|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 847/2008
24 Νοεμβρίου, 2010.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
G & J SOPHOCLEOUS MOTORS LIMITED,
Aιτητές
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΦΟΡΟΥ ΦΟΡΟΥ ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗΣ ΑΞΙΑΣ
Καθ' ου η αίτηση
................................
Τ. Παντελή, για τους αιτητές
Γ. Λαζάρου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον καθ' ου η αίτηση
...................................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή ζητούν από το δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
«Απόφαση και/ή δήλωση του Δικαστηρίου ότι η Βεβαίωση Φ.Π.Α. που εξέδωσε ο Καθ' ου η αίτηση και η οποία γνωστοποιήθηκε στους Αιτητές με επιστολή του Καθ' ου η αίτηση ημερομηνίας 3/4/2008 είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή εστερημένη οιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι αιτητές είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο ΦΠΑ από 1/12/2000 λόγω ανάληψης ως λειτουργούσας της επιχείρησης του Σοφοκλέους Ιορδάνη με αριθμό Μητρώου ΦΠΑ 00752389Η. Η επιχειρηματική δραστηριότητα των αιτητών είναι η εμπορία αυτοκινήτων στη Λεμεσό και έχουν αριθμό Μητρώου ΦΠΑ 10116006Χ.
Το Επαρχιακό Γραφείο ΦΠΑ Λεμεσού ασκώντας τις εξουσίες του με βάση τους περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμους του 2000 μέχρι 2006 διενήργησε φορολογικό έλεγχο με σκοπό να επιβεβαιώσει την ορθότητα των στοιχείων που περιέχονται στις φορολογικές δηλώσεις που υπέβαλαν οι αιτητές στην Έφορο ΦΠΑ σε σχέση με τα βιβλία, αρχεία και στοιχεία που τηρούν. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκε έρευνα στα υποστατικά της αιτήτριας εταιρείας στις 9/11/2006 κατά την οποία παραλήφθηκαν βιβλία και αρχεία που αφορούν την εταιρεία. Επίσης η Υπηρεσία ΦΠΑ με επιστολή-γνωστοποίηση που επιδόθηκε στους αιτητές στις 9/11/2006 τους κάλεσε να παρουσιάσουν για έλεγχο στο Επαρχιακό Γραφείο ΦΠΑ Λεμεσού οποιαδήποτε βιβλία, αρχεία και στοιχεία της επιχείρησης που αφορούν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της επιχείρησης από 1/12/2000. Οι αιτητές παρέδωσαν στην Υπηρεσία ΦΠΑ σε διάφορες ημερομηνίες στοιχεία, βιβλία και αρχεία της επιχείρησης τους.
Επιπρόσθετα των πιο πάνω στοιχείων, η Υπηρεσία ΦΠΑ προώθησε αίτημα μέσω της Κεντρικής Υπηρεσίας Διασύνδεσης (Central Liaison Office - CLO), (Exchange of information under articles 5 & 9 of regulation 2003/1798/EC), προς το αντίστοιχο γραφείο του Ηνωμένου Βασιλείου για παροχή συγκεκριμένων πληροφοριών για τους προμηθευτές των αιτητών, Twinstar Ltd (GB 675 1772 09) και Executive Motors Ltd (GB 820 4317 67).
Εξετάστηκαν τα βιβλία, αρχεία και στοιχεία τα οποία παραλήφθηκαν από την επιχείρηση των αιτητών όσον αφορά τις παραδόσεις μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων τα οποία αγόρασαν οι αιτητές από μεταπωλητές του Ηνωμένου Βασιλείου και την κυπριακή εταιρεία «Gregoris Gregoriou Car Enterprises Ltd" η οποία αγόρασε από μεταπωλητές του Ηνωμένου Βασιλείου, για την περίοδο 1.1.05 μέχρι 30.9.06. Από τον έλεγχο και για τους λόγους που φαίνονται στην προσβαλλόμενη απόφαση, ο καθ' ού η αίτηση κατέληξε ότι οι αιτητές θα έπρεπε να είχαν καταβάλει σχετικά με τα αυτοκίνητα (σύνολο 99) που προμηθεύθηκαν οι ίδιοι από την εταιρεία Twinstar Ltd το ποσό εκροών ύψους £245.798,19 ενώ απέδωσαν ποσό φόρου εκροών £23.965,27 ούτως ώστε όφειλαν στον καθ' ου η αίτηση £221.832,92.
Αναφορικά με τα δύο αυτοκίνητα που οι αιτητές αγόρασαν από την κυπριακή εταιρεία Gregoris Gregoriou Can Enterprises Limited, τα οποία η εν λόγω εταιρεία προμηθεύτηκε από την προαναφερθείσα αγγλική εταιρεία Twinstar Limited και τα οποία οι αιτητές στη συνέχεια μεταπώλησαν στην Κύπρο, ο καθ' ου η αίτηση κατέληξε ότι ο φόρος εκροών ήταν £5.925,52 ενώ ο φόρος εκροών που αποδόθηκε στον Έφορο ΦΠΑ ήταν £251,60 με αποτέλεσμα να οφείλεται φόρος £5.673,92.
Ενόψει των πιο πάνω διαπιστώσεων η Έφορος ΦΠΑ έκρινε ότι οι φορολογικές δηλώσεις τις οποίες υπέβαλαν οι αιτητές για τις φορολογικές περιόδους από 1/1/05 μέχρι 30/9/06 ήσαν ελλιπείς και/ή περιείχαν σφάλματα. Ως εκ τούτου η Έφορος ΦΠΑ προέβηκε σε βεβαίωση φόρου με βάση το άρθρο 49 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2007. Στη συνέχεια ειδοποίησε τους αιτητές με την επιστολή ημερ. 3/4/08 ότι όφειλαν να καταβάλουν στην Έφορο ΦΠΑ το συνολικό ποσό φόρου ύψους £227.506,84 (£221.832,92 και £5.673,92), με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής στις 17/6/08.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Οι ευπάιδευτοι δικηγόροι των αιτητών στις αγορεύσεις τους (αρχική και συμπληρωματική) εισηγούνται την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης για τους εξής λόγους: (α) οι καθ' ων η αίτηση ενήργησαν με πλάνη περί τα πράγματα, (β) δεν έγινε η δέουσα έρευνα και (γ) υπήρξε παράβαση της αρχής της καλής πίστης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Παρά το γεγονός ότι μακρηγορώ κάπως, προτιμώ να παραθέσω αυτούσια την προσβαλλόμενη απόφαση (επιστολή της 3/4/2008) αφού με τον τρόπο αυτό φαίνεται καλύτερα η όλη διαδικασία διερεύνησης της υπόθεσης, το σκεπτικό και η αιτιολογία της απόφασης. Αυτή έχει ως ακολούθως:
«Κύριοι,
Βεβαίωση Φόρου
Αναφέρομαι στη επίσκεψη ελέγχου της επιχείρησης σας και σας πληροφορώ ότι από εξέταση των βιβλίων, στοιχείων και αρχείων σας, τα οποία παραλήφθηκαν από την επιχείρηση σας, όσο αφορά τις παραδόσεις των μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων τα οποία αγοράσατε από μεταπωλητές του Ηνωμένου Βασιλείου και την κυπριακή εταιρεία «Gregoris Gregoriou Car Enterprises Limited", η οποία αγόρασε από μεταπωλητές του Ηνωμένου Βασιλείου, για την περίοδο 1/1/2005 μέχρι 30/9/2006 έχουν διαπιστωθεί τα ακόλουθα που επηρεάζουν τις φορολογικές σας υποχρεώσεις:
Α. Με βάση πληροφορίες οι οποίες λήφθηκαν (μετά από αιτήματα μου) από τις φορολογικές Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου οι πωλήσεις των μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων της αγγλικής προμηθεύτριας εταιρείας "Twinstar Ltd" στην εταιρεία σας, έγιναν βάσει των συνήθων διατάξεων ΦΠΑ για τις ενδοκοινοτικές παραδόσεις. Διευκρινίζεται ότι η αγγλική εταιρεία "Twinstar Ltd" συμβουλεύτηκε γραπτώς από τις φορολογικές Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου να επιβάλλει ΦΠΑ 17,5% στους μη εγγεγραμμένους στο ΦΠΑ Κύπριους και μηδενικό συντελεστή για όσους Κύπριους είναι εγγεγραμμένοι στο ΦΠΑ και ο αριθμός του ΦΠΑ να εγγράφεται στο τιμολόγιο πώλησης. Η εταιρεία σας λανθασμένα χρησιμοποιούσε το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους σε όλες τις πωλήσεις των μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων τα οποία αγόρασε από τον Άγγλο μεταπωλητή αυτοκινήτων "Twinstar Ltd".
Υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο στη Δημοκρατία που πραγματοποιεί απόκτηση αγαθών από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο Κράτος μέλος, δηλαδή ο πωλητής στο άλλο Κράτος μέλος δεν εφάρμοσε το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους, δεν έχει το δικαίωμα να εφαρμόσει Σχέδιο Περιθωρίου για την μεταγενέστερη παράδοση των εν λόγω αγαθών στη Δημοκρατία, έστω κι αν τα αγαθά είναι δικαιούχα αγαθά, σύμφωνα με τους κανονισμούς 8 και 18 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Ειδικών Διατάξεων) Κανονισμών του 1001 μέχρι 2007 (Κ.Δ.Π. 316/2001). Σε τέτοια περίπτωση το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο στη Δημοκρατία έχει υποχρέωση:
° Να αποδώσει λογαριασμό για την απόκτηση των αγαθών, σύμφωνα με κανονικές διατάξεις της περί Φ.Π.Α. Νομοθεσίας για τις αποκτήσεις αγαθών (διπλή καταχώρηση), καθότι ο τόπος φορολόγησης αποκτήσεων είναι το Κράτος μέλος του προσώπου που πραγματοποιεί την απόκτηση (σύμφωνα με τα άρθρα 12 (Α), 12 (Δ), 20 και 21 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2007 (Ν. 95(Ι)/2000) και τον κανονισμό 20 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Γενικών) Κανονισμών του 2001 μέχρι 2007 (Κ.Δ.Π. 314/2001).
