ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Iωσηφίδης Kώστας ν. Γενικού Eισαγγελέως (1990) 3 ΑΑΔ 4599
Kadivari ν. Δημοκρατίας κ.α. (Αρ.2) (1992) 4 ΑΑΔ 2924
Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1993) 4 ΑΑΔ 289
Χατζηελισσαίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 ΑΑΔ 2404
Γιαγκουλλής κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 ΑΑΔ 2569
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 161/2009)
25 Μαΐου, 2011
[ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
BLADE ENTERPRISES LTD.,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ/Ή
ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ,
Καθ'ων η αίτηση.
Αίτηση ημερομηνίας 4/2/2011
Α. Αποστολίδης για Α.Σ. Αγγελίδη, για την Αιτήτρια.
Δ. Καλλή (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ'ων η αίτηση.
Ξ. Ξενοφώντος, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ, Δ.: Αντικείμενο της παρούσας ενδιάμεσης διαδικασίας είναι αίτημα της αιτήτριας για τροποποίηση της προσφυγής της (της Αίτησης της) με την προσθήκη δύο νέων λόγων ακυρότητας, όπως και αίτημα για οδηγίες για συμπληρωματική γραπτή αγόρευση για σκοπούς ανάπτυξης των δύο αυτών νέων λόγων. Παραθέτω αυτούσιους τους δύο νέους λόγους ακυρότητας, όπως αυτοί παρατίθενται στην αίτηση:
"(14). Η διαδικασία της αποδελτίωσης δεν καλύπτεται από τις απαγορευτικές διατάξεις του Νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Η ελευθερία έκφρασης που περιλαμβάνει το δικαίωμα λήψεως και μεταδόσεως πληροφοριών και ιδεών, που είναι ουσιαστικά το αντικείμενο των εταιριών αποδελτίωσης, είναι ανθρώπινο δικαίωμα που υπερνικά την οποιαδήποτε απαγόρευση της αποδελτίωσης.
(15) Οι συμφωνίες που εξασφάλισε το ενδιαφ. μέρος με ορισμένους από τους εκδότες ήταν εκτός της προθεσμίας υποβολής της προσφοράς, άρα εκπρόθεσμα λήφθηκαν αυτές υπόψη. Μη δέουσα έρευνα από την Επιτροπή Αξιολόγησης της προκήρυξης και των όρων του διαγωνισμού, έλαβε δε υπόψη στοιχεία εξωγενή και εκπρόθεσμα."
Σ' αυτό το στάδιο κρίνω σκόπιμο να αναφέρω τα εξής.
Με την Αίτηση της η αιτήτρια επιδιώκει την ακύρωση ως παράνομης και στερημένης έννομου αποτελέσματος της απόφασης των καθ'ων η αίτηση να κατακυρώσουν «την προσφορά για μίσθωση υπηρεσιών αποκομμάτων κυπριακού τύπου, στην εταιρεία MatrixMedia» αντί στους ίδιους. Αφού καταχωρήθηκε ένσταση από πλευράς τόσο των καθ'ων η αίτηση, όσο και του ενδιαφερόμενου μέρους, δόθηκαν οδηγίες στη βάση των οποίων καταχωρήθηκαν οι γραπτές αγορεύσεις των εμπλεκόμενων πλευρών. Μετά την έναρξη, πριν όμως την περάτωση των διευκρινίσεων, η αιτήτρια υπέβαλε την παρούσα ενδιάμεση αίτηση στην οποία οι καθ'ων η αίτηση καταχώρισαν ένσταση. Την ένσταση των καθ'ων η αίτηση υιοθέτησε και η πλευρά του ενδιαφερόμενου μέρους.
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση διαβάζουμε και τα εξής προς υποστήριξη του αιτήματος για τροποποίηση:
"3. Κατά την περαιτέρω μελέτη της υπόθεσης και περαιτέρω έρευνας του διοικητικού φακέλου της προσφοράς, διαπιστώθηκε ότι εκ παραδρομής ή/και καλόπιστου λάθους τόσο στην αίτηση ακυρώσεως όσο και στην αγόρευση των αιτητών δεν περιλήφθηκαν και/ή δεν αναπτύχθηκαν ισχυρισμοί νομικοί στην ηλεκτρονική τελική απόδοση.
Νομικοί ισχυρισμοί οι οποίοι αφορούν στο ότι η διαδικασία της αποδελτίωσης δεν καλύπτεται από τις απαγορευτικές διατάξεις του Νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, ενώ η ελευθερία έκφρασης που περιλαμβάνει το δικαίωμα λήψεως και μεταδόσεως πληροφοριών και ιδεών, που είναι ουσιαστικά το αντικείμενο των εταιριών αποδελτίωσης, είναι ανθρώπινο δικαίωμα που υπερνικά την οποιαδήποτε απαγόρευση της αποδελτίωσης.
Επίσης στο ότι οι συμφωνίες που εξασφάλισε το ενδιαφ. μέρος με ορισμένους από τους εκδότες ήταν εκτός της προθεσμίας υποβολής της προσφοράς, άρα εκπρόθεσμα λήφθηκαν αυτές υπόψη. Δεν υπήρξε δέουσα έρευνα από την Επιτροπή Αξιολόγησης της προκήρυξης και των όρων του διαγωνισμού αλλά αντίθετα ότι έλαβε υπόψη στοιχεία εξωγενή και εκπρόθεσμα."
Στην ένσταση των καθ'ων η αίτηση, αφού διατυπώνεται η θέση ότι η παρούσα αίτηση είναι καταχρηστική, παράτυπη και νομικά αβάσιμη, αναφέρονται και οι πιο κάτω λόγοι ένστασης:
"4. Τυχόν έγκριση της αίτησης θα συνιστούσε ριζική μεταβολή της νομικής βάσης της Προσφυγής, και/ή ουσιαστική και ανεπίτρεπτη επέκταση της βάσης και/ή εμβέλειας της Προσφυγής και/ή θα ισοδυναμούσε με τον εξ' υπαρχής καθορισμό και διαμόρφωση από τους Αιτητές των νομικών λόγων που προβάλλει για ακύρωση της πράξης, και ουσιαστικά θα οδηγούσε σε επανακρόαση της υπόθεσης.
5. Τυχόν έγκριση της αίτησης θα προκαλούσε τον εκτροχιασμό της δίκης από τα παραδεκτά θεσμικά και/ή διαδικαστικά πλαίσια εξέτασης των Προσφυγών.
6. Τυχόν έγκριση της αίτησης θα επέτρεπε την εκπρόθεσμη προβολή και ανάπτυξη λόγω ακύρωσης της επίδικης πράξης και/ή την καταχώρηση Προσφυγής κατά παράβαση των χρονικών ορίων που θέτει το Σύνταγμα.
7. Τυχόν έγκριση της αίτησης θα ανέτρεπε την πορεία της δίκης σε προχωρημένο στάδιο κατά παράβαση της αρχής αποπεράτωσης της δίκης μέσα σε εύλογο χρόνο."
Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την ένσταση γίνεται λεπτομερής αναφορά στο ιστορικό της διαδικασίας, προφανώς για να καταδειχθεί ο χρόνος που διέρρευσε από την καταχώριση της Αίτησης μέχρι την καταχώριση της ενδιάμεσης αίτησης, αντικείμενο της παρούσας διαδικασίας, και επαναλαμβάνονται οι λόγοι ένστασης αυτούσιοι.
Στις προφορικές αγορεύσεις τους οι ευπαίδευτοι συνήγοροι της αιτήτριας και των καθ'ων η αίτηση προωθώντας τις θέσεις τους, παρέπεμψαν το Δικαστήριο σε σχετική νομολογία. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε από την κα Καλλή στον παράγοντα καθυστέρηση, παράγοντας ο οποίος θα προκαλέσει, σύμφωνα με την ευπαίδευτη συνήγορο των καθ'ων η αίτηση, σε περίπτωση έγκρισης της παρούσας αίτησης, τέτοια καθυστέρηση η οποία θα παραβιάζει το δικαίωμα των διαδίκων το οποίο διασφαλίζεται από το άρθρο 30.2 του Συντάγματος. Τα επιχειρήματα της κας Καλλή υιοθέτησε και ο κ. Ξενοφώντος, συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους. Ο κ. Αποστολίδης περιορίστηκε στο να υιοθετήσει τις γραπτές αγορεύσεις του (γραπτή αγόρευση, απαντητική αγόρευση και συμπληρωματική αγόρευση) που καταχώρισε στα πλαίσια της κυρίως Αίτησης.
Οι αρχές που διέπουν την τροποποίηση των λόγων ακύρωσης σε προσφυγή, συνοψίζονται στην υπόθεση Thermphase Ltd. v. Δημοκρατίας (1996) 4 Α.Α.Δ. 2714 (απόφαση Καλλή, Δ.), με αναφορά στην υπόθεση Cyprus Flours Mills Co. Ltd. and another v. Republic (1973) 3 Α.Α.Δ. 690, ως εξής:
"Στην Cyprus Flours Mills Co. Ltd. and Another v. Republic (1973) 3 Α.Α.Δ. 690, 694 διατυπώθηκε ο κανόνας ότι σε μια κατάλληλη περίπτωση και τηρουμένων των αναγκαίων διασφαλίσεων για την προστασία της άλλης πλευράς, πρόσθετοι λόγοι ή λόγοι ακυρώσεως επιτρέπεται να υποβληθούν στη διάρκεια της διαδικασίας σε προσφυγή δυνάμει του άρθρου 146 του Συντάγματος 'όπως απαιτείται από το συμφέρον της δικαιοσύνης'. Η 'πρακτική αυτή έχει καθιερωθεί σύμφωνα, κυρίως, με τον Κανονισμό 19 των περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Διαδικαστικών Κανονισμών του 1962, και δεν υφίσταται οποιαδήποτε χρονική προθεσμία που προδιαγράφεται από τη νομοθεσία μετά από την οποία δεν μπορούν να προβληθούν πρόσθετοι λόγοι'."
Στην υπόθεση Πολύδωρος Γεωργιάδης ν. Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (1996) 4(Δ) Α.Α.Δ. 2786 (απόφαση Καλλή, Δ.), οι καθ'ων η αίτηση - όπως και στην παρούσα περίπτωση - έφεραν ένσταση στο αίτημα για τροποποίηση, ένσταση η οποία περιστρεφόταν γύρω από τις θέσεις ότι βασική επιδίωξη των αιτητών ήταν η εισαγωγή νέων στοιχείων εκπρόθεσμα, καθώς επίσης και ότι έγκριση της αίτησης, θα οδηγούσε σε παραβίαση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος των διαδίκων όπως τα δικαιώματα τους διαγνωσθούν μέσα σε εύλογο χρόνο. Να σημειωθεί ότι στην εν λόγω υπόθεση, η αίτηση για τροποποίηση υποβλήθηκε με καθυστέρηση τεσσάρων χρόνων και αφού το Δικαστήριο είχε στο μεταξύ επιφυλάξει απόφαση και για λόγους που αναφέρονται στην απόφαση και δεν μας αφορούν, διέταξε το επανάνοιγμα της υπόθεσης. Με αναφορά στα πιο κάτω αποσπάσματα από την απόφαση στην υπόθεση Γιαγκουλλής κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 2569 (απόφαση Πική, Π.),
". Η διαδικασία αναθεώρησης διοικητικών πράξεων προς έλεγχο της νομιμότητάς τους έχει εξεταστικό χαρακτήρα και είναι, εκ της φύσεώς της, προσαρμοσμένη στο ανακριτικό σύστημα απονομής της δικαιοσύνης. Τα επίδικα θέματα της προσφυγής, σε αντίθεση με εκείνα της πολιτικής αγωγής, έχουν, εκ προοιμίου, ένα κεντρικό άξονα - τη διερεύνηση της νομιμότητας της πράξης, απόφασης ή παράλειψης, που τίθεται υπό αναθεώρηση. Επομένως, η προσθήκη και άλλων λόγων για την ακύρωση της απόφασης δε μεταβάλλει τη φύση του πρωταρχικού επίδικου θέματος. Το γεγονός αυτό καθιστά και την πιθανότητα αιφνιδιασμού απομακρυσμένη.
..................
Άλλη ουσιώδης διαφορά μεταξύ της αναθεωρητικής και πολιτικής δίκης είναι ο δημόσιος χαρακτήρας του αντικειμένου της προσφυγής και το συμφέρον του δημοσίου στη διασφάλιση της νομιμότητας στη λήψη των διοικητικών αποφάσεων."
το Δικαστήριο υιοθετώντας τη θέση ότι για την έγκριση αιτήματος για την τροποποίηση προσφυγής, ισχύουν ελαστικότερα κριτήρια σε σύγκριση αιτήματος για τροποποίηση δικογράφου σε πολιτική αγωγή, απέρριψε την ένσταση γιατί έκρινε ότι «σε σχέση με τον πρώτο λόγο ένστασης ..... δεν πρόκειται ακριβώς για «εισαγωγή νέων στοιχείων»» και «αναφορικά με το δεύτερο λόγο ένστασης .... ότι το ενδεχόμενο έγκρισης της αίτησης δεν απολήγει σε ανεπανόρθωτο επηρεασμό των καθ'ων η αίτηση, ή του ενδιαφερόμενου μέρους ο οποίος δεν μπορεί να θεραπευθεί με την κατάλληλη διαταγή για τα έξοδα».
Στην ίδια υπόθεση και με αναφορά σε σχετική νομολογία (Ιωσηφίδης ν. Γενικού Εισαγγελέα (1990) 3 Α.Α.Δ. 4599 (απόφαση Πογιατζή, Δ.), Kadivari v. Δημοκρατίας (αρ. 2) (1992) 4 Α.Α.Δ. 2924 (απόφαση Πική, Δ. - όπως ήταν τότε) και Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 289 (απόφαση Κωνσταντινίδη, Δ.) διευκρινίστηκε ότι «Παρά την εφαρμογή ελαστικότερων κριτηρίων στις προσφυγές η νομολογία μας έχει με σταθερότητα καθιερώσει την αρχή ότι δεν επιτρέπεται η εισαγωγή εντελώς νέων λόγων ακυρώσεως μέσω των αγορεύσεων πέραν εκείνων που έχουν αναφερθεί στην αίτηση, και ότι το αντικείμενο της διαδικασίας καθορίζεται στη δικογραφία η οποία αποτελεί το δικονομικό μέσο για την έκθεση και προσδιορισμό των επιδίκων θεμάτων».
Χρήσιμη αναφορικά με το θέμα που εξετάζουμε και ειδικότερα αναφορικά με τον παράγοντα του χρόνου και του σταδίου στο οποίο υποβάλλεται η αίτηση για τροποποίηση, είναι η απόφαση στην υπόθεση Χατζηελισσαίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 2404 (απόφαση Κωνσταντινίδη, Δ.). Στην εν λόγω υπόθεση η ένσταση περιστρεφόταν γύρω από τη θέση ότι με την επιδιωκόμενη τροποποίηση θα εισαγόταν νέο θέμα το οποίο «θα αναμόρφωνε ριζικά τη βάση της προσφυγής γιατί προβλήθηκαν με μεγάλη καθυστέρηση και γιατί η τροποποίηση θα συνεπαγόταν επανακρόαση που θα έπληττε το συνταγματικό δικαίωμα για διεξαγωγή της δίκης μέσα σε εύλογο χρόνο». Το Δικαστήριο απορρίπτοντας την ένσταση και εγκρίνοντας την αίτηση, αφού υπέδειξε ότι ο παράγοντας του χρόνου και του σταδίου υποβολής της αίτησης ναι μεν είναι σχετικοί, πλην όμως θα πρέπει να εκτιμούνται στο πλαίσιο του συνόλου των περιστατικών της υπόθεσης, έκρινε ότι στο πλαίσιο των γεγονότων της υπόθεσης δεν «δικαιολογείται η άποψη πως η παροχή δυνατότητας για συζήτηση του εντελώς συγκεκριμένου λόγου που προσδιορίστηκε θα προκαλέσει καθυστέρηση τέτοια ώστε να τίθεται ζήτημα παραβίασης του δικαιώματος για εκδίκαση μέσα σε εύλογο χρόνο».
Επανερχόμενος στην παρούσα περίπτωση αρχικά θεωρώ σκόπιμο να διευκρινίσω ότι συμφωνώ με την πιο πάνω νομολογία μας, την οποία και υιοθετώ.
Αναφορικά με τους υπό στοιχεία 4, 5 και 6 λόγους ένστασης, οι οποίοι να σημειωθεί συναρτώνται μεταξύ τους και αλληλοκαλύπτονται, θεωρώ ότι οι προτεινόμενοι λόγοι ακύρωσης δεν θα μεταβάλουν, σε περίπτωση έγκρισης της αίτησης, ριζικά τη βάση της προσφυγής και θα καθορίσουν εξ υπαρχής τους υφιστάμενους λόγους ακύρωσης, ή ότι έγκριση της παρούσας αίτησης θα οδηγούσε σε προβολή λόγων ακύρωσης, εκπρόθεσμα. Όπως μπορεί να διαπιστωθεί εξάλλου, αυτό το επισημαίνει και η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ'ων η αίτηση, επισήμανση με την οποία συμφωνεί και ο ευπαίδευτος συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους, οι προτεινόμενοι λόγοι ακύρωσης θα μπορούσαν να είχαν αναπτυχθεί στα πλαίσια ανάπτυξης των υφιστάμενων λόγων ακύρωσης και συγκεκριμένα του λόγου ακύρωσης που αφορά στη λήψη εξωγενών παραγόντων.
Αναφορικά με τον υπό στοιχείο 4 λόγο ένστασης, παρατηρώ τα εξής. Είναι όντως προχωρημένο το στάδιο στο οποίο επιδιώκεται η τροποποίηση της προσφυγής, λαμβανομένου υπόψη βέβαια του γεγονότος ότι βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο και συγκεκριμένα στο στάδιο των διευκρινίσεων. Δεν μπορώ όμως να συμφωνήσω με την κα Καλλή και τον κ. Ξενοφώντος, ότι έγκριση της αίτησης θα επηρεάσει ανεπανόρθωτα τους καθ'ων η αίτηση και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο. Έχω την άποψη ότι ο επηρεασμός που θα προκύψει μπορεί να θεραπευθεί με την κατάλληλη διαταγή για τα έξοδα.
Ενόψει όλων των πιο πάνω, η αίτηση επιτυγχάνει και η τροποποίηση εγκρίνεται.
Τροποποιημένη αίτηση να καταχωρηθεί μέχρι και τις 3/6/2011.
Οι καθ'ων η αίτηση θα είναι ελεύθεροι να υποβάλουν τροποποιημένη ένσταση μέχρι και τις 14/6/2011. Το ενδιαφερόμενο μέρος, το οποίο δεν υπέβαλε ένσταση αλλά αρκέστηκε στην υιοθέτηση της ένστασης που υπέβαλαν οι καθ'ων η αίτηση, είναι ελεύθερο να καταχωρίσει ένσταση μέχρι τις 14/6/2011, αναφορικά με την τροποποίηση ή να υιοθετήσει την τροποποιημένη ένσταση των καθ'ων η αίτηση, σε περίπτωση που οι τελευταίοι καταχωρίσουν τροποποιημένη ένσταση.
Η υπόθεση ορίζεται για προφορικές διευκρινίσεις στις 15/6/2011, στις 8.45 π.μ.
Τα έξοδα της αίτησης, όπως και όλα τα έξοδα τα οποία θα προκύψουν από την τροποποίηση των δικογράφων και την υποβολή των διευκρινίσεων, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή, θα καταβληθούν όμως στο τέλος της υπόθεσης, θα βαρύνουν τους αιτητές.
Α. ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