|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδ. Υποθέσεις Αρ. 1331/2007, 1344/2007
και 1434/2007)
13 Σεπτεμβρίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 1331/2007
ΚΟΥΛΙΤΣΑ ΣΤΕΛΛΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
(Υπόθεση Αρ. 1344/2007
ΓΛΑΥΚΟΣ ΚΑΡΙΟΛΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
(Υπόθεση Αρ. 1434/2007
1. ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
2. ΚΩΣΤΑΣ ΚΥΠΡΙΑΝΙΔΗΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Μ. Καλλιγέρου (κα), για την Αιτήτρια στην 1331/2007.
Μ. Καλλιγέρου (κα), για τον Αιτητή στην 1344/2007.
Ι. Νικολάου, για τους Αιτητές στην 1434/2007.
Ν. Κλεάνθους (κα) για Χρ. Μ. Τριανταφυλλίδη, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές και στις τρεις προσφυγές αξιώνουν ακύρωση της απόφασης του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού, ημερομηνίας 20.6.2007, με την οποία προήχθη το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Ανώτερου Τουριστικού Λειτουργού από 1.7.2007.
΄Υστερα από σχετικό αίτημα των καθ΄ων η αίτηση οι τρεις προσφυγές συνεκδικάστηκαν, αφού παρουσιάζουν κοινό νομικό και πραγματικό υπόβαθρο.
Η Επιτροπή Προσωπικού του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (στο εξής «η Επιτροπή»), στη συνεδρία της ημερομηνίας 20.6.2007, αφού μελέτησε το σημείωμα του Τμήματος Διοίκησης ημερομηνίας 20.6.2007, για την πλήρωση μίας κενής θέσης Ανώτερου Τουριστικού Λειτουργού, η οποία είναι θέση προαγωγής στο τμήμα Μάρκετινγκ, προχώρησε στη διαδικασία πλήρωσης της θέσης.
Οι υποψήφιοι ήταν επτά, μεταξύ των οποίων οι αιτητές και το ενδιαφερόμενο μέρος.
Στη συνεδρία παρέστη η Γενική Διευθύντρια του Οργανισμού, η οποία και σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος καταγράφοντας τους λόγους που την οδήγησαν στη σύστασή της αυτή. Την ίδια ημέρα η Επιτροπή έκρινε ομόφωνα ότι καταλληλότερος υποψήφιος ήταν το ενδιαφερόμενο μέρος.
Είναι κοινό επιχείρημα των αιτητών ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί γιατί οι καθ΄ων η αίτηση κατά τη λήψη της απόφασης έλαβαν υπ΄ όψιν, μεταξύ άλλων, την παράνομη, πεπλανημένη και αναιτιολόγητη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας.
Υπό τις περιστάσεις είναι χρήσιμο να παραθέσω τη σύσταση:
«Έχω μελετήσει τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους όλων των υποψηφίων. Παράλληλα, πήρα τις απόψεις του αρμόδιου Διευθυντή Τουρισμού, Προϊσταμένου των υποψηφίων.
Μετά από ενδελεχή μελέτη των ουσιωδών στοιχείων του κάθε υποψήφιου ξεχωριστά και λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια: αξία, προσόντα και αρχαιότητα, κατέληξα ότι ο κ. Ανδρέας Παπαγεωργίου είναι ο καταλληλότερος από τους υποψηφίους για προαγωγή για τους πιο κάτω λόγους:
Συγκρινόμενος με τους υπόλοιπους υποψηφίους, ο κ. Α Παπαγεωργίου υπερτερεί στην αξία, όπως αυτή εκφράζεται μέσα από τις υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων, με εξαίρεση τον κ. Δ. Δημητρίου με τον οποίο ισοβαθμεί.
Έχω ζητήσει την άποψη του κ. Μ. Μεταξά, Προϊσταμένου του κ. Παπαγεωργίου ο οποίος μου ανέφερε ότι πρόκειται για ένα παραγωγικό και ευσυνείδητο υπάλληλο, τον οποίον χαρακτηρίζει ο επαγγελματισμός και η υπευθυνότητα, και ο οποίος αναπτύσσει πρωτοβουλίες. Η ανάληψη από μέρους του διευρυμένων καθηκόντων τα τελευταία τρία χρόνια απέδειξε ότι ο κ. Α. Παπαγεωργίου μπορεί να εργαστεί και να οργανώσει προσωπικό και να φέρει σε πέρας με σφαιρική προσέγγιση την εργασία που του ανατίθεται. Πιστεύω ότι θα ανταποκριθεί επιτυχώς με τα νέα καθήκοντα που θα του ανατεθούν στον τομέα της προβολής και του μάρκετινγκ, δεδομένου ότι η κενή θέση είναι στο Τμήμα Μάρκετινγκ.».
Είναι η θέση των αιτητών ότι η Γενική Διευθύντρια με την αναφορά της στα διευρυμένα καθήκοντα που ανατέθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια στο ενδιαφερόμενο μέρος, όπου με βάση αυτά «απέδειξε ότι μπορεί να εργαστεί και να οργανώσει προσωπικό και να φέρει σε πέρας με σφαιρική προσέγγιση την εργασία που του ανατίθεται», προσέδωσε ιδιαίτερη υπεροχή στο ενδιαφερόμενο μέρος. καθιστώντας τον έτσι καταλληλότερο για τη διεκδίκηση της θέσης, θυματοποιώντας παράλληλα τους ίδιους. Παραβιάζεται με αυτό τον τρόπο, σύμφωνα πάντα με τους αιτητές, η αρχή ότι δεν μπορούν υποψήφιοι είτε να ευνοούνται είτε αντίθετα να θυματοποιούνται, βάσει των καθηκόντων που τους έχουν ανατεθεί.
Με την πιο πάνω συμπεριφορά της υποστηρίζουν οι Κ. Δημητρίου και Γλ. Καριόλου, αιτητές στις προσφυγές υπ΄ αρ. 1331/07 και 1344/07 αντιστοίχως, η Διευθύντρια παραγνώρισε την αρχαιότητά τους σε διευθυντικές θέσεις. Όταν μάλιστα η αρχαιότητά τους στην προηγούμενη θέση Τουριστικού Λειτουργού Α, έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους, είναι 18 έτη για τον Καριόλου και περίπου 4 για την Κ. Δημητρίου.
Όπως έχει αποφασιστεί στην υπόθεση Κούλη ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ., 852, 857, η φύση των καθηκόντων που ανατέθηκαν σε υπάλληλο δεν αποτελεί νόμιμο κριτήριο για την πρόκρισή του έναντι συναδέλφου του, εκτός ίσως όπου προκύπτει ότι στον τελευταίο ανατέθηκαν, λόγω ανεπάρκειας, περιορισμένα καθήκοντα (βλέπε επίσης Μαρούλλα Στεφάνου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 3004). Μέτρο κρίσης της αξίας των υποψηφίων πρέπει να είναι η επάρκεια και αποτελεσματικότητα με την οποία ασκούν τα καθήκοντά τους, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες υπηρεσιακές τους εκθέσεις και όχι η φύση ή το είδος της εργασίας που εκτελούν κατ΄ εντολή των ανωτέρων τους (Χαραλαμπίδης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 414).
Περαιτέρω, η σύσταση εσφαλμένα εισάγει μια διαφοροποιημένη εικόνα απ΄ αυτήν που προκύπτει από τις ετήσιες υπηρεσιακές τους εκθέσεις. Ως προς τα προσόντα προκύπτει από τους φακέλους ότι όλοι οι αιτητές κατέχουν πρόσθετα προσόντα τα οποία φαίνεται να είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος είναι κάτοχος του πρώτου απαιτούμενου πανεπιστημιακού τίτλου.
Επιπροσθέτως η σύσταση της Διευθύντριας πάσχει γιατί συγκρούεται και με τα στοιχεία των φακέλων των αιτητών, αφού καταγράφει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είναι ένας παραγωγικός και ευσυνείδητος υπάλληλος που αναπτύσσει πρωτοβουλίες, ενώ τον χαρακτηρίζει ο επαγγελματισμός και η υπευθυνότητα.
΄Ερευνα στις υπηρεσιακές εκθέσεις, τόσο των αιτητών όσο και του ενδιαφερόμενου μέρους, επί των ιδιοτήτων της «επαγγελματικής κατάρτισης», «υπευθυνότητας» και «πρωτοβουλίας», δείχνει ότι όλοι οι υποψήφιοι είναι ισάξιοι εφ΄ όσον έχουν αξιολογηθεί «εξαίρετοι» και τα πέντε χρόνια 2002-2006, με εξαίρεση τον Καριόλου, αιτητή στην προσφυγή υπ΄ αρ. 1344/07, όπου, όλα τα έτη, στην κατηγορία «υπευθυνότητα» αξιολογήθηκε «πολύ ικανοποιητικά» και τον Κυπριανίδη, αιτητή στην προσφυγή υπ΄ αρ. 1434/07, όπου στην «επαγγελματική κατάρτιση» κατά τα έτη 2002, 2003, αξιολογήθηκε ως «πολύ ικανοποιητικά».
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι παρ΄ όλον ότι στους υπηρεσιακούς φακέλους αιτητές και ενδιαφερόμενο μέρος ήταν ισάξιοι, η Γενική Διευθύντρια έκρινε παράνομα και κατά σύγκρουση με τα στοιχεία των φακέλων το ενδιαφερόμενο μέρος υπέρτερο.
Στην υπόθεση Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695, 720, 721, επισημάνθηκε ότι όσα εξειδικεύονται ως ικανότητες και ιδιότητες των συστηθέντων, αναφέρονται συγκριτικά και δεν μπορεί να αποδοθεί πως προτείνονται ορισμένοι για προαγωγή για συγκεκριμένους λόγους όταν θεωρείται πως οι ίδιοι οι λόγοι συντρέχουν και για εκείνους που δε συστήνονται.
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι υποψήφιοι είναι περίπου ίσοι στην αξία με κάποια διαφορά σε ορισμένα έτη υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους. Με εξαίρεση το Δημήτρη Δημητρίου, αιτητή στην προσφυγή υπ΄ αρ. 1434/07, ο οποίος ισοβαθμεί με το ενδιαφερόμενο μέρος, με 39 «εξαίρετος» και ένα «πολύ ικανοποιητικά». Οι διαφορές όμως του ενδιαφερόμενου μέρους όπως και του Δημητρίου από τους άλλους υποψήφιους, δεν είναι και ιδιαίτερα αξιοσημείωτες.
Όπως έχει νομολογηθεί τέτοιες οριακής σημασίας διαφορές, με τους αιτητές να υπερέχουν κατά πολύ του ενδιαφερόμενου μέρους κατά 4, 9 ή ακόμα και 18 χρόνια σε αρχαιότητα, ενώ υπερέχουν και στα προσόντα, είναι κάτοχοι πρόσθετων προσόντων σχετικών με τα καθήκοντα της θέσης, δείχνουν ότι η σύσταση της Γενικής Διευθύντριας συγκρούεται με τα στοιχεία των φακέλων και ως τέτοια είναι τρωτή.
Επειδή οι καθ΄ ων η αίτηση κατά την τελική επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους έλαβαν τη σύσταση υπ΄ όψιν και η σύσταση συνυπολογίστηκε, στοιχειοθετείται λόγος ακυρότητας και η προσβαλλόμενη απόφαση θα πρέπει να ακυρωθεί (βλέπε σχετικά Βασιλειάδης κ.α. ν. Τσιάππα κ.α. (2005) 3 Α.Α.Δ. 404, 414-415).
Όπως έχει νομολογηθεί η μεγάλη αρχαιότητα μπορεί να παρακάμψει ακόμα και τη σύσταση, αλλά και το πλεονέκτημα (βλέπε Ζωδιάτης ν. Δημοκρατίας (2008) 3 Α.Α.Δ. 406, όπου η διαφορά στην αρχαιότητα ήταν 16 χρόνια).
Δεν συμφωνώ με τη θέση των καθ΄ων η αίτηση ότι η υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία έναντι των αιτητών ήταν καθοριστικής σημασίας για τη σύσταση, αλλά ούτε και ότι η αναφορά της Γενικής Διευθύντριας στις ικανότητες του ενδιαφερόμενου μέρους που τον καθιστούσαν καταλληλότερο, ήταν απλή αναφορά των θέσεων του προϊσταμένου του, χωρίς να του προσδίδονται ικανότητες που τον καθιστούσαν καταλληλότερο.
Τέλος, δεν συμφωνώ με τη θέση των καθ΄ων η αίτηση ότι δεν ήταν απαραίτητη η αναφορά στα πρόσθετα, σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, προσόντα των αιτητών.
Εν όψει των ανωτέρω όλες οι προσφυγές επιτυγχάνουν και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται, με €1.300 έξοδα υπέρ καθ΄ενός των αιτητών, πλέον Φ.Π.Α. εάν υπάρχει.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.