ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.619/2007)
14 Σεπτεμβρίου, 2010
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΕΤΡΗ,
Αιτητή,
-και -
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθ΄ου η αίτηση.
------------------------
Α.Λάντος, για τον Αιτητή.
Δ.Εργατούδη, (κα.) - δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης των τεμαχίων υπ΄αριθμό 521,522 και 523 ,Φ/Σχ ΧΧΧΙΙΙ. 34.W2 στο Φρέναρος. Τα εν λόγω τεμάχια βρίσκονται τόσο εκτός του ορίου ανάπτυξης όσο και εκτός ορίου υδατοπρομήθειας, εμπίπτουν δε στη Γεωργική Ζώνη Γ2. Τα συγκεκριμένα τρία τεμάχια έχουν προκύψει από την υποδιαίρεση δυο τεμαχίων σε πέντε μικρότερα.
Στις 26 Γενάρη 2004 ο αιτητής υπέβαλε τις αιτήσεις υπ΄αριθμό ΑΜΧ/057/2004 και ΑΜΧ/058/2004 και στις 30.4.2004 υπέβαλε την αίτηση με αριθμό ΑΜΧ/344/2004 για τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση κατοικίας σε καθένα από τα πιο πάνω τεμάχια 522,523,521, αντίστοιχα.
Η Πολεοδομική Αρχή στις 22 Σεπτεμβρίου 2004 απέρριψε τις αιτήσεις του αιτητή. Οι λόγοι άρνησης, οι οποίοι είναι ταυτόσημοι σε όλες τις αιτήσεις, παρατίθενται πιο κάτω:
«(500) Η προτεινόμενη ανάπτυξη ( μεμονωμένη κατοικία) δεν ικανοποιεί τις σχετικές πρόνοιες των παραγράφων 1(δ) (επιφύλαξη), 1(β), 3(α) κ.λπ. της Πολιτικής 9(Γ)(β) της Δήλωσης Πολιτικής, γιατί το προς ανάπτυξη τεμάχιο έχει προκύψει μετά την 1 Δεκεμβρίου 1990 από υποδιαίρεση μεγαλυτέρου τεμαχίου με βάση τον περί Ακίνητου Ιδιοκτησίας Νόμο αφού προηγήθηκε η ενοποίηση των τεμαχίων με αριθμούς 126 και 502, εκ των οποίων το ένα βρίσκεται, επιπρόσθετα σε περιοχή που αρδεύεται από το Κυβερνητικό Αρδευτικό Έργο του Νότιου Αγωγού.
(501) οι αιτητές δεν έχουν προβλέψει κατά την ετοιμασία των σχεδίων τους για την παραχώρηση του απαιτούμενου χώρου πράσινου (διασφάλιση των απαραίτητων συνθηκών ανάπτυξης της περιοχής) κατά παράβαση των σχετικών προνοιών της παραγράφου 1(β) της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής».
Εναντίον της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης ασκήθηκε, στις 27 Οκτωβρίου, 2004, ιεραρχική προσφυγή.
Το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού ζήτησε και εξασφάλισε τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής, του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και του Έπαρχου Αμμοχώστου, ετοίμασε σχετικό σημείωμα προς την Υπουργική Επιτροπή ημερ. 5 Δεκεμβρίου 2006. Η αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, στη συνεδρία της ημερ. 14 Δεκεμβρίου 2006, αφού εξέτασε τις ιεραρχικές προσφυγές αποφάσισε την απόρριψη τους και παράλληλα εξουσιοδότησε την Πολεοδομική Αρχή να τροποποιήσει τους λόγους άρνησης χορήγησης των αιτούμενων πολεοδομικών αδειών.
