|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 1804/2008
7 Ιουλίου, 2010.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΟΥΛΑ ΑΦΡΟΔΙΣΗ
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ' ης η αίτηση
...................................
Σ. Ανδρέου, για την αιτήτρια
Ρ. Παπαέτη (κα) Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την καθ' ης η αίτηση
Μ. Καλλιγέρου (κα), για το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστο Χρίστου
...............................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Η αιτήτρια με την παρούσα προσφυγή ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη της καθ' ης η αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στις 19/9/08 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας αρ. 4298 με την οποία προήγαγε τον Χρίστο Χρίστου στη μόνιμη θέση Πρώτου Λειτουργού, Μέση Γενική Εκπαίδευση, αναδρομικά από την 1/9/06 είναι άκυρη, παράνομη και στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού με έγγραφο της διαβίβασε στην Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας έγκριση της Αρμόδιας Αρχής για πλήρωση 4 θέσεων Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης στη Μέση Εκπαίδευση.
Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας (στο εξής Ε.Ε.Υ.) σε συνεδρία ημερ. 5/12/05 αποφάσισε να προκηρύξει τις εν λόγω θέσεις (που είναι προαγωγής) με δημοσίευση σχετικής γνωστοποίησης στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας. Η γνωστοποίηση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 9/12/05. Ως ημερομηνία συνδρομής προσόντων ορίστηκε η 27/12/05 και υποβλήθηκαν 13 αιτήσεις.
Η διαδικασία πλήρωσης των πιο πάνω θέσεων ολοκληρώθηκε με την απόφαση της ΕΕΥ στη συνεδρία της ημερ. 18/4/06 να προαγάγει στη θέση Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης στη Μέση Εκπαίδευση από 1/9/06 τους: Κατσώνη Κωνσταντίνο, Κωνσταντίνου Νικόλαο, Μαυρίδη Πέτρο, Νικολάου Χρυστάλλα, Πουλλή Ζήνα.
Η σχετική γνωστοποίηση της προαγωγής των πιο πάνω εκπαιδευτικών λειτουργών δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερ. 9/6/06. Εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Ε.Ε.Υ να προαγάγει τον Κατσώνη Κωνσταντίνο στη θέση Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης για τη Μέση Εκπαίδευση από 1/9/06 η αιτήτρια καταχώρησε τότε την προσφυγή 1273/06 και το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστος Χρίστου (τότε αιτητής) τη 1258/06.
Και οι δυο προσφυγές συνεκδικάστηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο και με απόφαση του ημερ. 26/3/08 ακύρωσε την απόφαση της Ε.Ε.Υ να προαγάγει τον Κατσώνη Κωνσταντίνο. Αποτέλεσμα της πιο πάνω απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου ήταν όπως η Ε.Ε.Υ. σε συνεδρία της ημερ. 17/7/08 επανεξετάσει την όλη υπόθεση με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Με νέα της απόφαση προσέφερε τώρα προαγωγή στον Χρίστο Χρίστου (ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα) στη θέση Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης. Εναντίον της πιο πάνω προαγωγής καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή στις 7/11/08.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας στη γραπτή του αγόρευση εισηγείται ουσιαστικά τους εξής λόγους ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης: (α) η Ε.Ε.Υ. παραγνώρισε το εύρημα του Δικαστηρίου στην απόφαση των συνεκδικ. υποθέσεων 1258/06 και 1273/06 και τις αρχές της επανεξέτασης. (β) Παραγνώρισε την υπεροχή της αιτήτριας και δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στην αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους και (γ) πλανήθηκε ή βασίστηκε σε στοιχεία αντίθετα με τα στοιχεία των φακέλων.
Οι ευπαίδευτοι δικηγόροι της καθ' ης η αίτηση και του ενδιαφερόμενου μέρους εισηγούνται την απόρριψη των λόγων ακύρωσης της αιτήτριας και συνακόλουθα την προσφυγή της.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Αναφορικά με τον (α) πιο πάνω λόγο ο ισχυρισμός της αιτήτριας είναι ότι από τη στιγμή που υπάρχει εύρημα και δεδικασμένο του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις συνεκδικαζόμενες προσφυγές 1258/06 και 1273/06, απόφαση ημερ. 26/3/08 του εντίμου Δικαστή κ. Κραμβή, ότι η Κούλα Αφροδίση (αιτήτρια στην παρούσα προσφυγή) έχει αναντίλεκτη πλουσιότερη δράση και επιμόρφωση όπως αποκαλύπτεται από το περιεχόμενο των φακέλων, αυτή η πλουσιότερη δράση και επιμόρφωση ισχύει και έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Χρίστου Χρίστου. Επομένως είναι εντελώς παράνομο και παράτυπο εκ μέρους της ΕΕΥ να αναφέρει στα πρακτικά της ότι «συνολικά κρινόμενο το περιεχόμενο του προσωπικού φακέλου δε δίνει από μόνο του προβάδισμα σε οποιονδήποτε». Εσφαλμένα λοιπόν έκρινε η ΕΕΥ τους πιο πάνω υποψήφιους ισοδύναμους.
Τόσο η δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση όσο και του ενδιαφερόμενου μέρους αναφέρουν ότι η πιο πάνω διαπίστωση του Δικαστηρίου, που η πλευρά της αιτήτριας ισχυρίζεται ότι αποτελεί δεδικασμένο, δεν ήταν εύρημα που αφορούσε την αιτήτρια σε σύγκριση με το ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα, αλλά άλλο τότε ενδιαφερόμενο μέρος, τον Κωνσταντίνο Κατσώνη.
Επιβάλλεται όπως δούμε πρώτα την προαναφερθείσα απόφαση στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις 1258/06 και 1273/06. Οι εν λόγω υποθέσεις (1258/06 με αιτητή τον Χρίστο Χρίστο, σήμερα ενδιαφερόμενο μέρος και 1273/06 Κούλα Αφροδίση) στρέφονταν κατά της προαγωγής στη μόνιμη θέση Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης από 1/9/06 του Κωνσταντίνου Κατσώνη. Στις σελ. 9-10 της απόφασης το Δικαστήριο αποφάσισε τα ακόλουθα:
«Στην προκείμενη περίπτωση ενώ η Επιτροπή κατηύθυνε την προσοχή της στο κριτήριο της αρχαιότητας των αιτητών, ωστόσο η σαφώς καλύτερη απόδοση του ενδ. Μέρους στη συνέντευξη (εξαίρετος έναντι σχεδόν καλά) είχε τελικά την αποφασιστική σημασία. Εδώ όμως η απόδοση του ενδ. μέρους στις συνεντεύξεις υπερνίκησε, ως στοιχείο συγκριτικής αξίας, την επί σειρά ετών αντικειμενικά ψηλή αξία των αιτητών, την αναντίλεκτη πλουσιότερη δράση και επιμόρφωση της αιτήτριας Αφροδίση Κούλα.....»
Είναι φανερό από τα πιο πάνω ότι στην εν λόγω υπόθεση το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι τόσο η αιτήτρια όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα είχαν «επι σειρά ετών αντικειμενικά ψηλή αξία» και η αιτήτρια «αναντίλεκτη πλουσιότερη δράση και επιμόρφωση όπως αποκαλύπτεται από το περιεχόμενο των φακέλων». Ακυρώθηκε δε η προαγωγή του τότε ενδιαφερόμενου μέρους Κατσώνη (αφού πέτυχαν οι προσφυγές της αιτήτριας και ενδιαφερόμενου μέρους στην παρούσα) για το λόγο ότι η ΕΕΥ έδωσε υπέρτερη βαρύτητα στις συνεντεύξεις, δίνοντας έτσι έκδηλη υπεροχή στο ενδιαφερόμενο μέρος Κοτσώνη ενώ παραγνωρίστηκε η αρχαιότητα των τότε αιτητών.
Κατά την επανεξέταση, που έγινε στις 17/7/08 και οδήγησε στην προσβαλλόμενη απόφαση, η ΕΕΥ αφού έλαβε ξανά υπόψη την αξιολόγηση των υποψηφίων όπως είχε γίνει κατά τις προφορικές συνεντεύξεις που έγιναν κατά την αρχική πλήρωση των θέσεων (που σημειώνω ότι τόσο η αιτήτρια όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος είχαν αξιολογηθεί ως «Σχεδόν καλοί») κι' αφού έλαβε υπόψη το λόγο που το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την προαγωγή του Κωνσταντίνου Κατσώνη, προχώρησε και εξέτασε τα τρία κριτήρια (αξία, προσόντα και αρχαιότητα) και αποφάσισε ως ακολούθως:
(α) Όσον αφορά την αξία από το περιεχόμενο του φακέλου, οι 5 υποψήφιοι «κρίνονται ισοδύναμοι».
(β) Η απόδοση κατά τις συνεντεύξεις όσον αφορά αιτήτρια και ενδιαφερόμενο μέρος ήταν η ίδια.
(γ) Αναφορικά με την αρχαιότητα, ότι η αιτήτρια είχε προαχθεί στη θέση Επιθεωρητή Α΄στις 15/3/02 και το ενδιαφερόμενο μέρος στις 12/3/01.
(δ) Για τα προσόντα η ΕΕΥ είπε τα ακόλουθα:
«Όσον αφορά το κριτήριο των προσόντων, πέραν των απαιτούμενων από το σχέδιο υπηρεσίας ακαδημαϊκών προσόντων, όπως αυτά τεκμηριώθηκαν στις παραγράφος 6.1 και 6.2 των πρακτικών της Επιτροπής ημερομηνίας 5.4.2006, προκύπτει ότι οι υποψήφιοι Μελή Ελένη και Κατσώνης Κωνσαντίνος έχουν επιπρόσθετα προσόντα, η πρώτη διδακτορικό τίτλο PhD in Curriculum Studies, University of London (1999) και ο δεύτερος πτυχίο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Κύπρου (1974). Σημειώνεται ότι το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης δεν προνοεί ότι επιπρόσθετα προσόντα συνιστούν πλεονέκτημα και συνεπώς, με βάση τη νομολογία, τα πιο πάνω προσόντα δε δίνουν προβάδισμα στους κατόχους τους αλλά έχουν οριακή σημασία. Παρά την οριακή τους σημασία, αυτά λήφθηκαν υπόψη κατά τη συνεκτίμηση των τριών νόμιμων κριτηρίων.»
Καταλήγοντας δε στην προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους, αιτιολόγησε αυτή ως ακολούθως:
«..............................................................................................................
Συγκρινόμενος με τον Κατσώνη Κωνσταντίνο, φαίνεται να υπερτερεί. Παρά το ότι ο Κατσώνης Κωνσταντίνος βαθμολογήθηκε σε ψηλότερο επίπεδο στην προσωπική συνέντευξη, ο Χρήστου Χρήστος υπερέχει στο σύνολο των υπηρεσιακών εκθέσεων και σε αρχαιότητα. Σε σχέση με την Αφροδίση Κούλα, παρά το ότι βαθμολογήθηκαν στο ίδιο επίπεδο στην προσωπική συνέντευξη, ο Χρήστου Χρήστος υπερέχει στο σύνολο των υπηρεσιακών εκθέσεων και σε αρχαιότητα..................................»
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι το Δικαστήριο (Κραμβής, Δ) στις προαναφερθείσες υποθέσεις προέβηκε σε εύρημα (δεδικασμένο) ότι η αιτήτρια έχει «αντικειμενικά πλουσιότερη δράση και επιμόρφωση σε σύγκριση τότε με τον Κατσώνη.» Ταυτόχρονα όμως προέβη σε εύρημα ότι η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο μέρος Χρίστος Χρίστου είχαν επί σειρά ετών αντικειμενικά ψηλή αξία. Επομένως κρίνω ότι, παρά το ότι η ΕΕΥ δεν έκαμε ρητή αναφορά στο ότι η αιτήτρια έχει «αντικειμενικά πλουσιότερη δράση και επιμόρφωση», ενόψει του ότι η φράση αυτή είχε λεχθεί συγκριτικά με τον Κωνσταντίνο Κατσώνη και όχι με το ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα, καταλήγω ότι δεν υπήρξε παραβίαση του δεδικασμένου.
Με την απόρριψη του ισχυρισμού περί παραβίασης δεδικασμένου η εξέταση των υπολοίπων λόγων θα πρέπει να γίνει με βάση τις αρχές που έχουν καθιερωθεί από τη νομολογία. Σχετική, μεταξύ άλλων είναι η υπόθεση Μιλτιάδους κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318, 1336, όπου αναφέροντα τα ακόλουθα:
«Η υπόθεση αυτή θα κριθεί με βάση τις αρχές που έχουν καθιερωθεί από το Δικαστήριο τούτο:
1. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.
2. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου, για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.
(βλ. μεταξύ άλλων, Alexandros Christou and Others and the Republic (Public Service Commission) 4 R.S.C.C. 1, σελ. 6, Charalambos Georghiades and Another v. Republic (Public Service Commission) (1970) 3 C.L.R. 257, στη σελ. 268, Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 74, σελ. 82, Piperi and Others v. Republic (ανωτέρω) Republic v. Ζachariades (1986) 3 C.L.R. 852).
Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, εκτός εάν αιτητής αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι του υποψηφίου που διορίστηκε ή προάχθηκε - (Niki Michael (No. 1) v. Republic (Public Service Commission) (1975) 3 C.L.R. 136, Evgeniou v. Republic (1979) 3 C.L.R. 239, HadjiIoannou v. Republic (1983) 3 C.L.R. 1041).»
Παρόλο που με το Νομικό Σημείο αρ. 18 η αιτήτρια μιλά για «έκδηλη υπεροχή» της, εντούτοις από τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης σίγουρα η αιτήτρια δεν έχει αποδείξει τέτοια υπεροχή. Ο ισχυρισμός ότι η ΕΕΥ έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην αρχαιότητα του ενδιαφερόμενου μέρους και/ή ότι βασίστηκε σε στοιχεία αντίθετα με τα στοιχεία των φακέλων, κρίνω ότι δεν ευσταθεί. Αναφορικά με την αξία, ορθά η ΕΕΥ με βάση τα στοιχεία των φακέλων, έκρινε ισοδύναμους τους υποψηφίους, περιλαμβανομένων αιτήτριας και ενδιαφερόμενου μέρους.
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1.200 έξοδα πλέον ΦΠΑ εναντίον της αιτήτριας και υπέρ της καθ' ης η αίτηση. Μεταξύ αιτήτριας και ενδιαφερόμενου μέρους καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς