|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1656/2008)
15 Νοεμβρίου, 2010
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
EVGENIY SHIPULIN,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΤΜΗΜΑ ΑΡΧΕΙΟΥ,
ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Μιχαλάκης Κυπριανού, για τον Αιτητή.
Γιάννα Χατζηχάννα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, με την παρούσα προσφυγή, ζητά από το Δικαστήριο όπως κηρύξει άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα απόφαση των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 12/8/2008, με την οποία απορρίφθηκε αίτησή του, ημερομηνίας 17/12/2007, για αναγνώριση σ' αυτόν του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος.
Προβάλλει για ακύρωσή της διάφορους λόγους, στους οποίους θα αναφερθώ, αφού πρώτα παραθέσω τα γεγονότα, όπως αυτά προκύπτουν μέσα από την ένσταση των καθ' ων η αίτηση.
Ο αιτητής, ο οποίος γεννήθηκε στη Ρωσία, ήλθε στην Κύπρο στις 30/9/2001, ως επισκέπτης και του παραχωρήθηκε άδεια παραμονής μέχρι 13/10/2001. Μετά από αίτημά του στις 5/10/2001, του παραχωρήθηκε προσωρινή άδεια παραμονής ως επισκέπτης μέχρι 30/8/2002. Στις 17/6/2002, έφυγε από την Κύπρο, για να επανέλθει στις 2/9/2002, οπόταν και του παραχωρήθηκε άδεια κατά την άφιξή του μέχρι 16/9/2002. Στις 10/9/2002, ζήτησε να παραμείνει ως επισκέπτης σε ιδιόκτητη κατοικία στην Πάφο και η άδειά του ανανεώθηκε μέχρι 15/5/2003. Στις 16/5/2003, ζήτησε νέα παράταση και, στις 9/9/2003, πριν ακόμη εκδοθεί η άδεια, αποτάθηκε εκ νέου για τον ίδιο σκοπό. Η αίτησή του εγκρίθηκε και του εκδόθηκε άδεια μέχρι 30/6/2004. Στις 25/6/2004, ζήτησε νέα παράταση και του εκδόθηκε άδεια μέχρι 30/6/2005. Στη συνέχεια, μετά από αίτησή του ημερομηνίας 7/7/2005, του δόθηκε νέα παράταση μέχρι 30/6/2006. Στις 29/3/2006, ζήτησε νέα παράταση, η οποία και εγκρίθηκε μέχρι 2/4/2007. Στις 28/7/2006, αποτάθηκε για ΄Αδεια Μετανάστευσης, Κατηγορίας Στ΄, η οποία και του δόθηκε. Μαζί του διαμένουν η σύζυγος και η εγγονή του.
Ακολούθως, στις 17/12/2007, υπέβαλε αίτηση για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, βάσει της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 2003/109/ΕΚ, η οποία ενσωματώθηκε στο εθνικό μας δίκαιο με τον περί Αλλοδαπών και Μεταναστεύσεως (Τροποποιητικός) Νόμο του 2007, (Ν. 8(Ι)/2007), (ο «Νόμος»).
Στις 6/6/2008, η Επιτροπή Ελέγχου Μετανάστευσης, σε συνεδρία της, εξέτασε το αίτημά του και το απέρριψε. Σύμφωνα με την ΄Εκθεση που ετοιμάστηκε από το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης, από τις αφίξεις - αναχωρήσεις του και τις άδειες παραμονής του, αυτός, τα τελευταία πέντε χρόνια πριν την υποβολή της αίτησής του - (17/12/2002 - 16/12/2007) - αν και είχε αδιάλειπτη παραμονή, παρέμεινε παράνομα στη Δημοκρατία για έξι μέρες - (1/7/2005 - 6/7/2005).
Ο αιτητής, ο οποίος ειδοποιήθηκε για την απόρριψη του αιτήματός του, ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση του νόμου και των αρχών της φυσικής δικαιοσύνης, παραβιάζει τις αρχές της χρηστής διοίκησης και, τέλος, είναι αποτέλεσμα πλάνης όσον αφορά το νόμο και τα γεγονότα. Το διάστημα της παράνομης παραμονής του στη Δημοκρατία προέκυψε ως αποτέλεσμα όχι δικής του ευθύνης αλλά των καθ' ων η αίτηση. Ο ίδιος, καίτοι αποτάθηκε προφορικά για παράταση της άδειας παραμονής του πολύ πριν τη λήξη της, αυτοί όρισαν ημερομηνία εξέτασης της αίτησής του καθυστερημένα, στις 7/7/2005, ημερομηνία που την ενέκριναν. Κακόπιστα, υπέβαλε, εκ των υστέρων, οι καθ' ων η αίτηση επικαλούνται την παράνομη παραμονή του, για την οποία ο ίδιος δε φέρει ευθύνη και η οποία δεν αποτέλεσε εμπόδιο για τη μεταγενέστερη έγκριση της αίτησής του για παράταση της άδειας παραμονής του. Διαζευκτικά, και αν ακόμη, υπέβαλε, ήθελε γίνει δεκτό ότι παρέμεινε στη Δημοκρατία παράνομα για το χρόνο που οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίζονται, αυτός ήταν τόσο μικρός - έξι μέρες - που δε δικαιολογούσε η διακριτική ευχέρειά τους να ασκηθεί με τον τρόπο που ασκήθηκε.
Οι καθ' ων η αίτηση απορρίπτουν τον πιο πάνω ισχυρισμό και προβάλλουν ότι αιτήματα για παράταση άδειας προσωρινής παραμονής υποβάλλονται πάντοτε γραπτώς. Την ημέρα που υποβάλλεται μια τέτοια αίτηση πληρώνεται το καθορισμένο τέλος και εκδίδεται απόδειξη. Η σχετική απόδειξη για τον αιτητή φέρει ημερομηνία 7/7/2005.
Αίτημα, από πλευράς του αιτητή, για προσαγωγή προφορικής μαρτυρίας σε σχέση με το χρόνο υποβολής της αίτησης για παράταση της άδειας παραμονής του, που έληγε στις 30/6/2005, απορρίφθηκε, έτσι ώστε η υπόθεση θα εξεταστεί στη βάση των γεγονότων του φακέλου, από τα οποία προκύπτει ότι αυτός, κατά την περίοδο 1/7/2005 - 6/7/2005, παρέμενε παράνομα στη Δημοκρατία. Σημειώνεται ότι εξέταση των παρατάσεων της προσωρινής άδειας παραμονής του που του δόθηκαν αποκαλύπτει ότι όλες οι αιτήσεις γι' αυτές ήταν γραπτές και εκδιδόταν απόδειξη πληρωμής καθορισμένου τέλους για την παραλαβή της κάθε μιας.
Το ΄Αρθρο 18Η(1) του Νόμου προβλέπει ότι:-
«18Η. - (1) Η Επιτροπή Ελέγχου Μετανάστευσης παραχωρεί το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σε υπηκόους τρίτων χωρών που διαμένουν στις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές νόμιμα και αδιάλειπτα κατά τα τελευταία πέντε έτη αμέσως πριν από την υποβολή της σχετικής αίτησης.»
Στην Aster Asefaw Araya v. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 2097/06, 7/2/08, σε σχέση με το θέμα της νόμιμης και αδιάλειπτης παραμονής, τονίστηκαν τα ακόλουθα:-
«Η Αιτήτρια δεν είχε ποτέ την απαραίτητη πενταετή νόμιμη και αδιάλειπτη παραμονή στη Δημοκρατία αμέσως πριν από την υποβολή της αίτησής της, όπως απαιτείται στην εν λόγω Οδηγία εφόσον με τη λήξη της άδειας παραμονής της την 9.7.2002 η περαιτέρω παραμονή της στη Δημοκρατία κατέστη παράνομη μέχρι την παραχώρηση νέας άδειας προσωρινής παραμονής την 30.6.2004. Το διάστημα εκείνο λοιπόν διέκοπτε τη νόμιμη και αδιάλειπτη παραμονή της στη Δημοκρατία για τα απαιτούμενα στην Οδηγία πέντε τελευταία χρόνια αμέσως πριν από την υποβολή της αίτησης.»
Σε σχέση με το παράνομο της παραμονής σε χρόνο προγενέστερο της αίτησης, στη Yousife Mohamad v. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 261/06, 19/3/2007, η οποία επικυρώθηκε κατ' έφεση - (Yousife Mohamad v. Δημοκρατίας, Αναθεωρητική ΄Εφεση Αρ. 59/07, 1/2/10) - αναφέρθηκαν τα εξής:-
«Εξ άλλου, το παράνομο της παραμονής στη Δημοκρατία στο παρελθόν συνιστά μέρος του συνόλου των γεγονότων τα οποία αφορούν τον αιτούμενο πολιτογράφηση αλλοδαπό. Αποκλίνω λοιπόν να θεωρήσω ότι μπορούσε νόμιμα η διοίκηση να βασισθεί στην προηγούμενη παράνομη παραμονή του Αιτητή στη Δημοκρατία για να απορρίψει το αίτημά του.»
Ανάλογα διαβάζουμε, μεταξύ άλλων, στη Νατάσα Χρυσοστόμου, ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 1794/06, 17/12/07.
Εξετάζοντας τα γεγονότα της παρούσης, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο αιτητής, για μικρό, έστω, διάστημα παρέμεινε παράνομα στη Δημοκρατία. Η μεταγενέστερη παραχώρηση σ' αυτόν παράτασης της προσωρινής άδειας παραμονής του δε νομιμοποιεί την παράνομη παραμονή του. Κάτι τέτοιο θα ισοδυναμούσε με αναδρομική νομιμοποίηση παράνομης παραμονής.
΄Οσο μικρή και αν είναι η παράνομη παραμονή του αιτητή, αυτή, από τη στιγμή που διαπιστώνεται εντός των πέντε τελευταίων χρόνων αμέσως πριν από την υποβολή της αίτησής του, διακόπτει την απαιτούμενη νόμιμη και αδιάλειπτη παραμονή, με αποτέλεσμα να μην τίθεται ζήτημα διακριτικής ευχέρειας των καθ' ων η αίτηση. Η απαίτηση του ΄Αρθρου 18Η(1) του Νόμου είναι ρητή και σαφής, ώστε δεν παρέχεται έδαφος για άσκηση διακριτικής εξουσίας. Θεωρώ ότι και μία μέρα η παραμονή να ήταν παράνομη η κατάληξη δε θα μπορούσε να ήταν διαφορετική.
Με όσα εξήγησα πιο πάνω, καταλήγω ότι οι λόγοι ακυρότητας που προβάλλονται δεν ευσταθούν.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με €1.200,00 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται, με βάση το ΄Αρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου, Δ.
Δ.
/ΜΠ