ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(Υπόθεση Αρ. 1664/2007)
8 Νοεμβρίου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΑΡΙΝΑ ΣΤΑΥΡΙΝΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Μ. Ιεροκηπιώτου, για την Αιτήτρια.
Λ. Ουστά, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Μ. Καλλιγέρου, για το Ενδ. Μέρος.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια αξιώνει την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) ημερ. 30.8.07 με την οποία προήγαγε την Θεοδούλου Ελένη (ενδ. μέρος) στη μόνιμη θέση Μορφωτικού Λειτουργού Α΄, Πολιτιστικές Υπηρεσίες Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού από 15.9.07.
Η ΕΔΥ επιλήφθηκε του θέματος πλήρωσης της θέσης στη συνεδρία ημερ. 30.8.07 όπου παρέστη και η Διευθύντρια Πολιτιστικών Υπηρεσιών κα Ελένη Νικήτα προκειμένου να προβεί σε σύσταση. Παραθέτω αυτούσια τα όσα αναλυτικά ανέφερε:
«Προκειμένου να προβώ σε σύσταση, έχω μελετήσει τους Προσωπικούς Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψήφιων και έχω αντλήσει πληροφορίες από τους φακέλους της Υπηρεσίας. Γνωρίζω, επίσης, όλες τις υποψήφιες και έχω προσωπική αντίληψη της απόδοσης και των ικανοτήτων εκάστης. Στην αξιολόγησή μου έλαβα υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - καθώς και τις απαιτήσεις της θέσης που θα πληρωθεί και την καταλληλότητα των υποψήφιων γι΄αυτή.
Αξία
Οσον αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις , με έμφαση στα τελευταία πέντε έτη (2002-2006), η εικόνα έχει ως εξής:
Η Σταυρινίδου-Οικονόμου Μαρίνα υπερέχει των άλλων τριών, έχοντας και τα οκτώ σημεία «εξαίρετα» και στα πέντε τελευταία έτη (2002-2006). Η Θεοδούλου Ελένη και η Μιχαηλίδου Κυριακή παρουσιάζουν την ίδια εικόνα όσον αφορά της Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις έχοντας τα τρία τελευταία έτη (2004-2006) όλα τα σημεία ¨εξαίρετα». Το 2003 έχουν 7 εξαίρετα και 1 πολύ ικανοποιητικά και το 2002 έχουν 6 εξαίρετα και 2 πολύ ικανοποιητικά. ...............................
Προσόντα
Στο Σχέδιο Υπηρεσίας αναφέρεται ότι «Μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλος σε κλάδο σχετικό με τις αρμοδιότητες των Πολιτιστικών Υπηρεσιών θα θεωρείται πλεονέκτημα». Η Σταυρινίδου-Οικονόμου Μαρίνα δεν κατέχει το πλεονέκτημα του μεταπτυχιακού προσόντος. Ούτε και η Μιχαηλίδου Κυριακή κατέχει το πλεονέκτημα, παρόλο ότι διαθέτει μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Κοινωνικών Ψυχολογία, επειδή ο κλάδος αυτός δεν σχετίζεται άμεσα με τις αρμοδιότητες των Πολιτιστικών Υπηρεσιών.
Το πλεονέκτημα φαίνεται ότι το κατέχουν οι Θεοδούλου Ελένη και Μενελάου Νίκη. ...
Η Θεοδούλου Ελένη κατέχει το πλεονέκτημα του μεταπτυχιακού προσόντος. Συγκεκριμένα, διαθέτει μεταπτυχιακό δίπλωμα, Master of Arts in Music Education του Πανεπιστημίου του Reading. Παρακολούθησε, επίσης, σειρά μαθημάτων (summer term) του μεταπτυχιακού προγράμματος του Τμήματος Arts Policy and Management του City University Λονδίνου στα θέματα (α) International Dimension of Cultural Governance (Διεθνής Διάσταση της Πολιτιστικής Διακυβέρνησης), και (β) Co-operation και Music Management (Συνεργασία και Διακυβέρνηση της Μουσικής). Επίσης, παρακολούθησε σειρά μαθημάτων του μεταπτυχιακού προγράμματος Master of Arts, Cultural Management του Πανεπιστημίου Northumbria στο Newcastle. Επιπρόσθετα, παρουσίασε πιστοποιητικό επιτυχίας στην προδιδακτορική εξέταση (mid-point progression) για απόκτηση διδακτορικού τίτλου στην πολιτιστική διακυβέρνηση, του Πανεπιστημίου Leeds-Metropolitan University, με θέμα «Towards a new national music cultural policy and cultural governance for Cyprus.» ...................................
