|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 446/2007)
20 Μαΐου, 2010
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 7, 8, 11, 15, 17, 19, 25, 28, 35, 54, 146, 113 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΧΑΡΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ
ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ,
Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Λεύκος Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Βίκυ Χριστοφόρου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων Αίτηση.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Ο αιτητής, με την παρούσα προσφυγή, ζητά από το Δικαστήριο τις πιο κάτω θεραπείες:-
«Α. Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ' ου η αίτηση που γνωστοποιήθηκε με επιστολή με αρ. φακ. Γ.Ε./ Αρ. Προσφ. 10/2005 και ημερ. 22-12-06 την οποία παρέλαβε στις 2-1-07 (επισυνάπτεται) είναι άκυρη και εστερημένη οποιουδήποτε νόμιμου αποτελέσματος και ότι είναι υποχρέωση και οφειλόμενη ενέργεια του Γενικού Εισαγγελέα να παρέμβει προς διερεύνηση των παραπόνων του αιτητή και να επιληφθεί σύμφωνα με τις εξουσίες που απορρέουν από τα άρθρα 113(2) του Συντάγματος και του άρθρου 35 του Συντάγματος.
Β. Οποιαδήποτε άλλη και περαιτέρω θεραπεία το σεβαστό Δικαστήριο κρίνει εύλογη και δίκαιη.
Γ. Τα έξοδα της παρούσης αίτησης.»
Ισχυρίζεται ο αιτητής ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν πλάνης περί το νόμο, εσφαλμένης και/ή πλημμελούς άσκησης διακριτικής εξουσίας, λήφθηκε καθ' υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας και παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του διοικητικού δικαίου, ιδίως, τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης.
Οι καθ' ων η αίτηση, με την ένστασή τους, εγείρουν ζήτημα εκτελεστότητας της πράξης.
Ο αιτητής, σύμφωνα με τα γεγονότα, όπως αυτά προκύπτουν μέσα από την προσφυγή και την ένσταση, μέχρι την 31/8/2000, που η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αποδέχθηκε την παραίτησή του, κατείχε τη θέση του Λειτουργού Γραφείου Επιτρόπου Διοικήσεως. Μετά την αποδοχή της παραίτησής του, καταχώρισε την υπ' Αρ. 1336/00 προσφυγή, η οποία και απορρίφθηκε. Η απόρριψή της επικυρώθηκε κατ' έφεση - (Χαραλάμπους ν. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 236). Στη συνέχεια, καταχώρισε προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία εκκρεμεί.
Στις 24/2/2006, δημοσιεύτηκε γνωστοποίηση διαδικασίας πλήρωσης τεσσάρων μόνιμων θέσεων Λειτουργού Γραφείου Επιτρόπου Διοικήσεως και ο αιτητής υπέβαλε αίτηση για διορισμό. Κλήθηκε, όπως και άλλοι υποψήφιοι, σε γραπτή εξέταση, η οποία θα διενεργείτο στις 13/9/2006.
Στις 10/9/2006, ο αιτητής, με επιστολή του, την οποία απηύθυνε προς το Υπουργικό Συμβούλιο, το Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και το Γραφείο Επιτρόπου Διοικήσεως, ήγειρε διάφορα θέματα, τα οποία είχαν αποτελέσει και αντικείμενο εξέτασης στις Προσφυγές του Αρ. 1336/00 και 10/05. Η Συμβουλευτική Επιτροπή που συστήθηκε για σκοπούς πλήρωσης της θέσης, με επιστολή της, τον ενημέρωσε ότι το περιεχόμενο της επιστολής του ότι δε θα παρακαθόταν στις εξετάσεις σημειώθηκε. Ο δε Γενικός Εισαγγελέας, με επιστολή του, τον πληροφόρησε ότι δεν είναι αρμόδιος να γνωματεύει σε αιτήματα ιδιωτών και τούτο, γιατί, σύμφωνα με το ΄Αρθρο 113 του Συντάγματος, ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας είναι ο νομικός σύμβουλος της Δημοκρατίας, του Προέδρου της Δημοκρατίας, του Υπουργικού Συμβουλίου και των Υπουργών.
Ο αιτητής, με την παρούσα προσφυγή, αμφισβητεί τη νομιμότητα του περιεχομένου της επιστολής του Γενικού Εισαγγελέα.
Οι καθ' ων η αίτηση, καίτοι με την ένστασή τους δε θέτουν ζήτημα εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης απόφασης, το προβάλλουν με τη γραπτή τους αγόρευση. Ισχυρίζονται ότι η προσβαλλόμενη πράξη δεν είναι εκτελεστή και, συνεπώς, δεν μπορεί να προσβληθεί με βάση το ΄Αρθρο 146 του Συντάγματος. Τα προσβαλλόμενα, υποβάλλουν, συνδέονται με την άσκηση της δικαστικής εξουσίας και παραπέμπουν στη Charilaos Xenophontos and the Republic (Minister of Interior) 2 R.S.C.C. 89 και Razis & Another v. Republic (1982) 3 C.L.R. 45. Περαιτέρω, ισχυρίζονται ότι, με την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν παράγονται έννομα αποτελέσματα, στοιχείο απαραίτητο για την εκτελεστότητα της πράξης.
Ο αιτητής, με τη γραπτή αγόρευση του συνηγόρου του, υποστηρίζει ότι το προδικαστικό ζήτημα δεν παρέχεται δυνατότητα να εξεταστεί, υπό τη μορφή που αυτό αναπτύσσεται στη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση, επειδή δεν έχει εγερθεί με την ένσταση.
Η θέση του αιτητή σε σχέση με το πιο πάνω ζήτημα δεν ευσταθεί. Το κατά πόσο η απόφαση είναι εκτελεστή αποτελεί ζήτημα δημόσιας τάξης και, ως τέτοιο, μπορεί να τεθεί και αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο - (βλ., σχετικά, Razis & Another v. Republic, (πιο πάνω). Συνεπώς, προχωρώ να το εξετάσω.
Παρόμοιο ζήτημα, κατά πόσο, δηλαδή, προσβαλλόμενη απόφαση είναι εκτελεστή, είχα την ευκαιρία να εξετάσω στην Ιερόθεος Χριστοδούλου Ρόπας ν. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 715/04, 9/8/06, απ' όπου και το πιο κάτω απόσπασμα:-
«Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929-1959, σελ. 230, αναφέρονται, σε σχέση με ποίες πράξεις δεν είναι δεκτικές προσβολής δι' αιτήσεως ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας, τα ακόλουθα:-
'Της αρμοδιότητος του Συμβουλίου Επικρατείας εξαιρούνται ου μόνον αι πράξεις αι προερχόμεναι εξ οργάνου εντεταγμένου εις την δικαστικήν εξουσίαν, αλλά και αι πράξεις, αίτινες, απορρέουσαι εξ οργάνων διοικητικών, αφορώσιν εις την εύρυθμον λειτουργίαν και απονομήν της δικαιοσύνης και συνδέονται προς την άσκησιν της δικαστικής λειτουργίας της Πολιτείας : 168(56) ως η απονομή ή η άρνησις απονομής χάριτος 23(45), 2161(46), η πράξις επικηρύξεως 1013(47), η άρνησις του Υπουργού της Δικαιοσύνης, όπως ασκήση ποινικήν αγωγήν (168(56), η απόφασις του Υπουργού της Δικαιοσύνης, δι' ης διαρκούσης της εκτίσεως της ποινής διατάσσεται η μεταγωγή καταδίκου εις ετέραν φυλακήν : 1486 (50), ...'
Στην Υπόθεση 1486]1950, Αποφάσεις Συμβουλίου Επικρατείας 1950, Β, σελ. 18-19, αναφέρονται τα εξής:-
'Επειδή η απόφασις του Υπουργού της Δικαιοσύνης, δι' ης, διαρκούσης της εκτίσεως της ποινής διατάσσεται η μεταγωγή καταδίκου από φυλακής εις φυλακήν, ως αφορώσα εις τον τρόπον και τους όρους εκτελέσεως της υπό της δικαστικής εξουσίας καταγνωσθείσης ποινής, στερείται εννόμου αποτελέσματος διοικητικής φύσεως. Εντεύθεν παρέπεται, ότι δεν δύναται να αχθή προς έλεγχον δι' υπέρβασιν εξουσίας ενώπιον του ακυρωτικού των εκτελεστών πράξεων της Διοικήσεως Δικαστηρίου, οίον το Συμβούλιον της Επικρατείας. ΄Οθεν η υπό κρίσιν αίτησις ακυρώσεως στρεφομένη κατά τοιαύτης αποφάσεως, είναι απορριπτέα, ως τύποις απαράδεκτος.'
Στη Phedias Kyriakides and The Republic (Minister of Interior) 1 R.S.C.C. 66, αποφασίστηκε ότι πράξεις των αστυνομικών αρχών, που αφορούν στο ανακριτικό τους έργο, δεν υπόκεινται σε αναθεωρητικό έλεγχο, λόγω της συνάφειάς τους με τη δικαστική λειτουργία (ποινική διαδικασία).
Στη Charilaos Xenophontos and the Republic (Minister of Interior) 2 R.S.C.C. 89, αποφασίστηκε ότι η εξουσία του Γενικού Εισαγγελέα, αναφορικά με ποινικές διώξεις, εκφεύγει του αναθεωρητικού ελέγχου που προβλέπει το ΄Αρθρο 146.1 του Συντάγματος, λόγω ακριβώς της συνάφειας της εξουσίας του Γενικού Εισαγγελέα με τη δικαστική λειτουργία.»
Εξέταση της προσβαλλόμενης απόφασης, υπό το φως των πιο πάνω, αλλά και των εξουσιών του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, όπως αυτές καθορίζονται στα ΄Αρθρα 112 και 113 του Συντάγματος, αποκαλύπτουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αποτελεί εκτελεστή απόφαση. Ο Γενικός Εισαγγελέας, στα πλαίσια των εξουσιών του, έκρινε ότι τα όσα ο αιτητής, με την επιστολή του, ανέπτυσσε ουσιαστικά δεν μπορούσαν να απαντηθούν από τον ίδιο. Η εξουσία του Γενικού Εισαγγελέα προς διερεύνηση παραπόνων ή/και άλλων ζητημάτων που τίθενται ενώπιόν του εκφεύγει του Αναθεωρητικού Ελέγχου, που προβλέπει το ΄Αρθρο 146.1 του Συντάγματος, λόγω ακριβώς της εξουσίας που παρέχεται σ' αυτόν από το Σύνταγμα και η οποία συνδέεται με τη λειτουργία και την απονομή της δικαιοσύνης.
Η κατάληξη για έλλειψη δικαιοδοσίας οδηγεί, αναπόφευκτα, στην απόρριψη της προσφυγής.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με €1.000,00 έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