ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1271/2009)
21 Ιουνίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MANOJ K. J. JAYALATH BALAGALLAGE,
Αιτητής,
ν.
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Λ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Αλ. Καλησπέρα (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: O αιτητής κατάγεται από τη Σρι Λάνκα. Μετά την άφιξή του στην Κύπρο υπέβαλε αίτηση για παροχή ασύλου η οποία τελικά απορρίφθηκε στις 9.10.2008. Η πιο πάνω απόφαση προσβλήθηκε με διοικητική προσφυγή ενώπιον της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, προσφυγή η οποία είχε την ίδια τύχη.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής υποστηρίζει ότι ούτε η προσβαλλόμενη απόφαση, αλλά ούτε και η άρνηση να παραχωρηθεί σ΄ αυτόν καθεστώς προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους είναι αιτιολογημένες.
Η επιχειρηματολογία για την έλλειψη αιτιολογίας της απόφασης της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων (στο εξής «η Αρχή»), βασίζεται ουσιαστικά στον ισχυρισμό ότι η απόφαση της Αρχής επικύρωσε απλώς την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου. Αφού, λοιπόν, υποστηρίζει ο αιτητής, η απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου δεν ήταν δεόντως αιτιολογημένη, αιτιολογημένη δεν ήταν ούτε και η προσβαλλόμενη απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής.
Το επιχείρημα στερείται βασικού ερείσματος. Ο αιτητής παρέλειψε να εξηγήσει με οποιοδήποτε τρόπο τον ισχυρισμό του για έλλειψη αιτιολογίας. Σύμφωνα με την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου ο αιτητής δεν κατάφερε να αποδείξει λόγους δίωξης οι οποίοι σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία θα δικαιολογούσαν την αναγνώρισή του ως πολιτικού πρόσφυγα.
Οι προβαλλόμενοι από τον αιτητή ισχυρισμοί κρίθηκαν από την αρμόδια αρχή ως αναξιόπιστοι, ενώ αποφασίστηκε ότι δεν συντρέχουν ούτε οι προϋποθέσεις του άρθρου 3 ούτε του άρθρου 19(2) του περί Προσφύγων Νόμου του 2000, Ν.6(Ι)/2000. Κι΄ αυτό γιατί όπως προκύπτει και από το φάκελο της υπόθεσης ο αιτητής υπέπεσε σε αριθμό αντιφάσεων με αποτέλεσμα να πληγεί σοβαρά η αξιοπιστία του.
Η Αρχή κατά την εξέταση της διοικητικής προσφυγής εξετάζει το ενώπιόν της υλικό και κυρίως το φάκελο, καλεί δε τον αιτητή σε συνέντευξη αν η ίδια κρίνει ότι κάτι τέτοιο είναι επιβεβλημένο. Δεν θεωρώ ουδόλως μεμπτό, όπως έχει επανειλημμένα λεχθεί, η Αναθεωρητική Αρχή να υιοθετήσει, ύστερα πάντα από δέουσα μελέτη του διοικητικού φακέλου, την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου. Ο αιτητής παρέλειψε να καταθέσει στην Αρχή οποιαδήποτε νέα στοιχεία και συνεπώς, αφού η υπόθεσή του εξετάστηκε, η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής επιβεβαίωσε την απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου.
Όπως επίσης έχει επανειλημμένα λεχθεί, η εκτίμηση των πραγματικών στοιχείων ανήκει στη διακριτική ευχέρεια της διοίκησης, η οποία ως τέτοια είναι ανέλεγκτη από το ακυρωτικό δικαστήριο (Θ.Τσάτσου, Η Αίτησις Ακυρώσεως ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, σελ. 250. Βλέπε επίσης Republic v. Georgiades (1972) 3 C.L.R. 594, 692).
Είναι σαφές ότι η Αρχή κατέληξε μέσα από τη δέουσα διαδικασία στα συμπεράσματά της τα οποία και αιτιολόγησε αρκούντως.
Κατά την ανάπτυξη του δεύτερου λόγου ακυρότητας, δηλαδή τον ισχυρισμό ότι κακώς θεωρήθηκε ότι ο αιτητής δεν πληροί τις προϋποθέσεις για παραχώρηση σ΄ αυτόν του καθεστώτος προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, αναφέρεται, εν παρόδω, θα λέγαμε, παράβαση του ΄Αρθρου 15 του Συντάγματος.
Κανένα στοιχείο που να θεμελιώνει αυτό τον ισχυρισμό δεν δόθηκε, ούτε και αναπτύχθηκε το σχετικό επιχείρημα. Απλή αναφορά ότι η σύζυγός του εργάζεται στην Κύπρο ως οικιακή βοηθός δεν είναι αρκετή για να θεμελιώσει, είτε ισχυρισμό για παράβαση του ΄Αρθρου 15 του Συντάγματος είτε ότι ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις για παραχώρηση διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.
Εν όψει όλων των πιο πάνω, καταλήγω ότι κανένας από τους εγειρόμενους ισχυρισμούς δεν έχει αποδειχθεί και η προσφυγή απορρίπτεται, με €700 έξοδα εναντίον του αιτητή.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.