Αρχαιότητα
Οσον αφορά το κριτήριο της αρχαιότητας, η Σταυρινίδου-Οικονόμου Μαρίνα διορίστηκε στη θέση του Μορφωτικού Λειτουργού, Πολιτιστικές Υπηρεσίες, στις 3.5.1994 και, συνεπώς, υπερέχει σε αρχαιότητα κατά πέντε (5) χρόνια και τέσσερις (4) μήνες των άλλων υποψηφίων.................................
Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, καθώς και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - και τις απαιτήσεις και τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης και σε μια συνεκτίμηση όλων των στοιχείων που έχω υπόψη μου, θεωρώ ότι για τη συγκεκριμένη προαγωγή υπερτερούν οι Σταυρινίδου-Οικονόμου Μαρίνα και Θεοδούλου Ελένη των ανθυποψηφίων τους.
Συμπληρωματικά και όσον αφορά την καταλληλότητά τους για τη θέση, επισημαίνω τη συνάφεια των ακαδημαϊκών προσόντων της Θεοδούλου Ελένης (πολιτιστική πολιτική και διακυβέρνηση) με το αντικείμενο της θέσης, ιδιαίτερα κάτω από το πρίσμα των μεταρρυθμίσεων που έχουν ήδη δρομολογηθεί στο θέμα του εκσυγχρονισμού της διακυβέρνησης του πολιτισμού στην Κύπρο και τον επιτελικό ρόλο που καλούνται να διαδραματίσουν στο μέλλον οι Πολιτιστικές Υπηρεσίες. Η Ελένη Θεοδούλου έχει ήδη αξιοποιήσει στα μέγιστα τα προσόντα της στην πολιτιστική πολιτική, διακυβέρνηση και διαχείριση προς όφελος της Υπηρεσίας. Συγκεκριμένα, έχει εκπονήσει, μεταξύ άλλων, μελέτη με θέμα «Οι Κρατικές Ορχήστρες Κύπρου - σε μια νέα προοπτική», πάνω στην οποία βασίστηκε η μετεξέλιξη της Κρατικής Ορχήστρας Κύπρου σε Ιδρυμα «Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου». Εχει, επίσης την ευθύνη (υπό την εποπτεία της Διευθύντριας των Πολιτιστικών Υπηρεσιών) για τη διαμόρφωση στρατηγικού σχεδίου για τον πολιτισμό και πρότασης-εισήγησης για την αναβάθμιση της πολιτιστικής διακυβέρνησης-διαχείρισης στην Κύπρο.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι η Θεοδούλου Ελένη είναι όχι μόνο απόλυτα κατάλληλη για την εν λόγω προαγωγή, αλλά ότι έχει αποδείξει ότι μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα σε θέματα πολιτιστικής πολιτικής, διαχείρισης και κυβερνητικής, του πολιτισμού (και όχι μόνο), που είναι το κατ΄ εξοχήν αντικείμενο εργασίας των Πολιτιστικών Υπηρεσιών. Χωρίς να παραγνωρίζω το γεγονός ότι η Σταυρινίδου-Οικονόμου Μαρίνα είναι αρχαιότερη κατά 5 χρόνια και 4 μήνες και ότι υπερτερεί σε αξία όπως αντικατοπτρίζεται στης Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις με έμφαση στα πέντε τελευταία έτη (40 εξαίρετα έναντι 37 της Θεοδούλου), αξιολογούμενη ως καθόλα άριστη, συστήνω για προαγωγή τη Θεοδούλου Ελένη, διότι πιστεύω ότι τα προσόντα που διαθέτει και η μέχρι τώρα αξιοποίησή τους την καθιστούν καταλληλότερη να αναλάβει την υπό πλήρωση θέση.»
Μετά την αποχώρηση της Διευθύντριας, η Επιτροπή σύγκρινε τις υποψήφιες και κατά πλειοψηφία υιοθέτησε τη σύσταση υπέρ του ενδ. μέρους, σημειώνοντας ότι κατά τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει μια ανοδική πορεία και ότι υπερέχει σε ακαδημαϊκά προσόντα. Κατέληξε ως εξής:
«Η πλειοψηφία της Επιτροπής, σε μια συνεκτίμηση όλων των στοιχείων, έκρινε ότι η υπεροχή της Θεοδούλου λόγω της κατοχής από μέρους της του πλεονεκτήματος καθώς και το περιεχόμενο της υπέρ της σύστασης της Διευθύντριας, την καθιστούν καταλληλότερη για εκτέλεση των καθηκόντων της θέσης Μορφωτικού Λειτουργού Α΄, Πολιτιστικές Υπηρεσίες.»
Η αιτήτρια με τον πρώτο λόγο ακύρωσης στρέφεται εναντίον της εγκυρότητας της σύστασης υποστηρίζοντας ότι το προσόν που κατέχει το ενδ. μέρος δεν είναι άμεσα σχετικό με τις αρμοδιότητες των Πολιτιστικών Υπηρεσιών και ότι υπό πλάνη θεωρήθηκε πλεονέκτημα. Κατά τις διευκρινήσεις, η δικηγόρος του ενδ. μέρους ανέφερε πως το πλεονέκτημα κατέχεται κατά τεκμήριο αφού αντίστοιχη πρόνοια αναφορικά με το πλεονέκτημα στην επίδικη θέση υπήρχε και στο σχέδιο υπηρεσίας της προηγούμενης θέσης του Μορφωτικού Λειτουργού την οποία κατείχε το ενδ. μέρος. Εξετάζοντας το αντίστοιχο πρακτικό διορισμού από το φάκελο του ενδ. μέρους (ερυθρό 27Γ) και συγκρίνοντας τα σχέδια υπηρεσίας, καταλήγω ότι πρόκειται για ακριβώς το ίδιο πλεονέκτημα, το οποίο κρίθηκε ότι το κατέχει λόγω του μεταπτυχιακού της «Master of Arts in Music Education». Εφόσον η νομιμότητα του προηγούμενου διορισμού της δεν προσβλήθηκε, τεκμαίρεται πλέον ότι κατέχει το πλεονέκτημα αμάχητα προς το σκοπό προαγωγής σε ανώτερες θέσεις. (Οικονομίδης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 47.)
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω, θεωρώ εύλογη την σύνδεση του μεταπτυχιακού του ενδ. μέρους με τις αρμοδιότητες των Πολιτιστικών Υπηρεσιών διότι η μουσική εκπαίδευση συμβάλλει ως γνωστικό αντικείμενο στη μουσική ανάπτυξη που αποτελεί σημαντικό τομέα των πολιτιστικών στόχων και στη διασύνδεση της με την παιδεία.
Η αιτήτρια ακολούθως ισχυρίζεται ότι η Διευθύντρια, προσπάθησε να πιστώσει το πλεονέκτημα στο ενδ. μέρος συνεκτιμώντας και την παρακολούθηση σειράς μαθημάτων και το πιστοποιητικό επιτυχίας σε προδιδακτορική εξέταση, τα οποία δεν είναι ακαδημαϊκά προσόντα και δεν είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Η αναφορά της Διευθύντριας στα πιο πάνω, τα οποία τεκμηριώνονται με αντίστοιχα πιστοποιητικά στον προσωπικό φάκελο του ενδ. μέρους (βλ.ερυθρά 67-70, 76) δεν έγινε σε συνάρτηση με το πλεονέκτημα. Μου φαίνεται ότι η εν λόγω αναφορά αποσκοπούσε στην επισήμανση της υπεροχής του ενδ. μέρους σε προσόντα τα οποία, παρά το ότι δεν παραπέμπουν σε ακαδημαϊκά προσόντα, λόγω της συνάφειας τους με την εκτέλεση των καθηκόντων της επίδικης θέσης εύλογα προσέθεταν στην αιτιολόγηση της καταλληλότητας του ενδ. μέρους εντός του πλαισίου της σύστασης.