Από τα σχετικά πρακτικά της πιο πάνω συνεδρίας αναφέρονται τα εξής:
«Α. Αιτήσεις ΑΜΧ/057/2004 (τεκμ.522) και ΑΜΧ/344/2004 (τεμ.521)
(Ι) Η προτεινόμενη ανάπτυξη (μεμονωμένη κατοικία) συγκρούεται με τις πρόνοιες των παραγράφων 1(δ) και 3(α) της Πολιτικής 9(Γ)(β) της Δήλωσης Πολιτικής, γιατί το προς ανάπτυξη τεμάχιο έχει προκύψει μετά την 1.12.1990 από υποδιαίρεση μεγαλύτερου τεμαχίου, με βάση τον περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας Νόμο, Κεφ.224, αφού προηγήθηκε ουσιαστικά αναπροσαρμογή συνόρων των τεμαχίων με αρ.126 και 502. Επιπρόσθετα το τεμάχιο 126 βρίσκεται σε περιοχή που αρδεύεται από το Κυβερνητικό Αρδευτικό ΄Εργο του Νότιου Αγωγού και στο οποίο η ανέγερση μεμονωμένης κατοικίας δεν επιτρέπεται σε περίπτωση υποδιαίρεσής του, με βάση τον περί Ακινήτου Ιδιοκτησίας (Διακατοχή, Εγγραφή και Εκτίμηση) Νόμο, από τις 14.10.1994 και μετά. Στην προκειμένη περίπτωση το υπό ανάπτυξη τεμάχιο έχει προκύψει από υποδιαίρεση του τεμαχίου με αρ.126 μετά την ημερομηνία αυτή.
(ΙΙ) Το αρχικό τεμάχιο, όπως ήταν εγγεγραμμένο στα βιβλία του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας πριν την 1.12.1990, εφαπτόταν και εξακολουθούσε να εφάπτεται πριν το διαχωρισμό του σε δημόσιο δρόμο πλάτους 3.00 - 4.00 μ. κατά παράβαση της παραγράφου 1(δ)(ι) της Πολιτικής 9(Γ)(β) της Δήλωσης Πολιτικής.
(ΙΙΙ) Τα υποβληθέντα σχέδια δεν προβλέπουν για την παραχώρηση του απαιτούμενου χώρου πρασίνου, ο οποίος είχε απαιτηθεί με τη χορηγηθείσα άδεια με αρ.ΑΜΧ/279/2003, κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(β) της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής που αφορά τη διαφύλαξη των απαραίτητων συνθηκών ανάπτυξης της περιοχής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ παραμένει ως τους αρχικούς λόγους άρνησης».
«Β. αίτηση ΑΜΧ/058/2004 (ΤΕΜ.523)
(Ι) Η προτεινόμενη ανάπτυξη (μεμονωμένη κατοικία) συγκρούεται με τις πρόνοιες των παραγράφων 1(δ) και 3(α) της Πολιτικής 9(Γ)(β) της Δήλωσης Πολιτικής, γιατί το προς ανάπτυξη τεμάχιο έχει προκύψει μετά την 1.12.1990 από υποδιαίρεση μεγαλύτερου τεμαχίου, με βάση τον περί Ακινήτου ιδιοκτησίας Νόμο, Κεφ.224, αφού προηγήθηκε ουσιαστικά αναπροσαρμογή συνόρων των τεμαχίων με αρ.126 και 502.
(ΙΙ) Το αρχικό τεμάχιο, όπως ήταν εγγεγραμμένο στα βιλβία του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας πριν την 1.12.1990, εφαπτόταν και εξακολουθούσε να εφάπτεται πριν το διαχωρισμό του σε δημόσιο δρόμο πλάτους 3.00-4.900 μ., κατά παράβαση της παραγράφου 1(δ)(ι) της Πολιτικής 9(Γ)(β) της Δήλωσης Πολιτικής.
(ΙΙΙ) Τα υποβληθέντα σχέδια δεν προβλέπουν για την παραχώρηση του απαιτούμενου χώρου πρασίνου, ο οποίος είχε απαιτηθεί με τη χορηγηθείσα άδεια με αρ.ΑΜΧ/278/2003, κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(β) της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής που αφορά τη διαφύλαξη των απαραίτητων συνθηκών ανάπτυξης της περιοχής.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: παραμένει ως τους αρχικούς λόγους άρνησης.»
Με επιστολή του ημερ. 1 Μαρτίου 2007ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών πληροφόρησε τον αιτητή περί της απόρριψης των ιεραρχικών προσφυγών που υπέβαλε, την αμφισβήτηση της ορθότητας της οποίας προβάλλει ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή.
Η έλλειψη δέουσας έρευνας, η πλάνη περί το νόμο και τα πράγματα προβάλλονται ως λόγοι ακυρώσεως. Ο αιτητής περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι οι καθ΄ων ερμήνευσαν λανθασμένα τη νομοθεσία και συγκεκριμένα τη Δήλωση Πολιτικής.
Οι καθ΄ων η αίτηση απέρριψαν τις αιτήσεις του αιτητή επειδή η προτεινόμενη ανάπτυξη δεν ικανοποιούσε τις πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής και συγκεκριμένα τις παραγράφους 1(β) 1(δ)(i) και 3(β) της Δήλωσης Πολιτικής 9(Γ)(β).
Επιπλέον για τα τεμάχια 521 και 522, τα οποία πρόεκυψαν από το διαχωρισμό του τεμαχίου 126 οι καθ΄ων απέρριψαν την αίτηση λόγω του ότι ενέπιπταν στο Κυβερνητικό Αρδευτικό Έργο.
Η Δήλωση Πολιτικής(9 )(Γ)(β) έχει ως ακολούθως:
"Παράγραφος 1(β): Σε τεμάχιο που πρόεκυψε από υποδιαίρεση γης με βάση τον περί ακίνητου ιδιοκτησίας (διακατοχή, εγγραφή και εκτίμηση) νόμο ή από ενοποίηση και αναδιανομή γης με βάση τον περί Ενοποιήσεως και αναδιανομής Αγροτικών Κτημάτων Νόμο, που έγινε πριν τη 1/12/90 ή θα προκύψει μετά την ημερομηνία αυτή, στις περιπτώσεις όπου η διαδικασία αναδασμού άρχισε ..η σε τεμάχιο που προκύπτει από την ενοποίηση τέτοιων τεμαχίων μετά την 1/12/90 θα ισχύουν τα ακόλουθα:
(ι) όταν το τεμάχιο έχει εμβαδόν μέχρι 4.000 τμ είναι δυνατό να χορηγηθεί πολεοδομική άδεια για ανέγερση μιας μονάδας κατοικίας
......
Παράγραφος 1(δ):
Σε τεμάχια τα οποία προκύπτουν μετά την 1/12/90 από υποδιαίρεση μεγαλυτέρου τεμαχίου, όπως αυτό ήταν εγγεγραμμένο στα βιβλία του τμήματος Κτηματολογίου και χωρομετρίας πριν την 1/12/90, ή το οποίο προκύπτει από αναπροσαρμογή συνόρων χωρίς ουσιαστική διαφοροποίηση των εμβαδών ή από απαλλοτρίωση ή από οικιοθελή παραχώρηση γης για σκοπούς έργων κοινής ωφελείας, με βάση τον περί ακίνητου ιδιοκτησίας ( Διακατοχή, Εγγραφή και εκτίμηση) Νόμο ή προκύπτει από ενοποίηση και αναδιανομή γης με βάση τον περί Ενοποιήσεως και Αναδιανομής Αγροτικών κτημάτων Νόμο, μπορεί να χορηγηθεί πολεοδομική άδεια για την ανέγερση μιας μονάδας κατοικίας ανά προκύπτον τεμάχιο, νοούμενου ότι θα συντρέχουν οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
(ι) το αρχικό τεμάχιο, όπως ήταν εγγεγραμμένο στα βιβλία του τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας πριν την 1/12/90, εφαπτόταν και εξακολουθούσε να εφάπτεται πριν το διαχωρισμό του σε δημόσιου δρόμου με ελάχιστο πλάτος 4,00 μέτρων.
(ιι) το προκύπτον τεμάχιο θα έχει εμβαδόν τουλάχιστον 2500τ.μ.
(ιιι) το προκύπτον τεμάχιο εφάπτεται δημόσιου δρόμου ή διαθέτει δικαίωμα διάβασης με μέγιστο μήκος 100 μέτρα από το δημόσιο δρόμο. Σε περιοχές αναδασμού δεν θα ισχύει η αναφορά σε δικαίωμα διάβασης.
Νοείται ότι το πιο πάνω δικαίωμα διάβασης θα έχει ελάχιστο πλάτος της τάξης των 6,00 μέτρων και τα γεωμετρικά του χαρακτηριστικά (πχ, κλίση, πορεία, καμπύλες, κ.ο.κ) όπως και η κατασκευή του θα διασφαλίζουν άνετες και ασφαλείς συνθήκες προσπέλασης προς το προκύπτον τεμάχιο.
