ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1514/2008)
12 Νοεμβρίου 2010
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΘΕΑΝΩ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ-ΜΑΥΡΟΜΟΥΣΤΑΚΗ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄Ης η Αίτηση.
_________
Θ. Ραφτοπούλου (κα) για Α. Ευαγγέλου & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για την Αιτήτρια.
Γ. Σεραφείμ, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τα Ενδιαφ. Μέρη Μ. Σταυρινίδου και Στ. Χούρη.
Π. Πολυβίου, για το Ενδιαφ. Μέρος Ε. Ζαχαριάδου.
Το Ενδιαφ. Μέρος Ρ. Παπαέτη εμφανίζεται προσωπικά.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.:. Σε ανταπόκριση δημοσίευσης δύο θέσεων Ανώτερων Δικηγόρων της Δημοκρατίας στη Νομική Υπηρεσία (θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής), υποβλήθησαν εννέα αιτήσεις. Διαρκούσας της διαδικασίας, εζητήθη η πλήρωση άλλης μιας εν τω μεταξύ κενωθείσας θέσης, η δε Επίτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) απεφάσισε να εντάξει την πλήρωση και της εν λόγω θέσης στα πλαίσια της υφιστάμενης διαδικασίας. Το ίδιο έγινε σε μετέπειτα στάδιο ως προς άλλες δύο εν τω μεταξύ δημιουργηθείσες θέσεις. Η Συμβουλευτική Επιτροπή (Σ.Ε.) περιόρισε την εξέταση της σε επτά υποψηφίους, τους οποίους σύστησε προς την Ε.Δ.Υ., κρίνοντας ότι οι άλλοι δύο δεν ήσαν προσοντούχοι. Η Ε.Δ.Υ. διεξήγαγε προφορική εξέταση, μετά το πέρας της οποίας ο Γενικός Εισαγγελέας (Γ.Εισ.) σύστησε τα πέντε Ενδιαφερόμενα Μέρη (Ε.Μ.). Την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική εξέταση αξιολόγησε και ο Γ. Εισ., κρίνοντας εκείνη των Ε.Μ. κας Ζαχαριάδου, κ. Μαππουρίδη, κας Σταυρινίδου και κας Χούρη ως «Εξαίρετη» και εκείνη του άλλου Ε.Μ. κας Παπαέτη και των άλλων δύο ως «Πάρα πολύ καλή». Η Ε.Δ.Υ. επέλεξε τα Ε.Μ. ως τους καταλληλότερους υποψηφίους, αξιολογώντας την απόδοση και των πέντε ως «Εξαίρετη», ενώ εκείνη των άλλων δύο ως «Πολύ καλή». Αιτιολογώντας την απόφασή της, η Ε.Δ.Υ. βασίσθηκε στην υπέρτερη αξιολόγηση της των Ε.Μ. κατά την προφορική εξέταση, στη σύσταση του Γενικού Εισαγγελέα για αυτούς και στο ότι η Αιτήτρια κα Μαυρομουστάκη υστερούσε, έστω και οριακά, σε βαθμολογημένη αξία. Αναφέρθηκε επίσης στην αρχαιότητα των τεσσάρων Ε.Μ. έναντι της Αιτήτριας (κ. Μαππουρίδης 1.2.1999, κα Ζαχαριάδου 15.5.2001, κα Χούρη 15.5.2001, κα Παπαέτη 1.12.2001 - κα Μαυρομουστάκη 15.3.2005), ενώ για το Ε.Μ. κα Σταυρινίδου, η οποία υστερούσε σε αρχαιότητα έναντι της Αιτήτριας (αφού και οι δύο είχαν τη θέση Δικηγόρου της Δημοκρατίας από 15.3.2005 αλλά η Αιτήτρια ήταν νεώτερη σε ηλικία), θεώρησε ότι δεν μπορούσε να δώσει βαρύτητα στην αρχαιότητα αυτή, εν όψει των πιο πάνω δεδομένων αλλά και του ότι επρόκειτο για διευθυντική θέση. Η Ε.Δ.Υ. έλαβε ακόμα υπ΄όψη ότι οι μόνοι υποψήφιοι που είχαν το πλεονέκτημα (μεταπτυχιακό) ήσαν η κα Σταυρινίδου και η κα Μαυρομουστάκη, θεώρησε όμως ότι, έναντι των άλλων τεσσάρων Ε.Μ. που δεν το διέθεταν, το πλεονέκτημα της κας Μαυρομουστάκη δεν μπορούσε να έκλινε την πλάστιγγα υπέρ της εν όψει όλων των πιο πάνω δεδομένων.
Η κα Μαυρομουστάκη στην προσφυγή της, η οποία αφορά όλα τα Ε.Μ., εισηγείται:
1. Ότι η Σ.Ε. ενήργησε εκτός των πλαισίων του νόμου.
2. Ότι έπασχε η σύνθεση της Ε.Δ.Υ.
3. Ότι η σύσταση του Γ.Εισ. είναι αναιτιολόγητη.
4. Ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. ελήφθη υπό πλάνη, και δη ως προς το πλεονέκτημα της Αιτήτριας.
5. Ότι η Ε.Δ.Υ. έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην αρχαιότητα.
6. Ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη.
Θα εξετάσω τα θέματα αυτά με τη σειρά.
1. Η εισήγηση είναι ότι η Σ.Ε. ενήργησε κατά παράβαση του άρθρου 34(4) του Ν. 1/1990 αφού δεν συνήλθε εντός δύο εβδομάδων από την παραλαβή των αιτήσεων και των φακέλων. Συμφωνώ με τη Δημοκρατία ότι τέτοιος λόγος ακύρωσης δεν καλύπτεται από τα νομικά σημεία και τα γεγονότα της προσφυγής, ούτε θα τον εξέταζα αυτεπαγγέλτως, σημειώνω δε περαιτέρω ότι η Αιτήτρια δεν ήγειρε τέτοιο θέμα ενώπιον της Σ.Ε. ή της Ε.Δ.Υ. Εν πάση περιπτώσει δε, η Δημοκρατία και τα Ε.Μ. παραπέμπουν και στη νομολογία όπου παρετηρήθη ότι η εν λόγω προθεσμία είναι ενδεικτική και όχι επιτακτική και ότι θα πρέπει επίσης να προκύπτει πως επηρέασε αρνητικά η μη τήρησή της.
2. Η εισήγηση είναι ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι τα μέλη της Ε.Δ.Υ. εκλήθησαν νομότυπα στις σχετικές συνεδρίες της. Και αυτός ο λόγος ακύρωσης όμως δεν καλύπτεται από τα νομικά σημεία και τα γεγονότα της προσφυγής, αφού η μόνη αναφορά στο νομικό σημείο 14 («Ενήργησε δέσμια σε πάσχουσα σύνθεση και ως εκ τούτου αντίθετα προς το συμφέρον της υπηρεσίας και κατά πάσχουσα διακριτική ευχέρεια) είναι τόσο ασαφής και γενική που να μην ικανοποιεί τις αρχές που διέπουν το θέμα, ούτε είμαι διατεθειμένος να δω το θέμα αυτεπάγγελτα.
3. Η εισήγηση (που βεβαίως δεν μπορεί να αφορά την κα Σταυρινίδου) είναι ότι το αναιτιολόγητο της σύστασης έγκειται στο ότι ο Γ.Εισ. δεν έδωσε αιτιολογία για την παραγνώριση του πλεονεκτήματος της Αιτήτριας, τοσούτο μάλλον αφού ο ίδιος αξιολόγησε την Αιτήτρια το ίδιο με την κα Παπαέτη, παραπέμποντας στην υπόθεση Σαββίδου ν. Δημοκρατίας, Π. 681/2006, 22.5.2008. Και αυτός ο λόγος δεν καλύπτεται από τα νομικά σημεία και τα γεγονότα της προσφυγής, αφού η μόνη αναφορά στο λόγο 11 ότι «Η σύσταση του Προϊσταμένου πάσχει μεταξύ άλλων διότι συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων» σαφώς δεν είναι επαρκής ως προς το συγκεκριμένο θέμα της αιτιολόγησης παραγνώρισης του πλεονεκτήματος. Η Δημοκρατία, εξ άλλου, και η κα Παπαέτη, παρέπεμψαν στην απόφαση της Ολομέλειας Χατζηχάννας ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 160/2006, 12.5.2009, όπου εκρίθη ότι δεν είναι αναγκαίο να αιτιολογηθεί η σύσταση κάτω από το άρθρο 34(9) ως προς την παραγνώριση του πλεονεκτήματος.
4. Η ουσιαστική εισήγηση της Αιτήτριας είναι ότι η Ε.Δ.Υ. επλανήθη ως προς τη σημασία του πλεονεκτήματος της Αιτήτριας (σαφώς η εισήγηση δεν μπορεί να αφορά την κα Σταυρινίδου). Η εισήγηση είναι όμως εσφαλμένη στην αντίληψη της ως προς το πλεονέκτημα. Με δεδομένη την υπεροχή της Αιτήτριας έναντι των Ε.Μ. μόνο ως προς το πλεονέκτημα, δεδομένη ήταν και η υπεροχή των Ε.Μ. σε αρχαιότητα και απόδοση στην προφορική εξέταση, αλλά και ως προς τη σύσταση και οριακά ως προς τη βαθμολογημένη αξία. Δεν συνιστούσε παραγνώριση του πλεονεκτήματος της κας Μαυρομουστάκη λοιπόν η προτίμηση της Ε.Δ.Υ. για το βάρος εκείνων των στοιχείων έναντι του πλεονεκτήματος. Αν ήταν άλλως, το πλεονέκτημα υπό οποιεσδήποτε συνθήκες θα προεξοφλούσε άνευ ετέρου και την επιλογή. Ασφαλώς το πλεονέκτημα δίδει προβάδισμα, η υπεροχή όμως σε αρχαιότητα και επίδοση στην προφορική εξέταση αλλά και στη σύσταση και έστω και οριακά στην αξία συνιστά καλό λόγο απόκλισης. Ουδόλως παρεγνωρίσθη το πλεονέκτημα της κας Μαυρομουστάκη, ούτε επλανήθη η Ε.Δ.Υ. ως προς τούτο. Η νομολογία, στην οποία παραπέμπει με πληρότητα η κα Παπαέτη, είναι σαφέστατη. Για την κα Σταυρινίδου βεβαίως δεν τίθεται θέμα, αφού και εκείνη είχε το πλεονέκτημα και περαιτέρω υπερείχε ως προς την απόδοση στην προφορική εξέταση και τη σύσταση, ενώ η υπεροχή της κας Μαυρομουστάκη έναντι της κας Σταυρινίδου ανάγετο μόνο στην ηλικία κατά ένα έτος ώστε η σημασία της, σε συσχετισμό με τα λοιπά στοιχεία, να ήταν πολύ περιορισμένη.
5. Άνευ ερείσματος είναι και η εισήγηση ότι η Ε.Δ.Υ. έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην αρχαιότητα των Ε.Μ. (η εισήγηση δεν αφορά την κα Σταυρινίδου). Η Ε.Δ.Υ. εδικαιούτο να λάβει υπ΄όψη την αρχαιότητα (που ήταν από 3+ μέχρι 6+ έτη) και να συνσταθμίσει, όπως έκανε, αναγνωρίζοντας μάλιστα ότι είχε περιορισμένη σημασία εφ΄όσον επρόκειτο για ψηλή θέση. Δεν ήταν η αρχαιότητα που εβάρυνε στην επιλογή της Ε.Δ.Υ. αλλά κυρίως η υπεροχή στην προφορική εξέταση και η σύσταση, και κατά δεύτερο λόγο η αρχαιότητα και η υπεροχή σε βαθμολογημένη αξία.
6. Η εισήγηση εδώ εν πολλοίς αφορά και πάλι το πλεονέκτημα, συνιστάμενη στο ότι η παραγνώριση του έπληττε την επάρκεια της αιτιολογίας της Ε.Δ.Υ., ιδιαιτέρως ως εκ του ότι εδόθη υπέρμετρη βαρύτητα στην προφορική εξέταση. Πέραν των ήδη λεχθέντων, δεν διαπιστώνω να έγινε κάτι τέτοιο. Η Ε.Δ.Υ. εδικαιούτο να δώσει βαρύτητα στην προφορική εξέταση, και μάλιστα αφού επρόκειτο για ψηλή θέση, δεν ήταν όμως μόνο τούτο που εβάρυνε στην κρίση της. Στο σύνολο των στοιχείων που η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπ΄όψη της, ουδόλως έπασχε η αιτιολογία της.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η Αιτήτρια θα καταβάλει €1000 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α, αν υπάρχει, στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π