° Να επιβάλει και να αποδώσει Φ.Π.Α. επί της αξίας της παράδοσης, όταν θα παραδώσει τα αγαθά στη Δημοκρατία.
Με βάση τα πιο πάνω υπολογίστηκε ο φόρος εκροών που έπρεπε να αποδώσετε ποσού £245.798,19 για τις πωλήσεις των μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων τα οποία αγοράσατε από την αγγλική εταιρεία "Twinstar Ltd" για την περίοδο 1/1/2005 - 30/9/2006. Αποδόθηκε φόρος εκροών ποσού £23.965,27 για τις πωλήσεις των πιο πάνω αυτοκινήτων. Προκύπτει οφειλόμενος φόρος εκροών ποσού €379.023,94 (£221.832,92) για τις πωλήσεις μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων που αποκτήθηκαν από την αγγλική εταιρεία "Twinstar Ltd" (Πίνακας Ι).
Β. Λανθασμένα χρησιμοποιήσατε το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους στην πώληση μη δικαιούχων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων τα οποία αγοράσατε από την κυπριακή εταιρεία "Gregoris Gregoriou Car Enterprises Limited", σύμφωνα με τους κανονισμούς 8 και 18 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Ειδικών Διατάξεων) Κανονισμών του 2001 μέχρι 2007 (Κ.Δ.Π. 316/2001). Η κυπριακή εταιρεία "Gregoris Gregoriou Car Enterprises Limited" αγόρασε τα αυτοκίνητα από την αγγλική εταιρεία "Twinstar Ltd". Με βάση πληροφορίες που είχαμε για την Άγγλο προμηθευτή "Twinstar Ltd" από τις φορολογικές Αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα δεν είναι δικαιούχα για το Σχέδιο Περιθωρίου Κέρδους, γιατί η αγγλική εταιρεία πώλησε τα συγκεκριμένα αυτοκίνητα στην εταιρεία "Gregoris Gregoriou Car Enterprises Limited", βάσει των συνήθων διατάξεων ΦΠΑ για τις ενδοκοινοτικές παραδόσεις.
Υπολογίστηκε ο φόρος εκροών που έπρεπε να αποδώσετε ποσού £5.925,52 για την πώληση των πιο πάνω αυτοκινήτων. Αποδόθηκε φόρος εκροών ποσού £251,60 για την πώληση των πιο πάνω αυτοκινήτων. Προκύπτει οφειλόμενος φόρος εκροών ποσού €9.694,47 (£5.673,92) για την πώληση των πιο πάνω μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων (Πίνακας ΙΙ).
Ενόψει των πιο πάνω:
° Το συνολικό ποσό €388.718,41 (£227.506,84) βεβαιώνεται ως φόρος οφειλόμενος από εσάς δυνάμει του άρθρου 49 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2007 (Ν. 95(Ι)/2000) (Πίνακας ΙΙΙ).
° Το ακριβές οφειλόμενο ποσό το οποίο οφείλετε να καταβάλετε στον Έφορο σύμφωνα με το άρθρο 43, παράγραφο 4 του Δέκατου Παραρτήματος των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2007 (Ν. 95(1)/2000), θα σας κοινοποιηθεί σύντομα από τα Κεντρικά Γραφεία της Υπηρεσίας Φ.Π.Α. με περιοδική κατάσταση λογαριασμού (Έντυπο Φ.Π.Α. 9) αφού ληφθούν υπόψη τυχόν χρηματικές επιβαρύνσεις και τόκοι που προβλέπονται από την Νομοθεσία.
Η πληρωμή του πιο πάνω ποσού πρέπει να γίνει μέσα σε τριάντα μέρες από την ημερομηνία της επιστολής αυτής σε ένα από τα καταστήματα των εμπορικών τραπεζών ή των συνεργατικών ιδρυμάτων που συνεργάζονται με την Υπηρεσία Φ.Π.Α., χρησιμοποιώντας το Έντυπο Πληρωμής Φ.Π.Α. 4 που εσωκλείεται. Μετά την πληρωμή το πρώτο αντίτυπο θα πρέπει να αποσταλεί στον Έφορο Φ.Π.Α. 1471 Λευκωσία.