Η λανθασμένη επίσης υπαγωγή των πιο πάνω προσόντων του ενδ. μέρους στους σχετικούς καταλόγους κάτω από «ακαδημαϊκά και προσόντα που απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας» και όχι στα «άλλα προσόντα» (παράρτημα 5 στην ένσταση) δεν φαίνεται να οδήγησε σε ουσιώδη πλάνη που να επενέργησε στην τελική απόφαση. Αυτό που είχε σημασία ήταν η σχετικότητα τους με το αντικείμενο της θέσης, η οποία δεν επηρεάζεται από τη διαβάθμιση τους ως ακαδημαϊκών ή όχι.
Είναι περαιτέρω θέση της αιτήτριας ότι με τη σύσταση, επιχειρήθηκε η ανάπλαση των στοιχείων των φακέλων υπέρ του ενδ. μέρους. Συγκεκριμένα η Διευθύντρια αιτιολόγησε την άποψη της ότι το ενδ. μέρος έχει αξιοποιήσει τα προσόντα της στην πολιτιστική πολιτική, διακυβέρνηση και διαχείριση με την μελέτη της για τις «κρατικές ορχήστρες Κύπρου σε μια νέα προοπτική» καθώς και τη συμβολή της στη διαμόρφωση στρατηγικού σχεδίου για τον πολιτισμό και την εισήγηση της για την αναβάθμιση της πολιτιστικής διακυβέρνησης στην Κύπρο, επαναλαμβάνοντας στοιχεία/ ιδιότητες που ήδη έχουν βαθμολογηθεί στις ετήσιες εκθέσεις. Σε καμία περίπτωση σύμφωνα με την άποψη της αιτήτριας, η εκτέλεση τέτοιας φύσης καθηκόντων που επέτρεψαν στο ενδ. μέρος να αξιοποιήσει τα προσόντα της μέσω πρωτοβουλιών, δεν θα μπορούσε να καταστεί κριτήριο επιλογής, αφού και η αιτήτρια είχε παρόμοιες ευθύνες και πλούσιο έργο, για τα οποία η Διευθύντρια δεν έκανε καμία συγκριτική αναφορά.
Έχει νομολογηθεί πως ο Διευθυντής δίνοντας τη σύσταση του δεν είναι αναγκαίο να αναφερθεί σε κάθε υποψήφιο χωριστά, αρκεί τα όσα επικαλείται υπέρ του προτεινόμενου υποψηφίου να συνάδουν με τα στοιχεία των φακέλων. Αναφορικά δε με την αποστολή του προϊσταμένου, στη Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695 έχουν λεχθεί τα ακόλουθα σχετικά:
«Ο προϊστάμενος του τμήματος στο οποίο υφίσταται η κενή θέση γνωρίζει στην πράξη τις ανάγκες εκείνης της θέσης και εξ αυτού προκύπτει και ο ρόλος του. Να επισημάνει τι από τα δεδομένα, δηλαδή από τις ιδιότητες και τις ικανότητες που καταφαίνεται ότι έχει ένας υπάλληλος, ταιριάζει καλύτερα σ΄ αυτές τις ανάγκες ώστε αυτός να αναδεικνύεται ως ο καταλληλότερος».
Στην κρινόμενη σύσταση καταλυτικό ρόλο είχε η κρίση της Διευθύντριας αναφορικά τις ανάγκες της υπό πλήρωσης θέσης κάτω από το πρίσμα των προοπτικών για τον μελλοντικό ρόλο των Πολιτιστικών Υπηρεσιών. Ηταν εύλογο εκ μέρους της να θεωρήσει τα συναφή προσόντα καθώς και τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση τους από το ενδ. μέρος ως την πλέον σημαντική ένδειξη καταλληλότητας για ικανοποίηση αυτών των αναγκών. Σε αυτό το πλαίσιο οι συγκεκριμένες πρωτοβουλίες του ενδ. μέρους, όπως σχολιάστηκαν από τη Διευθύντρια βρίσκουν έρεισμα στους φακέλους. Ειδικότερα στην αναλυτική περιγραφή των καθηκόντων του ενδ. μέρους καθώς και στην αναφορά των ευκαιριών αξιοποίησης των γνώσεων της. (παρ. 1 και παρ. 3 στις υπηρεσιακές εκθέσεις) καθώς και στα θετικά σχόλια των εκάστοτε προϊσταμένων της στο μέρος Β των εκθέσεων.
Εν πάση περιπτώσει παρατηρώ ότι σε ό,τι αφορά την υπεύθυνη συμβολή του ενδ. μέρους στο στρατηγικό σχεδιασμό για την αναβάθμιση της πολιτιστικής διακυβέρνησης, αυτή ορίζεται χρονολογικά το 2007 και ασφαλώς δεν αφορά τα βαθμολογημένα στοιχεία αφού οι αξιολογικές εκθέσεις που λήφθηκαν υπόψη ήταν μέχρι το έτος 2006.
Η αιτήτρια προβάλλει με τον επόμενο λόγο ακύρωσης θέμα άνισης μεταχείρισης εις βάρος της και παραγνώρισης της υπεροχής της τόσο σε αξία όσο και σε αρχαιότητα. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τις θέσεις της αιτήτριας. Θεωρώ ότι ήταν νόμιμο και θεμιτό τόσο για τη Διευθύντρια όσο και για την ΕΔΥ να σταθμίσουν από τη μια τη μεγαλύτερη αρχαιότητα και συνεπώς και τη μεγαλύτερη πείρα της αιτήτριας αλλά και την υπέρτερη αξία της έναντι των υπέρτερων προσόντων του ενδ. μέρους. Οπως εύκολα συμπεραίνει κανείς, η σύσταση είναι εμπεριστατωμένη και απόλυτα αιτιολογημένη. Η ίδια η Διευθύντρια αναλύει όλα τα επιμέρους κριτήρια αναγνωρίζοντας την υπεροχή της αιτήτριας στην αξία και στην αρχαιότητα. Ωστόσο, τεκμηρίωσε την άποψη της ότι καταλληλότερη για τις μεταβαλλόμενες ανάγκες της θέσης είναι το ενδ. μέρος λόγω του πλεονεκτήματος και των υπολοίπων προσόντων της που αξιοποίησε πρακτικά. Πρόκειται για μια σαφή και αιτιολογημένη επιλογή που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ούτε να ανατραπεί με βάση τα στοιχεία των φακέλων.
Δεδομένης της φύσης της επίδικης θέσης ως θέσης εποπτικής και οργανωτικής, καθώς και της ευρείας διακριτικής ευχέρειας σε θέσεις προαγωγής υψηλόβαθμες όπως η επίδικη όπου η αρχαιότητα λαμβάνεται υπόψη μόνο όταν τα υπόλοιπα κριτήρια είναι ίσα, κρίνεται εύλογη η πρόκριση των υπέρτερων προσόντων του ενδ. μέρους ως του πλέον κρίσιμου κριτηρίου.
Εξάλλου η βαρύτητα των νόμιμων κριτηρίων προαγωγής δεν μπορεί να προκαθοριστεί. Η στάθμιση τους σε συνάρτηση με τα στοιχεία των φακέλων αποτελεί αποκλειστικό έργο της αρμόδιας διοικητικής αρχής και το δικαστήριο δεν επεμβαίνει στη σχετική διεργασία (Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 ΑΑΔ 374). Παρέχεται δε στο διοικητικό όργανο ευρεία ευχέρεια μέσα στο πλαίσιο στάθμισης και συνολικής συνεκτίμησης των ενώπιον του στοιχείων, να αποδώσει περισσότερη σημασία στο ένα κριτήριο αντί στο άλλο.
Η κατοχή ωστόσο πρόσθετου προσόντος που προβλέπει το σχέδιο υπηρεσίας έχει ουσιώδη σημασία και επαυξάνει σημαντικά τις διεκδικήσεις του κατόχου για διορισμό ή προαγωγή (Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1990) 3 ΑΑΔ 455). Γι' αυτό και όπου δεν επιλέγεται υποψήφιος που κατέχει πλεονέκτημα, επιβάλλεται ειδική αιτιολογία. Εδώ το ενδ. μέρος που κατείχε το πλεονέκτημα, θεωρήθηκε παράλληλα καταλληλότερη για την επίδικη θέση, παρά την υπεροχή της αιτήτριας στα υπόλοιπα θεσμοθετημένα κριτήρια.
Δεν διαπίστωσα οποιαδήποτε παρατυπία ή πλάνη στην τελική απόφαση της ΕΔΥ αλλά αντίθετα κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αυτή υποστηριζόμενη από την αιτιολογημένη σύσταση, βρίσκεται μέσα στα επιτρεπτά πλαίσια. Η αιτήτρια απέτυχε να αποδείξει έκδηλη υπεροχή.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζονται €1200 έξοδα υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.