή ως ΕΜ. Επίσης από έρευνα που κάναμε στα αρχεία του Εφόρου Εταιρειών, φαίνεται ότι ο μόνος μέτοχος της ΔΕΦΑ είναι ο Υπουργός Εμπορίου, η Κυπριακή Δημοκρατία δηλαδή και δεν φαίνεται πουθενά ότι υπάρχει οποιαδήποτε εμπλοκή της ΑΗΚ. Προφανώς η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για εμπλοκή της ΑΗΚ δεν έχει υλοποιηθεί. Εισηγούμαι ότι πρέπει να μας εξηγηθεί με ποιο τρόπο η ΑΗΚ έχει ενδιαφέρον σε αυτή τη διαδικασία για να μπορεί να παρέμβει.»
Στη συνέχεια της διαδικασίας, καταχώρησε την επίδικη αίτηση, με την οποία ζητά διάταγμα για τη διαγραφή της ΑΗΚ από ΕΜ, καθότι αυτή στερείται εννόμου συμφέροντος να λαμβάνει μέρος στη διαδικασία. Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ενδιάμεση αίτηση, αναφέρονται, μεταξύ άλλων, και τα πιο κάτω:-
«3. Στις 2/12/2008, όπως φαίνεται από το σχετικό πρακτικό του Δικαστηρίου, εμφανίστηκε στο Δικαστήριο η κα Πασιουρτίδη και δήλωσε ότι ενεργούν εκ μέρους της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (στο εξής «η ΑΗΚ») η οποία είναι μέτοχος της Δημόσιας Επιχείρησης Φυσικού Αερίου Λίμιτεδ (στο εξής «η ΔΕΦΑ») και ότι αναμένουν οδηγίες για το κατά πόσο θα προχωρήσουν να εμφανίζονται ως δικηγόροι της ΔΕΦΑ που είναι ενδιαφερόμενο μέρος στη διαδικασία.
4. Τελικά έγινε Αίτηση εκ μέρους της ΑΗΚ για να παρέμβει στη διαδικασία ως ενδιαφερόμενο μέρος με ημερομηνία 25/2/2009, δικαιολογώντας το ενδιαφέρον της στην υπόθεση με την αιτιολογία ότι το Υπουργικό Συμβούλιο απεφάσισε την εμπλοκή της ΑΗΚ στη ΔΕΦΑ με ποσοστό 44%. Σχετική είναι η Ένορκη Δήλωση της κας Ντορίνας Παπαδοπούλου με ημερομηνία 25/2/2009 η οποία συνοδεύει την εν λόγω Αίτηση. Στις 7/4/2009 το αίτημα της ΑΗΚ εγκρίθηκε με τη συγκατάθεση των Αιτητών οι οποίοι στηρίχθηκαν αποκλειστικά στην εν λόγω Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου η οποία, ως εξηγείται στη συνέχεια, φαίνεται ότι δεν υλοποιήθηκε μέχρι σήμερα.
5. Στις 4/10/2010 καταχωρήθηκε Αίτηση εκ μέρους της ΔΕΦΑ με την οποία αιτείτο η άδεια του Σεβαστού Δικαστηρίου για να εμφανίζεται στη διαδικασία ως ενδιαφερόμενο μέρος. Στις 4/10/2010 το αίτημα της ΔΕΦΑ για να εμφανίζεται στη διαδικασία εγκρίθηκε.
6. Με βάση τα πιο πάνω και όπως συμβουλεύομαι από τους δικηγόρους και πιστεύω, η ΑΗΚ δεν έχει δικαίωμα να συνεχίσει να εμφανίζεται στη διαδικασία ως ενδιαφερόμενο μέρος για το λόγο ότι στερείται άμεσου έννομου συμφέροντος. Η εταιρεία που ενδεχομένως να επηρεάζεται, όπως και η ίδια η ΑΗΚ αναγνωρίζει στην Αίτηση της με ημερομηνία 25/2/2008 και την ένορκη δήλωση που την υποστηρίζει, είναι η ΔΕΦΑ. Συνεπώς το συμφέρον της ΑΗΚ στη διαδικασία δεν είναι άμεσο αλλά προκύπτει μέσω της ΔΕΦΑ. Η εμπλοκή της ίδιας της ΔΕΦΑ στη διαδικασία από τις 4/10/2010, καθιστά την παρουσία της ΑΗΚ περιττή αφού το τυχόν συμφέρον της ΔΕΦΑ υποστηρίζεται πλέον από την ίδια, που παρουσιάζεται ως η άμεσα επηρεαζόμενη. Συνεπώς, πιστεύω ότι δεν υπάρχει λόγος για ιδιαίτερη παρέμβαση της ΑΗΚ στη διαδικασία. Οι θέσεις της, μπορούν να υποστηριχθούν και μέσον της ΔΕΦΑ η οποία είναι πλέον ενδιαφερόμενο μέρος στη διαδικασία.
