|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(Υπόθεση Αρ. 1513/2007)
3 Μαρτίου, 2010
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΝΙΚΟΛΑ ΘΕΟΔΩΡΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΕΠΑΡΧΟΥ ΠΑΦΟΥ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
- - - - - -
Ε. Κορακίδης, για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, για το Καθ΄ ου η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης του τεμαχίου γης αρ. 402 του Φ/Σχ. 45/19 στο χωριό Κοίλη. Γειτνιάζει με τον ποταμό Μαυροκόλυμπο, όπου το τοπίο αποτελεί φυσικό μνημείο. Γι' αυτό και το κτήμα, που κείται εκτός των περιοχών υδατοπρομήθειας και ανάπτυξης, περιλήφθηκε στη ζώνη Ζ3, η οποία αποτελεί ζώνη προστασίας του περιβάλλοντος με χαμηλούς συντελεστές δόμησης και ποσοστό κάλυψης.
Μέρος του τοπίου είναι ένας μικρός καταρράκτης και μια φυσική λίμνη η οποία εμπλουτίζεται από τα νερά του ποταμού. Ο αιτητής διαφημίζει την περιοχή ως «Λουτρά του Άδωνη» και εκμεταλλεύεται το κτήμα τουριστικά έναντι αντιτίμου.
Θεωρώ χρήσιμη την κατά το δυνατό συνοπτική αναφορά στο πλούσιο δικαστικό ιστορικό που αφορά στην πολεοδομική ανάπτυξη της ιδιοκτησίας του αιτητή. Η πρώτη του προσπάθεια για εξασφάλιση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση κατοικίας και την αναστήλωση παλιού νερόμυλου απέτυχε. Εγκρίθηκε όμως αργότερα από την Υπουργική Επιτροπή η ανέγερση μόνο κατοικίας κατά παρέκκλιση της Δήλωσης Πολιτικής. Ακολούθως εκδόθηκε σχετική πολεοδομική άδεια, η Παφ/0813/95 με όρους.
Μετά την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής που είχε καταθέσει ο αιτητής εναντίον ορισμένων από τους επιβληθέντες όρους, ακολούθησε η προσφυγή του με αρ. 690/98. Το Δικαστήριο έκρινε πως οι όροι αυτοί παράνομα επεβλήθησαν και ότι αναπόφευκτα ολόκληρη η απόφαση της αρμόδιας αρχής για την έκδοση πολεοδομικής άδειας θα έπρεπε να ακυρωθεί. Βλ. Χαράλαμπος Νικόλα Θεοδώρου ν. Επάρχου Πάφου κα, υπόθ. αρ. 690/98, ημερ. 29.3.01.
Για σκοπούς συμμόρφωσης προς το περιεχόμενο της πιο πάνω ακυρωτικής απόφασης, το Υπουργείο Εσωτερικών εισηγήθηκε στο Συμβούλιο Μελέτης Παρεκκλίσεων την ανάκληση της απόφασης της Υπουργικής Επιτροπής με την οποία είχε εγκριθεί η χορήγηση άδειας κατά παρέκκλιση και να ξαναμελετήσει την αίτηση από την αρχή.
Το Συμβούλιο, υπέβαλε την πιο πάνω εισήγηση στο Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο αποφάσισε να ανακαλέσει την απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής υπ΄ αριθμ. 1.31. ημερ. 22.2.96. Με την ανακλητική αυτή απόφαση ασχολήθηκα στα πλαίσια της προσφυγής αρ. 270/02 στην οποία εξέδωσα ακυρωτική απόφαση (Χ. Νικόλα Θεοδώρου ν. Υπουργικού Συμβουλίου, υπόθ. αρ. 270/02, ημερ. 8.5.03).
Ακολούθως η Πολεοδομική Αρχή στις 31.1.02 μελετώντας την αίτηση εξ υπαρχής, εξέδωσε απορριπτική απόφαση η οποία ακυρώθηκε τελικά από το Ανώτατο Δικαστήριο. Βλ. Θεοδώρου ν. Επαρχ. Δ/ντή Τμήματος Πολεοδομίας & Οικήσεως Πάφου (2006) 3 ΑΑΔ 190.
Στις 30.1.07 η Πολεοδομική Αρχή, κατόπιν επιτόπιας έρευνας διαπίστωσε ότι ο αιτητής έκανε προσθήκες και επεκτάσεις στην οικοδομή που δεν υπήρχαν στα σχέδια και άλλαξε τη χρήση της οικοδομής (κατοικίας). Η Πολεοδομική Αρχή, παρά την πιο πάνω διαπίστωση, κατ΄ επίκληση της τελευταίας ακυρωτικής απόφασης, ενέκρινε την παράταση της ισχύος της χορηγηθείσας στις 25.10.96 πολεοδομικής άδειας ΠΑΦ/0813/95 μέχρι τις 30.01.08 (με την τροποποίηση ορισμένων όρων της) και ακολούθως εξέδωσε γνωστοποίηση πολεοδομικής εγκρίσεως. Ο αιτητής αποτάθηκε αμέσως για έκδοση άδειας οικοδομής.
Εδώ παρενθετικά θα πρέπει να παρατηρήσω ότι η πολεοδομική άδεια ΠΑΦ/0813/95 δεν θα μπορούσε να ανανεωθεί εφόσον αυτή είναι ακυρωμένη από 29.3.01 (με την απόφαση στη πρώτη προσφυγή του αιτητή) χωρίς να έχει εκδοθεί άλλη. Με την τελευταία δε απόφαση του Εφετείου, ακυρώθηκε η προηγούμενη απορριπτική απόφαση για έκδοση πολεοδομικής άδειας κατά παρέκκλιση καθότι και οι τρεις λόγοι που την υποστήριξαν κρίθηκαν ανίσχυροι. Η Πολεοδομική Αρχή όφειλε να επανεξετάσει εξ υπαρχής την αίτηση, λαμβάνοντας υπόψη αφενός την αναβίωση της έγκρισης παρέκκλισης των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής ως μέρος του πραγματικού και νομικού καθεστώτος του ουσιώδους χρόνου και αφετέρου, αποφεύγοντας τυχόν όρους που κρίθηκαν άκυροι με τις προηγούμενες ακυρωτικές αποφάσεις.
Ωστόσο για σκοπούς εξέτασης της προσβαλλόμενης απόφασης και επειδή το πιο πάνω ζήτημα δεν εγέρθηκε, εκλαμβάνω την τελευταίως χορηγηθείσα πολεοδομική έγκριση ως έγκυρη.
Στο μεταξύ η Πολεοδομική Αρχή εξέδωσε και απέστειλε στον αιτητή στις 30.05.07 Ειδοποίηση Επιβολής, σύμφωνα με το άρθρο 46 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, επειδή διαπιστώθηκε παραβίαση των όρων και σχεδίων της πολεοδομικής άδειας/έγκρισης καθώς και των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής και του σχετικού Νόμου. Ο καθ' ου η αίτηση Επαρχος Πάφου απέρριψε την αίτηση για άδεια οικοδομής και ενημέρωσε τον αιτητή με την πιο κάτω επιστολή ημερ. 10.8.07.
«Αναφέρομαι στην αίτηση σας σχετικά με την έγκριση απαλλαγής όρων (κατοικία) εντός του τεμ. 402 του Φ/Σχ 45/19 στην Κοίλη και σας πληροφορώ ότι αυτή απορρίπτεται για τους λόγους που αναφέρονται στην ειδοποίηση Επιβολής ημερομηνίας 30 Μαϊου 2007 αντίγραφο της οποίας σας διαβιβάζεται για εύκολη αναφορά.»
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή αξιώνει την ακύρωση της εν λόγω απόφασης. Επικαλείται συνοπτικά τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης, χωρίς να προβαίνει σε οποιαδήποτε ανάλυση:
1. Αναιτιολόγητη η απόρριψη της άδειας οικοδομής.
2. Ο καθ' ου η αίτηση απέτυχε να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου και να εφαρμόσει το πραγματικό και νομικό καθεστώς του ουσιώδους χρόνου (16.7.99).
3. Δεν διενεργήθηκε η δέουσα έρευνα και η απόφαση πάσχει λόγω πραγματικής και νομικής πλάνης.
4. Παραβιάζεται η αρχή της χρηστής Διοίκησης αφού ο αιτητής ταλαιπωρείται εδώ και δέκα χρόνια.
Με αφορμή τον τελευταίο ανυπόστατο λόγο που επικαλείται ο αιτητής, θα πρέπει εξαρχής να σημειώσω ότι, όπως προκύπτει αβίαστα από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, οι διαδοχικές αιτήσεις του αιτητή προς την Πολεοδομική Αρχή για εξασφάλιση αρχικά άδειας ανακατασκευής του νερόμυλου και ακολούθως για ανέγερση κατοικίας, δεν ανταποκρίνονται στην εκ μέρους του προτιθέμενη χρήση της επίδικης ιδιοκτησίας. Αντίθετα, στην πραγματικότητα ο σκοπός ήταν η τουριστική εκμετάλλευση της περιοχής, η οποία λόγω της ιδιαίτερης φυσικής της ομορφιάς προκαλούσε το ενδιαφέρον ντόπιων και ξένων επισκεπτών. Ο αιτητής προέβηκε σε διάφορες αυθαίρετες ενέργειες, οι οποίες καταγγέλθηκαν και εξετάστηκαν στην Κοινοβουλευτική Επιτροπή Περιβάλλοντος. Οι διερευνώμενες καταγγελίες αφορούσαν την τοποθέτηση όγκου χώματος στην κοίτη του ποταμού "Μαυροκόλυμπου", την κατασκευή δρόμου πάνω σε αυτό για τη δημιουργία προσπέλασης προς τα κτήματα του, τη διάνοιξη δρόμου χωρίς πολεοδομική άδεια, την κατασκευή θεμελιοδοκών και κολόνων για ανέγερση οικοδομής χωρίς άδεια και την αλλαγή του τοπωνυμίου της περιοχής. Για παρόμοιας φύσης παράνομες επεμβάσεις εξάλλου που διαπιστώθηκαν από τη Πολεοδομική Αρχή έχει εκδοθεί και στο παρελθόν "Eιδοποίηση Επιβολής" ημερ. 20.3.02 στον αιτητή και πάλι χωρίς συμμόρφωση.
Στην τελευταία Ειδοποίηση Επιβολής διαπιστώθηκαν σοβαρές παραβάσεις των όρων της πολεοδομικής έγκρισης, που αφορούσαν παραβιάσεις του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου και των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής. (Παράρτημα Δ στην ένσταση).
Υπάρχει απόλυτη συνάφεια της πολεοδομικής άδειας και της άδειας οικοδομής αφού η Δημοτική Αρχή προτού εξετάσει αν θα εκδώσει άδεια οικοδομής, θα πρέπει να έχει τις θέσεις της Πολεοδομικής Αρχής. Η πολεοδομική άδεια αποτελεί επίσης το θεμέλιο, την προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης για την παροχή άδειας οικοδομής. Ο κάτοχος πολεοδομικής άδειας ο οποίος απευθύνεται για άδεια οικοδομής, δεσμεύεται εκ προοιμίου από αυτή εφόσον αυτό τούτο το δικαίωμα του για ανάπτυξη στοιχειοθετείται από τους όρους της. Η άδεια οικοδομής ορθά χαρακτηρίζεται ως άδεια για την εκτέλεση των εγκριθέντων με την πολεοδομική άδεια έργων. Η εξουσία της αρμόδιας αρχής περιορίζεται ουσιαστικά στον καθορισμό των όρων της εκτέλεσης. Βλ. Ζαντή ν. Επάρχου Λευκωσίας (1992) 4 ΑΑΔ 4841 και Αντρούλα Βασιλείου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 485.
Η όποια διακριτική ευχέρεια του Επάρχου δυνάμει του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, δεν είναι δυνατό να υπερφαλαγγίζει τις ρητές πρόνοιες του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 αλλιώς θα νομιμοποιούσε έργα και κατασκευές που πολεοδομικά είναι παράνομες. Καθίσταται λοιπόν φανερό ότι ο Έπαρχος ορθά απέρριψε την καλυπτική άδεια, αφού ο αιτητής είχε παραβιάσει όρους της πολεοδομικής άδειας, όπως με ακρίβεια περιγραφόταν και στην ειδοποίηση. Η απόφαση του δεν έχρηζε περαιτέρω αιτιολογίας, αφού τα όσα αναφέρει η ειδοποίηση σε συνδυασμό με το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου είναι πλήρως ικανοποιητικά για σκοπούς δικαστικού ελέγχου.
Κανένας από τους λόγους ακύρωσης που πρόβαλε ο αιτητής δεν ευσταθεί. Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1200 έξοδα. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.