|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1915/2008)
31 Ιανουαρίου, 2011
[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΕΝΝΑ ΛΙΜΙΤΕΔ,
Αιτήτρια,
-ν-
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ης η Aίτηση.
- - - - - -
Γ. Βαλιαντής για Λ. Παπαφιλίππου & Σία, για την Αιτήτρια.
Θ. Ραφτοπούλου με Μ. Φράγκου για Α. Ευαγγέλου, για την Καθ΄ης η
Αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Η παρούσα προσφυγή εντάσσεται στην ομάδα εκείνη υποθέσεων με τις οποίες προσβάλλονται αποφάσεις της καθ΄ης η αίτηση Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, με τις οποίες, κατόπιν αυτεπάγγελτης διερεύνησης παραβάσεων προνοιών του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου αρ. 7(Ι) του 1998 και του Κώδικα Διαφημίσεων, Τηλεμπορικών Μηνυμάτων και Προγραμμάτων Χορηγίας - ο οποίος εκτίθεται στην ΚΔΠ 10/2000, στοιχειοθετήθηκαν παραβάσεις από τηλεοπτικούς σταθμούς και επιβλήθηκε διοικητική κύρωση προστίμου. Επιδιώκεται, εν προκειμένω, η ακύρωση της απόφασης της καθ΄ης η αίτηση, ημερομηνίας 20.10.2008, με την οποία η αιτήτρια κρίθηκε ένοχη για παραβάσεις του άρθρου 33(2)η του Νόμου και της παρα. ΣΤ3 του Παραρτήματος ΙΧ της ΚΔΠ 10/2000, σε σχέση με υπερβάσεις του επιτρεπόμενου χρόνου μετάδοσης διαφημιστικών και τηλεμπορικών μηνυμάτων.
Θα εξετάσω τους προβαλλόμενους λόγους ακύρωσης ένα προς ένα.
1ος Λόγος Ακύρωσης - Ισχυρισμός περί του αναιτιολόγητου της προσβαλλόμενης απόφασης.
Με αναφορά σε νομικές αρχές του διοικητικού δικαίου, σε συγγράμματα και σε νομολογία, η αιτήτρια υποβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει, επειδή η απλή επανάληψη του Νόμου ή των Κανονισμών δεν αποτελεί νόμιμη αιτιολογία και η καθ΄ης η αίτηση ουδόλως καθορίζει στις επίδικες αποφάσεις της τους λόγους για τους οποίους η αιτήτρια με την επίμαχη εκπομπή παραβίασε τις νομοθετικές διατάξεις.
Αδυνατώ να συμμεριστώ τη γενική αυτή θέση της αιτήτριας. Όπως ορθά επισημαίνει και η συνήγορος της καθ΄ης η αίτηση στην αγόρευσή της, είναι έκδηλο από το ίδιο το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης ότι αυτή περιέχει όλα τα απαιτούμενα στοιχεία, αιτιολογικά και λεπτομέρειες, στα οποία η καθ΄ης η αίτηση στηρίχτηκε για την κατάληξή της. Ενυπάρχει, εν προκειμένω, κρίση για τη συνδρομή όλων των συστατικών των παραβάσεων, σε συνδυασμό και προς τα δύο σημειώματα της Λειτουργού η οποία διεξήγαγε την έρευνα, ενώ λήφθηκαν υπόψη και οι παραστάσεις στις οποίες είχε προβεί η αιτήτρια και δίδεται επαρκής αιτιολογία γιατί αυτές δεν έγιναν δεκτές και γιατί οδηγήθηκε η καθ΄ης η αίτηση στην απόληξη για στοιχειοθέτηση των διερευνηθεισών παραβάσεων.
Επομένως, αυτός ο λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να ευσταθήσει.
2ος Λόγος Ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό άσκηση κρίσης υπό πλάνη περί το Νόμο και περί τα πράγματα.
Σύμφωνα με την αιτήτρια, το άρθρο 33(2)(ζ) του Νόμου αρ. 7(Ι)/1998 αποτελεί πιστή αντιγραφή του άρθρου 11 παρα. 3 της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 89/552/ΕΟΚ και αυτό σημαίνει ότι αυτόματα η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, καθώς και τα Κυπριακά Δικαστήρια, οφείλουν να προσδώσουν στο άρθρο 33(ζ) του Νόμου την ερμηνεία που έδωσε το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων στην υπόθεση C-6/98 και να υιοθετήσουν την αρχή του μικτού χρόνου, όπως αυτή είχε εκεί επεξηγηθεί.
Από την άλλη, η πλευρά της καθ΄ης η αίτηση υποβάλλει ότι η προαναφερθείσα απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δεν εφαρμόζεται στην υπό εκδίκαση υπόθεση. Κυρίως επειδή το άρθρο 11 παρα. 3 της προαναφερθείσας Οδηγίας, το οποίο απασχόλησε το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων αντιστοιχεί προς το άρθρο 33(2)(ζ) του Κυπριακού Νόμου αρ. 7(Ι)/1998, το οποίο πραγματεύεται τη μετάδοση κινηματογραφικών έργων μακράς διάρκειας και έργων που είχαν παραχθεί για την τηλεόραση. Στην προκείμενη όμως περίπτωση, η καθ΄ης η αίτηση εξέταζε παραβάσεις του άρθρου 33(2)(η) του Νόμου 7(Ι)/1998, οι οποίες είχαν εντοπισθεί κατά τη διάρκεια της εκπομπής Fame Story in Concert και όχι παράβαση του άρθρου 33(2)(ζ).
Αυτή η θέση της καθ΄ης η αίτηση είναι ορθή και έτυχε και επιβεβαίωσης πολύ πρόσφατα με την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Αναθεωρητική Έφεση αρ. 21/2008, Sigma Radio TV Ltd ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, ημερομηνίας 22.12.2010, υιοθετώντας προηγηθείσα απόφαση στην υπόθεση ΑΝΤΕΝΝΑ ΛΤΔ v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2005) 3 ΑΑΔ 558.
Συνακόλουθα, αυτός ο λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να ευσταθήσει.
3ος Λόγος Ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό έλλειψη δέουσας έρευνας και το ανύπαρκτο - πάσχον πόρισμα.
Με παραπομπή σε συγγράμματα και σε σχετική νομολογία ως προς την αναγκαιότητα διεξαγωγής δέουσας έρευνας από το αποφασίζον όργανο της διοίκησης, η αιτήτρια υποβάλλει ότι το προσφερθέν ως πόρισμα της ερευνώσας Λειτουργού που οδήγησε στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί πόρισμα, αφού η Λειτουργός δεν είχε ερευνήσει και δεν είχε αποδείξει γεγονότα τα οποία θεώρησε αυταπόδεικτα αλλά αρκέστηκε στην απλή υιοθέτηση των γεγονότων που αναγράφονταν στο υποβληθέν παράπονο.
Ο λόγος τούτος ακύρωσης έκδηλα δεν μπορεί να ευσταθήσει. Όπως είναι εμφανές από το πόρισμα το οποίο είχε συντάξει η ερευνώσα Λειτουργός, σ΄ αυτό ενυπάρχουν όλα τα στοιχεία μιας δέουσας και επαρκούς έρευνας. Εξηγείται πως προέκυψε η διερεύνηση, οι ημερομηνίες και ώρες της παράβασης, η φύση της παράβασης, τα συστατικά στοιχεία που στοιχειοθετούν την παράβαση και κάθε τι σχετικό το οποίο διαπιστώθηκε και καταγράφηκε από τη Λειτουργό, κατόπιν παρακολούθησης του προγράμματος του Σταθμού της εφεσείουσας από την 1.12.2004-15.12.2004. Δεν προέκυψε ανάγκη όπως η Λειτουργός λάβει και καταθέσεις ή ακούσει μάρτυρες, εφόσον τα περιστατικά της υπόθεσης και τα στοιχεία τα οποία συνέλεξε έκρινε ότι ήσαν επαρκή.
4ος Λόγος Ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό παραβίαση της αρχής της Καλής Πίστης.
