|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 975/2009)
12 Νοεμβρίου 2010
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146 ΚΑΙ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΛΟΥΚΙΑΣ ΚΑΡΟΛΙΔΟΥ,
Αιτήτριας,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________
Α. Κωνσταντίνου, για την Αιτήτρια.
Α. Χρίστου (κα) για Ιωαννίδης, Δημητρίου Δ.Ε.Π.Ε.,για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.:. Η Αιτήτρια και το Ενδιαφερόμενο Μέρος (Ε.Μ.) ήταν μεταξύ των τριών υποψηφίων που επιλέγησαν από τη Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για προαγωγή του Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού της Α.Η.Κ. (Μ.Σ.Ε.) για μια θέση Βοηθού Υποτομεάρχη (Γενική Γραμματεία), Επιχειρησιακή Μονάδα Υποστήριξης - Διεύθυνση Προμηθειών. Η εισήγηση της Μ.Σ.Ε. ετέθη ενώπιον της Συμβουλευτικής Επιτροπής για Θέματα Προσωπικού (Σ.Ε.Π.), η οποία αποφάσισε να συστήσει την Αιτήτρια που είχε και την ενώπιον της σύσταση του Γενικού Διευθυντή. Ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) έδωσε σύσταση για την Αιτήτρια και πάλι ο Γενικός Διευθυντής. Το Δ.Σ. όμως είχε άλλη άποψη αφού επέλεξε το Ε.Μ. αναφέροντας ότι η επιλογή της έγινε διότι υπερείχε της Αιτήτριας σε αρχαιότητα και, επομένως, και σε πείρα.
Η υπηρεσιακή εικόνα της Αιτήτριας και του Ε.Μ. έχει ως εξής: Η Αιτήτρια υπερέχει ελαφρώς του Ε.Μ. σε βαθμολογημένη αξία, συγκεντρώνοντας τα τελευταία πέντε έτη (2003-2007) 32Α και 13Β+ έναντι 31Α και 14Β+ του Ε.Μ. με τη διαφορά να έγκειται σε ένα στοιχείο το 2005. Υπερέχει όμως το Ε.Μ. της Αιτήτριας σε αρχαιότητα κατά 4 μήνες. Ως προς τα προσόντα, δεν φαίνεται να υπάρχει υπεροχή.
Εισηγείται η Αιτήτρια, με αναφορά σε νομολογία, ότι η υπεροχή της σε βαθμολογημένη αξία, έστω και μικρή, είχε σημασία και ότι εν πάση περιπτώσει η υπέρ της σύσταση της Σ.Ε.Π. και του Γενικού Διευθυντή επαύξανε την αξία της ώστε η μικρή αρχαιότητα του Ε.Μ. να μην επιτρέπετο να εξουδετερώσει τη σαφώς επαυξημένη υπεροχή της Αιτήτριας σε αξία. Δεν με βρίσκει σύμφωνο η προσέγγιση αυτή. Κατά πρώτον, η διαφορά σε αξία ήταν, όπως ήδη παρατήρησα, ελαφρά, αναγόμενη σε ένα μόνο στοιχείο το 2005. Μπορεί και η διαφορά σε αρχαιότητα να ήταν μικρή, όμως το όλο πλέγμα των στοιχείων αυτών δεν καταδεικνύει την επιλογή του Ε.Μ. ως μη ευλόγως επιτρεπτή. Έπειτα, η σύσταση της Σ.Ε.Π. και του Γενικού Διευθυντή δεν μπορούσε να είχε τη σημασία που της αποδίδει η Αιτήτρια ώστε να δημιουργούσε έκδηλη υπεροχή της. Να σημειωθεί ότι, τόσο ο Γενικός Διευθυντής όσο και η Σ.Ε.Π., είχαν βασίσει τη σύσταση τους για την Αιτήτρια στην υπεροχή της σε βαθμολογημένη αξία, συγκρίνοντας την όμως όχι με το Ε.Μ. αλλά με άλλους υποψηφίους. Συγκεκριμένα, ενώπιον της Σ.