ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ANNA DARBINYAN ν. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ κ.α., Υπόθεση Αρ.1429/2011, 13/9/2013
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 303/2009)
14 Σεπτεμβρίου 2010
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
NEETA ALICE FERNANDO WARNAKULASURIYA
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΉΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ:
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ
2. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ Φ/ΔΙ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΕΩΣ
3. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ
Καθ΄Ων η Αίτηση
_________
Σ. Σταυρινού, για την Αιτήτρια.
Ι. Δημητρίου (κα), δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.:. Η Αιτήτρια, πολίτης της Σρι Λάνκα, ήρθε στην Κύπρο το 2002 για να εργασθεί ως οικιακή βοηθός. Της εδόθη προς τούτο άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας, αρχικά για τρεις μήνες, μετά μέχρι 22.3.2005 και ύστερα μέχρι 22.3.2006, τη φορά αυτή αναφερόμενη ως "FINAL - NOT RENEWABLE". Η άδεια της ανανεώθηκε όμως και πάλι, επίσης ως "FINAL - NOT RENEWABLE", μέχρι 23.12.2006 και άλλες δύο φορές μέχρι 23.10.2007 και 23.10.2008. Την 8.2.2008 η Αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος. Η αίτηση της απερρίφθη για τρεις λόγους.
1. Είχε παραμείνει παρανόμως στην Κύπρο για μια μέρα την 23.3.2005, αφού η άδεια της είχε λήξει την 22.3.2005 και η Αιτήτρια αποτάθηκε για ανανέωση την 24.3.2006, ως το άρθρο 18Η του Νόμου.
2. Η διαμονή της ήταν ως εκ της φύσης της αλλά και όπως της είχε επισημανθεί με την ένδειξη "FINAL - NOT RENEWABLE" προσωρινή και χρονικά περιορισμένη, ως το άρθρο 18Ζ του Νόμου, ώστε να αναιρείτο η προοπτική εδραίωσης της.
3. Δεν ικανοποιούσε τις πρόνοιες του άρθρου 18Θ του Νόμου αναφορικά με την ανάγκη να έχει σταθερούς και τακτικούς οικονομικούς πόρους.
Κατά της απόρριψης της αίτησης της η Αιτήτρια κατεχώρησε την προσφυγή. Η προδικαστική εισήγηση της Αιτήτριας ότι η Επιτροπή Ελέγχου Μετανάστευσης, η οποία επελήφθη της αίτησης της Αιτήτριας, ήταν αναρμόδια, είναι απορριπτέα. Η εισήγηση βασίζεται στο ότι, αν και τα άρθρα 18ΣΤ, 18Η και 18Ι(3) αναθέτουν την εξέταση αιτήσεων στην εν λόγω επιτροπή, οι κανονισμοί (ΚΔΠ 242/1972), που καθορίζουν ποίες αιτήσεις μεταναστών εξετάζει η εν λόγω επιτροπή, δεν ετροποποιήθησαν ώστε να περιλαμβάνουν και αυτή την κατηγορία του επί μακρόν διαμένοντος - που βεβαίως δεν υπήρχε τότε. Η εισήγηση στερείται ερείσματος αφού, με την ανάθεση αρμοδιότητας στην εν λόγω επιτροπή απευθείας από τον ίδιο το νόμο - ο οποίος και βεβαίως υπερέχει των κανονισμών - ουδεμία τροποποίηση των κανονισμών εχρειάζετο.
Απορριπτέα είναι και άλλη προδικαστική εισήγηση της Αιτήτριας ότι αναρμοδίως ο Υπουργός Εσωτερικών ανεμίχθη στη λήψη της απόφασης αφού μόνη αρμόδια δυνάμει του Νόμου ήταν η Επιτροπή Ελέγχου Μετανάστευσης. Είναι σαφές από τα πρακτικά ότι η απόφαση ελήφθη από την Επιτροπή και μόνο και ο Υπουργός ουδεμία ανάμειξη είχε. Η αναφορά και στον Υπουργό στην επιστολή που εστάλη στην Αιτήτρια ουδεμία σημασία είχε, όπως ανεφέρθη και στην υπόθεση Noreen Nuique ν. Δημοκρατίας, 1648/2009, 25.5.2010.
Επί της ουσίας τώρα, ως προς την πρώτη εισήγηση είναι γεγονός ότι η υπόθεση είναι ακραία εφ΄όσον η διακοπή της νόμιμης παραμονής ήταν μόνο για μια μέρα. Παρά ταύτα, θεωρώ ότι το σκεπτικό των αποφάσεων μου στις υποθέσεις Salangina v. Δημοκρατίας, 1952/2008, 8.3.2010, Muruthisge v. Δημοκρατίας, 408/2009, 15.6.2010, ισχύει ως θέμα αρχής και στην προκειμένη περίπτωση, δοθέντος ότι η απαίτηση για νόμιμη και αδιάλειπτη διαμονή είναι ρητή και σαφής.
Ως προς την πρώτη εισήγηση, υιοθετώ και επαναλαμβάνω την προσέγγιση μου στην απόφαση που εδόθη στην υπόθεση Dela Cruz v. Δημοκρατίας, 35/2009, 20.4.2010, ότι εφαρμόζεται η απόφαση της Πλήρους Ολομέλειας στη Motilla ν. Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 29.
Εν όψει της προσέγγισης αυτής, δεν θα εξετάσω τον τρίτο λόγο για τον οποίο απερρίφθη η αίτηση, εφ΄όσον μάλιστα η εξέταση της ουσίας της αίτησης από την Επιτροπή ήταν αχρείαστη δοθείσας της απόρριψης της για γενικότερους λόγους.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Η Αιτήτρια θα καταβάλει €500 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής, Δ.
/ΚΧ"Π