ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

                                                (Υπόθεση Αρ. 528/2009)

 

2 Μαρτίου, 2011

 

[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

CYPRUS LIMNI RESORTS & GOLFCOURSES PLC,

Αιτήτρια,

ν.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

1.    ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,

2.    ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ,

Καθ΄ων  η Αίτηση.

 

Ενδιάμεση αίτηση δια κλήσεως, ημερ. 8.9.2010

κ. Χ. Χαραλάμπους, υιός της Αιτήτριας στην Ενδιάμεση Αίτηση.

Κ. Κακουλλή (κα), για την Καθ' ης η αίτηση στην Ενδιάμεση Αίτηση.

Α. Ζερβού (κα), για τους Καθ΄ων η Αίτηση στην προσφυγή (παρακολουθεί τη διαδικασία της Ενδιάμεσης Αίτησης).

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.:  Η εταιρεία Cyprus Limni Resorts and Golfcourses PLC, Αιτητές στην προσφυγή, ασχολείται με εργασίες ανάπτυξης γης και είναι ιδιοκτήτρια του Λατομείου Λίμνη στην Πόλη Χρυσοχούς.  Επειδή το τοπίο είχε επηρεαστεί από τις λατομικές εργασίες που γίνονταν στο παρελθόν, κατέστη αναγκαίο όπως αυτό επαναφερθεί στην πρωτέρα του κατάσταση.  Οι εργασίες περιλάμβαναν μετακίνηση και επανατοποθέτηση χωμάτων, πίσω σε κρατήρες από τους οποίους είχαν εξορυχθεί.  Στις 15.4.2008 η εταιρεία υπέβαλε πολεοδομική αίτηση και σχετική περιβαλλοντική μελέτη, αναφορικά με τις εργασίες αυτές.  Ισχυρίζονται ότι την αίτηση την υπέβαλαν καλόπιστα και εκ του περισσού, αφού οι εργασίες που διεξήγαγαν δεν συνιστούν «ανάπτυξη».  Σ' αυτή τους την αίτηση, ισχυρίζονται ότι ουδέποτε έλαβαν οποιαδήποτε απάντηση.  Παρά ταύτα, τον Οκτώβριο του 2008 η εταιρεία άρχισε εργασίες επαναφοράς του τοπίου στην πρωτέρα του κατάσταση.

 

Κατά τον Δεκέμβριο του 2008 η εταιρεία έλαβε «Ειδοποίηση Επιβολής» του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, Καθ' ου η αίτηση 2, με την οποία την καλούσε, δυνάμει του άρθρου 46 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 (Ν. 90/72), όπως τροποποιήθηκε, να τερματίσει άμεσα τις εργασίες στην περιοχή του μεταλλείου, εφόσον η αίτηση που υπέβαλε, βρίσκεται ακόμη υπό μελέτη.  Η εταιρεία στη συνέχεια υπέβαλε ιεραρχική προσφυγή στον Υπουργό Εσωτερικών, Καθ' ου η αίτηση 1 στην προσφυγή, ο οποίος, μετά από διάφορες διαδικασίες, απέρριψε τις θέσεις τους, με αποτέλεσμα η εταιρεία να καταχωρήσει την παρούσα προσφυγή, κατά της απόρριψης της διοικητικής προσφυγής της.

 

Η προδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου ολοκληρώθηκε με την καταχώρηση και της απαντητικής αγόρευσης του δικηγόρου της εταιρείας.  Προτού η υπόθεση οριστεί για διευκρινίσεις, καταχωρίστηκαν δύο αιτήσεις από την κα Θεοδώρα Παπανικοπούλου.  Με την πρώτη, η οποία ήταν μονομερής, ζητούσε την άδεια του Δικαστηρίου όπως στη διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου, την αντιπροσωπεύσει ο υιός της κ. Χάρης Χαραλάμπους.  Η αίτηση αυτή επεδόθη στους διαδίκους στην προσφυγή, οι οποίοι δεν έφεραν ένσταση, με αποτέλεσμα να εκδοθεί το αιτούμενο διάταγμα. 

 

Με τη δεύτερη αίτηση, η οποία ήταν δια κλήσεως, η κα Θεοδώρα Παπανικοπούλου ζητούσε άδεια του Δικαστηρίου για να καταστεί ενδιαφερόμενο μέρος στην προσφυγή.  Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς που προβάλλει στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτησή της, η ίδια είναι ιδιοκτήτρια δύο παραλιακών τεμαχίων και έντεκα περίπου οικοπέδων, τα οποία συνορεύουν με τα κτήματα του μεταλλείου, έκτασης περίπου 1000 σκαλών και τα οποία ανήκουν στην Καθ' ης η αίτηση εταιρεία.  Ισχυρίζεται ότι τα έργα που πραγματοποιεί η εταιρεία στην περιοχή του μεταλλείου με τη μεταφορά εκατομμυρίων κυβικών μέτρων απορριμμάτων του μεταλλείου και άλλων ακαθαρσιών, προκαλούν οχληρία και αισθητική ασχημοσύνη και γενικά απαξίωση για την περιοχή.  Περαιτέρω ισχυρίζεται ότι η περιουσία της, δυνατό να επηρεαστεί από τις πράξεις ή παραλείψεις της εταιρείας και των Καθ' ων η αίτηση στην προσφυγή, με αποτέλεσμα να επηρεαστεί το περιβάλλον.  Γι' αυτό και η ίδια θέλει να παρέμβει στην προσφυγή ως ενδιαφερόμενο μέρος, για να προστατεύσει τα δικαιώματά της.  Θα πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι η κα Θεοδώρα Παπανικοπούλου καταχώρησε την αγωγή 24/74 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, η οποία κατέληξε σε διευθέτηση στις 28.11.1975.

