|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση αρ. 1867/2008
28 Απριλίου 2010.
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΥΛΑ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ
Καθ' ου η αίτηση
................................
Χρ. Τιμοθέου για Χρ. Πουργουρίδη & Σία, για την αιτήτρια
Ν. Μαθηκολώνη (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον καθ' ού η αίτηση
Καμιά εμφάνιση, για τα 24 ενδιαφερόμενα πρόσωπα
......................................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά όπως κηρυχθεί άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα, απόφαση του Επάρχου Λεμεσού που της κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερ. 22/9/08 και αφορούσε την απόρριψη του αιτήματος της να της παραχωρηθεί κρατικό οικόπεδο στην Επισκοπή για στέγαση της οικογένειας της με βάση το Στεγαστικό Σχέδιο για το Διαχωρισμό Κρατικών Οικοπέδων για Πτωχές Οικογένειες σε Κοινότητες, (το «Σχέδιο»).
Πρόσθετα προς το πιο πάνω αιτητικό, η αιτήτρια ζητούσε αρχικά και την ακύρωση της απόφασης του καθ' ου η αίτηση να εγκρίνει την παραχώρηση οικοπέδων σε αριθμό ενδιαφερομένων μερών, 24 στον αριθμό. Στην πορεία όμως το συγκεκριμένο αιτητικό εγκαταλείφθηκε, σταδιακά, όπως επίσης εγκαταλείφθηκαν και οι σχετικές με αυτό εγερθείσες εκ μέρους της Δημοκρατίας προδικαστικές ενστάσεις.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Στις 29/1/07, η αιτήτρια Χριστούλα Ευσταθίου, ανταποκρινόμενη σε σχετική ανακοίνωση της Επαρχιακής Διοίκησης Λεμεσού ημερ. 24/11/06, υπέβαλε αίτηση προκειμένου να της παραχωρηθεί κρατικό οικόπεδο στην Επισκοπή για στέγαση της οικογένειας της με βάση το Σχέδιο. Η αίτηση της εξετάστηκε πρώτα από λειτουργούς της Επαρχιακής Διοίκησης και στη συνέχεια τέθηκε ενώπιον της Αρμόδιας Επιτροπής Εξέτασης και Έγκρισης των αιτήσεων για την παραχώρηση κρατικών οικοπέδων στην Επισκοπή, (στο εξής «Επιτροπή») η οποία αφού πραγματοποίησε αριθμό συσκέψεων κατά τις ημερ. 28/6/07, 5/7/07, 12/7/07 και 10/9/07, (κατά τις οποίες μελέτησε όλες τις εμπρόθεσμα υποβληθείσες αιτήσεις), αποφάσισε ομόφωνα να εγκρίνει κατ' αρχήν την αίτηση της αιτήτριας ως προτεραιότητας «Α», θεωρώντας πως στην περίπτωση της πληρούνταν τα κριτήρια που τέθηκαν από το Υπουργικό Συμβούλιο. Έθεσε όμως όρο «.........ότι δε θα προκύψει οποιοδήποτε κώλυμα στην πορεία από τα πιστοποιητικά Κτηματολογικής Έρευνας που θα προσκομίσει η αιτήτρια, οι γονείς της και ο σύζυγος της για την Κοινότητα Επισκοπής ..........»
Όπως φαίνεται από τα πρακτικά των εν λόγω συσκέψεων, η ανάγκη καθορισμού προτεραιότητας κρίθηκε επιβεβλημένη αφού ο αριθμός των οικοπέδων ήταν ορισμένος (23), ενώ οι διεκδικητές πολύ περισσότεροι.
Μετά την προσκόμιση των πιο πάνω πιστοποιητικών καθώς και των ζητηθέντων ενόρκων δηλώσεων, η Επιτροπή επανασυγκλήθηκε στις 24/1/08 και 3/4/08 προκειμένου να εξετάσει τα νέα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον της και να αποφασίσει τους εν τέλει δικαιούχους. Η περίπτωση της αιτήτριας εξετάστηκε στις 24/1/08. Σύμφωνα με το τηρηθέν πρακτικό τα πιστοποιητικά Κτηματολογικής Έρευνας που προσκομίστηκαν, κατέδειξαν πως η μητέρα της αιτήτριας είναι ιδιοκτήτρια κατοικίας στην Επισκοπή καθώς και συνιδιοκτήτρια ενός οικοπέδου (1/2 μερίδιο), ολικής έκτασης 590 τ.μ. με αρ. τεμαχίου 311 Φ/Σχ. 53/60. Ως εκ τούτου αποφασίστηκε ομόφωνα η απόρριψη της αίτησης της αιτήτριας. Κρίθηκε ειδικότερα, πως οι στεγαστικές της ανάγκες μπορούσαν να καλυφθούν με τη χρήση του υπό αναφορά τεμαχίου. Η Επιτροπή, καθώς σημειώθηκε, οδηγήθηκε στην εν λόγω απόφαση της αφού έλαβε επίσης υπόψη ότι οι στεγαστικές ανάγκες των δύο άλλων θυγατέρων της οικογένειας, ήταν ήδη καλυμμένες.
Από τα τεθέντα ενώπιον του Δικαστηρίου προκύπτει πως η συγκεκριμένη απόφαση της Επιτροπής γνωστοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή του καθ' ου η αίτηση ημερ. 22/9/08 με αποτέλεσμα την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής στις 4/12/08. Η επιστολή του καθ' ου η αίτηση έχει ως εξής:
«Παραχώρηση Κρατικού Οικοπέδου στην Επισκοπή
Αναφέρομαι στη σχετική με το πιο πάνω θέμα αίτησή σας και σας πληροφορώ πως αυτή μελετήθηκε και συζητήθηκε στην Αρμόδια Επιτροπή, η οποία έκρινε πως δεν μπορεί να ικανοποιηθεί.
Συγκεκριμμένα, από τα προσκομισθέντα Πιστοποιητικά Κτηματολογικής Έρευνας, διαφάνηκε πως η μητέρα σας - οι στεγαστικές ανάγκες της οποίας είναι καλυμμένες αφού διαμένει σε ιδιόκτητη κατοικία - είναι συνιδιοκτήτρια οικοπέδου (1/2 μερίδιο), ολικής έκτασης 590 τ.μ. με αρ. τεμ. 311, Φ/Σχ. 53/60, στην Επισκοπή. Τούτο, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι στεγαστικές ανάγκες των δύο έγγαμων αδελφών σας είναι ήδη καλυμμένες, οδήγησε την Επιτροπή στην ομόφωνη απόφαση για απόρριψη του αιτήματός σας, αφού έκρινε ότι οι στεγαστικές σας ανάγκες μπορούν να καλυφθούν σε ιδιόκτητη οικογενειακή γη.
Τέλος ενημερώνεστε πως σε περίπτωση που διαφωνείτε με την απόφαση της Επιτροπής, μπορείτε να υποβάλετε ένσταση προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών.»
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας και πλάνης περί τα πράγματα.
Αρχίζοντας από τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα μη δέουσας έρευνας κρίνω ότι αυτός δεν ευσταθεί. Στην απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας ν. Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270, 276, σε σχέση με την έρευνα αναφέρονται τα εξής:
«Η έκταση και η μορφή της έρευνας είναι συνυφασμένες με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης.»
Στην παρούσα περίπτωση, από το σύνολο των ενώπιον του Δικαστηρίου γεγονότων και στοιχείων, προκύπτει, κατά την άποψη μου, ότι ο καθ' ου η αίτηση κατέληξε στην επίδικη απόφαση, αφού διεξήγαγε πλήρη και ενδελεχή έρευνα.
Αναφορικά με την αιτιολογία, από το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης, προκύπτει ως αιτιολογία απόρριψης της αίτησης της αιτήτριας το γεγονός ότι η μητέρα της είναι συνιδιοκτήτρια οικοπέδου (1/2 μερίδιο) στην Επισκοπή, ολικής έκτασης 590 τ.μ. που θεωρήθηκε αρκετό για να καλυφθούν οι στεγαστικές ανάγκες της αιτήτριας. Δυο άλλοι παράγοντες επίσης, που σημειώνεται ότι προσμέτρησαν στην έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης είναι το γεγονός ότι και οι στεγαστικές ανάγκες της μητέρας της αιτήτριας - διέμενε σε ιδιόκτητη κατοικία - αλλά και οι στεγαστικές ανάγκες των δύο άλλων θυγατέρων της οικογένειας, ήταν ήδη καλυμμένες. Μάλιστα από έρευνα του καθ' ου η αίτηση, διεφάνη ότι η μία εκ των αδελφών της αιτήτριας η Μαρία Ευσταθίου, επωφελήθηκε του Σχεδίου παραχώρησης οικοπέδων για Πτωχές Οικογένειες με το οικόπεδο αρ. 718 Φ/σχ. 63/60 στην Επισκοπή κατόπιν προσφυγής της στο Ανώτατο Δικαστήριο, της υπ' αρ.758/03 (βλ. Συνεκδικαζόμενες υποθέσεις αρ. 755/03, 756/03, 758/03 και 759/03 Μάριος Λοϊζου Πολυκάρπου κα ν. Επάρχου Λεμεσού ημερ. 19/9/05).
Το ζήτημα λοιπόν που αναφύεται στην προκείμενη περίπτωση προς εξέταση, είναι κατά πόσο, στο πλαίσιο των κριτηρίων που έθεσε το Υπουργικό Συμβούλιο, η υπό αναφορά απόφαση του καθ' ου η αίτηση ήταν εύλογα επιτρεπτή και εντός των πλαισίων της διακριτικής του ευχέρειας.
Το σχετικό κριτήριο έχει ως ακολούθως:
«Ο αιτητής οφείλει να τεκμηριώσει ότι δεν έχει άλλη ιδιόκτητη κατοικία (περιλαμβανομένης και κατοικίας αυτοστέγασης) αυτός ή η σύζυγος του και να μην έχει ο ίδιος ή ο σύζυγος του ή συγγενείς αυτού ή της συζύγου του μέχρι πρώτου βαθμού ιδιόκτητη γη σε οικιστική ζώνη ή πλησίον οικιστικής ζώνης όπου μπορεί να ανεγερθεί κατοικία ή να διαχωριστεί σε οικόπεδα, ώστε να καθίσταται δυνατή η επίλυση του στεγαστικού προβλήματος της οικογένειας του αιτητή ...................»
Είναι η άποψη μου πως το πιο πάνω κριτήριο του Σχεδίου, είναι καθοριστικό. Ενόψει δε αυτού, θεωρώ πως δεν παρεχόταν στον Έπαρχο Λεμεσού η δυνατότητα έκδοσης οποιασδήποτε άλλης απόφασης.
Όσον αφορά τον ισχυρισμό περί εμφιλοχώρησης πλάνης περί τα πράγματα, θεωρώ πως ούτε αυτός ευσταθεί. Είναι πάγια νομολογημένο, αλλά προβλέπεται και ρητά από το άρθρο 46(1) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999 (Ν. 158(1)/99 ως έχει τροποποιηθεί) ότι πλάνη περί τα πράγματα υπάρχει, όταν η διοίκηση, κατά την άσκηση της διακριτικής της εξουσίας, στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα και προϋποθέσεις, εξ' αντικειμένου ανύπαρκτα ή παραλείπει να λάβει υπόψη της ουσιώδη πραγματικά γεγονότα. Δεν υπάρχει, όμως, πλάνη, όταν η διοίκηση αξιολογεί και εκτιμά στοιχεία και γεγονότα που παρουσιάζονται μπροστά της για κρίση, εφόσον τα συμπεράσματα της είναι εύλογα. Πλάνη δεν υπάρχει και εάν τα στοιχεία που παρουσιάζονται είναι αντιφατικά μεταξύ τους και η διοίκηση προτιμά ορισμένα από αυτά, εφόσον η επιλογή της είναι λογικά επιτρεπτή (βλ. άρθρο 46(3) του Ν. 158(1)/99).
Καταλήγω ότι τα όσα επικαλείται προς απόδειξη του ισχυρισμού της η αιτήτρια, δεν ευσταθούν. Ο καθ' ου η αίτηση, προτού καταλήξει στην απόφαση του, εξέτασε με προσοχή όσα τέθηκαν ενώπιον του. Σε σχέση δε με την αναφορά της ότι υπήρχε ακόμα ένα παιδί στην οικογένεια, ο Μιχάλης που δεν λήφθηκε υπόψη, επισημαίνω πως κατά τον ουσιώδη χρόνο εξέτασης της αίτησης της αιτήτριας, ο υπό αναφορά μικρότερος υιός της οικογένειας ήταν ανήλικος και μη νυμφευμένος (γεννήθηκε σύμφωνα με τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία στις 23/1/91).
Ενόψει όλων των πιο πάνω η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1.000 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ του καθ' ου η αίτηση και εναντίον της αιτήτριας.
Η προσβαλλόμενη πράξη επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς