|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 626/2008)
22 Φεβρουαρίου, 2010
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ
2. ΜΑΡΙΟΣ ΚΛΙΠΠΗΣ
3. ΦΩΤΕΙΝΗ ΔΙΑΚΟΥ
4. ΠΕΤΡΟΣ ΜΟΥΖΟΥΡΑΣ
5. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Αλ. Μαρκίδης, για τους Αιτητές.
Ρ. Παπαέτη-Χατζηκώστα (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας για Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές αξιώνουν την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών στη μόνιμη θέση Ανώτερου Αποθηκάριου, Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), συνήλθε στις 14.1.2008 και αφού εξέτασε τα ενώπιόν της στοιχεία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προσφέρει προαγωγή. Προηγουμένως, ο Διευθυντής του Τμήματος Κρατικών Αγορών και Προμηθειών, πριν αποχωρήσει της συνεδρίας, σύστησε ενώπιον της Επιτροπής τα πέντε ενδιαφερόμενα μέρη.
Οι αιτητές εργάζονται ως αποθηκάριοι στο Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών ως μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι από την 1.6.1984. Προηγουμένως εργάζονταν στο ίδιο Τμήμα ως ωρομίσθιοι βοηθοί αποθηκάριοι, ασκώντας καθήκοντα αποθηκάριου. Το σχέδιο υπηρεσίας των επίδικων θέσεων προβλέπει ότι στις θέσεις θα μπορούσαν να προαχθούν πρόσωπα που υπηρετούσαν στο Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών κατά την ημερομηνία έγκρισης του προηγούμενου σχεδίου υπηρεσίας (8.7.1982) και δεν πέτυχαν στις εξετάσεις που καθορίζονται στην παράγραφο 2, νοουμένου ότι (α) θα έχουν επιτύχει στην ενδιάμεση εξέταση στη Λογιστική του Εμπορικού Επιμελητηρίου του Λονδίνου ή (β) θα έχουν εικοσαετή τουλάχιστον συνολική υπηρεσία στη θέση αποθηκάριου και/ή στις προηγούμενες θέσεις αποθηκάριου 1ης και 2ης τάξης από την οποία πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία στην κλίμακα Α7.
Οι αιτητές αποκλείστηκαν από τη διαδικασία πλήρωσης των θέσεων λόγω της ερμηνείας που η Επιτροπή έδωσε στον όρο «πρόσωπα», σύμφωνα με την οποία στην εν λόγω κατηγορία για σκοπούς ερμηνείας του σχέδιου υπηρεσίας συμπεριλήφθηκαν μόνο άτομα τα οποία κατά την 8.7.1982 εργάζονταν ως μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι στο Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών και όχι άτομα που εργάζονταν υπό το καθεστώς του ωρομίσθιου.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας η οποία δόθηκε από την Επιτροπή δεν είναι εύλογα επιτρεπτή. Υποστηρίζουν ότι η επιλογή της λέξης «πρόσωπα» αντί του όρου «υπάλληλος» δεικνύει ότι ακριβώς προσοντούχοι δεν ήταν μόνο οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι στο Τμήμα Κρατικών Αγορών και Προμηθειών, αλλά και τα άτομα που εργάζονταν εκεί υπό το καθεστώς του ωρομίσθιου κατά την 8.7.1982.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Διευθυντής του Τμήματος Κρατικών Αγορών και Προμηθειών με επιστολή του ημερομηνίας 24.1.2001 προς την Υπηρεσία Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, ζήτησε να πληροφορηθεί ποια ερμηνεία πρέπει να δοθεί στους όρους «πρόσωπα» και «υπάλληλοι» και κατά πόσο σε αυτούς τους όρους μπορούσαν να ενταχθούν διάφορες κατηγορίες εργοδοτουμένων στο Τμήμα περιλαμβανομένων και των ωρομίσθιων εργατών.
Η Υπηρεσία Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού του Υπουργείου Οικονομικών σε απάντησή της με επιστολή ημερομηνίας 3.4.2001, εξηγεί ότι σύμφωνα με την πρακτική που ακολουθείται κατά τη διαδικασία ετοιμασίας των σχεδίων υπηρεσίας, ο όρος «πρόσωπα που υπηρετούν στο Τμήμα» χρησιμοποιείται για να καλύψει οποιονδήποτε υπηρετεί στο Τμήμα και, κατά συνέπεια, θεωρείται ότι περιλαμβάνει τους ωρομίσθιους εργάτες και τους έκτακτους αποθηκάριους. Αντίθετα, ο όρος «υπάλληλος» χρησιμοποιείται με την ίδια έννοια όπως ερμηνεύεται στους περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμους του 1990 έως 2001, στους οποίους ο όρος σημαίνει αυτόν που κατέχει δημόσια θέση, είτε μόνιμα είτε προσωρινά, είτε με αναπλήρωση.
Έχει επανειλημμένα λεχθεί ότι η ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας ανήκει στο διορίζον όργανο, ενώ το δικαστήριο παρεμβαίνει μόνο αν η ερμηνεία και η εφαρμογή του σχεδίου υπηρεσίας δεν είναι εύλογα επιτρεπτή (Παπαλεοντίου ν. Δημοκρατίας (1987) 3 Α.Α.Δ. 211, Μιλτιάδους κ.α. ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 1318 και Χατζηχάννας ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (2003) 3 Α.Α.Δ. 312). Δεν υπάρχει πεδίο επέμβασης ακόμα κι΄ αν το δικαστήριο θα είχε διαφορετική άποψη επί του προκειμένου.
Η πρακτική που ακολουθείται κατά την ετοιμασία των σχεδίων υπηρεσίας από μία κρατική υπηρεσία δεν δεσμεύει βέβαια την Επιτροπή, η οποία είναι και το αρμόδιο όργανο για την ερμηνεία τους. Εκτός αυτού, η Επιτροπή στο σχετικό πρακτικό εξήγησε, με λεπτομέρεια θα έλεγα, γιατί η υπηρεσία των αιτητών ως ωρομίσθιων εργατών δεν ήταν δυνατόν να θεωρηθεί ως υπηρεσία με την έννοια των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων.
Οι αιτητές υποστηρίζουν ακόμα ότι δεν προηγήθηκε η δέουσα ή οποιαδήποτε έρευνα και αξιολόγηση των τριών κριτηρίων για την επιλογή του καταλληλότερου. Περαιτέρω η Επιτροπή, σύμφωνα πάντα με τους αιτητές, παρέλειψε να διερευνήσει τη διαφορά των όρων «πρόσωπα» και «υπάλληλοι» με αποτέλεσμα να δώσει στις δύο έννοιες τέτοια ερμηνεία η οποία οδήγησε στον αποκλεισμό τους από τη διαδικασία πλήρωσης των επίδικων θέσεων.
Από τη στιγμή που έχω καταλήξει ότι οι αιτητές δεν είχαν, σύμφωνα με την Επιτροπή, τα απαιτούμενα προσόντα δεν νομιμοποιούνται να εγείρουν οποιουσδήποτε περαιτέρω ισχυρισμούς ή επιχειρήματα εναντίον της απόφασης. Θα ασχοληθώ μόνο με τον ισχυρισμό περί παράλειψης διερεύνησης της διαφοράς των όρων «πρόσωπα» και «υπάλληλοι» επειδή το θέμα άπτεται των απαιτουμένων προσόντων.
Δεν είναι αλήθεια ότι η Επιτροπή παρέλειψε να ερευνήσει τη διαφορά μεταξύ των όρων «πρόσωπα» και «υπάλληλοι». Αντίθετα, ασχολήθηκε επισταμένα και με σαφήνεια εξήγησε γιατί έλαβε τη θέση που φαίνεται στο σχετικό πρακτικό.
Σχετικό με τα πιο πάνω είναι και το επιχείρημα ότι η Επιτροπή παρέλειψε να λάβει υπ΄ όψιν την ερμηνεία που έδωσε στον όρο «πρόσωπα» το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού του Υπουργείου Οικονομικών.
Κατ΄ αρχάς θα πρέπει να λεχθεί ότι δεν φαίνεται ότι η συγκεκριμένη επιστολή τέθηκε υπ΄ όψιν της Επιτροπής. Περαιτέρω δεν συμφωνώ με τον ισχυρισμό ότι η επιστολή αποτελεί στην ουσία τη βούληση του νομοθέτη, αφού το Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού είναι αρμόδιο για τη σύνταξη των σχεδίων υπηρεσίας. Μόνη υποχρέωση της Επιτροπής η κατάληξη σε εύλογη απόφαση.
Περαιτέρω έρευνα δεν θα βοηθούσε την Επιτροπή. Το θέμα ήταν καθαρά νομικό και η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα το οποίο και αξιολόγησε επαρκώς.
Τέλος, οι αιτητές ισχυρίζονται ότι η απόφαση της Επιτροπής για αποκλεισμό τους είναι καταχρηστική και αντίθετη με την αρχή της χρηστής διοίκησης. Υποστηρίζουν ότι έχοντας υπ΄ όψιν τα όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω σε σχέση με την ερμηνεία και την πρακτική που ακολουθείται από τους συντάκτες του σχεδίου υπηρεσίας, αισθάνθηκαν ότι δικαιούνταν να είναι υποψήφιοι για προαγωγή, με αποτέλεσμα να παραλείψουν να παρακολουθήσουν συγκεκριμένα μαθήματα, ούτως ώστε να πληρούν την πρόνοια 2(α) του σχεδίου υπηρεσίας.
Ούτε αυτό το επιχείρημα ευσταθεί. Όπως είδαμε και πιο πάνω η αποκλειστική αρμοδιότητα για την ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας ανήκει στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και όχι στο Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού. Εξ άλλου στην επιστολή, η οποία θα πρέπει να αναφερθεί εστάλη στο Διευθυντή του Τμήματος Κρατικών Αγορών και Προμηθειών και όχι στους αιτητές, όπως υπήρξε ισχυρισμός, αναφέρει τη γνώμη του συγκεκριμένου τμήματος. Στην επιστολή ορθά επισημαίνεται, εν πάση περιπτώσει, ότι την αποκλειστική αρμοδιότητα για την ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας έχει η Επιτροπή.
Εν όψει όλων των πιο πάνω η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί και διά ταύτα απορρίπτεται, με €1.600 έξοδα εναντίον των αιτητών.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