Παρακαλώ σημειώστε ότι το πιο πάνω ποσό αποτελεί αστικό χρέος προς την Δημοκρατία και η πληρωμή του δεν αποκλείει την επιβολή διοικητικών ή ποινικών κυρώσεων.
Εναντίον της πιο πάνω διοικητικής πράξης μπορείτε:
· Να υποβάλετε γραπτώς ένσταση στον Έφορο Φ.Π.Α. με βάση το άρθρο 51Α των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 2000 μέχρι 2007(Ν. 95(Ι)/2000), ενός 60 ημερών από την ημερομηνία της παρούσας επιστολής.
· Να υποβάλετε γραπτώς ένσταση στον Υπουργό Οικονομικών για την διοικητική πράξη που αφορά την βεβαίωση φόρου που εκδόθηκε με βάση το άρθρο 49 των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 2000 μέχρι 2007 (Ν. 95(Ι)/2000), εντός 60 ημερών από την ημερομηνία της παρούσας επιστολής δυνάμει του άρθρου 53 των περί Φ.Π.Α. Νόμων του 2000 μέχρι 2007 (Ν. 95(Ι)/2000) και των δυνάμει αυτού εκδοθέντων Κανονισμών (Κ.Δ.Π. 320/2001).
· Να καταχωρίσετε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο με βάση το άρθρο 146 του Συντάγματος, εντός 75 ημερών από την ημερομηνία της παρούσας επιστολής.»
Αποτελεί κοινό έδαφος ότι η παρούσα υπόθεση διέπεται από τις πρόνοιες του άρθρου 40 του προαναφερθέντος Νόμου, το οποίο αφορά τα Σχέδια Περιθωρίου Κέρδους, που εφαρμόζονται, μεταξύ άλλων και σε παραδόσεις μηχανοκινήτων οχημάτων. Η ουσία είναι ότι το υποκείμενο σε φόρο πρόσωπο δικαιούται να επιλέξει, όταν πραγματοποιεί παραδόσεις να επιβάλλεται ΦΠΑ επί του περιθωρίου κέρδους επί των παραδόσεων, αντί επί της αξίας τους. Για το σκοπό αυτό έχουν εκδοθεί και Κανονισμοί από το Υπουργικό Συμβούλιο. (βλ. οι περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμοί του 2001 (Κ.Δ.Π. 316/2001) και σχετικές Γνωματεύσεις με βάση των ιδίων Κανονισμών ως η Κ.Δ.Π. 36/2002 (Ερμηνευτική Εγκύκλιος 87 ημερ. 2/7/2004 και Διαδικαστική Εγκύκλιος 21 ημερ. 20/10/2004).
Με υπόβαθρο τα πιο πάνω προχωρώ να εξετάσω τους προαναφερθέντες λόγους ακύρωσης.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό των αιτητών περί πλάνης περί τα πράγματα, η θέση τους είναι ότι ενώ ο καθ' ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι με βάση πληροφορίες που έλαβε από φορολογικές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου οι πωλήσεις των μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων από την "Twinstar Ltd." προς τους αιτητές έγιναν με βάση τις ουσιώδεις διατάξεις ΦΠΑ για τις ενδοκοινοτικές παραδόσεις, οι ίδιοι διαφωνούν και θεωρούν τον ισχυρισμό αβάσιμο και ατεκμηρίωτο. Είναι η θέση των αιτητών ότι κανένα από τα έγγραφα τα οποία επισυνάπτονται στην Ένσταση δεν αναφέρει ότι οι πωλήσεις των μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων της αγγλικής προμηθεύτριας εταιρείας Twinstar Ltd προς τους αιτητές έγιναν με βάση τις συνήθεις διατάξεις ΦΠΑ για τις ενδοκοινοτικές παραδόσεις. Οι μόνες σελίδες που επισυνάπτονται στην Ένσταση, οι οποίες κατά την άποψη τους είναι σχετικές με τον ως άνω αναφερόμενο ατεκμηρίωτο ισχυρισμό του καθ' ου η αίτηση, είναι οι σελίδες 401 έως 404. Η σελίδα 403 είναι η μόνη σελίδα από τις σελίδες που επισυνάπτονται στην Ένσταση η οποία περιέχει την απάντηση των φορολογικών αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου σε σχέση με τα ερωτήματα που έθεσαν οι κυπριακές φορολογικές αρχές. Όμως στη σελίδα 403 δεν υπάρχει πουθενά οποιαδήποτε δήλωση ότι οι πωλήσεις των μεταχειρισμένων επιβατικών αυτοκινήτων της αγγλικής προμηθεύτριας εταιρείας Twinstar Ltd προς τους αιτητές έγιναν με βάση τις συνήθεις διατάξεις ΦΠΑ για τις ενδοκοινοτικές παραδόσεις. Είναι λοιπόν η θέση των αιτητών ότι ο καθ' ου η αίτηση κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης ενήργησε με πλάνη περί τα πράγματα αφού στηρίχθηκε σε πραγματικά γεγονότα και προϋποθέσεις που είναι εξ' αντικειμένου ανύπαρκτα. Η εν λόγω πλάνη έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην απόφαση του καθ' ου η αίτηση και ως εκ τούτου είναι ουσιώδης και καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση παράνομη (Άρθρο 46 του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(1)/99).
Αναφορικά με τον ισχυρισμό περί μη επαρκούς έρευνας είναι η θέση των αιτητών ότι εκ του περιεχομένου της σελίδας 403 (που επισυνάπτεται στην Ένσταση) προκύπτει ότι ο καθ' ου η αίτηση δεν έλαβε ξεκάθαρες απαντήσεις από τις φορολογικές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου στα ερωτήματα τα οποία είχε θέσει. Οι αιτητές υποβάλλουν ότι ο καθ΄ου η αίτηση όφειλε να προβεί σε ενδελεχή έρευνα όλων των σχετικών με την υπόθεση γεγονότων και να ζητήσει διευκρινίσεις από τις φορολογικές αρχές του Ηνωμένου Βασιλείου προτού εκδώσει την προσβαλλόμενη απόφαση. Εκ του περιεχομένου των εγγράφων που επισυνάπτονται στην Ένσταση προκύπτει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νομικά τρωτή ως προϊόν μη επαρκούς έρευνας (Άρθρο 45 του περί των Γενικών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(Ι)/99)) ιδιαίτερα ενόψει του μεγάλου ποσού που διεκδικεί ο καθ' ου η αίτηση, οπότε ήταν επιβεβλημένο όπως γίνει πιο ενδελεχής εξέταση και για τα 101 οχήματα και όχι να αρκεσθεί σε έλεγχο τιμολογίων για 2 μόνο οχήματα.
Αντίθετα με τον τρόπο που ενήργησε ο καθ' ου η αίτηση, είναι η θέση των αιτητών ότι οι ίδιοι ενήργησαν καθ' όλα νόμιμα και σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 40 του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου του 2000 ως έχει τροποποιηθεί (Ν. 95(Ι)/2000) και/ή των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμών του 2001 ως έχουν τροποποιηθεί (Κ.Δ.Π. 316/2001) και/ή της Γνωστοποίησης (ως έχει τροποποιηθεί) που έχει εκδοθεί δυνάμει των κανονισμών 8(1), 9(1) και 18(1) των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμών του 2001 (Κ.Δ.Π. 36/2002).
Ανεξαρτήτως των ανωτέρω είναι η θέση των αιτητών ότι τα μόνα έγγραφα που είχαν ενώπιον τους οι αιτητές και με βάση τα οποία θα έπρεπε να κρίνουν και να αποφασίσουν εάν είχαν δικαίωμα να εφαρμόσουν το σχέδιο περιθωρίου κέρδους κατά την μεταπώληση των επίδικων μεταχειρισμένων αυτοκινήτων ήταν τα τιμολόγια αγοράς με βάση τα οποία οι αιτητές αγόρασαν από την Twinstar Ltd τα συγκεκριμένα οχήματα που καθορίζονται στον Πίνακα Ι της Βεβαίωσης/Παράρτημα Α (προσβαλλόμενη απόφαση). Όλα δε τα τιμολόγια αγοράς με βάση τα οποία οι αιτητές αγόρασαν τα συγκεκριμένα οχήματα που καθορίζονται στον Πίνακα Ι της Βεβαίωσης/Παράρτημα Α (τα πλείστα εκ των οποίων επισυνάπτονται στην Ένσταση ως αναφέρεται στο σχετικό πίνακα ανωτέρω) πληρούσαν όλους τους όρους και προϋποθέσεις των Παραγράφων 5 και 17 της Γνωστοποίησης -ΚΔΠ 36/2002 (Παράρτημα Δ). Κανένα από τα τιμολόγια αγοράς δεν ήταν τιμολόγιο Φ.Π.Α. και δεν παρουσίαζε το Φ.Π.Α. ξεχωριστά. Περαιτέρω όλα τα τιμολόγια αγοράς περιείχαν δήλωση στην αγγλική γλώσσα η οποία είναι αντίστοιχη της δήλωσης που προβλέπει η παράγραφος 17(η) της Γνωστοποίησης-ΚΔΠ 36/2002 (Παράρτημα Δ). Συγκεκριμένα όλα τα τιμολόγια αγοράς περιείχαν την ακόλουθη δήλωση:
«I/we certify that I/we am/are the sellers of the obove mentioned vehicle at the stated price. Input tax deduction has not been and will not be claimed by me/us in respect of the car sold on this invoice."
Σχετική σύμφωνα με τους αιτητές είναι η ερμηνευτική Εγκύκλιος 87 του καθ' ου η αίτηση ημερ. 2/7/2004 (Παράρτημα Ε) η οποία επισυνάφθηκε στην ένσταση, στις σελίδες 1107-1110 και η οποία στην παράγραφο 5 αναφέρει τα ακόλουθα:
«Αναφέρεται σχετικά ότι σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία για το ΦΠΑ η οποία εφαρμόζεται και στη Δημοκρατία με την περί Φ.Π.Α. νομοθεσία, όλοι οι εμπορευόμενοι σε όλα τα Κράτη μέλη έχουν την υποχρέωση να δεικνύουν στα τιμολόγια που εκδίδουν, κατά πόσο εφαρμόζουν Σχέδιο Περιθωρίου. Συνεπώς, υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο στη Δημοκρατία το οποίο αγοράζει δικαιούχα αγαθά από άλλο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο σε άλλο Κράτος μέλος (πωλητής), θα γνωρίζει κατά πόσο ο πωλητής έχει εφαρμόσει Σχέδιο Περιθωρίου για την παράδοση δικαιούχων αγαθών. Με αυτό τον τρόπο, θα είναι σε θέση να αποφασίσει κατά πόσο και ο ίδιος έχει δικαίωμα να εφαρμόσει Σχέδιο Περιθωρίου κατά τη μεταγενέστερη παράδοση των αγαθών στη Δημοκρατία, σύμφωνα με τα όσα αναφέρθησαν πιο πάνω.»
Οι αιτητές επικαλέσθηκαν ακόμα και την Διαδικαστική Εγκύκλιο 21 του καθ' ου η αίτηση ημερ. 20/10/2004 (βλ. σελίδες 1111-1112 της Ένστασης) καθώς και την επιστολή του λογιστή τους ημερ. 10/1/2006 που αφορούσε τιμολόγιο αγοράς αυτοκινήτου Mercedes από την ίδια εταιρεία και κάτω από τις ίδιες περιστάσεις και ο καθ' ου η αίτηση απάντησε με επιστολή του ημερ. 2/2/2006 ότι «το συγκεκριμένο τιμολόγιο μπορεί να θεωρηθεί δικαιούχο για εφαρμογή του σχεδίου περιθωρίου κερδών στην Κύπρο». Παρά ταύτα ο καθ' ου η αίτηση επισυνάπτει και αυτό το τιμολόγιο στον Πίνακα που συνοδεύει την απόφαση του.
Αναφορικά με τον (γ) λόγο, της παράβασης δηλαδή της αρχής της καλής πίστης, οι αιτητές ισχυριζονται ότι αυτός αποδεικνύεται αφού ο καθ' ου η αίτηση ενήργησε αντίθετα με το περιεχόμενο της ερμηνευτικής εγκυκλίου 87, της Διαδικαστικής Εγκυκλίου 21 και της προαναφερθείσας επιστολής της 2/2/06 προς τους λογιστές της. (Παράρτημα Η).
Η πλευρά του καθ' ου η αίτηση ισχυρίζεται ότι ενήργησε με βάση το άρθρο 40 των περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμων του 2000 μέχρι 2009 και τους περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμούς του 2001 μέχρι 2004, καθώς επίσης και τη Γνωστοποίηση που έχει εκδοθεί με βάση των Κανονισμών 8(1), 9(1), 18(1) των Κανονισμών (βλ. ΚΔΠ 36/2002 της 25/1/2002). Αναφορικά με τον διεξαχθέντα έλεγχο παραπέμπει γενικά σε σχετική έκθεση ελέγχου συνοδευόμενη με σχετικά έγγραφα, Παράρτημα στην Ένσταση σελ. 000012 - 001106.
Κατά το στάδιο των διευκρινίσεων ο ευπαίδευτος δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση παρουσίασε έγγραφο το οποίο δείχνει τις πωλήσεις των προμηθευτών προς τους αιτητές, όπως φαίνονται στο σημείωμα VIES. Συμφώνησε όμως ταυτόχρονα ο κ. Λαζάρου ότι οι αιτητές δεν είχαν πρόσβαση στο εν λόγω σύστημα.
Ενόψει των πιο πάνω, θα εξετάσω πρώτα τον ισχυρισμό περί μη διεξαγωγής δέουσας έρευνας.
Στο σύγγραμμα «Σύνταγμα Κυπριακής Δημοκρατίας» έκδοση 2002, ο πρώην Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου Α.Ν. Λοϊζου, αποτυπώνοντας την Κυπριακή Νομολογία σε σχέση με την έννοια της δέουσας έρευνας, αναφέρει στις σελίδες 356-357 τα ακόλουθα:
«(ε) Έλλειψη δέουσας έρευνας: Ο λόγος αυτός ακύρωσης συνδέεται με το λόγο πλάνης περί τα πράγματα αλλά στην Κυπριακή νομολογία έτυχε μεταχείρισης και ως ανεξάρτητου λόγου ακύρωσης. Συνδέεται επίσης και με την αιτιολογία διοικητικής πράξης. Η διοίκηση έχει καθήκον να προβεί στη δέουσα έρευνα για την εξακρίβωση των πραγματικών γεγονότων, να ερμηνεύσει, όπου τούτο είναι αναγκαίο, τις σχετικές νομοθετικές πρόνοιες και να τις εφαρμόσει στα γεγονότα και να αποφασίσει. Η έρευνα μπορεί να διεξαχθεί είτε από το ίδιο το αρμόδιο διοικητικό όργανο είτε μέσω άλλου προσώπου ή Αρχής ή Οργάνου. Η τελική όμως εκτίμηση των γεγονότων, η εφαρμογή σ' αυτά του νόμου και η λήψη της τελικής απόφασης είναι καθήκον του αρμοδίου οργάνου. Η έκταση της έρευνας είναι σχετική, ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Λόγω ελλιπούς έρευνας διαπιστώνεται πλάνη περί τα πράγματα ως προς την κρινόμενη απόφαση. Το τεκμήριο της νομιμότητας των ευρημάτων της διοίκησης εξασθενεί αν ο αιτητής επιτύχει να θέσει ως πιθανή την ύπαρξη πλάνης περί τα πράγματα. Αν δημιουργηθούν αμφιβολίες στο Δικαστή, αναφορικά με την ορθότητα των ευρημάτων της διοίκησης, η διοικητική πράξη μπορεί να ακυρωθεί αν το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα. Η διεξαγωγή της δέουσας έρευνας πρέπει να συνάγεται από τα στοιχεία του φακέλου. Εξ άλλου, η παρουσίαση στοιχείων από ένας αιτητή τα οποία δεν ήσαν ενώπιον της διοίκησης κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη προς αντίκρουση του ισχυρισμού του.»
Σχετική με το ίδιο θέμα είναι και η απόφαση της Ολομέλειας Ράφτη ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 345, 366, όπου λέχθηκαν τα εξής:
«Σε σχέση με την εισήγηση περί απουσίας δέουσας έρευνας οι αρχές του διοικητικού δικαίου υπαγορεύουν τη διεξαγωγή έρευνας με σκοπό τη διαπίστωση όλων των ουσιωδών γεγονότων. Ωστόσο η έκταση, ο τρόπος και η διαδικασία που θα ακολουθηθεί ποικίλλει ανάλογα με το υπό εξέταση ζήτημα, ανάγεται δε στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης (Δημοκρατία ν. Κοινότητας Πυργών κ.α. (1996) 3 Α.Α.Δ. 503, Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου, (1997) 3 Α.Α.Δ. 270 και Nicolaou v. Minister of Interior and Another (1974) 3 C.L.R. 189). Η μορφή της έρευνας είναι συνυφασμένη με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης. Η τελική εκτίμηση των γεγονότων και η λήψη της σχετικής απόφασης αποτελεί καθήκον και υποχρέωση του αρμοδίου οργάνου. Το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα (Βλ. Ζάμπογλου, πιο πάνω). Η έρευνα είναι επαρκής εφόσον εκτείνεται στη διερεύνηση κάθε γεγονότος που σχετίζεται με το θέμα που εξετάζεται (Βλ. Motorways Ltd v. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 447.»
Μελέτησα τις αντίστοιχες θέσεις και έχω καταλήξει, για τους λόγους που εξηγώ στη συνέχεια, ότι ο ισχυρισμός των συνηγόρων των αιτητών ότι δεν έχει διεξαχθεί η δέουσα, υπό τις περιστάσεις, έρευνα, ευσταθεί. Ενώ η υπόθεση αφορούσε μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων που οι αιτητές αγόρασαν από την εταιρεία Twinstar Ltd. (βλ. Πίνακα Ι στην επίδικη απόφαση), η έρευνα περιορίστηκε σε μικρότερο αριθμό οχημάτων, όπως για παράδειγμα των δύο που αγοράστηκαν από την εταιρεία Gregoris Gregoriou Car Enterprises Limited (η οποία τα είχε αγοράσει από την Twinstar Limited), όπως φαίνεται στο ΕΝΤΥΠΟ ΔΙΑΒΙΒΑΣΗΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΠΟΥ ΛΗΦΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ CLO, σελίδες 401-403 στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ της Ένστασης. Στο εν λόγω ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ επισυνάπτεται πολύ μεγάλος αριθμός εγγράφων (σελίδες 000001 μέχρι 001112. 'Ομως δεν φαίνεται με σαφήνεια ποιά είναι τα έγγραφα και/ή τιμολόγια που αφορούν τα 101 οχήματα αφού αυτά είναι μαζί με μεγάλο αριθμό εγγράφων που δεν φαίνεται πώς σχετίζονται με την υπόθεση. Η θέση του συνηγόρου των αιτητών ότι στα έγγραφα του Πίνακα που συνοδεύει την προσβαλλόμενη απόφαση είναι και το τιμολόγιο 3208 το οποίο όμως σύμφωνα με την προαναφερθείσα επιστολή του καθ' ου η αίτηση προς το λογιστή των αιτητών (Παράρτημα Η στη γραπτή αγόρευση αιτητών) ήταν επιτρεπτό για τους αιτητές να εφαρμόσουν το Σχέδιο Περιθωρίου Κερδών, ενώ για παρόμοια τιμολόγια ο καθ' ου η αίτηση έκρινε ότι δεν δικαιούνταν, δημιουργεί μια αντιφατικότητα και σύγχιση που καθιστά τον έλεγχο της ορθότητας της προσβαλλόμενης απόφασης δύσκολη, αν όχι αδύνατη. Στην εν λόγω επιστολή του καθ' ου η αίτηση ημερ. 2/2/2006 (Παράρτημα Η στη γραπτή αγόρευση των αιτητών όπου προφανώς από γραφικό λάθος φαίνεται «2η Φεβρουαρίου 2005») σε απάντηση επιστολής ημερ. 10/1/2006 (Παράρτημα Ζ στην Γραπτή Αγόρευση αιτητών), ο Έφορος ΦΠΑ αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής:
«Στην περίπτωση, μεταχειρισμένων αυτοκινήτων, τα οποία αγοράζονται από το Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες των αρμόδιων αρχών του Ηνωμένου Βασιλείου, αναγράφεται στο τιμολόγιο που εκδίδεται από τον πωλητή η εξής φράση: «Input tax deduction has not been and will not be claimed in respect of the goods on this invoice."
Στη συγκεκριμένη περίπτωση του τιμολογίου που έχετε επισυνάψει στην επιστολή σας, φαίνεται να έχει γίνει χρήση του σχεδίου περιθωρίου από τον προμηθευτή σας στο Ηνωμένο Βασίλειο, και συνεπώς το αυτοκίνητο που έχει αγοραστεί με το συγκεκριμένο τιμολόγιο μπορεί να θεωρηθεί δικαιούχο για εφαρμογή του σχεδίου περιθωρίου κέδρους στην Κύπρο.»
Είναι βέβαια ο ισχυρισμός των αιτητών ότι όλα τα τιμολόγια αγοράς των οχημάτων περιείχαν την πιο πάνω δήλωση, όπως διαλαμβάνεται και στις προαναφερθείσες εγκυκλίους. Όμως αναφορά έγινε μόνο ή μερικά από αυτά. Μελέτησα κι' ο ίδιος αρκετά τιμολόγια από τον όγκο εγγράφων που συνοδεύουν την Ένσταση και έχω προσέξει ότι πράγματι αρκετά τιμολόγια, όπως για παράδειγμα το τιμολόγιο 3358 σελ. 000052, τιμολόγιο 3365 σελ. 000053 και τιμολόγιο 3351 σελ. 000054 έχουν τη φράση που επικαλείται ο δικηγόρος των αιτητών κάτω από τον τίτλο "SELLER'S CERTIFICATE" ως εξής:
«I/We certify that I/we am/are the sellers of the above mentioned vehicle at the stated price. Input tax deduction has not been and will not be claimed by me/us in respect of the car sold on this invoice."
Ενόψει των πιο πάνω και επίσης του γεγονότος ότι στον όγκο εγγράφων υπήρχαν αρκετά έγγραφα που δεν φαίνεται πώς σχετίζονται με τους αιτητές, μεταξύ των οποίων εγγράφων και τιμολόγια της TWINSTAR LTD που δεν είναι στον Πίνακα Ι, κρίνω ότι ο έλεγχος της νομιμότητας της προσβαλλόμενης απόφασης καθίσταται δύσκολος. Λαμβάνω επίσης υπόψη ότι οι αιτητές δεν είχαν πρόσβαση στο σύστημα Veis όπου φαίνονταν, σύμφωνα με την πλευρά του καθ' ου η αίτηση, οι πωλήσεις των αυτοκινήτων και δεν φαίνεται αν τέθηκαν αυτές υπόψη των αιτητών. Επομένως με βάση τα γεγονότα όπως είναι ενώπιον μου, καταλήγω ότι δεν έχει διεξαχθεί η δέουσα, υπό τις περιστάσεις, έρευνα και αυτός είναι αρκετός λόγος για επιτυχία της προσφυγής.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.200 έξοδα υπέρ των αιτητών και εναντίον του καθ' ου η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