Παράγραφος 3: Πολεοδομική Άδεια για ανέγερση μεμονωμένης κατοικίας δεν θα χορηγείται στις ακόλουθες περιπτώσεις:
(α) σε τεμάχια που διαχωρίζονται από τις 14 Οκτωβρίου 1994 και μετά σε περιοχές που αρδεύονται από Κυβερνητικό Αρδευτικό Έργο ...»
Ενόψει των πιο πάνω, θεωρώ το επιχείρημα της ευπαιδεύτου συνηγόρου των καθ΄ων η αίτηση, ότι οι τελευταίοι ενήργησαν εντός του πλαισίου της Δήλωσης Πολιτικής, βάσιμo και ορθώς κατέληξαν σε απόρριψη του αιτήματος για χορήγηση αδείας, κατ΄αντίθεση προς τις πιο πάνω πρόνοιες.
Αναφορικά με τα τεμάχια 521 και 522 αρχικώς ο αιτητής, υποστήριξε ότι αυτά δεν ενέπιπταν σε Κυβερνητικό Αρδευτικό Έργο. H θέση αυτή διαφοροποιήθηκε όταν κατατέθηκε η Βεβαίωση του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων, (Τεκ.1) ότι τα εν λόγω τεμάχια ήταν ενταγμένα στο Αρδευτικό ΄Εργο Κοκκινοχωριών, βάσει του περί Κυβερνητικών Υδατικών ΄Εργων Νόμου, Κεφ.341. Υποστήριξε, όμως, ότι αυτό δεν θα έπρεπε να αποκλήσει την ανάπτυξη τους. Σύμφωνα με τη Δήλωση Πολιτικής παράγραφο 3(δ) δεν επιτρέπεται η χορήγηση άδειας για ανέγερση κατοικίας σε τεμάχια που αρδεύονται από Κυβερνητικό αρδευτικό Έργο. Με δοσμένη τη συμπερίληψη των τεμαχίων στο αρδευτικό έργο, η χορήγηση αδείας, για ανέγερση κατοικίας σ΄αυτά, θα ήταν παράνομη.
Αναφορικά με τους άλλους λόγους απόρριψης των αιτήσεων κρίνω ότι οι καθ΄ων προέβηκαν στη δέουσα έρευνα αναφορικά με το κατά πόσο η προτεινόμενη ανάπτυξη ήταν σύμφωνη με τη Δήλωση Πολιτικής.
Η διαφοροποίηση των εμβαδών των τεμαχίων κατά 63 τ.μ. δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μη ουσιώδης. Τα τεμάχιο 126, όπως προκύπτει από το φάκελο, δεν εφαπτόταν δημόσιου δρόμου αλλά εγγεγραμμένου δρόμου πλάτους λιγότερου των 4 μέτρων και για το λόγο αυτό, όπως αναφέρει ο αιτητής στην αγόρευση του, είχε υποβληθεί αίτηση για παραχώρηση δικαιώματος διόδου. Επίσης στα σχεδία τα οποία υποβλήθηκαν μαζί με τις αιτήσεις δεν υπήρχε πρόνοια για παραχώρηση χώρου πρασίνου.
Ο αιτητής προβάλλει ως έτερο λόγο ακυρώσεως την έλλειψη ή εσφαλμένη αιτιολογία. Ούτε και αυτός ο λόγος ακυρώσεως ευσταθεί. Στην επιστολή του Γενικού Διευθυντή Υπουργείου Εσωτερικών ημερ. 1 Μαρτίου, 2007, με την οποία πληροφορείται για την απόρριψη των ιεραρχικών προσφυγών του, αναφέρονται ρητά οι λόγοι απόρριψης τους. Ο αιτητής προβάλλει τον ισχυρισμό ότι όσα αναφέρει η λειτουργός Πολεοδομίας στην επιστολή της ημερ. 28 Φεβρουαρίου 2006 δεν αποτελούν νόμιμη αιτιολογία ούτε αναφέρονται ως κριτήρια της δήλωσης πολιτικής. Δεν θεωρώ ότι όσα είχε αναφέρει η λειτουργός αποτέλεσαν μέρος της αιτιολογίας της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση, το ουσιώδες μέρος της οποίας παρατίθεται πιο πάνω.
Ως αποτέλεσμα των πιο πάνω, η προσφυγή απορρίπτεται με €1.500, ως έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρούται με βάση το ΄Αρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Κ.Παμπαλλής,
Δ.