|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. αρ.1946/2008)
3 Αυγούστου, 2010
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος
1. RENOS PITROS HOMES LTD
2. D.S.P.M. Enterprises Ltd
Αιτητές,
-και -
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΟΜΕΤΡΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΑΦΟΥ
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Αρ.Κορακίδου, (κα.), για τους Αιτητές.
Α.Μαππουρίδης, - Αν. δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Οι αιτητές αγόρασαν τον Ιούλιο του 2008 ανά ½ μερίδιο τα τεμάχια 383 και 74 Φ/Σχ 5131, υπ΄αριθμό εγγραφής 6581 και 5675 στην Αναρίτα, επαρχία Πάφου. Οι αιτητές στη δήλωση μεταβίβασης αρ. Π1519/08 ημερ. 16 Ιουλίου 2008 δήλωσαν ως τιμή πώλησης το ποσό των €530.000 και €529.000 αντίστοιχα. Ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός δεν ικανοποιήθηκε ότι το δηλωθέν τίμημα πώλησης αντιπροσώπευε την αγοραία αξία των κτημάτων και ασκώντας τη διακριτική εξουσία, που του παρέχεται από το άρθρο 3(β)(ΙV) του Πίνακα του Περί Κτηματολογικού και Χωρομετρικού Τμήματος (Τέλη και Δικαιώματα) Νόμου, Κεφαλαίου 219 καθόρισε την αγοραία αξία των δύο κτημάτων σε €610.000 και €725.000 αντίστοιχα.
Οι αιτητές δεν αποδέχτηκαν τις πιο πάνω τιμές αλλά κατέθεσαν υπό διαμαρτυρία το ποσό των €79.426,36 που αναλογούσε ως μεταβιβαστικά δικαιώματα.
Οι καθ΄ων για σκοπούς επαναϋπολογισμού της αγοραίας αξίας των ακινήτων προέβησαν στις 16 Σεπτεμβρίου 2008 σε επιτόπια έρευνα και στις 17 Σεπτεμβρίου 2008 ετοίμασαν έκθεση εκτίμησης. Για την ετοιμασία της έκθεσης χρησιμοποιήθηκε η συγκριτική μέθοδος εκτίμησης. Η αγοραία εκτίμηση υπολογίστηκε στις €725.000 και €610.000 όπως αρχικά είχε εκτιμηθεί από το Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Πάφου.
Ο Διευθυντής του Κτηματολογικού και Χωρομετρικού Τμήματος απέστειλε επιστολή τους αιτητές πληροφορώντας τους για την καθορισθείσα τιμή των ακινήτων καθώς και για τα δικαιώματα εγγραφής τίτλων πάνω στις αγοραίες αξίες.
Οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή προσβάλλουν την απόφαση των καθ΄ων με την οποία καθόρισε την αγοραία αξία των ακινήτων τους στις €610.000 και €725.000
Οι αιτητές προβάλλουν ότι η απόφαση λήφθηκε χωρίς δέουσα έρευνα, υπό πλάνη και τέλος στερείται αιτιολογίας. Ισχυρίζονται ότι ο εκτιμητής του Κτηματολογίου παρέλειψε να λάβει υπόψη, κατά την εκτίμηση του, πωλήσεις παρόμοιων ακινήτων με τα ίδια νομικά χαρακτηριστικά με τα υπό εκτίμηση ακίνητα. Αναφέρουν ότι στην εκτίμηση του κτηματολογίου χρησιμοποιήθηκαν ακίνητα που ανήκουν στην πολεοδομικη ζώνη Η3 αντί στην πολεοδομική ζώνη Η2 όπου βρίσκονται τα ακίνητα των αιτητών.
Όπως έχει καθορισθεί από νομολογία το δικαστήριο δεν μπορεί να εμπλακεί σε διαδικασία αξιολόγησης των εκατέρωθεν εκτιμήσεων. Μπορώ όμως να εξετάσω εάν κατά την εκτίμηση της αξίας οι καθ΄ών είχαν διενεργήσει δέουσα έρευνα και εάν η απόφαση τους ήταν αιτιολογημένη. Όπως αναφέρεται στην υπόθεση Ι. Γ. Μακρή Κτηματική ΛΤΔ ν. Δημοκρατίας (1994) 3 ΑΑΔ 560:
«όπου αιτιολογείται η απόφαση με αναφορά στα στοιχεία που διερευνήθηκαν, μπορεί το Δικαστήριο να αναφερθεί στα στοιχεία αυτά για να διαπιστώσει αν ήταν κατά λογική συνέπεια εφικτό για την αρχή να καταλήξει στην απόφαση στην οποία άχθηκε. Συνιστά σφάλμα όμως για το Δικαστήριο να αξιολογήσει τα γεγονότα για να κρίνει αν η απόφαση του διοικητικού οργάνου ήταν, παρά την αόριστη ή ελιπή αιτιολογία, λογικά εφικτή».
Στην εκτίμηση του κτηματολογίου φαίνονται 6 συγκριτικές πωλήσεις ακινήτων τα οποία όμως ανήκουν στις ζώνες Η3 και Η5α. Μόνο ένα μικρό μέρος από μια συγκριτική πώληση ανήκει στη ζώνη Η2. Δεν φαίνεται πουθενά γιατί ο εκτιμητής δεν επέλεξε ακίνητα τα οποία να έχουν τα ίδια νομικά χαρακτηριστικά όπως τα υπό εκτίμηση, δηλαδή να ανήκουν στην ζώνη Η2. Αντιθέτως, όλες οι εκτιμήσεις που έλαβε υπόψη, πλην μιας, όπως αναφέρω πιο πάνω, αφορούν ακίνητα με αλλά χαρακτηριστικά.
Επομένως καταλήγω ότι οι καθ΄ων όταν καθόριζαν την αγοραία αξία των ακινήτων των αιτητών τελούσαν υπό πλάνη καθότι η εκτίμηση στην οποία βασίστηκαν δεν ήταν αποτέλεσμα δέουσας έρευνας.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Ποσό €1.700,00 έξοδα πλέον ΦΠΑ, αν υπάρχει, επιδικάζονται υπέρ των αιτητών και εναντίον των καθ΄ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται με βάση το ΄Αρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.