7. Παρά τα πιο πάνω, η συμμετοχή της ΑΗΚ στην παρούσα διαδικασία δεν δικαιολογείται για ακόμη ένα λόγο. Από έρευνα που διεξήγαγαν οι δικηγόροι μας στον Έφορο Εταιρειών, παρουσιάζεται ως μοναδικός μέτοχος της ΔΕΦΑ ο Υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού με 300000 μετοχές αξίας €1. Η ΑΗΚ δεν παρουσιάζεται ως μέτοχος στην εν λόγω εταιρεία. Επισυνάπτω Πιστοποιητικό του Εφόρου Εταιρειών με ημερομηνία 10/12/2010 το οποίο μαρτυρεί τα πιο πάνω, το οποίο σημειώνω ως Τεκμήριο 1. Επισυνάπτω επίσης έρευνα που εκτυπώθηκε από το μηχανογραφημένο σύστημα του Εφόρου Εταιρειών με ημερομηνία 14/01/2001 την οποία σημειώνω ως Τεκμήριο 2 όπου φαίνεται επίσης το πιο πάνω. Επομένως ταπεινά εισηγούμαι ότι η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου για εμπλοκή της ΑΗΚ στο μετοχικό κεφάλαιο της ΔΕΦΑ με ποσοστό 44%, φαίνεται από το μητρώο του Εφόρου Εταιρειών να μην έχει υλοποιηθεί με αποτέλεσμα η ΑΗΚ να μην νομιμοποιείται να παρουσιάζεται στη διαδικασία ως ενδιαφερόμενο μέρος.»
Η ΑΗΚ καταχώρησε γραπτή ένσταση στην πιο πάνω ενδιάμεση αίτηση για διαγραφή. Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση, αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα πιο κάτω γεγονότα:-
(α) Το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την εμπλοκή της ΑΗΚ στην εμπορική δομή της ΔΕΦΑ, με ποσοστό 44% και ενέκρινε τη μεταβίβαση του ποσοστού, έναντι ποσού που θα καθοριζόταν από αρμόδια Υπουργική Επιτροπή.
(β) Η αρμόδια Υπουργική Επιτροπή στις 13.7.2010 καθόρισε την τιμή στα €3.000.000.
(γ) Προς υλοποίηση της πιο πάνω απόφασης, η ΑΗΚ ενέκρινε και συμπεριέλαβε στον προϋπολογισμό της, το αναγκαίο κονδύλι για τη συμμετοχή της και ο σχετικός προϋπολογισμός αποστάληκε περί το τέλος του 2010 στη Βουλή για έγκριση.
(δ) Στην ΑΗΚ ανατέθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο την 31.3.2009 η ανέγερση χερσαίου τερματικού για την παραλαβή και αποθήκευση φυσικού αερίου.
(ε) Η ΑΗΚ θα έχει την πλειοψηφία των μετοχών της ιδιοκτήτριας εταιρείας του χερσαίου τερματικού, που θα δημιουργηθεί με τη συμμετοχή στρατηγικών επενδυτών.
(στ) Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΑΗΚ, είναι μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της ΔΕΦΑ.
Στην ένορκη δήλωση αναφέρεται περαιτέρω ότι:-
(1) Το έννομο συμφέρον της ΑΗΚ προκύπτει από την ανάθεση στην ΑΗΚ της ανέγερσης χερσαίου τερματικού, ως του αποκλειστικού σταθμού για την παραλαβή και αποθήκευση υγροποιημένου φυσικού αερίου.
(2) Με την πιο πάνω απόφαση, έχει εκλείψει το έννομο συμφέρον των Αιτητών, αφού δεν υφίστατο πλέον δυνατότητα για εισαγωγή φυσικού αερίου μέσω πλωτής μονάδας για την οποία οι Αιτητές εξασφάλισαν άδεια.
(3) Οι Αιτητές μετά την αρχική συγκατάθεση τους για τη συμμετοχή της ΑΗΚ, κωλύονται τώρα να ζητούν τη διαγραφή της ΑΗΚ.
Έχω μελετήσει τα όσα οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των διαδίκων περιέλαβαν στις γραπτές αγορεύσεις τους. Κατά την κρίση μου, η αίτηση για διαγραφή της ΑΗΚ, ευσταθεί.
Η παροχή ευκαιρίας σε κάθε πρόσωπο να ακουστεί σε υπόθεση που το αφορά και από την οποία επηρεάζονται δυσμενώς τα έννομα συμφέροντά του, αποτελεί αξίωμα της φυσικής δικαιοσύνης (βλ. Δημοκρατία ν. Πουλλή (2001) 3B ΑΑΔ 1060). Σύμφωνα με το Άρθρο 146.2 του Συντάγματος, το έννομο συμφέρον πρέπει να είναι ενεστώς, δηλαδή να απειλείται άμεσα ή με βεβαιότητα στο άμεσο μέλλον, άμεσο και προσωπικό. Άμεσο και προσωπικό είναι όταν συνδέεται με το πρόσωπο του αιτητή. Για τη θεμελίωση της ύπαρξης εννόμου συμφέροντος, δεν απαιτείται απόδειξη του, αλλά αρκεί η πιθανολόγηση (Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (Aρ. 1) (1996) 3 ΑΑΔ 73).
