|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1425/2007)
22 Ιουλίου, 2010
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΖΩΗ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΒΟΣΚΑΡΙΔΟΥ,
Αιτήτρια,
ν.
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
Ρ. Καλλιγέρου (κα), για την Αιτήτρια.
Γ. Σεραφείμ, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η Αιτήτρια ζητά ακύρωση της απόφασης των Kαθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 27.7.2007, με την οποία διόρισαν το ενδιαφερόμενο μέρος Ζήνωνα Αχιλλίδη, στο εξής «το ΕΜ», στη θέση Προϊσταμένου Διαχείρισης Περιουσίας του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου, αντί της Aιτήτριας.
Tα γεγονότα της υπόθεσης
Το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου, στο εξής «το TEΠAK», ιδρύθηκε με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 3(1) του περί Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου Νόμου του 2003 (Ν. 198(Ι)/2003, όπως τροποποιήθηκε), στο εξής «ο Νόμος», και αποτελεί νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου, σύμφωνα με το άρθρο 3(3) του Νόμου.
Σύμφωνα με το άρθρο 40(1) και (2) του Νόμου, διορίστηκε Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή, στο εξής «η Επιτροπή», η οποία μέχρι την εκλογή της πρώτης Συγκλήτου και τη σύσταση του πρώτου Συμβουλίου του ΤΕΠΑΚ, έχει όλες τις αρμοδιότητες και εκτελεί, όλα τα καθήκοντα του Συμβουλίου και της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου. Το Συμβούλιο του ΤΕΠΑΚ, σύμφωνα με το άρθρο 7(1)(β)(iii) του Νόμου, είναι αρμόδιο να προβαίνει σε διορισμούς και προαγωγές του διοικητικού προσωπικού του ΤΕΠΑΚ.
Στις 25.5.2007 η Επιτροπή αποφάσισε, μεταξύ άλλων, την προκήρυξη μίας θέσης Προϊσταμένου Διαχείρισης Περιουσίας, ενώ παράλληλα προχώρησε στο διορισμό της Επιτροπής Αξιολόγησης για τη θέση. Η επίδικη θέση δημοσιεύτηκε, στις 8.6.2007, στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και υποβλήθηκαν 37 αιτήσεις μεταξύ των οποίων, αυτή της Αιτήτριας και του ΕΜ.
Στις 5.7.2007 συνεδρίασε η Επιτροπή Αξιολόγησης, η οποία αφού εξέτασε τις αιτήσεις των υποψηφίων, διαπίστωσε ότι 20 από αυτούς δεν πληρούσαν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα. Οι υπόλοιποι 17 υποψήφιοι, κλήθηκαν ενώπιον της σε προφορική εξέταση και σ' αυτούς περιλαμβάνονταν η Αιτήτρια και το ΕΜ. Οι προφορικές συνεντεύξεις, ενώπιον της Επιτροπής Αξιολόγησης, διεξήχθηκαν στις 25 και 26 Ιουλίου 2007. Σ' αυτές βαθμολογήθηκαν οι υποψήφιοι σύμφωνα με τα ακαδημαϊκά τους προσόντα, την επαγγελματική και διοικητική τους πείρα, καθώς και την εντύπωση που έκαναν κατά την προφορική εξέταση. Έτσι η Επιτροπή Επιλογής αποφάσισε ομόφωνα να προτείνει προς την Επιτροπή, για διορισμό στην επίδικη θέση, το ΕΜ το οποίο συγκέντρωσε συνολική βαθμολογία 9.5 μονάδων, ενώ σε περίπτωση μη αποδοχής του, πρότεινε την Αιτήτρια η οποία συγκέντρωσε συνολική βαθμολογία 9 μονάδων.
Στη συνέχεια συνεδρίασε η Επιτροπή, η οποία στις 27.7.2007, αποφάσισε ομόφωνα να υιοθετήσει την εισήγηση της Επιτροπής Αξιολόγησης. Το ΕΜ με επιστολή του ημερομηνίας 6.8.2007 δήλωσε ότι αποδέχεται τον διορισμό του.
Εναντίον της απόφασης αυτής, η Αιτήτρια προβάλλει 2 λόγους ακύρωσης:-
(1) ότι οι Καθ' ων η αίτηση πεπλανημένα, χωρίς δέουσα έρευνα και αιτιολογία, διαπίστωσαν ότι το ΕΜ πληρούσε την απαιτούμενη από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας πείρα και
(2) ότι η Επιτροπή Αξιολόγησης δεν αιτιολόγησε την απόδοση στο ΕΜ 9.5 μονάδων, ενώ στην Αιτήτρια μόνο 9 μονάδων.
Οι Καθ' ων η αίτηση πεπλανημένα, χωρίς δέουσα έρευνα και αιτιολογία, διαπίστωσαν ότι το ΕΜ πληρούσε την απαιτούμενη από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας πείρα - Λόγος ακύρωσης 1
Η συνήγορος της Αιτήτριας προβάλλει ότι οι Καθ' ων αίτηση λόγω μη δέουσας έρευνας, πλάνης περί τα πράγματα και αναιτιολόγητα διαπίστωσαν ότι το ΕΜ πληρούσε την πρόνοια του οικείου Σχεδίου Υπηρεσίας για «Δεκαετή οργανωτική και διοικητική πείρα, μετά την απόκτηση του πρώτου τίτλου σπουδών, σε υπεύθυνη θέση συναφή με τα καθήκοντα της θέσης..», ενώ στην πραγματικότητα δεν είχε την απαιτούμενη πείρα. Όπως αναφέρει, η πείρα του άρχιζε από το 1998, όταν το ΕΜ άρχισε να εργάζεται ως Διευθυντής σε Τεχνικό Γραφείο Πολιτικού Μηχανικού, και όχι από το 1993, όταν έκανε το διδακτορικό του στο Sheffield University ως Research & Development Engineer, δηλαδή ως ερευνητής. Όπως εισηγήθηκε ο δικηγόρος της, πείρα που αποκτάται στα πλαίσια μεταπτυχιακών σπουδών δεν μπορεί να θεωρηθεί οργανωτική και διοικητική πείρα σε υπεύθυνη θέση. Προς υποστήριξη των θέσεων του, ο κ. Αγγελίδης παραθέτει αποσπάσματα νομολογίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλ. Ιωάννου ν. ΑΗΚ (1998) 3 ΑΑΔ 624, Χωραττάς ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 54/2006, ημερ. 16.7.2007 και Θεοχάρους ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1085/05, ημερ. 21.5.2007).
Οι Καθ' ων η αίτηση απορρίπτουν και προβάλλουν, μεταξύ άλλων, ότι ορθά πιστώθηκε στο ΕΜ η απαιτούμενη πείρα, αφού το οικείο σχέδιο υπηρεσίας αναφέρεται σε πείρα που αποκτήθηκε «μετά την απόκτηση του πρώτου τίτλου σπουδών» και άρα σ' αυτήν περιλαμβάνεται και η πείρα που απέκτησε το ΕΜ κατά τη χρονική διάρκεια απόκτησης του Διδακτορικού του τίτλου, αφού στο διάστημα αυτό ο φοιτητής δεν περιορίζεται μόνο στη μελέτη αλλά εργάζεται συγχρόνως.
Ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Ένα από τα απαιτούμενα προσόντα, ήταν και η πείρα. Η παράγραφος 3 του Σχεδίου Υπηρεσίας, προέβλεπε ότι:-
«3. Δεκαετής οργανωτική και διοικητική πείρα, μετά την απόκτηση του πρώτου τίτλου σπουδών, σε υπεύθυνη θέση συναφή με τα καθήκοντα της θέσης με τουλάχιστον δύο χρόνια πείρα σε εποπτικά καθήκοντα που να συμπεριλαμβάνουν προγραμματισμό, οργάνωση, καθοδήγηση, έλεγχο εργασιών και διαχείριση προσωπικού και τεχνο-υλικών πόρων.»
Σύμφωνα με τις αρχές του διοικητικού δικαίου και την πάγια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, το αποφασίζον όργανο είναι αυτό που έχει τη διακριτική ευχέρεια για την ερμηνεία και εφαρμογή ενός Σχεδίου Υπηρεσίας. Όμως το Δικαστήριο ελέγχει κατά πόσον το διοικητικό όργανο έχει υπερβεί τα όρια του.
Στην προκειμένη περίπτωση, με βάση τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι το διοικητικό όργανο έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής του εξουσίας. Θα εξηγήσω γιατί:- Το ΕΜ απέκτησε τον πρώτο του τίτλο σπουδών από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο το 1995. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Sheffield Hallam (1995-98), από το οποίο απέκτησε σχετικό δίπλωμα το 1998. Τον ίδιο χρόνο, απέκτησε και το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο του Sheffield (1995-98). Όπως δηλώνει στην αίτηση του, από τον Ιούνιο του 1996 μέχρι τον Ιούνιο του 1998, εργαζόταν στο «Centre for Cement and Concrete» του Πανεπιστημίου του Sheffield, ως «Research and Development Engineer». Από τον Ιούλιο του 1998 μέχρι τον Οκτώβριο του 2002, εργάστηκε ως Διευθυντής στο Τεχνικό Γραφείο «Κολώνης-Αχιλλίδης» στην Αθήνα. Τον Νοέμβριο του 2002 μέχρι τον Απρίλη του 2003, εργοδοτήθηκε ως Εκτελεστικός Μηχανικός από την Τεχνική Υπηρεσία του Υπουργείου Παιδείας. Τέλος, από το 2003 μέχρι την ημέρα υποβολής της αίτησης του (2007), εργοδοτείτο από το Τμήμα Δημοσίων Έργων του Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, ως Εκτελεστικός Μηχανικός.
Ουσιαστικά το ΕΜ θα έπρεπε, από το 1995 που απέκτησε το πρώτο του πτυχίο, μέχρι το 2007 που εξετάστηκε η αίτηση του, να είχε 10 χρόνια οργανωτικής και διοικητικής πείρας σε υπεύθυνη θέση, συναφή με τα καθήκοντα της θέσης. Με δεδομένο ότι μέχρι το 1998 μελετούσε για το διδακτορικό του, εγείρεται το ερώτημα κατά πόσον η θέση που κατείχε ως «Research and Development Engineer» από το 1996-1998 που ήταν μέσα στην περίοδο των μεταπτυχιακών του σπουδών, όντως μπορεί να θεωρηθεί:-
(α) ως υπεύθυνη θέση,
(β) ότι τα καθήκοντα του ήταν συναφή με τα καθήκοντα της θέσης και
(γ) ότι τα καθήκοντα εκείνης της θέσης ήταν τέτοια, από την άσκηση των οποίων, θα μπορούσε το ΕΜ να αποκομίσει οργανωτική και διοικητική πείρα.
Ενώπιον της Επιτροπής Αξιολόγησης, υπήρχε Πιστοποιητικό από το Πανεπιστήμιο του Sheffield στο οποίο αναφερόταν ότι:-
«TO WHOM IT MAY CONCERN
This is to certify that Mr Zenon Achillides was working on research and development projects at the Cement and Concrete during the period of June 1995 to June 1998.
During this period he was involved in the design of reinforced concrete precast elements and use was made of advanced composite materials as reinforcement replacing steel. He was also leading a project on the research and development of anchors in concrete. Towards the end of his work he contributed significantly in the development of design guidelines for the International Federation of Concrete.
Please do not hesitate to contact me if you need any further information.
Yours faithfully
Dr. K Pilakoutas
Reader
CCC Manager»
Στο στάδιο ετοιμασίας της παρούσας απόφασης, αναζήτησα τα πρακτικά της συνεδρίας της Επιτροπής Αξιολόγησης ημερ. 5.7.2007, κατά την οποία εξετάστηκαν τα προσόντα των υποψηφίων για να διερευνήσω την έκταση της έρευνας. Δεν τα εντόπισα στο φάκελο. Επανάνοιξα την υπόθεση, με την παράκληση προς την πλευρά των Καθ'ων η αίτηση να τα παρουσιάσουν. Ο κ. Σεραφείμ, κατόπιν συνεννόησης με τους πελάτες του, με πληροφόρησε ότι ενώ έγινε κανονικά η συνεδρία της Επιτροπής Αξιολόγησης στις 5.7.2007, δεν συντάχθηκαν τα πρακτικά. Όμως ό,τι προέκυψε από εκείνη τη συνεδρία ενσωματώθηκε στα πρακτικά της Επιτροπής Αξιολόγησης ημερ. 25 και 26 Ιουλίου, 2007 που επισυνάπτονται ως Παράρτημα 5 στην Ένσταση. Σύμφωνα με γραπτή δήλωση του ΤΕΠΑΚ την οποία κατάθεσε ο κ. Σεραφείμ κατά το επανάνοιγμα της υπόθεσης, «η διαδικασία αυτή ακολουθήθηκε πριν την αλλαγή της νομολογίας» χωρίς να διευκρινίζεται σε ποια νομολογία γινόταν αναφορά. Εν πάση περιπτώσει, ο κ. Σεραφείμ, εξήγησε ότι και τα πρακτικά της συνεδρίας 5.7.2007 να υπήρχαν συνταγμένα, το περιεχόμενο τους θα ήταν το ίδιο με τα όσα αναφέρονται στα πρακτικά των συνεδριών ημερ. 25 και 26 Ιουλίου 2007.
Δεν θα ήθελα να σχολιάσω την μη τήρηση των πρακτικών της συνεδρίας ημερ. 5.7.2007, εφόσον ο κ. Σεραφείμ αναγνώρισε τη δυσκολία που δημιουργείται. Δεν τέθηκε από πλευράς Αιτήτριας, θέμα σύνθεσης. Ούτε κρίνω, ότι θα πρέπει να εγείρω ένα τέτοιο θέμα αυτεπάγγελτα. Γι' αυτό αποφάσισα να εξετάσω το λόγο ακύρωσης που αφορά στην έλλειψη δέουσας έρευνας, με το υπάρχον υλικό, το οποίο εν πολλοίς δεν αμφισβητείται. Από τα στοιχεία που έχω ενώπιον μου, διαφαίνεται ότι η Επιτροπή Αξιολόγησης, χωρίς να διερευνήσει τα περιορισμένα στοιχεία που έδωσε το ΕΜ για την πείρα του κατά την περίοδο 1995-98 και χωρίς να εξετάσει κατά πόσον το Πιστοποιητικό του Πανεπιστημίου του Sheffield, με τη χρήση των λέξεων «working on research», αναφερόταν σε «εργοδότηση» ή σε «ενασχόληση» για σκοπούς έρευνας, θεώρησε, πεπλανημένα, κατά την άποψή μου, ότι η «θέση» αυτή πληρούσε το απαιτούμενο προσόν της πείρας. Η Επιτροπή Αξιολόγησης, πέραν του ότι δεν ερεύνησε τα πιο πάνω, δεν έδωσε καμιά αιτιολογία για το πώς αντιλαμβανόταν τη συγκεκριμένη κατ' ισχυρισμό πείρα του ΕΜ, εκείνης της περιόδου. Χωρίς περαιτέρω έρευνα και χωρίς να υπάρχει το συγκεκριμένο και άλλα στοιχεία, δεν είναι δυνατό να ασκηθεί δικαστικός έλεγχος, εφόσον δεν είναι βέβαιο κατά πόσον η θέση συνιστά ή όχι θέση έρευνας στα πλαίσια της ετοιμασίας του διδακτορικού του ΕΜ, όπως εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Όμως, ακόμη και αν διαφαινόταν ότι ήταν εργοδότηση, θα έπρεπε να διερευνηθεί περαιτέρω κατά πόσον η θέση ήταν υπεύθυνη και κατά πόσον ασκούνταν οργανωτικά και διοικητικά καθήκοντα συναφή με τα καθήκοντα της θέσης. Όμως ούτε τέτοια διερεύνηση έγινε.
Η παρούσα περίπτωση διαφοροποιείται από την υπόθεση Χρίστος Ιωσηφίδης ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 1119/02, ημερ. 18.10.2004, στην οποία έκαμε αναφορά η κα Καλλιγέρου. Σ' εκείνη την υπόθεση, το ΕΜ είχε συνάψει σύμβαση με την Γαλλική Κυβέρνηση για την απασχόληση του, η οποία συνέπεσε να ήταν κατά τη διάρκεια της περιόδου σπουδών για απόκτηση του διδακτορικού του τίτλου. Τέθηκε θέμα έρευνας για την πείρα του ΕΜ. Ο Νικολαΐδης. Δ., βρήκε ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή μελέτησε σε βάθος το θέμα, πριν καταλήξει ότι οι 30 μήνες που το ΕΜ εργάστηκε «επ' αμοιβή και επί συμβάσει για τη Γαλλική Κυβέρνηση», ικανοποιούσε τη σχετική πείρα που απαιτούσε το σχέδιο υπηρεσίας (βλ. επίσης απόφαση Ολομέλειας Χρίστος Ιωσηφίδης ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (2007) 3 ΑΑΔ 96, στην οποία επιβεβαιώθηκε η πρωτόδικη απόφαση του Νικολαΐδη, Δ.). Όμως, στην υπό εκδίκαση υπόθεση, σε αντίθεση με την υπόθεση Ιωσηφίδης, πιο πάνω, δεν έγινε επαρκής έρευνα της πείρας του ΕΜ για την περίοδο 1995-1998. Ούτε ερευνήθηκαν οι συνθήκες απασχόλησης του ΕΜ.
Η έλλειψη έρευνας, το ενδεχόμενο πλάνης περί τα πράγματα και η έλλειψη επαρκούς αιτιολογίας στην απόφαση της Επιτροπής Αξιολόγησης, παρεισέφρησαν και στην απόφαση της Επιτροπής του Πανεπιστημίου, η οποία χωρίς να εντοπίσει την έλλειψη έρευνας για την πείρα του ΕΜ, τον θεώρησε ως προσοντούχο και τον διόρισε.
Ενόψει αυτής της διαπίστωσης και του ενδεχομένου επανεξέτασης, δεν κρίνεται σκόπιμο να εξεταστεί και ο δεύτερος λόγος ακύρωσης ο οποίος αφορά στη βαθμολόγηση των δύο υποψηφίων.
Ενόψει όλων των πιο πάνω, η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται, δυνάμει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος, με €1300 έξοδα, πλέον ΦΠΑ, υπέρ της Αιτήτριας.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