|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1201/2009)
20 Απριλίου, 2011
[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΑ ΦΛΑΓΚΟΦΑ,
Αιτήτρια,
-ν-
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Aίτηση.
- - - - - -
Α.Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Β. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια είναι κάτοχος πτυχίου Επιστημών της Αγωγής-Προδημοτικής Εκπαίδευσης που της είχε απονεμηθεί κατά το 1998 από το Πανεπιστήμιο Κύπρου και, περαιτέρω, είναι επίσης κάτοχος πτυχίου Δημοτικής Εκπαίδευσης που της απονεμήθηκε από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κατά το 2006.
Μετά την απόκτηση του πρώτου της πτυχίου κατά το 1998, η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για εγγραφή στον πίνακα διοριστέων Νηπιαγωγών και περιλήφθηκε στο σχετικό πίνακα. Από την 1.1.2001 διορίστηκε με σύμβαση στη θέση Νηπιαγωγού.
Μετά την απόκτηση και του δεύτερού της πτυχίου κατά το 2006, η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση και εγγράφηκε στον πίνακα διοριστέων Δασκάλων κατά το Φεβρουάριο του 2007.
Στις 11.7.2008, η καθ΄ης η αίτηση Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, προσέφερε στην αιτήτρια διορισμό με δοκιμασία στη μόνιμη θέση Νηπιαγωγού από την 1.9.2008, διορισμό τον οποίο η αιτήτρια αποδέχτηκε. Μετά την εξέλιξη αυτή, η καθ΄ης η αίτηση, επικαλούμενη τις πρόνοιες των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων, διέγραψε το όνομα της αιτήτριας από τον πίνακα των διοριστέων Δασκάλων του Φεβρουαρίου 2009. Η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση κατά της διαγραφής της, επικαλούμενη κυρίως άγνοια της νομοθεσίας και επισημαίνοντας το γεγονός ότι δεν ενημερώθηκε ή προειδοποιήθηκε περί διαγραφής προτού αποδεχτεί το διορισμό της.
Η ένσταση της αιτήτριας απορρίφθηκε, με το αιτιολογικό ότι η διαγραφή της επιβαλλόταν από τη νομοθεσία.
Με την παρούσα προσφυγή της, η αιτήτρια προσβάλλει τη νομιμότητα της απόφασης με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή της με την επιστολή της καθ΄ης η αίτηση ημερομηνίας 3.7.2009.
Η καθ΄ης η αίτηση, πέραν της υποστήριξης της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, προέβαλε και προδικαστική ένσταση ως προς τη δυνατότητα της αιτήτριας να προέβαινε στη λήψη του ένδικου μέσου της προσφυγής. Θα εξετάσω την προδικαστική ένσταση κατά προτεραιότητα.
Προδικαστική Ένσταση.
Όπως είναι η θέση της καθ΄ης η αίτηση, η αιτήτρια δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλλει την επίδικη απόφαση καθόσον, με την αποδοχή του διορισμού της στη μόνιμη θέση Νηπιαγωγού, απώλεσε το δικαίωμά της, δυνάμει των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων, όπως παραμείνει στον κατάλογο Διοριστέων Δασκάλων. Δεν μπορεί δε η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή να αποδοκιμάζει το διορισμό της στη μόνιμη θέση του Νηπιαγωγού, την οποία η ίδια αποδέχτηκε και η οποία είχε ως συνέπεια τη διαγραφή της από τον κατάλογο των Διοριστέων Δασκάλων.
Η προδικαστική ένσταση έκδηλα δεν μπορεί να ευσταθήσει.
Κατ΄ αρχάς, η αιτήτρια δεν αποδοκίμασε το διορισμό της στη θέση Νηπιαγωγού, παρά μόνο προσέβαλε, μέσω της προσφυγής της, τη νομιμότητα της απόρριψης της ένστασής της κατά της διαγραφής της από τον κατάλογο Διοριστέων Δασκάλων και τη νομιμότητα της ίδιας της διαγραφής της. Ούτε μπορεί να λεχθεί ότι με την αποδοχή του διορισμού της ως Νηπιαγωγού απώλεσε τελεσίδικα το δικαίωμά της, δυνάμει του Νόμου, όπως παραμένει στον κατάλογο Διοριστέων Δασκάλων και, επομένως, απώλεσε το έννομό της συμφέρον. Αντίθετα, όπως ο ίδιος ο Νόμος προνοεί (άρθρο 28Β(11) των περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων), κάθε επηρεαζόμενος μπορεί να υποβάλει ένσταση μέσα σε 15 μέρες εναντίον της μη συμπερίληψής του σε κατάλογο διοριστέων. Όπως δε έχει νομολογηθεί, η απόρριψη σχετικής ένστασης, συνιστά νέα εκτελεστή διοικητική πράξη, προσβλητέα με προσφυγή. (Δημοκρατία ν. Π. Χατζηκυπριανού (2005) 3 ΑΑΔ 171).
Μπορεί, σύμφωνα με το Νόμο, η αποδοχή του διορισμού εκείνου να συνεπαγόταν τη διαγραφή της, πλην όμως, η αιτήτρια είχε δικαίωμα και να ενστεί και να προσβάλει τη διαγραφή της ή την απόρριψη της ένστασής της για λόγους που ήθελε προβάλει. Κατ΄ ανάλογο τρόπο που έχει καθιερωθεί από νομολογία, ο αποκλεισθείς υποψήφιος για διορισμό, ή ο αποκλεισθείς προσφοροδότης κλπ, αν και γενικά ομιλούντες στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει τη νομιμότητα της ληφθείσας διοικητικής απόφασης, εν τούτοις, νομιμοποιείται να εγείρει προσφυγή αναφορικά με τη νομιμότητα του αποκλεισμού του. (C & H HEATFLOW LTD v. Δημοκρατίας (2000) 4 Α ΑΑΔ 168).
Επομένως, η προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί και θα εξετάσω τους εγειρόμενους λόγους ακύρωσης.
1ος Λόγος ακύρωσης - Πρόκληση δυσμενούς διάκρισης και άνισης μεταχείρισης αναφορικά με το πρόσωπο της αιτήτριας.
Όπως υποστηρίζεται στην αγόρευση της αιτήτριας, η απόφαση για διαγραφή της από τον κατάλογο διοριστέων ήταν δυσμενής για την ίδια και άνιση. Η δε ανισότητα είναι προφανής έναντι άλλων υποψηφίων δασκάλων που ήδη υπηρετούν για παράδειγμα σε θέσεις του δημοσίου. Όπως προστίθεται στην αγόρευση, εάν με την παραμονή του ονόματος της αιτήτριας στον πίνακα Διοριστέων Δασκάλων επακολουθούσε προσφορά διορισμού ως Δασκάλας, τότε η αιτήτρια θα μπορούσε να παραιτηθεί από τη θέση της Νηπιαγωγού και η ούτω κενούμενη θέση της θα μπορούσε να πληρωθεί κατά σειρά του αντίστοιχου πίνακα διοριστέων. Και διερωτάται η αιτήτρια: "Πού είναι το κακό;".
Βεβαίως, το θέμα δεν είναι να εξεύρει το Δικαστήριο πού είναι το κακό σε μια τέτοια περίπτωση, στην περίπτωση δηλαδή που η διοίκηση, ή εδώ ο νομοθέτης, προέβαινε σε άλλη ρύθμιση του θέματος, στη λογική που εισηγείται η αιτήτρια. Εδώ, το μόνο θέμα που μπορεί και πρέπει να εξετάσει το Διοικητικό Δικαστήριο, είναι κατά πόσο η υφιστάμενη ρύθμιση που προέβλεπε για διαγραφή, αντίκειται προς Συνταγματική ή άλλη νομοθετική ή καθιερωθείσα νομική αρχή.
Στην αγόρευση της αιτήτριας, εγείρονται γενικοί ισχυρισμοί και θέσεις σύμφωνα με τις οποίες "η κάθε θέση του δημόσιου τομέα είναι ανοικτή για διεκδίκηση προς ένα έκαστο των κατεχόντων τα προσόντα", ότι με το Νόμο 58(Ι)/2001 "καθιερώθηκε η αρχή της ισότητας στο εργασιακό δικαίωμα", ότι ο νομοθέτης δεν επιτρέπεται όπως επεμβαίνει στο θέμα προκήρυξης θέσεων από τη διοίκηση "και μάλιστα αντισυνταγματικά" κλπ. Πουθενά όμως δεν συγκεκριμενοποιεί η αιτήτρια σε πιο άρθρο του Συντάγματος προσκρούει η πρόνοια για διαγραφή από κατάλογο διοριστέων. Εδώ, το αρμόδιο διοικητικό όργανο εφάρμοσε το Νόμο και δεν είχε βέβαια καμιά διακριτική ευχέρεια όπως μην πράξει ανάλογα. Το Σύνταγμα διασφαλίζει την αρχή της ισότητας και ίσης μεταχείρισης. Εδώ όμως, δεν μπορεί να λεχθεί ότι η αιτήτρια κατέστη θύμα άνισης μεταχείρισης λόγω της διαγραφής της, εφόσον η ισότητα η οποία διασφαλίζεται από το Σύνταγμα (Άρθρο 28) είναι μεταξύ τελούντων στις ίδιες συνθήκες. Η νομοθετική ρύθμιση περί διαγραφής ισχύει και εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις υποψηφίων οι οποίοι αποδέχτηκαν μόνιμο διορισμό σε άλλη θέση. Και το Δικαστήριο που ασκεί αναθεωρητική δικαιοδοσία δεν θα υπεισέλθει στη λογική του πράγματος ή στο κατά πόσο μια άλλη διαφορετική ρύθμιση ενδεχόμενα να ήταν καλύτερη από εκείνη που επέλεξε ο νομοθέτης.
Επομένως, αυτός ο λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να ευσταθήσει.
2ος Λόγος Ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό αποστέρηση του δικαιώματος της αιτήτριας σε ακρόαση.
Κάτω από αυτό το λόγο ακύρωσης, η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι στην υπό εξέταση περίπτωση, παραβιάστηκε το δικαίωμα σε ακρόαση το οποίο της παρέχεται από το άρθρο 43 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου αρ. 158(Ι)/1999. Και αυτό, επειδή η απόφαση περί διαγραφής της αιτήτριας από τον κατάλογο Διοριστέων Δασκάλων συνιστούσε δυσμενούς φύσης απόφαση αναφορικά με την ίδια.
Η καθ΄ης η αίτηση στην αγόρευσή της, αντιτείνει ότι το άρθρο 28Β του Νόμου 10/1969 δεν παρέχει δικαίωμα ακρόασης καθόσον ο σκοπός του είναι ο διορισμός όσο περισσοτέρων ατόμων με τη σειρά στην Εκπαιδευτική Υπηρεσία και η αποφυγή κατακράτησης θέσεων από εκπαιδευτικούς που έχουν ήδη διορισθεί εις βάρος άλλων που αναμένουν.
Συμφωνώ με το σκεπτικό τούτο και προσθέτω ότι στην υπό εξέταση περίπτωση, εφόσον η διαγραφή ενός διορισθέντος υποψηφίου καθίσταται επιτακτική καθ΄ υπαγόρευση πρόνοιας νόμου, και δεν επαφίετο σε διακριτική ευχέρεια του αποφασίζοντος οργάνου, δεν υπήρχε ανάγκη όπως δοθεί δικαίωμα ακρόασης. Βέβαια, στην υπό εξέταση περίπτωση, υπήρχε και ασκήθηκε από την αιτήτρια δικαίωμα ένστασης εντός 15 ημερών, διάβημα με το οποίο δόθηκε, εν πάση περιπτώσει, η ευκαιρία υποβολής οποιωνδήποτε παραστάσεων προς το σκοπό αναθεώρησης της απόφασης.
Συνακόλουθα, ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
3ος Λόγος Ακύρωσης - Ισχυρισμός ότι η καθ΄ης η αίτηση ενήργησε ενάντια στη χρηστή διοίκηση, χωρίς δέουσα έρευνα και χωρίς να παράσχει επαρκή αιτιολογία.
Στην αγόρευση της αιτήτριας γίνεται εκτενής αναφορά και παραπομπή σε νομολογία αναφορικά με τις αρχές της χρηστής διοίκησης, της καλής πίστης, της αναγκαιότητας για δέουσα έρευνα και για επαρκή αιτιολογία. Με όλο τον προσήκοντα σεβασμό, οι αρχές αυτές και γνωστές είναι και αναγνωρισμένες. Δεν έχει όμως καταδειχθεί πώς παραβιάστηκαν ή πώς ήταν που θα έπρεπε να τύχουν εφαρμογής στην υπό εξέταση περίπτωση, με τρόπο διαφορετικό από τον εφαρμοσθέντα από την καθ΄ης η αίτηση.
Πώς είναι που επιδείχθηκε κακή πίστη και ποια περαιτέρω έρευνα έπρεπε να γίνει και ποια άλλη αιτιολογία να δοθεί;
Εδώ υπήρχε μια απλή και σαφής νομοθετική πρόνοια, την οποία η αιτήτρια όφειλε να γνωρίζει όταν αποδεχόταν το διορισμό της ή, εν πάση περιπτώσει, δεν ήταν επιτρεπτό ή αποδεκτό να επικαλεστεί εκ των υστέρων την άγνοιά της. Από την άλλη, η καθ΄ης η αίτηση όφειλε όπως λάβει υπόψη της τη διαμορφωθείσα κατάσταση πραγμάτων λόγω του διορισμού της αιτήτριας και υποχρεούτο με βάση το Νόμο να προβεί στη διαγραφή της από τον κατάλογο διοριστέων στο οποίο το όνομά της είχε περιληφθεί για διορισμό σε άλλη θέση. Καμιά περαιτέρω έρευνα δεν υποχρεούτο να διενεργήσει, πέραν της καλή τη πίστη εξέτασης της ένστασής της και καμιά περαιτέρω αιτιολογία όφειλε ή μπορούσε να είχε δώσει άλλη, πέραν του ότι εφάρμοσε το Νόμο.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον της αιτήτριας, όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
K. Κληρίδης,
/ΧΤΘ Δ.