Στην προκειμένη περίπτωση, οι Αιτητές προσφεύγουν κατά της απόφασης του Ρυθμιστή Αρχής Ενέργειας Κύπρου να μη συνεχίσει την εξέταση τριών συμπληρωματικών αιτήσεων που του υποβλήθηκαν από τους Αιτητές και οι οποίες αφορούσαν στην εισαγωγή, αποθήκευση και αεριοποίηση υγροποιημένου φυσικού αερίου για σκοπούς λειτουργίας του «πλωτού» σταθμού παραγωγής ηλεκτρισμού στο Βασιλικό. Η ΑΗΚ ως δικαιούχοι να εμπλακούν στην εμπορική δομή της ΔΕΦΑ, όχι μόνο δεν έχουν άμεση σχέση με τον πλωτό σταθμό, αλλά ούτε και έχουν άμεσο και προσωπικό συμφέρον στο κατά πόσον νόμιμα ή παράνομα αναστάληκε από την Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας η εξέταση των τριών συμπληρωματικών αιτήσεων των Αιτητών. Θα έλεγα ότι ούτε εξ' αντανακλάσεως συμφέρον έχει η ΑΗΚ. Τέτοιο συμφέρον θα μπορούσε να πιθανολογηθεί προς όφελος της ΔΕΦΑ Λτδ, στην οποία έχει ανατεθεί η διαχείριση εισαγωγής και διάθεσης φυσικού αερίου, μέσω «χερσαίου» τερματικού σταθμού.
Στην προκειμένη περίπτωση η ΑΗΚ όπως η ίδια δέχεται, δεν έχει ακόμη ολοκληρώσει τη διαδικασία συμμετοχής στην εμπορική δομή της ΔΕΦΑ. Η διαδικασία προχωρεί ομαλά και φαίνεται να βρίσκεται στα τελικά στάδια. Όμως ακόμα και αν η διαδικασία ολοκληρωνόταν, φορέας των δικαιωμάτων δεν είναι η ΑΗΚ, αλλά η ΔΕΦΑ Λτδ ως νομική οντότητα στην οποία η ΑΗΚ θα συμμετέχει στην εμπορική της δομή. Όπως αναφέρθηκε από την Παπαδοπούλου, Δ., στην παρόμοια υπόθεση Κ. Βλαχόπουλος Α.Ε. ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1317/2006, ημερ. 16.10.2009, ο επηρεασμός των συμφερόντων δεν είναι ευθύς, αλλά διέρχεται μέσα από τα συμφέροντα της Κοινοπραξίας προς την οποία δεν μπορεί να εξομοιωθεί (βλ. επίσης Otis Elevator (Cyprus) Ltd v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 430/00, ημερ. 7.2.2003, η οποία επιβεβαιώθηκε από την Ολομέλεια στην Joannou & Paraskevaides Ltd v. Δημοκρατίας (2006) 3 ΑΑΔ 341).
Τα πράγματα ήταν διαφορετικά στα αρχικά στάδια της διαδικασίας, αφού το αίτημα της ΑΗΚ για να καταστεί ΕΜ, στηρίχθηκε σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι η ΔΕΦΑ μέχρι τότε δεν λάμβανε μέρος στη διαδικασία, οπότε και το έννομο συμφέρον της ΑΗΚ για προστασία των δικαιωμάτων της, κρίθηκε ότι υπήρχε εξ αντανακλάσεως ως εκ της μη συμμετοχής της ΔΕΦΑ στη διαδικασία. Υπό τις συνθήκες που δόθηκε η αρχική συγκατάθεση των Αιτητών για να καταστεί η ΑΗΚ Ενδιαφερόμενο Μέρος δεν τίθεται θέμα κωλύματος, εφόσον τα γεγονότα με τη συμμετοχή της ΔΕΦΑ στη διαδικασία έχουν διαφοροποιηθεί ουσιαστικά.
Ούτε ως δικαιούχος για τη δημιουργία του αποκλειστικού «χερσαίου» τερματικού σταθμού για την επεξεργασία φυσικού αερίου, η ΑΗΚ νομιμοποιείται να διατηρηθεί ως ΕΜ στην παρούσα προσφυγή, η οποία αφορά αποκλειστικά στη διακοπή εξέτασης των τριών αιτήσεων των Αιτητών και όχι στην άρνηση έκδοσης οποιασδήποτε άδειας, οπότε και τα επιχειρήματα της ΑΗΚ ενδεχομένως να είχαν άλλο έρεισμα και άλλη δυναμική.
Για τους λόγους που εξήγησα, η αίτηση εγκρίνεται και διατάσσεται η διαγραφή της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου από ΕΜ, λόγω έλλειψης εννόμου συμφέροντος. Τα έξοδα της διαδικασίας της αίτησης επιδικάζονται υπέρ των Αιτητών και εναντίον της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