ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Mιχαηλίδου Kάννα Στέλλα ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 112
Μεστάνας Πέτρος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2001) 3 ΑΑΔ 213
Κυπριακή Δημοκρατία ν. Ανδρέα Πογιατζή (2001) 3 ΑΑΔ 787
Κυπριακή Δημοκρατία και Άλλη ν. Σπύρου Κόκκινου και Άλλες (2005) 3 ΑΑΔ 199
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.161/2008)
19 Φεβρουαρίου, 2010
[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡA 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΡΟΥΣΟΣ,
Αιτητής,
-ν-
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
- - - - - -
Α. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή.
Ρ. Παπαέτη-Χατζηκώστα, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την
Καθ΄ης η Αίτηση.
Ν. Παρτασίδου για Α. Τριανταφυλλίδη, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα επανεξέτασης από την καθ΄ης η αίτηση του θέματος προαγωγής στη μόνιμη θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας Α΄, Υπηρεσίες Εμπορίου και Βιομηχανίας, μετά από την ακύρωση της προαγωγής στη θέση αυτή του εδώ αιτητή από το Ανώτατο Δικαστήριο με την απόφασή του στην προσφυγή αρ. 1101/2004. Με την απόφαση στην προσφυγή εκείνη, ο υποψήφιος για τη θέση Κ. Σιεκκερής πέτυχε την ακύρωση της προαγωγής του εδώ αιτητή Χ. Ρούσου και, ως αποτέλεσμα της επανεξέτασης την οποία διενήργησε, η καθ΄ης η αίτηση προήγαγε στην επίδικη θέση τον Κ. Σιεκκερή αντί του αιτητή. Αυτή την απόφαση προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή του ο αιτητής.
Όπως διαπιστώνεται από αδιαμφισβήτητα γεγονότα που είχαν προηγηθεί της λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης, διερευνώντας τον τρόπο επανεξέτασης του όλου θέματος, η καθ΄ης η αίτηση σε συνεδρίασή της κάλεσε ενώπιόν της το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού (Υ.Ε.Β.Τ.) για να σχολιάσει τη σχετικότητα του προσόντος BSc in Mechanical Engineering που διαθέτει ο αιτητής. Σημειώνεται εδώ ότι αυτό έγινε προφανώς καθότι ένας από τους λόγους για τον οποίο είχε ακυρωθεί η προαγωγή στην επίδικη θέση του εδώ αιτητή Ρούσου με την απόφαση στην προσφυγή αρ. 1101/2004 ήταν ότι, σύμφωνα με το Δικαστήριο, η καθ΄ης η αίτηση τελούσε υπό πλάνη και/ή δεν προέβηκε σε επαρκή έρευνα ή αιτιολογία στην απόφασή της κατά τη σύγκριση του Ρούσου με τον εκεί αιτητή (εδώ ενδιαφερόμενο μέρος Σιεκκερή), επειδή στην απόφασή της η καθ΄ης η αίτηση είχε αναφερθεί στην κατοχή από τον Ρούσο του πτυχίου BSc in Mechanical Engineering και του προσέδωσε βαρύτητα, ως αυτό να ήταν μεταπτυχιακό προσόν, μη προβλεπόμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας, αλλά σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης.
Στη συνεδρίαση της καθ΄ης η αίτηση, ο Γενικός Διευθυντής του Υ.Ε.Β.Τ. ξεκαθάρισε ότι το πτυχίο BSc in Mechanical Engineering, που κατείχε ο αιτητής, δεν μπορούσε να θεωρηθεί σχετικό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης. Σε νέα συνεδρίασή της η οποία ακολούθησε, η καθ΄ης η αίτηση αποφάνθηκε ότι η προηγούμενη σύσταση του Γενικού Διευθυντή δεν μπορούσε να ληφθεί υπόψη, εφόσον με τα διαμορφωθέντα δεδομένα, με εκείνη τη σύσταση συστήνονταν τόσο ο αιτητής στην προσφυγή αρ. 1101/2004 Σιεκκερής και το εκεί ενδιαφερόμενο μέρος Ρούσος για την ίδια μια κενή θέση. Ζητήθηκε τότε από το Γενικό Διευθυντή του Υ.Ε.Β.Τ. να υποβάλει νέα σύσταση, πράγμα το οποίο αυτός έπραξε, συστήνοντας για προαγωγή το εδώ ενδιαφερόμενο μέρος Κ. Σιεκκερή. Η καθ΄ης η αίτηση, αφού επανεξέτασε το θέμα στη βάση των στοιχείων που είχε ενώπιόν της, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερέχει των υποψηφίων και, αφού τον επέλεξε ως τον πλέον κατάλληλο, του προσέφερε προαγωγή στην επίδικη θέση, αναδρομικά από 15.10.2004.
Προς υποστήριξη της προσφυγής του και του αιτήματός του για ακύρωση της επίδικης απόφασης, ο αιτητής εγείρει διάφορους λόγους τους οποίους θα εξετάσω με τη σειρά.
1. Η κατ΄ ισχυρισμό πεπλανημένη σύσταση του Γενικού Διευθυντή και τελική απόφαση της καθ΄ης η αίτηση, ως προς το στοιχείο της πείρας.
Όπως διαπιστώνεται από το περιεχόμενο του διοικητικού φακέλου, ο Γενικός Διευθυντής στη σύστασή του, ενώ ορθά εντόπισε ότι τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος διέθεταν την ίδια αρχαιότητα στη θέση που κατείχαν, πρόσθεσε ότι:
". ο Σιεκκερής όμως (δηλ. το ενδιαφερόμενο μέρος) υπηρετούσε για πέντε χρόνια πριν το διορισμό του στην παρούσα θέση στη θέση Βοηθού Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας (από 8.11.1985) και, όπως είναι νομολογημένο, η σχετική πείρα υποψηφίου επαυξάνει την αξία του."
Την ίδια αυτή ακριβώς θέση ακολούθησε και η καθ΄ης η αίτηση Επιτροπή στην τελική απόφαση της οποίας, αφού σημειώθηκε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος συγκριτικά με τον αιτητή υπερείχε σε αρχαιότητα λόγω ημερομηνίας πρώτου διορισμού, πρόσθεσε και τα εξής:
". Συγκεκριμένα, ο Σιεκκερής υπηρετούσε για πέντε περίπου χρόνια στη θέση Βοηθού Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας προτού διοριστεί στην παρούσα του θέση, γεγονός που καταδεικνύει ότι έχει μεγαλύτερη πείρα σε θέματα που αφορούν τις αρμοδιότητες του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, γεγονός που με τη σειρά του προσμετρά στην αξία του υπαλλήλου. Καταλήγοντας στην απόφαση αυτή, η Επιτροπή έλαβε υπόψη τη σχετική νομολογία, μεταξύ άλλων, και την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, στην υπόθεση Μουρτζή εναντίον Κυπριακής Δημοκρατίας στην οποία ο Δικαστής αναφέρει τα εξής: «Εύλογα, όμως μπορεί να υποτεθεί πως προκειμένου περί δύο άριστων υπαλλήλων εκείνος ο οποίος έχει περισσότερη υπηρεσία και έχει και μεγαλύτερη πείρα. Εφόσον, σύμφωνα με τη νομολογία η πείρα προσμετρά στην αξία, νόμιμα η ΕΔΥ έδωσε βαρύτητα στο στοιχείο του εύρους της υπηρεσίας των ΕΜ.»
Περαιτέρω, η Επιτροπή, συγκρίνοντας το Σιεκκερή με το Ρούσο, έλαβε υπόψη ότι ο Ρούσος διαθέτει επιπρόσθετο προσόν, B.Sc. in Mechanical Engineering, το οποίο, σύμφωνα με το Γενικό Διευθυντή, δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωσης θέσης και, ως εκ τούτου, η Επιτροπή του απέδωσε μειωμένη βαρύτητα."
Αναπτύσσοντας αυτό το λόγο ακύρωσης, ο συνήγορος του αιτητή αναφέρθηκε και παρέπεμψε σε νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία για να μπορεί ν΄ αποδοθεί αποφασιστική σημασία στο στοιχείο της πείρας, αυτή θα πρέπει να είχε αποκτηθεί κατά την επιτέλεση καθηκόντων σε θέση που προηγείται της επίδικης και όχι σε κατώτερες θέσεις. Επί του ίδιου θέματος, η συνήγορος της καθ΄ης η αίτηση υπέβαλε πως, αν και πράγματι η πείρα σε προ-προηγούμενη θέση θεωρείται νομολογιακά περιορισμένης σημασίας, το κριτήριο της αρχαιότητας υπερισχύει στις περιπτώσεις όπου οι υποψήφιοι είναι ίσοι σε αξία και προσόντα, όπως εδώ. Η συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους επίσης υπέβαλε ότι στην παρούσα περίπτωση μπορούσε να προσδώσει στο ενδιαφερόμενο μέρος υπεροχή το γεγονός της πενταετούς υπηρεσίας του σε κατώτερη θέση.
Στην προσβαλλόμενη απόφασή της, η καθ΄ης η αίτηση, προσεγγίζοντας το θέμα της αρχαιότητας-πείρας, έκανε ειδική αναφορά στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Μουρτζή ν. Δημοκρατίας (1998) ΑΑΔ 1091. Στην υπόθεση εκείνη είναι γεγονός ότι, μετά τη διαπίστωση ότι όλοι οι υποψήφιοι ήσαν ίσης αξίας - εξαίρετοι, το Δικαστήριο παρατήρησε ότι εκείνος ο οποίος είχε περισσότερη υπηρεσία, είχε και μεγαλύτερη πείρα. Εφόσον δε η πείρα προσμετρά στην αξία, νόμιμα η ΕΔΥ έδωσε βαρύτητα στο στοιχείο του εύρους της υπηρεσίας του ενδιαφερόμενου μέρους. Είναι όμως επίσης γεγονός ότι σε εκείνη την περίπτωση, η αρχαιότητα - πείρα που λήφθηκε υπόψη ήταν στην αμέσως προηγούμενη θέση στην οποία υπηρετούσαν όλοι οι υποψήφιοι. Όσον αφορά σε περιπτώσεις όπου η αρχαιότητα δεν αναφερόταν σε αμέσως προηγούμενη θέση, αλλά σε πιο απομεμακρυσμένη υπηρεσία, σχετικές είναι, μεταξύ άλλων, οι αποφάσεις στις υποθέσεις Μεστάνα ν. Δημοκρατίας (2001) 3(Α) ΑΑΔ 213, Στέλλα Κάννα Μιχαηλίδου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 112, και άλλες. Σε όλη τη σειρά αυτή των υποθέσεων (στις πλείστες από τις οποίες παρέπεμψε ο συνήγορος του αιτητή) τέθηκε και ακολουθήθηκε με συνέπεια η αρχή σύμφωνα με την οποία η πείρα, ως παράγοντας που επηρεάζει τις προαγωγές, για να είναι αποφασιστικής σημασίας, πρέπει να είναι πείρα που έχει αποκτηθεί κατά την εκτέλεση των καθηκόντων σε θέση που προηγείται της επίδικης. Πείρα λόγω υπηρεσίας σε κατώτερες θέσεις δεν μπορεί να έχει αποφασιστική βαρύτητα. Αυτή την καλά θεμελιωμένη αρχή φαίνεται να μην έχει τηρήσει εδώ η καθ΄ης η αίτηση Επιτροπή και προηγουμένως ο Γενικός Διευθυντής στη σύστασή του. Αν και δεν αρθρώνεται ειδικά ότι στην πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους σε προ-προηγούμενη θέση αποδόθηκε όχι απλά κάποια βαρύτητα, αλλ΄ αποφασιστική σημασία, αυτή η πραγματικότητα αναδύεται από το γεγονός ότι ήταν ακριβώς αυτό το στοιχείο της πείρας που έκλινε την πλάστιγγα υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους δίδοντας του υπεροχή έναντι του αιτητή. Ειδικά αναφέρεται στην προσβαλλόμενη απόφαση ότι το ενδιαφερόμενο μέρος και ο αιτητής ήταν ίσοι σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτριζόταν στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις και είχαν την ίδια αρχαιότητα στην κατεχόμενη θέση. Μάλιστα, η καθ΄ης η αίτηση Επιτροπή στην ίδια απόφασή της, συγκρίνοντας ενδιαφερόμενο μέρος και αιτητή, ανέφερε ότι έλαβε υπόψη το γεγονός ότι ο αιτητής διαθέτει επιπρόσθετο προσόν, το πτυχίο BSc in Mechanical Engineering το οποίο, αν και κρίθηκε πως δεν ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, η Επιτροπή του απέδωσε κάποια βαρύτητα, έστω και μειωμένη, υπέρ του αιτητή. Το γεγονός δε ότι η Επιτροπή επίσης έλαβε υπόψη της το ότι το ενδιαφερόμενο μέρος έχει και τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή είναι άνευ αξίας στην παρούσα περίπτωση, εφόσον η σύσταση του Γενικού Διευθυντή και αυτή φαίνεται να είχε πεπλανημένα βασισθεί στο γεγονός της πείρας του σε όχι προηγούμενη προς την επίδικη θέση.
Γι΄ αυτούς τους λόγους, ο υπό εξέταση λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
2. Η κατ΄ ισχυρισμό πλάνη του Γενικού Διευθυντή ως προς το μεταπτυχιακό (MBA) του αιτητή.
Στην προηγηθείσα απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή αρ. 1101/2004, το Δικαστήριο είχε παρατηρήσει πως στη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, ενώ σε σχέση με άλλους υποψηφίους αναφερόταν ότι αυτοί κατείχαν μεταπτυχιακό δίπλωμα, στην περίπτωση του συστηνόμενου Χ. Ρούσου, δεν γινόταν καμιά μνεία στο γεγονός ότι αυτός κατείχε το μεταπτυχιακό δίπλωμα Master in Business Administration (MBA). Επομένως, το Δικαστήριο δεν μπορούσε να ελέγξει κατά πόσο η ΕΔΥ στην απόφασή της είχε ή όχι λάβει εκείνο το στοιχείο υπόψη υπέρ του. Κατά την επανεξέταση, η οποία οδήγησε στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, ο Γενικός Διευθυντής του Υ.Ε.Β.Τ., προέβηκε αυτή τη φορά σε μνεία της κατοχής από τον αιτητή του μεταπτυχιακού MBA, απλά και μόνο για να παρατηρήσει ότι:
"Περαιτέρω σημειώνεται ότι ο Ρούσος διορίστηκε στη θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας με βάση το μεταπτυχιακό προσόν που διαθέτει (Master in Business Administration)."
Σύμφωνα με το συνήγορο του αιτητή, είναι φανερό από την πιο πάνω περικοπή από τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή ότι ο ίδιος δεν αξιολόγησε ή απέδωσε οποιαδήποτε βαρύτητα στο γεγονός της κατοχής από τον αιτητή του μεταπτυχιακού τίτλου MBA, εκλαμβάνοντας ότι με αυτό ήταν που ο αιτητής θεωρήθηκε ότι πληρούσε τα προσόντα που απαιτούσε το Σχέδιο Υπηρεσίας στη θέση Λειτουργού. Σημειώνεται εδώ ότι πράγματι το Σχέδιο Υπηρεσίας με το οποίο αρχικά είχαν διορισθεί οι υποψήφιοι, απαιτούσε την κατοχή πανεπιστημιακού διπλώματος ή τίτλου ή ισότιμου προσόντος σε ένα από κατονομαζόμενα θέματα, μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν και το θέμα "Διοίκηση Επιχειρήσεων". Ο συνήγορος του αιτητή παρέπεμψε σε σχετική νομολογία, η οποία υποστηρίζει τη θέση του ότι εσφαλμένα το μεταπτυχιακό πτυχίο του αιτητή δεν λήφθηκε υπόψη ως επιπρόσθετο προσόν, παρά το ότι είχε χρησιμοποιηθεί για σκοπούς του αρχικού διορισμού του. Αντίθετα, η συνήγορος της καθ΄ης η αίτηση πρόβαλε τη θέση, την οποία επίσης υποστήριξε με παραπομπή σε νομολογία, σύμφωνα με την οποία, προσόν το οποίο απαιτείται από ένα σχέδιο υπηρεσίας και λαμβάνεται υπόψη ως τέτοιο, δεν μπορεί αργότερα να χρησιμοποιείται και να μετατρέπεται από βασικό, σε πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν. Την ίδια θέση πρόβαλε και στήριξε με νομολογία και η συνήγορος του ενδιαφερόμενου μέρους.
Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Υπόθεση Αρ. 954/2005 Μάριος Μικελλίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας ημερομηνίας 2.5.2008, το Δικαστήριο απέρριψε σχετικό λόγο ακύρωσης σύμφωνα με τον οποίο πεπλανημένα θεωρήθηκε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν πρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, αφού αυτά αποτελούσαν προσόντα απαιτούμενα για διορισμό στην προηγούμενη θέση. Ο λόγος της απόρριψης ήταν το ότι οι αιτητές παρέλειψαν να τεκμηριώσουν τη θέση τους παρουσιάζοντας το υπό αναφορά σχέδιο υπηρεσίας. Όμως το Δικαστήριο, υπό μορφή προφανώς obiter dictum, είχε αναφέρει και τα εξής:
"Εν πάση περιπτώσει, όπως έχει νομολογηθεί, προσόντα που απαιτούνταν για διορισμό σε προηγούμενες θέσεις μπορούν να θεωρηθούν επιπρόσθετα προσόντα σε μεταγενέστερη προαγωγή. (Βλ. Δημοκρατία ν. Πογιατζή (2001) 3 ΑΑΔ 787)."
Στην Αναθεωρητική Έφεση Δημοκρατία ν. Πογιατζή (2001) 3 ΑΑΔ 787, στην οποία γίνεται παραπομπή στην ανωτέρω απόφαση, το Εφετείο είχε αναφέρει πως δεν συμμεριζόταν την πρωτόδικη άποψη ότι, ως ζήτημα γενικής αρχής, προσόν που συγκαταλέγεται στα απαιτούμενα του σχεδίου υπηρεσίας προσόντα δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να έχει και πρόσθετη σημασία. Υπάρχει περιθώριο κατά την αξιολόγηση για συγκριτική προς τα άνω θεώρηση ανάλογα με ό,τι το προσόν επιπλέον εμπεριέχει και σε συνάρτηση πάντοτε με τις ανάγκες της θέσης. Όπως πρόσθεσε το Εφετείο, διακρίνονται οι περιπτώσεις χρησιμοποίησης του ίδιου προσόντος στην ίδια έκταση δύο φορές. Δεν είναι εφικτή ή παραδεκτή η σύγκριση ανόμοιων εναλλακτικών προσόντων ή, ακόμα, του ίδιου κατ΄ ουσίαν προσόντος για προτίμηση του ενός προσόντος έναντι του άλλου.
Οι συνήγοροι τόσο της καθ΄ης η αίτηση όσο και του ενδιαφερόμενου μέρους παρέπεμψαν προς υποστήριξη της δικής τους θέσης στην απόφαση στην Αναθεωρητική Έφεση Δημοκρατία κ.ά. ν. Κόκκινου κ.ά. (2005) 3 ΑΑΔ 199. Όμως θα πρέπει να παρατηρηθεί ότι η απόφαση στην υπόθεση Κόκκινος δεν προσφέρεται ως θέτουσα την αρχή, σύμφωνα με την οποία δεν είναι επιτρεπτή η χρησιμοποίηση ενός προσόντος ως πρόσθετου υπέρ ενός υποψηφίου, αφ΄ ης στιγμής το ίδιο τούτο προσόν είχε ήδη χρησιμοποιηθεί προς ικανοποίηση σχεδίου υπηρεσίας σε προηγούμενη θέση. Ορθή ερμηνεία της απόφασης στην Κόκκινος δόθηκε από τον Χατζηχαμπή, Δ., στις Συνεκδικαζόμενες Προσφυγές Αρ. 327/2006 και 328/2006, Χρ. Χαραλαμπίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας, ημερομηνίας 6.7.2007. Σύμφωνα με την ορθή ερμηνεία της, η απόφαση στην Κόκκινος εβασίσθη στο ότι η ΕΔΥ δεν εξέτασε τα ειδικά προσόντα που απαιτούντο για προαγωγή και που δεν περιλάμβαναν ακαδημαϊκά προσόντα, περαιτέρω δε, καθόσον έλαβε υπόψη της το προσόν Barrister του ενδιαφερομένου μέρους ως σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης (τίτλου που όμως ήταν μέρος των προσόντων για διορισμό στην προηγούμενη θέση), όφειλε ταυτοχρόνως να είχε λάβει υπόψη της και την πολύ πιο μακρά πείρα του αιτητή στη δικηγορία, πράγμα που δεν έκανε. Η απόφαση εκείνη, δεν απαγορεύει να ληφθεί υπόψη, ως προσόν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, προσόν το οποίο αποτέλεσε μέρος των απαραίτητων προσόντων για προαγωγή στην προηγούμενη θέση, εφόσον αυτό συνσταθμίζεται με τα όποια ανάλογα προσόντα των άλλων υποψηφίων.
Όπως λοιπόν και στην υπόθεση Κόκκινος και στην παρούσα υπόθεση κατ΄ αναλογία, ακαδημαϊκά προσόντα δεν απαιτούνταν από το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης ώστε να ετίθετο και θέμα πρόσθετων προσόντων, αφού το προσόν που απαιτείτο από το σχέδιο υπηρεσίας ήταν πενταετής τουλάχιστον υπηρεσία στη θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας ή/και στις προηγούμενες θέσεις, ακεραιότητα χαρακτήρα, οργανωτική και διοικητική ικανότητα κλπ. Επομένως, εν πάση περιπτώσει, ορθά ήταν που δεν λήφθηκε υπόψη το μεταπτυχιακό προσόν που κατείχε ο αιτητής για σκοπούς προαγωγής στην επίδικη θέση και έτσι ο λόγος τούτος ακύρωσης δεν ευσταθεί.
3. Η κατ΄ ισχυρισμό πλάνη του Γενικού Διευθυντή ως προς τις ετήσιες εκθέσεις.
Και οι δύο υποψήφιοι, αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος, ισοβαθμούσαν πλήρως στις ετήσιες εκθέσεις των πέντε τελευταίων ετών, όπως επίσης ισοβαθμούσαν και στις ετήσιες εκθέσεις των τελευταίων δέκα ετών. Ο Γενικός Διευθυντής στη σύστασή του ανέτρεξε και πριν από τα τελευταία δέκα έτη για να αναφέρει ότι ο συστηνόμενος (δηλαδή το ενδιαφερόμενο μέρος) υπερτερούσε του αιτητή σε αξία. Σύμφωνα με τον αιτητή, αυτή η ενέργεια του Γενικού Διευθυντή παραβιάζει τη σχετική νομολογία σύμφωνα με την οποία σε περίπτωση ίσης αξίας υποψηφίων κατά τα πιο πρόσφατα έτη, δεν είναι επιτρεπτό να λαμβάνεται υπόψη μια οριακή ή μεμονωμένη διαφορά σε αξία του ενός υποψηφίου κατά το απώτερο παρελθόν, έτσι ώστε να δίδεται σ΄ αυτόν υπεροχή.
Όπως όμως ορθά παρατηρούν οι συνήγοροι της καθ΄ης η αίτηση και του ενδιαφερόμενου μέρους, ακόμα και πεπλανημένη να ήταν η ενέργεια εκείνη του Γενικού Διευθυντή κατά τη σύσταση του, δεν ενέχει εδώ καμιά σημασία, αφού η καθ΄ης η αίτηση Επιτροπή δεν φαίνεται να την ασπάστηκε. Και πράγματι, όπως εξάγεται από το πρακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης της ΕΔΥ, συγκρίνοντας τους δύο υποψηφίους, η Επιτροπή παρατήρησε ότι αυτοί είναι ίσοι σε αξία όπως αυτή αντικατοπτριζόταν στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις «. με ιδιαίτερη βαρύτητα σ΄ αυτές των τελευταίων προ του ουσιώδους χρόνου δέκα χρόνων.». Επομένως, η Επιτροπή δεν φαίνεται να απέδωσε οποιαδήποτε υπεροχή σε αξία σε κανένα από τους δύο υποψηφίους, παρά την αναφορά στη σύσταση του Γενικού Διευθυντή περί του ότι υπερτερούσε το ενδιαφερόμενο μέρος κατά τα έτη 1992 και 1993.
Επομένως, εφόσον το αποφασίζον όργανο της διοίκησης δεν ενήργησε κατά τον τρόπο τον οποίο ο αιτητής θεωρεί μεμπτό, δεν τίθεται θέμα προς εξέταση και ο σχετικός λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να ευσταθήσει.
4. Ισχυρισμός ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή είναι τρωτή λόγω σύγκρουσης με τα στοιχεία των φακέλων.
Σύμφωνα με τον αιτητή, δεδομένου ότι οι δύο υπό εξέταση εδώ υποψήφιοι ισοβαθμούσαν σε αξία και δεν υπερείχε το ενδιαφερόμενο μέρος του αιτητή σε αρχαιότητα, η υπεροχή του αιτητή σε μεταπτυχιακό προσόν (MBA) καθιστούσε τη σύσταση του Γενικού Διευθυντή, συγκρουόμενη με τα στοιχεία των φακέλων. Όμως, αυτό το θέμα συνδέεται με το λόγο ακύρωσης αρ. 2 και εκθεμελιώνεται με την απόρριψη εκείνου του λόγου νωρίτερα στην παρούσα απόφαση.
5. Η κατ΄ ισχυρισμό παράλειψη του Γενικού Διευθυντή και της ΕΔΥ να αξιολογήσουν τον μεταπτυχιακό τίτλο MBA του αιτητή.
Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο Γενικός Διευθυντής ανέφερε ενώπιον της καθ΄ης η αίτηση Επιτροπής ότι ο αιτητής δεν είχε διοριστεί στη θέση πρώτου διορισμού με βάση το πτυχίο BSc in Engineering το οποίο δεν ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης, αλλ΄ είχε διοριστεί στη θέση Λειτουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας με βάση το μεταπτυχιακό MBA. Επομένως, για τους λόγους που έχουν επεξηγηθεί προηγουμένως, δεν ετίθετο θέμα επαναχρησιμοποίησης εκείνου του τίτλου ως πρόσθετου προσόντος για προαγωγή στην επίδικη θέση στην οποία δεν απαιτείτο η κατοχή ειδικών ακαδημαϊκών προσόντων.
6. Η κατ΄ ισχυρισμό πεπλανημένη ενέργεια της ΕΔΥ όπως καλέσει το Γενικό Διευθυντή κατά την επανεξέταση να προβεί σε νέα σύσταση.
Ούτε και αυτός ο λόγος ακύρωσης μπορεί να ευσταθήσει. Όπως είναι φανερό από το κείμενο της προηγηθείσας προσφυγής αρ. 1101/2004, το Δικαστήριο διαπίστωσε ότι η ΕΔΥ, η οποία είχε βασισθεί στις κρίσεις και συστάσεις του Γενικού Διευθυντή, εσφαλμένα είχε θεωρήσει ότι το πτυχίο BSc in Engineering του εδώ αιτητή ήταν σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Περαιτέρω, το Δικαστήριο έκρινε ότι η σύσταση του Γενικού Διευθυντή στην οποία βασίστηκε και η απόφαση της ΕΔΥ, έπασχε και επειδή δεν είχε αναφερθεί και αξιολογηθεί σ΄ αυτήν η κατοχή από τον ίδιο του μεταπτυχιακού τίτλου MBA. Για τους λόγους τούτους και δεδομένου ότι ο Γενικός Διευθυντής σύστηνε για προαγωγή τόσο τον αιτητή όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος, ορθή ήταν η απόφαση της καθ΄ης η αίτηση να καλέσει το Γενικό Διευθυντή όπως προβεί σε νέα σύσταση προς αυτήν.
Συνοψίζοντας, από τους προβληθέντες λόγους ακύρωσης επιτυγχάνει μόνο ο πρώτος, ο οποίος και επιφέρει ακυρότητα της προσβαλλόμενης απόφασης. Η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς και η επίδικη απόφαση ακυρούται με €1.200 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ΄ων η αίτηση.
Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