|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1438/2009)
11 Μαρτίου 2011
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146.1 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΝΑ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________
Διομήδους για Καλλης και Καλλής, για την Αιτήτρια.
Β. Χριστοφόρου (κα), δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄Ης η Αίτηση.
Ρ. Καλλιγέρου(κα), για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1, 3, 4, 5, 6, 7, 12 και 14.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Η Αιτήτρια, κάτοχος διπλώματος με ειδικότητα στην Κινησιοθεραπεία, περιλήφθηκε στον πίνακα διοριστέων του 1995 στην ειδικότητα Δασκάλου Ειδικής Εκπαίδευσης (Φυσιοθεραπείας). Διορίσθηκε τότε με σύμβαση, με βάση τη σειρά της, για τα σχολικά έτη 2007-2008 και 2008-2009. Στον πίνακα διοριστέων του Φεβρουαρίου 2008 η Αιτήτρια ήταν 5η στη σειρά και στον πίνακα διοριστέων του Ιουλίου 2008 4η, διορίσθηκε δε και πάλι με σύμβαση με βάση τη σειρά της για το σχολικό έτος 2008-2009. Την ίδια σειρά διατήρησε και στον πίνακα διοριστέων του Φεβρουαρίου 2009 όπως και στον αναθεωρημένο πίνακα του Ιουνίου 2009. Την 15.12.2009 εξεδόθη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου σε προσφυγές αποφοίτων των ΤΕΙ Ελλάδος στη Λογοθεραπεία που αφορούσαν τη μη περίληψη τους στους πίνακες διοριστέων για την ειδικότητα εκείνη (Φραγκουλλίδου κ.α. ν. Δημοκρατίας, 745/2008 κ.α., 15.7.2009). Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (ΕΕΥ), λαμβάνοντας υπ΄όψη την απόφαση, πέραν του ότι περιέλαβε τους εν λόγω αποφοίτους στον πίνακα διοριστέων για τη Λογοθεραπεία, και καθ΄όσον είχαν καταχωρηθεί προσφυγές και από αποφοίτους των ΤΕΙ στη Φυσιοθεραπεία όπως και στην Εργοθεραπεία, αναθεώρησε και τους πίνακες διοριστέων στις ειδικότητες αυτές. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την περίληψη στον πίνακα διοριστέων του Αυγούστου 2009 στη Φυσιοθεραπεία των 21 Ενδιαφερομένων Μερών με σειρά προηγούμενη εκείνης της Αιτήτριας, η οποία τώρα είχε σειρά ως 24η. Η Αιτήτρια ζήτησε αναθεώρηση προς αποκατάσταση της σειράς της χωρίς επιτυχία, οπότε και κατεχώρησε την προσφυγή κατά του πίνακα διοριστέων σε σχέση με την ίδια και τα 21 Ενδιαφερόμενα Μέρη (ΕΜ) και κατά του παράλληλου διορισμού των ΕΜ 1, 3, 4, 5, 7 και 10 με σύμβαση για το σχολικό έτος 2009-2010.
Μια εισήγηση της Αιτήτριας βασίζεται στη θέση ότι λανθασμένα η ΕΕΥ θεώρησε ότι ο πίνακας διοριστέων έπαυσε να ισχύει από την 13.6.2008 που δημοσιεύθηκε το σχέδιο υπηρεσίας. Δεν βλέπω τη σχετικότητα της εισήγησης αυτής. Εκείνο που απασχολεί εδώ είναι η αναθεώρηση του τελευταίου πίνακα διοριστέων του Ιουνίου 2009 και όχι οι προηγούμενοι πίνακες, αφού μάλιστα η ίδια η Αιτήτρια διορίσθηκε για το σχολικό έτος 2008-2009 με βάση τον πίνακα του Ιουλίου 2008 και διατήρησε την 4η θέση της στον πίνακα του Φεβρουαρίου και του Ιουλίου 2009. Η ΕΕΥ, αναθεωρώντας τον πίνακα μετά από την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ενήργησε όπως αυτή αντελήφθη την υποχρέωσή της ανεξαρτήτως του ότι ο πίνακας πριν από την 13.6.2008 είχε παύσει να ισχύει.
Οι υπόλοιπες εισηγήσεις της Αιτήτριας είναι πιο ουσιαστικές. Η ΕΕΥ, εισηγείται, ενήργησε υπό νομική πλάνη καθ΄όσον θεώρησε ότι, ως αποτέλεσμα της απόφασης του Ανωτάτου, είχε υποχρέωση να προβεί στην αναθεώρηση και του πίνακα της Φυσιοθεραπείας. Το δεδικασμένο, λέγει, της απόφασης εκείνης, εδέσμευε μόνο όσον αφορά τους εκεί διαδίκους και τον πίνακα της Λογοθεραπείας και όχι την Αιτήτρια και τους αποφοίτους των ΤΕΙ στη Φυσιοθεραπεία και τον πίνακα της Φυσιοθεραπείας, εφ΄όσον τα ΕΜ δεν είχαν ασκήσει προσφυγή κατά της μη περίληψης τους στον κατάλογο του Ιουνίου 2009. Παραπέμπουν δε στις αποφάσεις στις υποθέσεις Κληρίδης ν. Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 575 και Χριστοδουλίδου ν. Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 855.
Τα ΕΜ 1, 3, 4, 5, 6, 7, 12 και 14, τα οποία εμφανίζονται στη διαδικασία (τα υπόλοιπα ΕΜ δεν εμφανίζονται), παρατηρώντας ότι όλοι είχαν υποβάλει αίτηση για περίληψη τους στον πίνακα και ότι πλείστοι από αυτούς είχαν καταχωρήσει και προσφυγές κατά της μη περίληψης τους, ισχυρίζονται ότι, και ανεξαρτήτως τούτου, η ΕΕΥ καθηκόντως προέβη σε αναθεώρηση και του πίνακα της Φυσιοθεραπείας. Εφ΄όσον επρόκειτο για ενιαίο σχέδιο υπηρεσίας που αφορούσε και τις τρεις ειδικότητες (Λογοθεραπείας, Φυσιοθεραπείας και Εργοθεραπείας), ώστε η ερμηνεία του ως προς τη πτυχή των ΤΕΙ στην ακυρωτική απόφαση να είχε εφαρμογή και για τις τρεις, η ΕΕΥ όφειλε να αναθεωρήσει, όπως και έπραξε, και τον πίνακα της Φυσιοθεραπείας τον οποίο είχε καταρτίσει με ενιαία απόφαση της για τις τρεις ειδικότητες στη βάση της μέχρι τότε πεπλανημένης αντίληψης της ότι οι απόφοιτοι των ΤΕΙ δεν εδικαιούντο να ήσαν στους πίνακες των εν λόγω ειδικοτήτων. Παραπέμπουν δε στην απόφαση στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Μονογιού (2006) 3 ΑΑΔ 133 σε στήριξη της θέσης τους ότι, χάριν της αρχής της χρηστής διοίκησης και της αρχής της ισότητας, η ΕΕΥ όφειλε να αναθεωρήσει και τον πίνακα της Φυσιοθεραπείας.
Η Αιτήτρια, αντιλαμβανόμενη ότι, καθ΄όσον η θέση της εβασίζετο στο επιχείρημα ότι τα ΕΜ δεν είχαν ασκήσει προσφυγή κατά της μη περίληψης τους στον πίνακα της Φυσιοθεραπείας, κατεδείχθη πεπλανημένη αφού πλείστα ΕΜ είχαν όντως καταχωρήσει προσφυγή (μεταξύ των οποίων τα ΕΜ 1, 3, 4, 7 και 14), στην απαντητική αγόρευσή της διαφοροποιεί τη θέση της λέγοντας ότι σημασία είχε μόνο το ότι τα ΕΜ δεν ήσαν διάδικοι στη Φραγκουλλίδου ν. Δημοκρατίας. Εισηγείται δε περαιτέρω ότι η Δημοκρατία ν. Μονογιού είναι είτε λανθασμένη ως κατά παρέκκλιση από την πάγια νομολογία ή διακριτέα καθ΄όσον η γενική εφαρμογή του νόμου εκεί δεν επηρέαζε τρίτους όπως εδώ που επηρέαζε την Αιτήτρια.
Φρονώ ότι η όλη συζήτηση είναι επί λανθασμένης βάσης. Εδώ η ΕΕΥ δεν ενήργησε προς συμμόρφωση με το οποιοδήποτε δεδικασμένο της ακυρωτικής απόφασης πέραν της περίληψης των εκεί επιτυχόντων Αιτητών στον πίνακα της Λογοθεραπείας. Η ΕΕΥ, αναθεωρώντας όχι μόνο τον πίνακα της Λογοθεραπείας αλλά και τους πίνακες της Φυσιοθεραπείας και της Εργοθεραπείας, ενήργησε στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων της προς αποκατάσταση της ορθότητας της βάσης των πινάκων της οι οποίοι, όπως κατέδειξε η ακυρωτική απόφαση, είχαν καταρτισθεί υπό την πλάνη ότι οι απόφοιτοι των ΤΕΙ δεν εδικαιούντο να περιληφθούν σε αυτούς. Τούτο δεν ήταν απόρροια του δεδικασμένου της ακυρωτικής απόφασης, ώστε να ετίθετο θέμα έκτασης του, αλλά γενικής προσαρμογής της ΕΔΥ με την δεδομένα ορθή πλέον ερμηνεία του ενιαίου για όλες τις ειδικότητες σχεδίου υπηρεσίας. Και τούτο, ανεξαρτήτως του ότι πολλοί αποκλεισθέντες αιτητές για εγγραφή στους πίνακες, μεταξύ τους και πλείστα των ΕΜ, είχαν καταχωρήσει προσφυγές κατά του αποκλεισμού τους, αν και βεβαίως η καταχώριση τέτοιων προσφυγών καθιστούσε ακόμα πιο εμφανή την ανάγκη αναμόρφωσης όλων των πινάκων. Από αυτή την άποψη, και η Δημοκρατία ν. Μονογιού καταδεικνύει την ορθή διάσταση των πραγμάτων.
Η Αιτήτρια έχει και τρίτη εισήγηση, ότι η απόφαση της ΕΕΥ παραβιάζει τις αρχές του διοικητικού δικαίου που διέπουν την ανάκληση διοικητικών πράξεων, τα κεκτημένα δικαιώματα και την καλή πίστη. Και αυτή η εισήγηση βεβαίως δεν ευσταθεί. Ο πίνακας διοριστέων δεν δημιουργεί «κεκτημένα δικαιώματα» αφού υπόκειται σε αναθεώρηση, υποκείμενη βεβαίως πάντοτε στον έλεγχο της νομιμότητας της. Ούτε επρόκειτο εδώ για ανάκληση διοικητικής πράξης. Η ΕΕΥ, διαπιστώνοντας από την ακυρωτική απόφαση ότι είχε ενεργήσει πεπλανημένα στον καταρτισμό του καταλόγου εφ΄όσον δεν είχε περιλάβει σε αυτόν τους αποφοίτους των ΤΕΙ, προέβη στην αναθεώρηση του και αναπροσάρμοσε την προηγούμενη λανθασμένη σειρά της Αιτήτριας ως εκ της περίληψης των ΕΜ που εδικαιούντο να έχουν καλύτερη σειρά ως εκ του άρθρου 28(2) του Νόμου (αναλόγως του έτους απόκτησης του πρώτου τίτλου σπουδών). Αυτό συνιστούσε και την αιτιολογία της ενέργειας της ΕΕΥ, ώστε να μην εχρειάζετο και άλλη αιτιολογία όπως περαιτέρω εισηγείται η Αιτήτρια.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η Αιτήτρια θα καταβάλει μόνο €500 στη Δημοκρατία, λαμβανομένου υπ΄όψη ότι η αγόρευση της Δημοκρατίας ουδόλως εβοήθησε το Δικαστήριο, και €500 στα ΕΜ, η αγόρευση των οποίων ήταν πολύ βοηθητική.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π