Έρεισμα για την έγερση αυτού του λόγου ακύρωσης αποτελεί το γεγονός ότι η απόφαση της καθ΄ης η αίτηση ημερομηνίας 19.3.2008 (κρίση ενοχής) κοινοποιήθηκε στους αιτητές στις 24.7.2008, δηλαδή 4 μήνες περίπου μετά την έκδοσή της, η δε προσβαλλόμενη απόφαση ημερομηνίας 20.10.2008 (επιβολή κύρωσης) κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια την 10.12.2008, δηλαδή 2 σχεδόν μήνες μετά την έκδοσή της. Αυτά τα στοιχεία, δείχνουν, κατά την αιτήτρια, μια ασυνέπεια και κακοπιστία εξαιτίας των οποίων η ίδια υπέστηκε ταλαιπωρία.
Από την άλλη πλευρά, η καθ΄ης η αίτηση διαφωνεί ότι εξαιτίας οποιασδήποτε καθυστέρησης υπέστη η εφεσείουσα ταλαιπωρία, και υποβάλλει ότι η σημειωθείσα καθυστέρηση οφείλεται σε διοικητικούς λόγους και στο φόρτο εργασίας στην εξέταση εκατοντάδων παρόμοιων υποθέσεων από την ίδια.
Παρόμοιο θέμα έχει εξεταστεί και κριθεί σε άλλες υποθέσεις μεταξύ των ιδίων διαδίκων, στις οποίες λέχθηκε ότι, παρά το εύλογο του παραπόνου της αιτήτριας αναφορικά με τη σημειωθείσα καθυστέρηση κοινοποίησης κρίσης ή απόφασης της καθ΄ης η αίτηση, εν τούτοις, δεν γίνεται αντιληπτό με ποιο τρόπο αυτή επηρέασε τη νομιμότητα της απόφασης και δεν διαπιστώνεται ανυπαρξία καλής πίστης, ασυνέπεια ή κακοπιστία. (Υπόθεση Αρ. 1310/2007, ΑΝΤΕΝΝΑ Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, ημερομηνίας 14.5.2009, Υπόθεση αρ. 1625, ΑΝΤΕΝΝΑ Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, ημερομηνίας 20.10.2009).
Συμφωνώ και υιοθετώ την προσέγγιση αυτή, η οποία και επισφραγίζει την αποτυχία του λόγου τούτου ακύρωσης.
5ος Λόγος Ακύρωσης - Παράβαση του Δικαιώματος Ακρόασης - Γνώσης των διοικητικών εγγράφων.
Επικαλούμενη τις πρόνοιες του άρθρου 43 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου αρ. 158(Ι)/1999, αλλά και αυθεντίες, η αιτήτρια ισχυρίζεται περαιτέρω ότι κατά την ακολουθηθείσα διαδικασία, η οποία οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση, παραβιάστηκε το δικαίωμά της σε ακρόαση λόγω της μη παραχώρησης προς αυτήν από την καθ΄ης η αίτηση των ουσιωδών εγγράφων και/ή στοιχείων πριν από την προγραμματισμένη ακρόαση.
Ούτε και αυτός ο λόγος ακύρωσης φαίνεται εκ των πραγμάτων να μπορεί να ευσταθήσει. Όπως διαπιστώνεται, η αιτήτρια με επιστολή της ζήτησε από την καθ΄ης η αίτηση να προβεί σε επιθεώρηση των διοικητικών φακέλων της υπόθεσης, πριν από την ακρόαση, και η καθ΄ης η αίτηση με απαντητική επιστολή της αποδέχτηκε το αίτημα και η αιτήτρια προέβηκε σε επιθεώρηση. Εκείνο για το οποίο προφανώς παραπονείται η αιτήτρια είναι το γεγονός ότι, μετά την επιθεώρηση των φακέλων, η αιτήτρια υπέβαλε 30 ερωτήματα υπό μορφή περαιτέρω και καλύτερων διευκρινίσεων, για τα οποία η καθ΄ης η αίτηση απάντησε ότι αυτά θα εξεταστούν κατά την ακρόαση. Στη συνεδρία της ημερομηνίας 19.3.2008, στην οποία παρευρέθηκε και δικηγόρος εκ μέρους της αιτήτριας, η καθ΄ης η αίτηση εξέτασε και το αίτημα για περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες σε σχέση με το οποίο απάντησε στην απόφαση που εξέδωσε στις 19.3.2008, με την οποία διαπίστωσε τη στοιχειοθέτηση των παραβάσεων, απαντώντας πλήρως στις νομικού κυρίως περιεχομένου ζητηθείσες διευκρινίσεις. Περαιτέρω, όπως διαπιστώνεται από τα τηρηθέντα πρακτικά συνεδριάσεων της καθ΄ης η αίτηση και από την ανταλλαγείσα μεταξύ των διαδίκων αλληλογραφία, προκύπτει ότι η αιτήτρια ενημερώθηκε λεπτομερώς για κάθε ουσιώδες στοιχείο που αφορούσε στη διαδικασία και στην ουσία της διερευνώμενης υπόθεσης και επίσης της δόθηκε κάθε ευκαιρία συμμετοχής στη διαδικασία και/ή υποβολής των παραστάσεών της. Σχετικές είναι προς τούτο και οι αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Υπόθεση αρ. 572/2007, ΑΝΤΕΝΝΑ Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, ημερομηνίας 18.12.2009 και Υπόθεση αρ. 837/2008, ΑΝΤΕΝΝΑ Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, ημερομηνίας 6.10.2010, όπου είχε εξεταστεί θέμα παρόμοιο με το εδώ υπό εξέταση.
6ος Λόγος Ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό παράβαση της προβλεπόμενης από τη νομοθεσία διαδικασίας.
Σύμφωνα πάντα με την αιτήτρια, η προβλεπόμενη από τα άρθρα 20-25 του Νόμου αρ. 158(Ι)/1999 και από το άρθρο 7 του Νόμου αρ. 7(Ι)/1998 διαδικασία, όπως επίσης και η σχετική πρόνοια στον Κανονισμό 42(3) της ΚΔΠ 10/2000, δεν ακολουθήθηκε στην υπό εξέταση περίπτωση, γεγονός που οδηγεί τη διαδικασία και την τελικώς ληφθείσα απόφαση σε ακύρωση. Ο λόγος που προβάλλεται προς προώθηση αυτής της θέσης είναι το γεγονός ότι δεν υπάρχει στην προκείμενη υπόθεση σχετική απόφαση της καθ΄ης η αίτηση σε νόμιμη συνεδρίαση για έναρξη αυτεπάγγελτης εξέτασης εναντίον της αιτήτριας.
Το ίδιο τούτο θέμα εξετάστηκε σε αριθμό άλλων αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με μονομελή σύνθεση, καθώς επίσης και στην απόφαση της Ολομέλειας στην Αναθεωρητική Έφεση αρ. 76/2007, ΑΝΤΕΝΝΑ Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, ημερομηνίας 8.2.2010, στην οποία απορρίφθηκε η θέση της αιτήτριας, με το ακόλουθο σκεπτικό:
".. Κεντρικό άξονα γύρω από τον οποίο περιστρέφεται ο υπό στοιχείο (4) λόγος έφεσης συνιστά η θέση ότι στην προκείμενη περίπτωση η διαδικασία άρχισε παράνομα γιατί δεν προηγήθηκε σχετική απόφαση των εφεσιβλήτων, ως συλλογικό όργανο, καταγεγραμμένη στο πρακτικό, για αυτεπάγγελτη διερεύνηση της υπόθεσης. Την αντίθετη άποψη εκφράζουν οι εφεσίβλητοι. Οι τελευταίοι παραπέμποντας στην απόφαση τους ημερομηνίας 4/7/2001 που λήφθηκε στα πλαίσια των δυνατοτήτων που τους παρέχονται από το άρθρο 9(8) του Νόμου 7(Ι)/98, υποστήριξαν ότι μεταβίβασαν την εξουσία της Αρχής «να ορίζει Λειτουργό της Αρχής για διερεύνηση παραπόνου ή παράβασης», στο Διευθυντή ο οποίος και διόρισε τον ερευνώντα λειτουργό στην παρούσα περίπτωση.
Συνιστά κοινό και για τις δυο πλευρές έδαφος ότι στην προκείμενη περίπτωση, της διερεύνησης δεν προηγήθηκε απόφαση της εφεσίβλητης για διορισμό ερευνώντα λειτουργού.
Οι εφεσείοντες με αναφορά στην πρωτόδικη απόφαση στην Υπόθεση 67/2007, Αντέννα Λίμιτεδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, ημερομηνίας 31/7/2009 (απόφαση Φ. Νικολαϊδη, Δ.), υποστήριξαν ότι η αρμοδιότητα που μεταβιβάστηκε στο Διευθυντή με την απόφαση των εφεσιβλήτων 4/7/2001, περιορίζεται αποκλειστικά στον ορισμό λειτουργού προς διερεύνηση παραπόνου και δεν εκτείνεται και στην άσκηση της εξουσίας όπως την προβλέπει ο Κανονισμός 42(3). Με όλο το σέβας προς τον αδελφό Δικαστή, δεν συμφωνούμε με την εν λόγω θέση. Η εκχώρηση που έγινε στο Διευθυντή ασφαλώς περιλάμβανε την απόφαση για ορισμό λειτουργού. Δεν περιοριζόταν όμως, αποκλειστικά σ΄ αυτό. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο εξής απόσπασμα από την πρωτόδικη απόφαση στην Υπόθεση 726/2006, Αντέννα Λίμιτεδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, ημερομηνίας 16/4/2008 (απόφαση Γ. Κωνσταντινίδη, Δ.), το οποίο υιοθετούμε και επαναλαμβάνουμε, «. η εκχώρηση δεν αφορούσε απλώς στον προσδιορισμό του Λειτουργού, αλλά εκτεινόταν στην άσκηση της καθόλου εξουσίας όπως την προβλέπει ο Κανονισμός 42(3).» Κατά συνέπεια ούτε ο υπό στοιχείο (4) πιο πάνω λόγος έφεσης μπορεί να πετύχει και απορρίπτεται..".
Επομένως, ούτε και αυτός ο λόγος ακύρωσης μπορεί να ευσταθήσει.
7ος Λόγος Ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό παράνομη συγκρότηση και/ή σύνθεση και/ή λειτουργία της καθ΄ης η αίτηση.
Αυτός ο λόγος ακύρωσης εκπηγάζει από το γεγονός το οποίο καταγράφηκε στα τηρηθέντα πρακτικά συνεδρίασης της καθ΄ης η αίτηση σύμφωνα με το οποίο το μέλος της Αρχής κ. Παπαμιχαήλ παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον κ. Άνδρο Μιχαηλίδη, ενώ προτού παραιτηθεί και αντικατασταθεί, ο κ. Παπαμιχαήλ συμμετείχε στη συνεδρίαση ημερομηνίας 6.4.2005.
Όπως διαπιστώνεται από τα τηρηθέντα πρακτικά συνεδριάσεων, το μέλος Α. Μιχαηλίδης, ο οποίος αντικατέστησε τον παραιτηθέντα κ. Παπαμιχαήλ, ενημερώθηκε πλήρως για τα όσα είχαν προηγηθεί κατά την πρώτη συνεδρία που δεν ήταν παρών κατά την οποία εξετάστηκε η υπόθεση. Με αυτή την έννοια, ικανοποιείται η σχετική πρόνοια στο άρθρο 22 του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου αρ. 158(Ι)/1999, χωρίς να παρίστατο ανάγκη επανάληψης της προηγηθείσας διαδικασίας.
Αναφορικά δε με τη νομιμότητα της συγκρότησης και/ή σύνθεσης της Αρχής λόγω της παραίτησης του μέλους Παπαμιχαήλ, το θέμα τούτο επίσης εξετάστηκε και αποφασίστηκε αρνητικά για την αιτήτρια, μεταξύ άλλων, και στις υποθέσεις μεταξύ των ίδιων διαδίκων με αρ. 837/2008, ημερομηνίας 6.10.2010 και αρ. 1660/2008, ημερομηνίας 23.7.2010.
Στην τελευταία από αυτές (απόφαση Ερωτοκρίτου, Δ.) λέχθηκαν και τα ακόλουθα:
"Το άρθρο 22 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99), προβλέπει ότι η διαδικασία συζήτησης και λήψης απόφασης από διοικητικό όργανο πρέπει να διεξάγεται από την αρχή μέχρι το τέλος από τα ίδια μέλη του συλλογικού οργάνου. Το άρθρο 29(1) προβλέπει ότι ένα συλλογικό όργανο για να είναι νόμιμο, πρέπει να είναι συγκροτημένο από όλα τα πρόσωπα που καθορίζει ο Νόμος. Το εδάφιο 2 του ίδιου άρθρου προβλέπει ότι η ύπαρξη κενής θέσης λόγω παραίτησης ή θανάτου ενός μέλους δεν επιτρέπει τη νόμιμη συγκρότηση του συλλογικού οργάνου, εκτός αν ο νόμος προβλέπει διαφορετικά.
Στην προκειμένη περίπτωση, όντως ο σχετικός Νόμος προβλέπει διαφορετικά. Το άρθρο 7(9) του Νόμου, ορίζει ότι «η χηρεία θέσης της Αρχής ή ελάττωμα στο διορισμό μέλους της δεν επιφέρει ακυρότητα των πράξεων ή των διαδικασιών της".
Κατά την άποψή μου, δεν μπορεί να ευσταθήσει η εισήγηση του δικηγόρου των Αιτητών ότι με την παραίτηση του κ. Ν. Παπαμιχαήλ και το διορισμό του κ. Α. Μιχαηλίδη, όλες οι διαδικασίες που εκκρεμούσαν μέχρι εκείνη τη στιγμή, ήταν άκυρες. Η πρόνοια του άρθρου 7(9) είναι σαφής."
Συμφωνώ με την πιο πάνω προσέγγιση και συνακόλουθα δεν γίνεται δεκτός ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης.
8ος Λόγος Ακύρωσης - Παραβίαση της αρχής της Φυσικής Δικαιοσύνης, του Άρθρου 30.2 του Συντάγματος και του άρθρου 6(1) της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Όλα τα θέματα τα οποία η αιτήτρια εγείρει κάτω από αυτό το λόγο ακύρωσης έχουν εξετασθεί και αποφασισθεί δικαστικά από το Ανώτατο Δικαστήριο, μεταξύ άλλων και στην απόφαση της Ολομέλειας στην Υπόθεση αρ. 320/1999 κ.ά. SIGMA Radio TV Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, ημερομηνίας 24.2.2004.
Δεν συντρέχει επομένως λόγος να παρατεθούν εδώ ξανά τα επιχειρήματα των δύο πλευρών και η αρνητική δικαστική απόφανση στο ίδιο θέμα.
9ος Λόγος Ακύρωσης - Ισχυρισμός περί του αναιτιολόγητου της επιβολής της επίδικης διοικητικής κύρωσης.
Το πρώτο σκέλος αυτού του λόγου ακύρωσης αναφέρεται στο ότι, ενώ η καθ΄ης η αίτηση ανέφερε ότι κατά την επιμέτρηση της επιβληθησομένης κύρωσης προστίμου έλαβε υπόψη της και τη συμπεριφορά της αιτήτριας ως προς τη διάπραξη παρόμοιας φύσης παραβάσεων, εν τούτοις, δεν αναφέρθηκε ποια ακριβώς προηγούμενα λήφθηκαν υπόψη. Σε σχέση με αυτό το θέμα, όπως ορθά υπέδειξε και η συνήγορος της καθ΄ης η αίτηση στην αγόρευσή της, μέσω του Σημειώματος της ορισθείσας Λειτουργού, η καθ΄ης η αίτηση είχε ενώπιόν της πλήρη κατάλογο με λεπτομερή στοιχεία για όλες τις προηγούμενες παραβάσεις τις οποίες είχε διαπράξει η αιτήτρια (Παράρτημα XVII στην Ένσταση). Επομένως, είναι σαφές και πλήρως αιτιολογημένο το ποιες προηγούμενες παραβάσεις έλαβε υπόψη της η καθ΄ης η αίτηση, έστω και αν δεν τις συγκεκριμενοποίησε στην απόφασή της. Το άλλο σκέλος αυτού του λόγου ακύρωσης αναφέρεται στη θέση της αιτήτριας ότι η απόφαση της καθ΄ης η αίτηση ως προς την επιβολή του προστίμου είναι άκυρη γιατί δεν είχε επιβληθεί το πρόστιμο για κάθε ημέρα παράβασης, αλλά για κάθε ξεχωριστή παράβαση.
Και αυτή η θέση της αιτήτριας έχει απορριφθεί σε αριθμό αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου με πιο πρόσφατη ίσως εκείνη της Ολομέλειας στην Αναθ. Έφεση αρ. 21/2008, Sigma Radio Tv Ltd v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, ημερομηνίας 22.12.2010, όπου λέχθηκαν και τα εξής:
". Ο λόγος έφεσης δεν ευσταθεί. Η πιο πάνω απόφαση της Ολομέλειας στην Αντέννα Λτδ ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2005) 3 ΑΑΔ 558, δεν τυγχάνει εφαρμογής αφού τα γεγονότα είναι διαφορετικά. Προφανώς, γι΄ αυτό το λόγο δεν ακολουθήθηκε στις πιο πάνω πρωτόδικες αποφάσεις. Στην απόφαση της Ολομέλειας, η Αρχή επέβαλε πρόστιμο «£100 για κάθε μια από τις παραβιάσεις του Νόμου» και όχι για κάθε «ημέρα παράβασης», όπως είναι η παρούσα περίπτωση. Αυτό αναφέρεται ρητά όχι μόνο στην ίδια την απόφαση της Αρχής, αλλά επιβεβαιώνεται και στη σελίδα 9 του δαχτυλογραφημένου κειμένου της πρωτόδικης απόφασης του Αρτεμίδη, Δ. (Βλ. Υπόθ. Αρ. 884/01, ημερ. 11.11.2001, πιο πάνω), την ορθότητα της οποίας επιβεβαίωσε η Ολομέλεια. Είναι φανερό ότι στην υπόθεση 884/01, η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης φαίνεται να χρησιμοποίησε διαφορετικό λεκτικό από αυτό που χρησιμοποίησε στην παρούσα υπόθεση, στην οποία η Αρχή ρητά ανέφερε ότι επέβαλε πρόστιμο για «κάθε ημέρα παράβασης» και όχι για «κάθε μια από τις παραβιάσεις», όπως έγινε στην υπόθεση 884/01. Στην παρούσα περίπτωση η Αρχή, αφού καθόρισε το συνολικό διοικητικό πρόστιμο για τη συγκεκριμένη ημέρα παραβίασης, στη συνέχεια προσπάθησε να εξηγήσει πώς κατέληξε σ΄ αυτό το ποσό. Η επεξήγηση αυτή, στην ουσία λαμβάνει υπόψη τη φύση της παράβασης και το χρόνο διακοπής για διαφημίσεις για τη συγκεκριμένη μέρα και δεν αποτελεί τίποτε άλλο από το σκεπτικό της Αρχής για τον καθορισμό του ύψους του συνολικού προστίμου για κάθε ημέρα παράβασης, σύμφωνα με το εδάφιο (2) του άρθρου 41 Β του Νόμου. Αν δεν λαμβάνονταν υπόψη τα πιο πάνω στοιχεία, διερωτόμαστε με ποιο άλλο τρόπο η Αρχή θα καθόριζε το ύψος του συνολικού προστίμου, αφού η κάθε ομάδα παραβιάσεων ήταν της ίδιας φύσης, με μόνη διαφορά τη χρονική διάρκεια της κάθε διαφήμισης. Σε ορισμένες μάλιστα επέβαλε «προειδοποίηση». Και κάτι άλλο. Πώς η Αρχή θα διαφοροποιούσε το πρόστιμο που θα επέβαλλε για τη συγκεκριμένη ημέρα, σε σύγκριση με τις άλλες 12 ημέρες, χωρίς να διατυπώσει το συγκεκριμένο σκεπτικό; Ο τρόπος που η Εφεσίβλητη προσέγγισε το θέμα, δείχνει διαφάνεια και σεβασμό στην ανάγκη επαρκούς αιτιολόγησης της απόφασης της και επεξηγεί τη διαφοροποίηση του ύψους του προστίμου για την κάθε μια από τις 13 ημέρες για τις οποίες διατυπώθηκαν διαφορετικές κατηγορίες (βλ. Πληροφοριακή και Πολιτιστική εταιρεία «Ο Λόγος» Ο.Ε. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 1336/2006, ημερ. 18.1.2008). Κατά την κρίση μας, ο τρόπος που ενήργησε η Αρχή, ήταν καθόλα νόμιμος."
Με τη διαπίστωση ότι ούτε αυτός, ο τελευταίος λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί, η προσφυγή απορρίπτεται με €1.500 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει, εναντίον της αιτήτριας.
K. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