Ε.Π., ο Γενικός Διευθυντής, επισημαίνοντας ότι είχε ήδη συστήσει το Ε.Μ. και άλλους υποψηφίους σε ομόβαθμες θέσεις σε άλλη διαδικασία την ίδια μέρα, προχώρησε να αναφέρει ότι άλλοι 8 υποψήφιοι, στους οποίους δεν περιλαμβάνετο το Ε.Μ., υπερείχαν της Αιτήτριας σε αρχαιότητα αλλά υστερούσαν έναντι της σε αξία. Πρόδηλο είναι λοιπόν ότι ο Γενικός Διευθυντής, έχοντας ήδη συστήσει το Ε.Μ. σε άλλη διαδικασία, δεν θεώρησε σκόπιμο να συγκρίνει τα δεδομένα της Αιτήτριας και του Ε.Μ. ως προς την αξία και την αρχαιότητα για σκοπούς της σύστασης του για αυτή τη θέση, όπως σαφώς προκύπτει από τη μη περίληψη του Ε.Μ. στους 8 υποψηφίους που ονομαστικά κατονόμασε ως υπερέχοντες σε αρχαιότητα αλλά υστερούντες σε αξία έναντι της Αιτήτριας. Την ίδια ακριβώς προσέγγιση είχε και η Σ.Ε.Π., ενώ και ενώπιον του Διοικητικού Συμβουλίου ο Γενικός Διευθυντής αναφέρεται ως υιοθετήσας τη σύσταση του ενώπιον της Σ.Ε.Π. Υπό αυτές τις συνθήκες, όσο και αν η σύσταση προσέθετε στην αξία της Αιτήτριας έναντι των άλλων υποψηφίων ως προς τους οποίους ονομαστικώς τη συνέκρινε ο Γενικός Διευθυντής και η Σ.Ε.Π., αναλόγως περιορισμένα προσέθετε στην αξία της Αιτήτριας έναντι του Ε.Μ. αφού σαφώς η σύσταση της Αιτήτριας δεν έγινε με αναφορά στο Ε.Μ.
Η άλλη εισήγηση της Αιτήτριας είναι ότι το Διοικητικό Συμβούλιο δεν έδωσε τη δέουσα ειδική αιτιολογία για παραγνώριση της σύστασης του Γενικού Διευθυντή, αφού η μικρή αρχαιότητα του Ε.Μ., στην οποία βασίσθηκε το Διοικητικό Συμβούλιο, δεν μπορούσε να συνιστά τέτοια καλή αιτιολογία. Εν πρώτοις, όπως εισηγείται η Α.Η.Κ., παραπέμποντας στον κανονισμό 19(4), το Δ.Σ. έχει ευρύτατη και αποκλειστική αρμοδιότητα λήψης απόφασης και ουδόλως δεσμεύεται από τη σύσταση της Σ.Ε.Π. στα πλαίσια της οποίας εδόθη και αιτιολογήθηκε η σύσταση του Γενικού Διευθυντή την οποία και αυτός υιοθέτησε ενώπιον του Δ.Σ. Έπειτα, τα όσα ελέχθησαν πιο πάνω καλύπτουν βεβαίως και αυτή τη πτυχή της υπόθεσης στη βάση ότι οι συστάσεις που είχε ενώπιον του το Διοικητικό Συμβούλιο διατυπώθησαν χωρίς αναφορά στο Ε.Μ., ώστε να περιορίζεται αναλόγως και η υποχρέωση ως προς την παροχή ειδικής αιτιολογίας για απόκλιση από τη σύσταση. Εν πάση περιπτώσει δε, αν η σύσταση συσχετισθεί εκ των υστέρων με το Ε.Μ., και εφ΄όσον ο Γενικός Διευθυντής βασίσθηκε αποκλειστικά στην υπεροχή της Αιτήτριας σε βαθμολογημένη αξία, η έστω και μικρή υπεροχή του Ε.Μ. σε αρχαιότητα συνιστούσε καλό λόγο απόκλισης από μια σύσταση η οποία θα είχε δοθεί στη βάση μιας οριακής διαφοράς σε αξία.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η Αιτήτρια θα καταβάλει €800 έξοδα πλέον Φ.Π.Α. στην Α.Η.Κ.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π