 

Η Καθ' ης η αίτηση εταιρεία, έφερε ένσταση, ισχυριζόμενη ότι η Αιτήτρια δεν είναι επηρεαζόμενο μέρος, αφού με κανένα τρόπο δεν επηρεάζονται δυσμενώς τα δικαιώματά της από τυχόν αποδοχή της προσφυγής και ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης.  Η επίδικη προσφυγή αφορά σε ένα αμιγώς νομικό σημείο, κατά πόσο οι εργασίες σε σχέση με τις οποίες επιδόθηκε «η Ειδοποίηση Επιβολής», αποτελούν «ανάπτυξη» για τη διενέργεια της οποίας απαιτείται πολεοδομική άδεια.  Όπως αναφέρεται στην ένσταση, το Δικαστήριο δεν θα εγκρίνει τον τρόπο που επέλεξε η εταιρεία να διεξάγει τις εργασίες για αποκατάσταση του περιβάλλοντος, ώστε να τίθεται θέμα επηρεασμού της αιτήτριας ως περιοίκου, αλλά θα αποφασίσει μόνο κατά πόσο απαιτείτο για τη διενέργειά τους, η εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας.  Όπως ισχυρίζονται, σε περίπτωση που εγκριθεί το αίτημα για παρέμβαση της αιτήτριας στη διαδικασία της προσφυγής, θα προκληθεί αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην εκδίκαση της υπόθεσης. 

 

Σύμφωνα με τη νομολογία, για να δοθεί το δικαίωμα παρέμβασης, θα πρέπει το ενδιαφερόμενο μέρος να δείξει ότι έχει έννομο συμφέρον.  Αυτό το συμφέρον κρίνεται με ευρύτητα, όπως κρίνεται και στην περίπτωση αιτητή σε προσφυγή.  Το ενδιαφερόμενο μέρος πρέπει να δείξει ότι ο δυσμενής επηρεασμός του από τη δικαστική απόφαση, θα είναι άμεσος (βλ. Μεριτιάν Χοτέλς Λτδ. ν. ΚΟΤ (1990) 3Β ΑΑΔ 1446, 1449 και Έμετακλ Αλουμίνιουμ Λτδ ν. Δημοκρατίας (1991) 4 ΑΑΔ 2964).  Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι παρέμβαση ασκείται μόνο προς απόκρουση αίτησης ακύρωσης και όχι προς υποστήριξή της (βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 277-8).  Το ενδιαφερόμενο μέρος έχει το βάρος απόδειξης, όχι μόνο ότι έχει έννομο συμφέρον να προσβάλλει την πράξη, αλλά και τη ζημιά που ενδεχομένως θα υποστεί από τυχόν επιτυχία της προσφυγής.  Για τη θεμελίωση εννόμου συμφέροντος, αρκεί ο εύλογος ισχυρισμός ότι από την προσβαλλόμενη πράξη θίγεται έννομο συμφέρον.  Δεν απαιτείται απόδειξη, αλλά αρκεί η πιθανολόγηση (Βλ. Νιόβη Παπαϊωάννου κ.α. ν. Δήμου Λευκωσίας, Υποθ. Αρ. 332/98 κ.α., ημερ. 18.4.2006).

 

Από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν μου, φαίνεται ότι τα συμφέροντα του προτιθέμενου ενδιαφερόμενου μέρους ως περίοικου, ενδέχεται να επηρεαστούν αν επιτύχει η προσφυγή.  Η εταιρεία, για αποκατάσταση του τοπίου, υπέβαλε αίτηση για πολεοδομική άδεια.  Προτού εξεταστεί η αίτησή της, άρχισε εργασίες.  Οι αρμόδιες αρχές για να την υποχρεώσουν να σταματήσει, της επέδωσαν την προβλεπόμενη από το Νόμο «Ειδοποίηση Επιβολής».  Η εταιρεία αμφισβητεί τη νομιμότητα της Ειδοποίησης.  Αν επιτύχει στην προσφυγή της, τότε η εταιρεία προφανώς να επιδιώξει να συνεχίσει τις εργασίες για αποκατάσταση του τοπίου.  Σε τέτοια περίπτωση, ανάλογα με τον τρόπο που θα διεξαχθούν οι εργασίες, ενδέχεται το ενδιαφερόμενο μέρος, τα κτήματα του οποίου γειτνιάζουν, να υποστεί ζημιά.  Υπό αυτές τις περιστάσεις, η πιθανολόγηση της ζημιάς και της ύπαρξης εννόμου συμφέροντος, είναι αρκετή (βλ. Armonia Estates Ltd v. Συμβουλίου Βελτιώσεως Τάλας (2000) 3 ΑΑΔ 119).

 

Το αίτημα γίνεται αποδεχτό.  Υπό τις περιστάσεις, δεν εκδίδεται κανένα διάταγμα για τα έξοδα.

 

 

 

 (Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΕΠσ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο