|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 4 ΑΑΔ 1146
23 Δεκεμβρίου, 2009
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ/΄Η
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1762/2007)
Μαχητές της Αντίστασης ― Εγγραφή στο Μητρώο ― Δεν αρκεί για να υπάρξει απονομή ηθικής αμοιβής στον αντιστασιακό ― Απαιτείται οπωσδήποτε και εισήγηση της καθιδρυόμενης Επιτροπής ― Άρθρα 5 και 12 του Ν. 24(Ι)/2001 ― Ερμηνεία και εφαρμογή τους στα επίδικα γεγονότα.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της παράλειψης προαγωγής του, ως αντιστασιακού.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Όπως είναι διατυπωμένος ο Νόμος 24(Ι)/2001 (Άρθρο 12), φαίνεται ότι αναγκαία προϋπόθεση για απονομή ηθικής αμοιβής από την Κυπριακή Πολιτεία, είναι να υπάρχει η εισήγηση της Επιτροπής, κάτι που εδώ δεν υπάρχει. Η απλή εγγραφή στο Μητρώο δεν είναι αρκετή.
2. Κακώς στρέφεται η προσφυγή εναντίον του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως, αφού ο αιτητής δεν ήταν μέλος της Αστυνομικής Δύναμης για να έχει εξουσία ο Υπουργός Δικαιοσύνης για προαγωγή, με βάση την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου.
3. Αναφορικά με το Υπουργικό Συμβούλιο, αυτό δεν ήταν υπόχρεο να επεκτείνει την «προαγωγή επ' ανδραγαθία» και σε άλλους τομείς από την Αστυνομία.
Η προσφυγή απορρίφθηκε με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Παπαδόπουλος κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Συνεκδ. Υπόθ. Αρ. 349/05 κ.ά., ημερ. 16.11.2007,
Παπαευτυχίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 136/06, ημερ. 21.8.2007,
Στυλιανού κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2007) 4 Α.Α.Δ. 702,
Γρηγορίου ν. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 170/06, ημερ. 10.8.2007.
Προσφυγή.
Στ. Κιττής με Ελ. Παπαδημητρίου (κα), για τον Αιτητή.
Λ. Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά από το δικαστήριο δήλωση ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 18/10/07 με την οποία ενημέρωναν τον αιτητή για τις νέες αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου για απονομή ηθικών αμοιβών στους μαχητές της Αντίστασης σύμφωνα με τον περί Καθιέρωσης της 15ης Ιουλίου, 1974, ως ημέρας Μνήμης και Τιμής των Πεσόντων και Αγωνισθέντων για τη Δημοκρατία Νόμο του 2001 (Ν. 24(1)/01), στις οποίες δεν συμπεριέλαβαν και τον αιτητή, παρόλο που είναι εγγεγραμμένος στο Μητρώο Αντιστασιακών, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Γεγονότα
Ο αιτητής είναι συνταξιούχος και έχει αφυπηρετήσει ως Βοηθός Δασικός Λειτουργός στις 23/1/06. Στο πραξικόπημα του 1974 ο αιτητής αντιστάθηκε κατά των πραξικοπηματιών και μαζί με άλλους πολίτες υπερασπίστηκε τη Δημοκρατία. Γι' αυτό έτυχε εγγραφής από την Επιτροπή Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης του Νόμου 24(1)/01 στο σχετικό Μητρώο. Συγκεκριμένα ο αιτητής ενεγράφη στο Μητρώο με αρ. 1347 στις 7/7/2005.
Ο δικηγόρος του αιτητή κ. Στ. Κιττής απέστειλε στις 28/9/07 εκ μέρους του αιτητή επιστολή προς το Υπουργικό Συμβούλιο ζητώντας όπως ο αφυπηρετήσας αιτητής προαχθεί σύμφωνα με το Ν. 24(1)/01 στον «επόμενο βαθμό» όπως έγινε με τα Μέλη της Αστυνομίας. Ο Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου διαβίβασε την επιστολή του δικηγόρου του αιτητή προς τον Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, το οποίο χειρίζεται θέματα Μαχητών της Αντίστασης μελών της Αστυνομίας, απάντησε στον αιτητή στις 18/10/07 ότι «οι Αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου για την απονομή ηθικών αμοιβών στους Μαχητές της Αντίστασης σύμφωνα με το Νόμο αρ. 24(1)/01 δεν αφορούν σε προαγωγές άλλων Μαχητών πλην των Μαχητών μελων της Αστυνομίας». Αποτέλεσμα ήταν η παρούσα προσφυγή που καταχωρήθηκε στις 17/12/07.
Νομικοί Ισχυρισμοί
Η ευπαίδευτη δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση έχει καταχωρήσει προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής εσφαλμένα στρέφεται μόνο εναντίον του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως ενώ θα έπρπεπε να στρέφεται και εναντίον της Επιτροπής Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης η οποία, σύμφωνα με τον περί Καθιέρωσης της 15ης Ιουλίου, 1974, ως ημέρας Μνήμης και Τιμής των Πεσόντων και Αγωνισθέντων για τη Δημοκρατία Νόμο 24(1)/01 εισηγείται την απονομή ηθικών αμοιβών από την Κυπριακή Πολιτεία.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή στην αγόρευση του (αρχική και απαντητική) εισηγείται ότι (α) η απόφαση των καθ' ων η αίτηση στερείται αιτιολογίας και (β) η απόφαση είναι άδικη, παράνομη και άνιση.
Η ευπαίδευτη συνήγορος των καθ' ων η αίτηση διαζευκτικά της προδικαστικής ένστασης, εισηγείται ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ήταν εύλογα επιτρεπτή και αιτιολογημένη, ότι δεν δικαιολογείται η επέμβαση του Δικαστηρίου και ότι η προσφυγή πρέπει να απορριφθεί.
Εξέταση Νομικών Ισχυρισμών
Με το ίδιο θέμα έχω ασχοληθεί στην Παπαδόπουλος κ.ά. v. Δημοκρατίας, Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 349/05 κ.ά., ημερ. 16/11/07. Βέβαια εκεί οι αιτητές ήσαν μέλη της Αστυνομικής Δύναμης ενώ εδώ ο αιτητής δημόσιος υπάλληλος.
Με βάση το Άρθρο 5 του προαναφερθέντος Νόμου, προβλέπεται η ίδρυση Επιτροπής Καταρτισμού και Τήρησης Μητρώου Μαχητών της Αντίστασης, το δε Άρθρο 6 προνοεί ως ακολούθως:
«5.-(1) Η Επιτροπή καταρτίζει και τηρεί Μητρώο Μαχητών της Αντίστασης στο οποίο η εγγραφή γίνεται από την ίδια την Επιτροπή ή ύστερα από αίτηση που υποβάλλεται σ' αυτή είτε από τον ίδιο το μαχητή της αντίστασης είτε από κληρονόμους ή διαχειριστές της περιουσίας του.
(2) Στην αίτηση παρέχονται όλες οι αναγκαίες πληροφορίες προς υποστήριξή της.
(3) Η περίληψη στο Μητρώο είναι στην απόλυτη κρίση της Επιτροπής, την οποία ασκεί το αργότερο εντός τριών μηνών από της υποβολής της αίτησης.»
Με βάση το Αρθρο 12 του πιο πάνω νόμου προνούνται τα ακόλουθα:
«12.-(1) Στους μαχητές της αντίστασης που είναι καταχωρισμένοι στο Μητρώο απονέμονται ηθικές αμοιβές από την Κυπριακή Πολιτεία ύστερα από εισήγηση της Επιτροπής.
(2) Ηθικές αμοιβές που δύνανται να απονεμηθούν στους μαχητές της αντίστασης μπορεί ανάμεσα σ' άλλα να είναι -
(α) Μετάλλια ή διπλώματα ή και τα δύο,
(β) μεταθανάτιες προαγωγές σε πεσόντες δημόσιους υπαλλήλους ή αστυνομικούς ή υπαλλήλους Ημικρατικών Οργανισμών,
(γ) προαγωγές επ' ανδραγαθία.»
Σε μια από τις υποθέσεις που συνεκδικάσθηκαν στην Παπαδόπουλος κ.ά. v. Δημοκρατίας (ανωτέρω), υπήρξε παρόμοια εισήγηση από πλευράς των καθ' ων η αίτηση, ότι δηλαδή εφόσον δεν υπήρξε η εισήγηση της Επιτροπής, ο αιτητής δεν εδικαιούτο προαγωγής. Εδώ εγείρεται πέραν τούτου και ισχυρισμός ότι έπρεπε η προσφυγή να στρέφεται και εναντίον της Επιτροπής για την Κατάρτιση Μητρώου. Ενόψει του γεγονότος ότι δε φαίνεται να υπήρξε αίτημα προς αυτή για να εισηγηθεί τον αιτητή και η Επιτροπή να το απέρριψε, δε θα θεωρήσω τη μη συμπερίληψη της Επιτροπής ως καθ' ων η αίτηση, μοιραία για την υπόθεση. Όμως από τη στιγμή που δε φαίνεται να υπήρξε εισήγηση της Επιτροπής, και αν ακόμα ο αιτητής καλύπτετο από την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου (που εδώ δεν καλύπτεται εφόσον αυτή περιορίστηκε για μέλη της Αστυνομίας) καταλήγω ότι η προσφυγή δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη. Όπως είναι διατυπωμένος ο Νόμος (Άρθρο 12 πιο πάνω) φαίνεται ότι αναγκαία προϋπόθεση για απονομή ηθικής αμοιβής από την Κυπριακή Πολιτεία, είναι να υπάρχει η εισήγηση της Επιτροπής, κάτι που εδώ δεν υπάρχει. Η απλή εγγραφή στο Μητρώο δεν είναι αρκετή.
Η δική μου απόφαση στην Παπαευτυχίου κ.ά. v. Δημοκρατίας, Υπόθεση Αρ. 134/06, ημερ. 21/8/07, στην οποία η προσφυγή είχε επιτύχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας (η οποία σημειώνω έχει εφεσιβληθεί με την Α.Ε. 155/2007), διαχωρίζεται από την παρούσα αναφορικά με τα γεγονότα της.
Πέραν των πιο πάνω σημειώνω ότι κακώς στρέφεται η προσφυγή εναντίον του Υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξεως, αφού ο αιτητής δεν ήταν μέλος της Αστυνομικής Δύναμης για να έχει εξουσία ο Υπουργός Δικαιοσύνης για προαγωγή με βάση την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου.
Αναφορικά με το Υπουργικό Συμβούλιο κρίνω ότι δεν ήταν υπόχρεο να επεκτείνει την «προαγωγή επ' ανδραγαθία» και σε άλλους τομείς από την Αστυνομία(βλ. τη δική μου απόφαση στην Παπαδοπουλος κ.ά. v. Δημοκρατίας, πιο πάνω, και τις υποθέσεις που επικαλέστηκε η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση Στυλιανού κ.ά. v. Δημοκρατίας (2007) 4 A.A.Δ. 702 και Γρηγορίου v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 170/06, ημερ. 10/8/07).
Ενόψει των πιο πάνω η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1.200 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., εναντίον του αιτητή.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.