|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1419/2008)
30 Ιουνίου 2010
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Θ. ΤΑΛΙΑΔΩΡΟΣ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
-------------------------------
Σ. Νικολάου (κα) για Παπαχαραλάμπους & Αγγελίδη,
για τον Αιτητή.
Ρ. Παπαέτη (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας,
για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Καμιά εμφάνιση για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
--------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Ο αιτητής βάλλει κατά της απόφασης των καθ΄ ων να προάξουν το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Επιθεωρητή Α΄ Μέση Τεχνική Εκπαίδευση για την Ηλεκτρολογία, αναδρομικά από τις 6.6.2005. Ισχυρίζεται ότι λανθασμένα οι καθ΄ ων υιοθέτησαν την απόφαση της Συμβουλευτικής Επιτροπής να μην συμπεριλάβει τον αιτητή στον κατάλογο των προτεινομένων υποψηφίων για προαγωγή με το δικαιολογητικό ότι αυτός δεν κατείχε πανεπιστημιακό πτυχίο ή τίτλο ισοδύναμο αυτού.
Η προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους έχει το εξής ιστορικό που επηρεάζει και την παρούσα προσφυγή. Ο αιτητής είχε προσβάλει την απόφαση των καθ΄ ων να προάξουν τον Δημήτριο Εγγλεζάκη στη θέση του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης, Μέση Τεχνική Εκπαίδευση, ενόψει του ότι είχε κριθεί και πάλι από τη Συμβουλευτική Επιτροπή ότι ο αιτητής «δεν ήταν κάτοχος πανεπιστημιακού διπλώματος ή τίτλου ή ισότιμου προσόντος σε θέμα της ειδικότητας του που να του δίνει δικαίωμα διορισμού/κατάταξης στη θέση Καθηγητή/Εκπαιδευτή στις κλίμακες Α8-Α10.». Το Ανώτατο Δικαστήριο στην προσφυγή αρ. 945/2005 (Φωτίου, Δ.), ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη με απόφαση του ημερ. 115.6.2007, ενόψει ανεπάρκειας έρευνας από πλευράς των καθ΄ ων κατά πόσο ο αιτητής κατά τον ουσιώδη χρόνο πληρούσε το προσόν του πανεπιστημιακού διπλώματος ή ισοτίμου τίτλου, ενόψει και του γεγονότος ότι οι Ανώτερες Τεχνολογικές Σχολές της Ελλάδας είχαν αναβαθμιστεί το 2001, με σχετική πρόνοια στην εκεί νομοθεσία, που επεκτεινόταν και σε αποφοίτους προηγούμενων χρόνων καλύπτοντας έτσι και τον αιτητή.
Σε άλλη διαδικασία οι καθ΄ ων διόρισαν το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Επιθεωρητή Α΄ (Τεχνική Εκπαίδευση) για την Ηλεκτρολογία, την οποία προσέβαλε ο αιτητής μαζί με άλλο πρόσωπο, στις προσφυγές υπ΄ αρ. 946/2005 και 1425/2005, οι οποίες λόγω της συνάφειας του αντικειμένου τους, συνεκδικάστηκαν. Και εκεί η Συμβουλευτική Επιτροπή θεώρησε ότι ο αιτητής δεν πληρούσε το σχέδιο υπηρεσίας αποκλείοντας τον από τον πίνακα των επικρατεστέρων που αυτή σύστησε στους καθ΄ ων για διορισμό. Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση του ημερ. 31.1.2008 (Νικολάτος, Δ.), ακύρωσε την προσβαλλόμενη πράξη ακολουθώντας το σκεπτικό του Φωτίου, Δ., στην προαναφερθείσα προσφυγή αρ. 945/2005. Έρεισμα για την ακυρωτική απόφαση ήταν και πάλι η μη επαρκής διερεύνηση ενόψει του ότι τα πτυχία ΤΕΙ που χορηγήθηκαν μετά τη ψήφιση του Νόμου αρ. 2916/2001 της Ελληνικής Δημοκρατίας, φαίνονταν να είχαν αναγνωριστεί ακόμη και με αναδρομική ισχύ, ως πτυχία ισοδύναμα με πτυχία πανεπιστημίου.
Ο αιτητής είναι απόφοιτος της Σιβιτανιδείου Δημοσίας Σχολής Τεχνών και Επαγγελμάτων το 1971, κατέχων, μετά από τριετή φοίτηση, πτυχίο Ηλεκτρονικού. Σύμφωνα με το αντίγραφο του «Αποδεικτικού Πτυχίου» του αιτητή που αποτελεί μέρος του Παραρτήματος 2 στην ένσταση, η Σιβιτανίδειος Δημοσία Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων περιγράφει το πτυχίο του αιτητή ως προερχόμενο από την «Ανωτέρα Σχολή Ηλεκτρονικών» (τριετούς φοιτήσεως). Οι καθ΄ ων έχοντας υπόψη τις ακυρωτικές αποφάσεις που προαναφέρθηκαν και ιδιαίτερα στις συνεκδικασθείσες προσφυγές αρ. 946/2005 και 1425/2005, ακύρωσαν την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους στη συνεδρία τους ημερ. 12.2.2008 (Παράρτημα 1 στην ένσταση), και αποφάσισαν να προχωρήσουν στην επανεξέταση της πλήρωσης της πιο πάνω θέσης «.. υπό το φως των ευρημάτων του Ανωτάτου Δικαστηρίου.». Στη συνέχεια οι καθ΄ ων απηύθυναν επιστολές ημερ. 26.2.2008 και 18.4.2008, προς τη Διεύθυνση Μελετών, Στατιστικής και Οργάνωσης Ανώτατης Εκπαίδευσης του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας, καθώς και το Προξενικό Γραφείο της Πρεσβείας στην Κύπρο, αντίστοιχα, επιζητώντας πληροφόρηση κατά πόσο «.. η Ελληνική Δημοκρατία αναγνωρίζει τα πτυχία που αποκτήθηκαν από τη Σιβιτανίδειο Δημόσια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων ως πτυχία πανεπιστημίου ή ανώτατης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο.». Σε αμφότερες τις επιστολές επισυνάφθη το αντίγραφο του αποδεικτικού πτυχίου του αιτητή.
Στις 8.5.2008, το Προξενικό Γραφείο της Πρεσβείας της Ελλάδας στην Κύπρο, έλαβε απάντηση από την Ελληνική Δημοκρατία, Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα (ΤΕΙ), Πειραιά, η οποία διαβιβάστηκε στους καθ΄ ων από το Τμήμα Εκπαιδευτικών Θεμάτων της Πρεσβείας της Ελλάδας στην Κύπρο. Σύμφωνα με την πληροφόρηση που δινόταν στην εν λόγω απάντηση και με αναφορά στο άρθρο 1 παρ. (1) του Νόμου 2916/2001 της Ελληνικής Δημοκρατίας, η ανώτατη εκπαίδευση αποτελείται από δύο παράλληλους τομείς, ήτοι, τον πανεπιστημιακό τομέα που περιλαμβάνει τα πανεπιστήμια, τα πολυτεχνεία και την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και τον τεχνολογικό τομέα που περιλαμβάνει τα ΤΕΙ. Τα ιδρύματα των δύο αυτών τομέων, σύμφωνα με την απάντηση (Παράρτημα 3 στην ένσταση), λειτουργούν συμπληρωματικά «.. με διακριτές φυσιογνωμίες και με ρόλους, σκοπό και αποστολή που διαφοροποιούνται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για τον πανεπιστημιακό τομέα και για τον τεχνολογικό τομέα.». Η εν λόγω επιστολή μετά από πρόσθετες αναφορές, καταλήγει με τα εξής:
«Από τα παράπανω εκτεθέντα καθίσταται σαφές ότι τα πτυχία των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και τα ισότιμα προς αυτά διακρίνονται σαφώς από τα πτυχία των Πανεπιστημίων.»
Από την ίδια πηγή απεστάλη προς τον αιτητή επιστολή με ημερ. 17.10.2005 (Παράρτημα 4 στην ένσταση), με την οποία τον πληροφορούσε ότι το πτυχίο Ηλεκτρονικού που κατείχε από τη Σιβιτανίδειο Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων:
«.. κρίθηκε ισότιμο προς τους χορηγούμενους τίτλους σπουδών της Ανωτέρας Σχολής Ηλεκτρονικών του Σιβιτανιδείου Ιδρύματος. Η Ανωτέρα Σχολή Τεχνολόγων Μηχανικών της Σιβιτανιδείου Ανωτέρας Σχολής Τεχνών και Επαγγελμάτων εντάχθηκε στο ΚΑΤΕΕ Πειραιώς σύμφωνα με το Νόμο 708/22-9-1977.. Σας πληροφορούμε ότι τα πτυχία ΚΑΤΕ, ΚΑΤΕΕ και τα ισότιμα προς αυτά, που αποκτήθηκαν μετά από σπουδές 3 ετών (6 εξαμήνων) είναι αυτοδίκαια ισότιμα προς τα πτυχία των Τ.Ε.Ι. αντίστοιχων ειδικοτήτων, σύμφωνα με το άρθρο 5 του Ν. 1865/89 (ΦΕΚ 210/28.9.1989 τ.Α΄).»
Τα πιο πάνω έλαβαν υπόψη τους οι καθ΄ ων οι οποίοι κατά την επανεξέταση κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το πτυχίο του αιτητή δεν πληροί τις προϋποθέσεις του σχεδίου υπηρεσίας, θεωρώντας ότι ορθά η Συμβουλευτική Επιτροπή δεν τον είχε συμπεριλάβει στον κατάλογο των προτεινομένων. Η Συμβουλευτική Επιτροπή είχε εξετάσει ένσταση από πλευράς του αιτητή για τη μη συμπερίληψη του στον κατάλογο, την οποία και απέρριψε για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Παραπονείται λοιπόν ο αιτητής ότι παραβιάστηκε το δεδικασμένο, ότι κατά την επανεξέταση οι καθ΄ ων προσυπόγραψαν απλώς τις θέσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής, η οποία κατά πλάνη προς τα πράγματα τον απέκλεισε ως μη κάτοχο πανεπιστημιακού διπλώματος, τίτλου ή ισότιμου προσόντος. Από τη στιγμή που οι Ανώτερες Τεχνολογικές Σχολές της Ελλάδας έχουν «ανωτατοποιηθεί», η δε σχετική νομοθετική ρύθμιση καλύπτει και τους αποφοίτους των προηγούμενων χρόνων, όπως και τον αιτητή, τότε λανθασμένα ο αιτητής αποκλείσθηκε από τον κατάλογο των υποψηφίων και λανθασμένα επίσης και χωρίς δέουσα αιτιολογία απερρίφθη και η σχετική ένσταση που αυτός υπέβαλε εναντίον της έκθεσης της Συμβουλευτικής Επιτροπής η οποία τον απέκλεισε. Ιδιαίτερης σημασίας, κατά τον αιτητή, έχει το γεγονός ότι οι καθ΄ ων τον είχαν προηγουμένως κατατάξει στη θέση Εκπαιδευτή στην κλίμακα Β10, ενώ με την αναδιάρθρωση του 1989, είχε τοποθετηθεί στις αντίστοιχες συνδυασμένες κλίμακες Α8-Α10-Α11. Αυταπόδεικτο δε είναι ότι ο αιτητής κατέχει ισότιμο προσόν με πανεπιστημιακό δίπλωμα, αφού είχε προηγουμένως προαχθεί σε Βοηθό Διευθυντή Α΄ και μετέπειτα σε θέση Διευθυντή Σχολείων Τεχνικής Εκπαίδευσης, θέσεις που προαπαιτούσαν το αναφερόμενο προσόν.
Οι καθ΄ ων αντιθέτως επιχειρηματολογούν ότι έγινε η νενομισμένη επανεξέταση, στα πλαίσια της οποίας καθηκόντως αναζητήθηκαν οι δέουσες πληροφορίες από τα αρμόδια σώματα της Ελλάδας. Πιστοποιήθηκε ότι ο αιτητής δεν κατείχε το προαπαιτούμενο πτυχίο πανεπιστημίου, οι δε διαδοχικές προαγωγές του στις θέσεις του Βοηθού Διευθυντή και Διευθυντή Σχολείων Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης έγιναν στη βάση της προηγούμενης απαραίτητης προϋπηρεσίας του στις κατεχόμενες αμέσως πριν θέσεις και δεν του δίνουν δικαίωμα για ανέλιξη στη θέση Επιθεωρητή, η οποία προϋποθέτει πανεπιστημιακό τίτλο. Η ερμηνεία που δόθηκε από τους καθ΄ ων στο σχέδιο υπηρεσίας ήταν εύλογη και καμιά παραβίαση δεδικασμένου δεν παρατηρείται εφόσον δεν πιστοποιήθηκε οτιδήποτε υπέρ του αιτητή στις προηγούμενες δικαστικές αποφάσεις, παρά μόνο ότι δεν είχε γίνει η δέουσα έρευνα ως προς τον κατεχόμενο από τον αιτητή τίτλο, κάτι που διορθώθηκε με την έρευνα που ακολούθησε. Εν τέλει οι καθ΄ων αιτιολόγησαν πλήρως την απόφαση τους σε όλα τα στάδια της διερεύνησης και κρίσης τους.
Κρίνεται ότι η αίτηση δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη. Κατ΄ αρχάς δεν υπάρχει δεδικασμένο που παραβιάστηκε. Οι προηγηθείσες ακυρωτικές αποφάσεις αποφάσισαν απλώς την ακύρωση της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους επειδή δεν υπήρξε επαρκής διερεύνηση του προσόντος του αιτητή. Η επανεξέταση έπρεπε επομένως να συμμορφωθεί πλήρως με το ακυρωτικό αποτέλεσμα ώστε οι καθ΄ ων να προβούν πλέον στην πλήρη διερεύνηση του κατεχόμενου από τον αιτητή προσόντος. Το σχέδιο υπηρεσίας ως προς την θέση προαγωγής σε Επιθεωρητή Α΄ Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης προβλέπει, μεταξύ άλλων, στην παρ. 3(1), ότι απαιτείται:
«πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν σε ειδικότητα που να παρέχει δικαίωμα διορισμού στη θέση καθηγητή/εκπαιδευτή στις κλίμακες Α8-Α10.»
Το ζητούμενο, επομένως, ήταν κατά πόσο ο αιτητής κατείχε κατά τον ουσιώδη χρόνο τέτοιο προσόν. Στην προσφυγή υπ΄ αρ. 946/05, η διοικητική πράξη ακυρώθηκε διότι (κατ΄ ακολουθίαν του σκεπτικού στην προηγηθείσα προσφυγή αρ. 945/05), οι καθ΄ ων (και η Συμβουλευτική Επιτροπή προηγουμένως), δεν είχαν εξετάσει τον κατεχόμενο από τον αιτητή τίτλο υπό το φως του Νόμου αρ. 2916/2001 της Ελλάδος, με βάση τον οποίο φαινόταν να είχαν ενταχθεί στις ανώτατες σπουδές και τίτλοι που είχαν χορηγηθεί από τα ΤΕΙ ή ισοδύναμες σχολές. Βεβαίως, παρατηρείται ότι υπήρχε μια διαφορά ουσιώδης στα δύο σχέδια υπηρεσίας που αφορούσαν τις προσφυγές υπ΄ αρ. 945/05 και 946/05. Στην πρώτη, η θέση αφορούσε αυτήν του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης (Μέση Τεχνική Εκπαίδευση), στο δε σχέδιο υπηρεσίας εκτός από «τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου» ζητείτο διαζευκτικά «ή ανώτατης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο», ενώ στην υπ΄ αρ. 946/05, η θέση είναι, όπως και στην παρούσα, αυτή του Επιθεωρητή Α΄, όπου το ζητούμενο είναι «πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος ή ισότιμο προσόν».
Όπως και έχει το πράγμα, η ουσία είναι ότι οι καθ΄ ων κατά την επανεξέταση έπραξαν το ευλόγως αναμενόμενο και ζήτησαν τη συνδρομή των αρμοδίων Ελλαδικών αρχών ως προς την επακριβή κατάταξη του τίτλου του αιτητή. Οι απαντήσεις ήταν αρκούντως σαφείς δείχνοντας ότι: (i) ο τίτλος του Ηλεκτρονικού (τριετούς φοιτήσεως) από τη Σιβιτανίδειο Σχολή ήταν ισότιμος με τα πτυχία ΚΑΤΕ και ΚΑΤΕΕ, τα οποία με τη σειρά τους, εφόσον πρόκειτο για σπουδές 6 εξαμήνων, ήταν ισοδύναμα με πτυχία ΤΕΙ (ii) τα ΤΕΙ ανήκουν στον τεχνολογικό τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης στην Ελλάδα, όπως αυτή διαμορφώθηκε με το Νόμο 2916/2001, αλλά (iii) «τα πτυχία των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και τα ισότιμα προς αυτά διακρίνονται σαφώς από τα πτυχία των πανεπιστημίων». (Παράρτημα 3 στην ένσταση).
Οι καθ΄ ων έχοντας την ευθύνη ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας, στην οποία το αναθεωρητικό Δικαστήριο δεν επεμβαίνει εάν η ερμηνεία είναι ευλόγως επιτρεπτή, (δέστε Βασιλείου ν. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 517), έκριναν στη βάση της έρευνας τους και της απάντησης που αρμοδίως έλαβαν, ότι ο τίτλος του αιτητή, ο οποίος στην πορεία εξισώθηκε με πτυχίο ΤΕΙ, δεν ήταν «πανεπιστημιακού» επιπέδου, ούτε ήταν ισότιμος με πανεπιστημιακό προσόν, έστω και αν ανήκε στην ευρύτερη ανώτατη εκπαίδευση στην Ελλάδα με τη νέα νομοθετική ρύθμιση μετά το 2001. Η θέση αυτή των καθ΄ ων εύλογα απορρέει από τα εξηγηθέντα στην επιστολή ημερ. 8.5.08 από την Ελλάδα, όπου σημειώνεται ότι «στον πανεπιστημιακό τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης», στα αποκαλούμενα «Πανεπιστήμια» (δέστε παρ. (γ) της επιστολής), περιλαμβάνονται και τα Πολυτεχνεία (παρ. (α) της επιστολής), διακρινόμενα έτσι από τα υπόλοιπα τεχνολογικά εκπαιδευτικά ιδρύματα. Και εφόσον το σχέδιο υπηρεσίας προέβλεπε για πανεπιστημιακό τίτλο ή άλλο ισότιμο προσόν, η κρίση των καθ΄ων βασισμένη στα όσα εξηγήθηκαν από την Ελλάδα, αλλά και στα πλαίσια της διερεύνησης του όλου θέματος, ήταν επιτρεπτή.
Οι θέσεις του αιτητή, ότι αυτός πρέπει εν πάση περιπτώσει να θεωρείται ότι κατέχει πανεπιστημιακό προσόν λόγω της προηγούμενης ανέλιξης του στις θέσεις Βοηθού Διευθυντή και Διευθυντή, δεν τον βοηθούν για τον απλούστατο λόγο ότι, όπως εξηγούν οι καθ΄ ων στην αγόρευση τους με βάση τα αντίστοιχα σχέδια υπηρεσίας, εκείνο που χρειαζόταν για τη θέση του Βοηθού Διευθυντή ήταν επαρκής προϋπηρεσία στη θέση εκπαιδευτή ηλεκτρολογίας στην οποία ο αιτητής είχε διοριστεί στις 15.11.74, με βάση τον τίτλο της Σιβιτανείδιου Σχολής, ενώ προήχθηκε στη θέση Διευθυντή, με βάση την προϋπηρεσία του στη θέση Βοηθού Διευθυντή, για την οποία δεν απαιτείτο, ούτως ή άλλως, πανεπιστημιακός τίτλος. Όντως, από το επισυναφθέν στη γραπτή αγόρευση των καθ΄ ων σχέδιο υπηρεσίας του Βοηθού Διευθυντή, αποκαλύπτεται ότι το βασικό ζητούμενο προσόν για ανέλιξη στη θέση, ήταν η προηγούμενη υπηρεσία δεκατεσσάρων τουλάχιστον ετών στη θέση Εκπαιδευτή ή η προηγούμενη δεκαεξαετής υπηρεσία σε μισθοδοτική κλίμακα Α10 κλπ. Να λεχθεί παρεμπιπτόντως ότι οι κλίμακες από μόνες τους δεν υποδεικνύουν κατ΄ ανάγκην, ούτε βέβαια αναδεικνύουν, την κατοχή πανεπιστημιακού προσόντος εκ μέρους του αιτητή.
Ενόψει των ανωτέρω, δεν διαπιστώνεται πλάνη περί τα πράγματα ή ανεπάρκεια έρευνας ή αναιτιολόγητη κρίση. Αυτό γιατί οι καθ΄ ων διερεύνησαν αυτή τη φορά τον τίτλο του αιτητή ακριβώς με αναφορά στο Νόμο 2916/2001 της Ελλάδας, έλαβαν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες από τα πλέον αρμόδια όργανα και προχώρησαν στην κρίση τους κατά τρόπο που ευλόγως επιτρέπει το δικαστικό έλεγχο. Η απόφαση είναι πλήρως αιτιολογημένη, με πλήρη εξήγηση και διαφάνεια της σκέψης που οδήγησε στην απόφαση. Ο αιτητής τόσο στην αρχική, όσο και στην απαντητική του αγόρευση εισηγείται, λανθασμένα, ότι υπάρχει εξομοίωση του πανεπιστημιακού με τον τεχνολογικό τομέα, εξομοίωση που δεν μπορεί να αναδύεται από τα «συμφραζόμενα» (ως αναφέρεται στην παρ. 7 της απαντητικής), όταν το λεκτικό της ίδιας της νομοθεσίας 2916/2001, υποδεικνύει σαφώς διαφορετική ρύθμιση, όπως εξηγήθηκε προηγουμένως.
Το λεκτικό του Νόμου είναι αρκούντως σαφές και διακρίνεται, χωρίς περιστροφές, ο διαχωρισμός μεταξύ πανεπιστημίων και τεχνολογικών ιδρυμάτων. Αν τα δύο ήταν ταυτόσημα, δεν θα υπήρχε λόγος για το διαχωρισμό που γίνεται έστω στα πλαίσια της αναβάθμισης των όσων ιδρυμάτων συγκαταλέγονται στην ανώτατη εκπαίδευση. Όπως δε υποδεικνύουν και οι καθ΄ ων στην αγόρευση τους, το σχετικό άρθρο του Νόμου 2916/2001, καταργήθηκε μεταγενέστερα στην Ελλάδα με το Νόμο 3549/2007, πλην όμως ο σαφής διαχωρισμός μεταξύ των δύο παρέμεινε, με διακριτά τα ιδρύματα που ταξινομούνται στον όρο «Πανεπιστήμια». Όπως ορθά δε περαιτέρω λέγουν οι καθ΄ ων στην αγόρευση τους, ο αιτητής θα ηδύνατο στη βάση της καθιερωθείσας πλέον νομολογίας (Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (2008) 3 Α.Α.Δ. 100), να αποτεινόταν ο ίδιος στο ΚΥΣΑΤΣ προς πιθανή αναγνώριση του τίτλου σπουδών, κατά τρόπο που να τον ενέτασσε στο επίδικο σχέδιο υπηρεσίας.
Ενόψει όλων των ανωτέρω, η προσφυγή απορρίπτεται με €1.200 έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ των καθ΄ ων.
Η προσβαλλόμενη πράξη επικυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