ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                (Υπόθεση Αρ. 1264/2009)

 

 22 Ιουλίου, 2011

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

WTE WASSERTECHNIK GMBH,

Αιτητές,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1.    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ, ΦΥΣΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ,

2.    ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ ΥΔΑΤΩΝ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

Α. Ευαγγέλου με Θ. Ραφτοπούλου (κα), Α. Σ. Αγγελίδης και Άγγ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.

Μ. Ιεροκηπιώτου (κα) για Α. Τριανταφυλλίδη, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.

Κ. Αδαμίδης, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Οι Αιτητές ζητούν ακύρωση της απόφασης των Καθ' ων η αίτηση ημερ. 26.6.2009, με την οποία κατακύρωσαν την προσφορά ΤΑΥ 95/2007 για το «Σχεδιασμό, Κατασκευή, Λειτουργία και Συντήρηση του Έργου Αφαλάτωσης Λεμεσού (Επισκοπής) και Προμήθεια Νερού στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων για την περίοδο της Συμφωνίας» στην κοινοπραξία Μ. Ν. Limassol Water Co, στο εξής «το ΕΜ», αντί στους Αιτητές.

 

Τα γεγονότα της υπόθεσης

Το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, στο εξής «η Αναθέτουσα Αρχή», στις 16.11.2007 προχώρησε στη δημοσίευση προκήρυξης του πιο πάνω Διαγωνισμού στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας.  Μεταξύ των 9 εταιρειών που υπέβαλαν προσφορές, περιλαμβάνονταν τόσο οι Αιτητές, όσο και το ΕΜ.

 

Στις 15.4.2008, ο Διευθυντής της Αναθέτουσας Αρχής με απόφασή του διόρισε Τριμελή Επιτροπή Αξιολόγησης, η οποία στις 4.6.2008 ετοίμασε και απέστειλε στο Συμβούλιο Προσφορών, σχετική έκθεση αξιολόγησης των προσφορών, με την οποία εισηγείτο την κατακύρωση της προσφοράς στην Κοινοπραξία Zemco, η προσφορά της οποίας θεωρήθηκε ότι ικανοποιούσε πλήρως τις προδιαγραφές και είχε την πιο χαμηλά σταθμισμένη τιμή.  Ακολούθως, σε συνεδρία του στις 6.6.2008, το Συμβούλιο Προσφορών, αποδεχόμενο την εισήγηση, κατακύρωσε την προσφορά στην Κοινοπραξία Zemco.  Στις 10.6.2008 η Αναθέτουσα Αρχή με επιστολές της ενημέρωσε τους ενδιαφερόμενους προσφοροδότες για τα αποτελέσματα του διαγωνισμού και τους λόγους απόρριψης των προσφορών τους.

 

Στις 13 και 17.6.2008 οι Αιτητές και οι υπόλοιποι προσφοροδότες, με σχετικές επιστολές τους, ενημέρωσαν την Αναθέτουσα Αρχή για την πρόθεσή τους να ασκήσουν ιεραρχική προσφυγή, εξηγώντας ταυτόχρονα και τους λόγους.  Ως αποτέλεσμα, η Αναθέτουσα Αρχή στις 18.6.2008 προέβη σε εξέταση των αιτιάσεων που υπέβαλαν οι Αιτητές και άλλοι προσφοροδότες και τους ενημέρωσε ότι αποφάσισε την ακύρωση των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού και την επανεξέταση του όλου ζητήματος.  Ακολούθως, το Συμβούλιο σε συνεδρία του στις 20.6.2008 και αφού έλαβε υπόψη τα στοιχεία που προέκυψαν σχετικά με την προσφορά της Κοινοπραξίας Zemco, αποφάσισε όπως διορίσει Αd Ηοc Τεχνική Επιτροπή, για να διερευνήσει τα νέα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Συμβουλίου Προσφορών, από τους ενιστάμενους προσφοροδότες. 

Στις 16.12.2008 η Ad Hoc Τεχνική Επιτροπή υπέβαλε σχετική έκθεση στο Συμβούλιο Προσφορών, με την οποία θεώρησε ότι η προσφορά της Κονοπραξίας Zemco δεν πληρούσε τις απαιτήσεις για συμμετοχή στο διαγωνισμό και ως εκ τούτου θα έπρεπε να είχε απορριφθεί.  Αναφορικά με την προσφορά των Αιτητών, κατέληξε ότι αυτή δεν έπρεπε να είχε απορριφθεί χωρίς να ζητηθούν διευκρινίσεις και εισηγήθηκε όπως η προσφορά τους γίνει αποδεκτή, δεδομένου ότι έχει την χαμηλότερη «Σταθμισμένη Συνολική Τιμή Μονάδας (€0.683)».

 

Το Συμβούλιο Προσφορών σε συνεδρία του στις 19.12.2008, αποδεχόμενο την εισήγηση της Ad Hoc Επιτροπής, αποφάσισε να κατακυρώσει την προσφορά στους Αιτητές.  Παράλληλα ενημερώθηκαν όλοι οι ενδιαφερόμενοι προσφοροδότες.

 

Η Κοινοπραξία Zemco, καταχώρησε την ιεραρχική προσφυγή με αριθμό 51/08, εναντίον της απόφασης της Αναθέτουσας Αρχής να ανακαλέσει την υπέρ της κατακύρωση της προσφοράς, η οποία έγινε αποδεκτή με απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφορών στις 22.9.2008.

 

Στις αρχές Ιανουαρίου του 2009, οι προσφοροδότες Zemco, το ΕΜ και η Κοινοπραξία IDE Technologies Ltd, προχώρησαν στην άσκηση Ιεραρχικών Προσφυγών (αρ. 2/09 και 3/09 και 5/09), ενώ ταυτόχρονα καταχώρησαν αίτηση για προσωρινό διάταγμα αναστολής της διαδικασίας ανάθεσης του διαγωνισμού, το οποίο και χορηγήθηκε από την Αναθεωρητική Αρχή, με ισχύ μέχρι την έκδοση της τελικής απόφασης επί των προσφυγών.

 

Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών, με απόφαση της στις 5.6.2009 απέρριψε την Ιεραρχική Προσφυγή της Zemco (Αρ. 2/09) και αποδέχθηκε τις Ιεραρχικές Προσφυγές αρ. 3/09 και 5/09, του ΕΜ και IDE, αντίστοιχα.  Οι Αιτητές στις 15.6.2009 καταχώρησαν στο Ανώτατο Δικαστήριο τις προσφυγές 697/09 και 698/09.

 

Στις 26.6.2009 το Συμβούλιο Προσφορών, αφού μελέτησε τις αποφάσεις της Αρχής στις Ιεραρχικές Προσφυγές αρ. 3/09 και 5/09, αποφάσισε την κατακύρωση της προσφοράς στο ΕΜ, ενώ η Αναθέτουσα Αρχή ενημέρωσε σχετικά τους Αιτητές και τους άλλους προσφοροδότες.  Στην σχετική επιστολή της προς τους Αιτητές, τους πληροφόρησε ότι η δική τους προσφορά απορρίφθηκε, καθότι η Αναθεωρητική Αρχή Προσφορών, στις Ιεραρχικές Προσφυγές 3/09 και 5/09, έκρινε ότι η προσφορά τους δεν πληρούσε τους όρους 1.2 και 2.2.2. (Part C: Specifications and Terms of Reference of the Tender Documents).

 

Στις 15.7.2009 και 17.7.2009 τόσο η Κοινοπραξία IDE Technologies Ltd όσο και η εταιρεία Caramondani Desalination Plants Ltd, αντίστοιχα, καταχώρησαν εναντίον της πιο πάνω απόφασης, τις υπ' αρ. 64/09 και 67/09 ιεραρχικές προσφυγές, ενώ παράλληλα καταχώρησαν αιτήσεις για προσωρινό διάταγμα, αναστολής της διαδικασίας ανάθεσης του διαγωνισμού.  Όμως αυτή τη φορά, η Αναθεωρητική Αρχή αποφάσισε και για τις δύο αιτήσεις, να μη δώσει άλλη παράταση της ισχύος του προσωρινού διατάγματος αναστολής της διαδικασίας.

 

Οι Αιτητές εναντίον της απόφασης της κατακύρωσης της προσφοράς στα ΕΜ, καταχώρησαν στις 14.9.2009 την παρούσα προσφυγή, ενώ παράλληλα υπέβαλαν στο Ανώτατο Δικαστήριο, στα πλαίσια της προσφυγής 697/09, αίτηση για λήψη προσωρινού διατάγματος αναστολής της διαδικασίας, η οποία όμως στις 22.7.2009 απορρίφθηκε.

 

Προς ακύρωση της απόφασης για κατακύρωση της προσφοράς στο ΕΜ, οι Αιτητές προβάλλουν ουσιαστικά 5 λόγους ακύρωσης:- (1) Πλάνη περί τα πράγματα ως προς τη διαπίστωση ότι δεν πληρούσαν τους επίδικους όρους, (2) ότι το ΕΜ δεν είχε νομική οντότητα Κοινοπραξίας, (3) έλλειψη αμεροληψίας των Καθ' ων η αίτηση, (4) παρέλευση της προθεσμίας απόφασης επί της ιεραρχικής προσφυγής τους και (5) μη δέουσα έρευνα των Καθ' ων η αίτηση ως προς τη μη διαπίστωση παραλείψεων στην προσφορά του ΕΜ.

 

Ο  συνήγορος του ΕΜ, προς απόρριψη της προσφυγής προβάλλει ότι οι Αιτητές δεν έχουν έννομο συμφέρον να προσβάλλουν την απόφαση των Καθ' ων η αίτηση, αφού η προσφορά τους δεν πληρούσε ουσιώδεις όρους του διαγωνισμού. Επίσης ότι το μόνο ζήτημα που νομιμοποιούνται να προσβάλουν είναι κατά πόσον νόμιμα κρίθηκε ότι η προσφορά τους ήταν εκτός προδιαγραφών.  Την ίδια θέση υιοθέτησε στο στάδιο των διευκρινήσεων και η ευπαίδευτη συνήγορος για τους Καθ' ων η αίτηση.

 

Κατ' αρχάς  για να διαπιστωθεί το εάν οι Αιτητές έχουν έννομο συμφέρον ή όχι, θα πρέπει πρώτα να αποφασιστεί εάν αυτοί ορθά κρίθηκαν μη προσοντούχοι λόγω μη εκπλήρωσης όρων της σύμβασης και έπειτα κατά πόσον οι εν λόγω όροι ήταν ουσιώδεις ή μη.  Όμως, προτού αποφασιστεί αν ήταν προσοντούχοι, δεν νομιμοποιούνται να αμφισβητούν ούτε την επιλογή του ΕΜ, ούτε και τη νομιμότητα της προσφοράς του.  Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του Τεχνικού Ελέγχου, η Επιτροπή Αξιολόγησης, στην Έκθεσή της, ημερ. 4.6.2008, κατέληξε σε σχέση με την προσφορά των Αιτητών, ότι:

          «Ζ. Ανακεφαλαίωση Συμπερασμάτων Τεχνικού Ελέγχου

 

1. Η φθηνότερη προσφορά της εταιρείας WΤΕ Wassertechnik Gmbh παρουσιάζει τις εξής ουσιώδεις αποκλίσεις από τους όρους και τις προδιαγραφές του Μέρους C των Εγγράφων του Διαγωνισμού.

 

α) Οι προσφερόμενες αντλίες τροφοδοσίας θαλασσινού νερού δεν διαθέτουν 25% εφεδρική δυναμικότητα (παράγραφος 2.2.2 του Μέρους C).

β) Δεν προσφέρεται ικανοποιητικό σύστημα για την απομάκρυνση του Βορίου από το θαλασσινό νερό. (Η παράγραφος 7 του Μέρους C δίνει την περιεκτικότητα του Βορίου στο θαλασσινό νερό μεταξύ 5,0 - 6,5 ppm ενώ η παράγραφος 8 του ίδιου μέρους απαιτεί όπως η περιεκτικότητα αυτή μειωθεί κάτω του 0,5 ppm).

γ) Προσφέρεται ένα μόνο στάδιο αντίστροφης όσμωσης με ένα πολύ μικρό αριθμό μεμβρανών αντίστροφης ώσμωσης που ακόμα και κάτω από ιδανικές συνθήκες θα ήταν αδύνατο να παράξουν την προδιαγραφόμενη ποσότητα των 40.000 ιπ³ αφαλατωμένου νερού ημερησίως στην προδιαγραφείσα ποιότητα.

δ) Οι αντλίες ανάκτησης πίεσης και οι ενισχυτικές αντλίες που προτείνει, δεν διαθέτουν την απαιτούμενη εφεδρεία σύμφωνα με την παράγραφο 1.2 του Μέρους C.

 

Οι πιο πάνω αποκλίσεις, δεν μπορούν να θεωρηθούν ήσσονος σημασίας κατά την έννοια της παραγράφου 9.2.3 του μέρους Α (Instructions to Economic Operators), αφού όχι μόνο δεν προσφέρεται ο απαιτούμενος εφεδρικός εξοπλισμός, αλλά και ο βασικός εξοπλισμός που προσφέρεται, είναι ανεπαρκής για την παραγωγή της απαιτούμενης ποσότητας αφαλατωμένου νερού στην προδιαγραφείσα ποιότητα.

 

Αυτό θα ισχύει ακόμη και όταν ο εξοπλισμός θα είναι καινούργιος, έστω και αν λειτουργεί κάτω από τις ιδανικότερες συνθήκες λειτουργίας της μονάδας αφαλάτωσης.

 

2.  Οι επόμενες κατά σειρά τιμής προσφορές των

(i)   ZEMCO TAHAL-GES-EDT Consortium

(ii)   Μ.Ν - Limassol Water Co,

(iii) IDE Technologies Ltd και

(iv) Caramondani Desalination Plants,

 

οι οποίες ελέγχθηκαν σε βάθος, ικανοποιούν τους όρους και τις τεχνικές προδιαγραφές του Μέρους C, περιλαμβανομένων και των όρων που αφορούν τις πρόνοιες για μελλοντική επέκταση της μονάδας ..»

 

Ο όρος 1.2.

Ο επίδικος όρος 1.2. της προσφοράς (Part C «General Specifications») που αφορά στις τεχνικές προδιαγραφές, αναφέρει τα ακόλουθα:- «In case of break down, one standby unit of such size as to cover the equal output of the damage unit must also be provided and installed».

 

Από πλευράς Αιτητών, οι δικηγόροι τους υποστήριξαν ότι ο συγκεκριμένος όρος θα πρέπει να ερμηνευθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να θέτει υποχρέωση στους Αιτητές «σε περίπτωση βλάβης» να προμηθευτούν και εγκαταστήσουν μια εφεδρική μονάδα τέτοιου μεγέθους, ώστε να καλύπτει το ισοδύναμο δυναμικό της χαλασμένης μονάδας.  Σύμφωνα με τη δική τους ερμηνεία, ο σχετικός όρος αφήνει χρονικό περιθώριο στους προσφοροδότες να εγκαταστήσουν την εφεδρική μονάδα, εάν και εφόσον συμβεί βλάβη («in case of breakdown..»).  Κατά τον κ. Ευαγγέλου η υποχρέωση για προμήθεια και εγκατάσταση, εγείρεται μόνο στην περίπτωση που συμβεί βλάβη.  Δεν είχαν υποχρέωση οι προσφοροδότες να εγκαταστήσουν εφεδρική αντλία μέσα στο νερό, αναμένοντας να επισυμβεί βλάβη.

 

Από την άλλη, η δικηγόρος των Καθ' ων η αίτηση και του ΕΜ, υποστήριξε ότι υπήρξε παράβαση όρων του Διαγωνισμού, οι οποίοι μάλιστα ήταν ουσιώδεις, γι' αυτό και οι Αιτητές θα πρέπει να κριθούν ότι δεν έχουν έννομο συμφέρον.  Όπως εξήγησε, τόσο η Επιτροπή Αξιολόγησης, όσο και η Αναθεωρητική Αρχή, θεώρησαν τους δύο όρους 1.2. και 2.2. ως ουσιώδεις όρους, οι οποίοι «διαδραμάτιζαν κεντρικό ρόλο στη διαδικασία αξιολόγησης στην οποία υποβάλλονταν, και μόνο αν οι αποκλίσεις από αυτούς κριθούν ως επουσιώδεις περνούν στο επόμενο στάδιο της επιλογής του φθηνότερου προσφοροδότη.».

 

Η προδικαστική ένσταση ευσταθεί. 

 

Κατ' αρχάς, δεν συμφωνώ με τους Αιτητές ότι δεν υπήρξε παράβαση του σχετικού όρου.  Σύμφωνα με τον όρο 1.2., σε συνδυασμό με τους υπόλοιπους όρους και το Έντυπο 7, οι Αιτητές είχαν υποχρέωση να έχουν διαθέσιμη και εγκατεστημένη εφεδρική αντλία, ικανή να καλύψει την απώλεια.  Όπως διαπιστώνεται από το Έντυπο 7 (Τεκμήριο 8Α), οι Αιτητές αναφορικά με αντλίες υψηλής πίεσης (High Pressure Pumps) - παρ. 1.3. - δήλωσαν ότι θα υπήρχαν 4 εν ενεργεία αντλίες (Duty Pumps) και «0» εφεδρικές (Standby Pumps).  Το ίδιο αναφορικά με High Pressure Booster Pumps - παρ. 1.4., όπου στο σχετικό Έντυπο προβλέπεται η παροχή 4 «Duty pumps» και 0 «Standby».  Το ίδιο και σε σχέση με την παρ. 2(b) (New Water Pumps) του Εντύπου 7.  Δεν έχω καθόλου πειστεί με τα επιχειρήματα των Αιτητών ότι δεν χρειαζόταν να γίνει πρόβλεψη για εγκατάσταση εφεδρικών αντλιών και ότι η εγκατάσταση θα γινόταν στα πλαίσια του σχεδιασμού ή σε περίπτωση βλάβης.  Εν πάση περιπτώσει, οι Αιτητές στην ίδια την προσφορά τους, όπως ορθά επισημαίνει η δικηγόρος των Καθ' ων η αίτηση, πουθενά δεν δεσμεύτηκαν ότι θα έχουν αποθηκευμένο αριθμό εφεδρικών μονάδων τις οποίες θα μπορούσαν σε σύντομο χρόνο να χρησιμοποιούσαν σε περίπτωση βλάβης.  Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι στην παρ. 3 του Εντύπου 7, οι Αιτητές για «Treated Water Pumps» προβλέπουν για τέσσερις εν ενεργεία και μία εφεδρική.  Αυτό κατά την άποψή μου δείχνει την παράλειψη των Αιτητών σε σχέση με τις παρ. 1.3, 1.4 και 2b του Εντύπου 7.  Όπως εξήγησε η κα Ιεροκηπιώτου, αν υπήρχε τέτοια δέσμευση, τότε τα πράγματα ενδεχομένως να ήταν πιο ευνοϊκά για τους Αιτητές.  Το ότι εκ των υστέρων με επιστολή τους επιχείρησαν να προσθέσουν ουρές στην προσφορά τους, δεν μπορεί να αλλοιώσει την παράβασή τους.  Ούτε συμφωνώ ότι η πρόβλεψη που έκαναν για εφεδρική δεξαμενή, ήταν ικανή να δικαιολογήσει την παράλειψή τους.

 

Το επόμενο ερώτημα είναι κατά πόσον ο όρος ήταν ουσιώδης.  Κατά πόσον ένας όρος είναι ουσιώδης ή όχι, ανήκει στον δικαστή, ο οποίος αποφασίζει με αντικειμενικά κριτήρια.  Αν ένας όρος, δεν προσδιορίζεται στους όρους του Διαγωνισμού ως ουσιώδης, τότε η σημασία του προσδιορίζεται από το κατά πόσον η τήρηση του είναι αποφασιστικής σημασίας για τη λήψη της απόφασης για κατακύρωση της προσφοράς (βλ. σχετικά την Tamassos Tobacco Suppliers and Co. ν. Δημοκρατίας (1992) 3 ΑΑΔ 60).

  

Στην προκειμένη περίπτωση, η Επιτροπή Αξιολόγησης που ήταν η πλέον αρμόζουσα να κρίνει τεχνικής φύσεως θέματα, θεώρησε ότι ο όρος 1.2. που αφορούσε στην παροχή εφεδρικών αντλιών, δεν ήταν ήσσονος σημασίας κατά την έννοια της παρ. 9.2.3. του Μέρους Α (Instructions to Economic Operators) και η τήρηση του ήταν αποφασιστικής σημασίας.  Συμφωνώ.  Ο όρος για την ύπαρξη εφεδρικής αντλίας στην κάθε περίπτωση, αποσκοπούσε στην απρόσκοπτη λειτουργία του σταθμού και όχι στην τοποθέτηση εφεδρικής αντλίας, μόνο στην περίπτωση βλάβης.  Μια τέτοια ερμηνεία θα ήταν όχι μόνο αφύσικη, αλλά θα σήμαινε ουσιώδη απόκλιση από τους όρους, με ανάλογη διαφοροποίηση στο κόστος της προσφοράς και κατ' επέκταση θα δημιουργούσε ανισότητα μεταξύ των προσφοροδοτών.  Κατά την κρίση μου, ο όρος 1.2. ήταν ουσιώδης.     

 

Ο όρος 2.2.2.

Ο συγκεκριμένος όρος, ο οποίος αφορά στο «αντλιοστάσιο τροφοδοσίας θαλασσινού νερού» («Sea Water Pump House»), καθώς και ο όρος 2.2.5., προβλέπουν ότι:-

«2.2.2 Sea Water Pump House

 The Contractor must provide all details with regard to the seawater pump house such as dimensions, lifting facilities for the pumps, motor control room and transformer room.

Stand by pumps covering 25% of their capacity must be provided.

Technical information for all the above as well as the arrangements to cope with surge in connection with pump starts/stops must be submitted by the Contractor, within three (3) months at the latest, from the signature of the contract Agreement.

..........................

2.2.5       Desalinated Water Pumping Station

The Contractor must provide all details with regard to the Desalinated Water Pumping Station such as dimensions, lifting facilities for the pumps, motor control room, transformer room e.t.c.

The pumps must provide 25% stand by capacity and must be suitable to deliver water at 14 bar or any other pressure required to transfer the water at Ipsonas Reservoir.

..........................»

 

 

Οι Αιτητές προβάλλουν ότι δεν υπήρχε παραβίαση, αφού με δική τους πρωτοβουλία τοποθέτησαν στο σχεδιασμό τους μια επιπλέον δεξαμενή, η οποία δεν επιβαλλόταν από την προσφορά, με σκοπό την καλύτερη λειτουργία του έργου.  Έτσι οι Καθ' ων η αίτηση εσφαλμένα εφάρμοσαν κατ' αναλογία τον όρο 2.2.2. για την επιπλέον δεξαμενή, καταλήγοντας ότι: «Οι προσφερόμενες αντλίες τροφοδοσίας θαλασσινού νερού δεν διαθέτουν 25% εφεδρική δυναμικότητα».

 

Οι Καθ' ων η αίτηση προβάλλουν ότι με τον σχετικό όρο επιβάλλεται η παροχή εφεδρικού εξοπλισμού, ενώ υποχρεωτική είναι και η τήρηση και των υπόλοιπων όρων.  Περαιτέρω ο κάθε προσφοροδότης μέσω της προσφοράς του, θα πρέπει να συμμορφώνεται αυστηρά με τους όρους του διαγωνισμού και όχι να αναζητά, μετά την υπογραφή της σύμβασης, να συμπληρώσει το περιεχόμενό της, όπως προσπάθησαν να πράξουν οι Αιτητές.

 

Στην προκειμένη περίπτωση, οι Αιτητές, απ' ό,τι προκύπτει από την παρ. 2.a και 2.b του Εντύπου 7, (Τεκμήριο 8Α), επέλεξαν το αντλιοστάσιο θαλασσινού νερού να το εκτελέσουν σε δύο στάδια, χωρίς να έχουν προβλέψει για εφεδρική αντλία και στα δύο στάδια.  Στην παρ. 2(b) γίνονται προβλέψεις για 8 αντλίες μόνο (duty pumps), χωρίς να γίνεται πρόβλεψη για εφεδρική (standby), όπως γινόταν στην περίπτωση των παρ. 2.a και 3.  Αυτό κατά την κρίση μου, αποτελεί σαφή παραβίαση του όρου 2.2.2..

 

Η απάντηση μου και ως προς δεύτερο ερώτημα, είναι επίσης καταφατική.  Το λεκτικό του όρου 2.2.2., δεν αφήνει περιθώρια περί άλλης εύλογης ερμηνείας. Περαιτέρω, η Επιτροπή Αξιολόγησης που ήταν το τεχνικό σώμα να κρίνει, στην Έκθεσή της αναφέρει πάντα το επιτακτικό «must», το οποίο δεν αφήνει περιθώριο απόκλισης ή μεταγενέστερης συμμόρφωσης των προσφοροδοτών.  Οι Αιτητές όφειλαν να συμμορφωθούν πλήρως, αφού πρόκειται, κατά την κρίση μου, για ουσιώδη όρο, ο οποίος αφορούσε στην καλή εκτέλεση και ορθή λειτουργία του επίδικου έργου.  Περαιτέρω, δεν ευσταθεί η θέση των Αιτητών ότι υπήρξε εσφαλμένη κατ' αναλογία εφαρμογή του όρου στην επιπλέον δεξαμενή που σχεδίασαν, αφού αφενός πρόκειται για ουσιώδη όρο, στον οποίο πρέπει να συμμορφώνονται όλοι οι προσφοροδότες και αφετέρου οι Καθ' ων η αίτηση, τόσο στην απόφασή τους όσο και στην έκθεση της Επιτροπής Αξιολόγησης, ερμηνεύουν εύλογα τις πρόνοιες του επίδικου όρου και δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ως προς το ότι δεν αποσκοπούσαν στην επιπλέον δεξαμενή που σχεδίασαν οι Αιτητές.  Για τα υπόλοιπα ζητήματα που αφορούν την ύπαρξη εφεδρικών συστημάτων και άπτονται τεχνικών ζητημάτων δεν μπορεί να υπεισέλθει το Δικαστήριο, αφού αφορούν ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις.

 

Με την προκήρυξη ενός διαγωνισμού στο δημόσιο, αποσκοπείται  η εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος.  Με τους συγκεκριμένους όρους, επιδιώκεται η διασφάλιση της ορθής επίτευξης και απρόσκοπτης λειτουργίας του επίδικου έργου, που αφορά την επίλυση του σημαντικού προβλήματος της συνεχούς υδροδότησης των πολιτών.  Η παράλειψη των Αιτητών να συμμορφωθούν με τους πιο πάνω ουσιώδεις όρους, κατά την άποψή μου ορθά είχε ως αποτέλεσμα την απόρριψη της προσφοράς τους (βλ. σχετικά Tamassos Tobacco Supplies and Co. ν. Δημοκρατίας (1992) 3 ΑΑΔ 60).  Ως εκ τούτου, οι Αιτητές δεν έχουν έννομο συμφέρον να προσβάλουν την επίδικη απόφαση.

 

Η προσφυγή κρίνεται μη παραδεχτή και απορρίπτεται, με €1400 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ των Καθ' ων η αίτηση.  Καμιά διαταγή ως προς το Ενδιαφερόμενο Μέρος.

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο