ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(Υπόθεση Αρ. 97/2008)
1 Σεπτεμβρίου, 2009
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ ΚΑΛΟΓΗΡΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Λ. Ουστά, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: O αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας («ΕΔΥ») ημερ. 7.11.07 με την οποία προήγαγε το ενδ. μέρος Βάσο Βασιλείου στη μόνιμη θέση Ανώτερου Υγειονομικού Επιθεωρητή, 2ης Τάξης, Ιατρικές υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας από τις 15.11.07.
Από τον κατάλογο των 19 προάξιμων υποψηφίων, η Διευθύντρια σύστησε το ενδ. μέρος, αναφέροντας τα ακόλουθα:
«Προκειμένου να προβώ σε σύσταση προαγωγής, μελέτησα το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων και διαβουλεύτηκα και έλαβα υπόψη μου τη γνώμη του συνεργάτη μου και άμεσα προϊσταμένου τους. Εχοντας υπόψη μου τα πιο πάνω, καθώς και τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας της υπό πλήρωση θέσης προσόντα και τα καθιερωμένα από το Νόμο κριτήρια στο σύνολό τους, δηλαδή την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα, κρίνω ως καταλληλότερο και συστήνω για προαγωγή το Βασιλείου Βάσο.
Ο Βασιλείου, σ΄ ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία δέκα χρόνια, δεδομένης της ισοπεδωτικής εικόνας που παρουσιάζουν οι αξιολογήσεις των υποψηφίων τα τελευταία χρόνια, υπερτερεί των μη συστηνόμενων υποψηφίων, πλην του υποψήφιου με α/α 7, ο οποίος υπερέχει έναντι του συστηθέντα κατά ένα στοιχείο, αλλά έπεται σε αρχαιότητα κατά έξι περίπου χρόνια. Επίσης, ο συστηθείς είναι ίσος ή υπερέχει σε προσόντα ως κάτοχος Διπλώματος Υγειονομικού Επιθεωρητή και πανεπιστημιακού πτυχίου (Bachelor of Science in Public and Environmental Health). Σ΄ ό,τι αφορά την αρχαιότητα, ο συστηθείς υστερεί έναντι των ανθυποψηφίων του με α/α 1 - 4, όμως έναντι των υποψηφίων με α/α 1 - 3 υπερέχει τόσο σε αξία όσο και σε προσόντα, ενώ έναντι του υποψηφίου με α/α 4 υπερέχει σημαντικά σε αξία.»
Η ΕΔΥ έλαβε υπόψη τις υπηρεσιακές εκθέσεις στο σύνολο τους, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια, με ιδιαίτερη έμφαση σε αυτές των τελευταίων δέκα χρόνων, δεδομένης της ισοπεδωτικής εικόνας που παρουσιάζουν οι πιο πρόσφατες αξιολογήσεις τα τελευταία πέντε χρόνια. Η ΕΔΥ συνεκτιμώντας τα κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας αποδίδοντας σε αυτά την ανάλογη βαρύτητα και αφού έλαβε υπόψη και τη σύσταση, επέλεξε ως καταλληλότερο το ενδ. μέρος προσφέροντας του προαγωγή στην επίδικη θέση.
Η αιτιολογία που παρέθεσε στο πρακτικό είναι η εξής:
«Η Επιτροπή, καταλήγοντας στην πιο πάνω απόφασή της, έλαβε υπόψη ότι ο Βασιλείου, σ΄ ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, όπως αυτές έγιναν τελικά δεκτές από την ίδια, με ιδιαίτερη έμφαση στα τελευταία δέκα χρόνια, δεδομένης της ισοπεδωτικής εικόνας που παρουσιάζουν οι αξιολογήσεις των υποψηφίων τα τελευταία πέντε χρόνια, υπερέχει όλων των ανθυποψηφίων του, πλην του Κουμούρη Γεώργιου, ο οποίος υπερέχει σε αξία κατά ένα μόνο στοιχείο, υστερεί όμως έναντι του επιλεγέντα σε αρχαιότητα κατά έξι περίπου χρόνια. Επίσης η Επιτροπή δεν παρέλειψε να παρατηρήσει ότι ο επιλεγείς δεν υστερεί σε προσόντα έναντι των ανθυποψηφίων του. Σ΄ ότι αφορά την αρχαιότητα, ο επιλεγείς υστερεί περίπου κατά δύο έτη από τους υποψηφίους με α/α 1-3, από τους οποίους όμως υπερέχει τόσο σε αξία όσο και σε προσόντα, και υστερεί, επίσης, σε αρχαιότητα κατά 13 μήνες και από τον υποψήφιο με α/α 4, αρχαιότητα η οποία ανάγεται στην ημερομηνία γέννησής τους, από τον οποίο όμως ο επιλεγείς υπερέχει ουσιαστικά σε αξία. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή, σε μια συνεκτίμηση όλων των ενώπιόν της στοιχείων, έκρινε τον επιλεγέντα, ο οποίος, επιπλέον, διαθέτει την υπέρ του σύσταση της Διευθύντριας, ως καταλληλότερο για προαγωγή.»
Η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή θέτει ως πρώτο λόγο ακύρωσης την πλάνη της Διευθύντριας και της ΕΔΥ αναφορικά με την αξία των υποψηφίων. Ισχυρίζεται ότι εφόσον αιτητής και ενδ. μέρος έχουν ακριβώς την ίδια βαθμολόγηση κατά τα τελευταία 6 χρόνια, η διαφορά του ενδ. μέρους κατά 5 Ε στα παλαιότερα έτη 1997-2000, δεν προσδίδει υπεροχή σε οποιονδήποτε και εν πάση περιπτώσει δεν δικαιολογεί την τελική κρίση ως «ουσιαστική ή σημαντική υπεροχή σε αξία». Ακολουθεί η εισήγηση ότι η σύσταση, σε παραγνώριση της ισοδυναμίας στα κριτήρια της αξίας και των προσόντων και της υπεροχής του αιτητή σε αρχαιότητα (λόγω ηλικίας), πάσχει διότι στηρίχθηκε σε αξιολογική υπεροχή του ενδ. μέρους εκεί που δεν υπήρχε.
Η αναφορά της ΕΔΥ στις εκθέσεις των παλιότερων ετών δεν ελέγχεται ως λανθασμένη, ούτε υποβαθμίζει δίχως άλλο την βαρύτητα των χρονικά εγγύτερων αξιολογήσεων. Δεν υπάρχει υπόβαθρο συζήτησης κάτω από αυτή τη σκοπιά. Η νομολογία μας δεν αποδοκιμάζει ως τακτική της ΕΔΥ την απόδοση βαρύτητας όχι μόνο στα τελευταία πέντε έτη αλλά στη γενικότερη εικόνα των υπαλλήλων, όπως αυτή αναδύεται και από πιο απομακρυσμένες εκθέσεις. (Βλ. Π. Ελευθερίου ν. ΕΔΥ, υπόθ. αρ. 277/07, ημερ. 9/12/08, Σταύρος Ναούμ ν. ΕΔΥ, υποθ. αρ. 314/06, ημερ. 7/10/08, Λ. Λαζάρου κ.α. ν. Δημοκρατίας, συνεκδ. υποθ. 886/07 και 943/07, ημερ. 30/04/09). Αυτό που εξάλλου ενδιαφέρει είναι η συνολική διαχρονική εικόνα της αξίας των υποψηφίων. Όσον αφορά το ζήτημα της σύγκρισης της αξίας μέσα από τις εμπιστευτικές εκθέσεις, παρατηρείται ότι η νομολογία έχει καθορίσει ότι οι τελευταίες εμπιστευτικές εκθέσεις έχουν περισσότερη σημασία έχοντας υπόψη την αναμενόμενη πρόοδο που πρέπει να συνοδεύει την πορεία ενός υπαλλήλου. Περαιτέρω, έχει καθιερωθεί από την Ολομέλεια ότι ολόκληρη η σταδιοδρομία ενός υπαλλήλου πρέπει να εισέρχεται στην εικόνα του αποφασίζοντος οργάνου και είναι εντός της ορθής άσκησης της διακριτικής ευχέρειας του να αποδίδει μεγαλύτερη βαρύτητα στις πιο πρόσφατες εμπιστευτικές εκθέσεις, όταν δηλαδή επίκειται η προαγωγή. (Δέστε Georghiades v. Republic (1975) 3 CLR 145 και Μαυρομμάτη ν. Δημοκρατίας (2000) 3 ΑΑΔ 662.) Τέλος, στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας Κατσελλή ν. Δημοκρατίας (2007) 3 ΑΑΔ 585, σημειώθηκε, κατ΄ αναλογίαν εφαρμοζόμενο και στην παρούσα περίπτωση, ότι έστω και μικρή ή οριακή η διαφορά στις υπηρεσιακές εκθέσεις, αυτή μπορεί να αποκτήσει τη δική της σημασία, όταν κατά τα άλλα παρουσιάζεται ισοπεδωτική βαθμολόγηση των υποψηφίων.
Ο πιο κάτω πίνακας παρουσιάζει συγκριτικά την αξία του αιτητή και ενδ. μέρους αντίστοιχα.
ΕΤΟΣ |
ΑΙΤΗΤΗΣ |
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ |
1997 |
6.2 |
7.1 |
1998 |
6.2 |
8 |
1999 |
7.1 |
8 |
2000 |
7.1 |
8 |
2001 |
8 |
8 |
2002 |
8 |
8 |
2003 |
8 |
8 |
2004 |
8 |
8 |
2005 |
8 |
8 |
2006 |
8 |
8 |
Συμφωνώ με τη θέση του αιτητή ότι η βαθμολογική διαφορά του ενδ. μέρους σε απομακρυσμένες αξιολογήσεις, μόνο οριακή μπορεί να χαρακτηριστεί (Α. Βασιλειάδης κα ν. Δημοκρατίας (2005) 3 ΑΑΔ 403). Συνεπώς η διατύπωση που χρησιμοποίησε τόσο η Διευθύντρια όσο και η ΕΔΥ για «σημαντική/ουσιαστική υπεροχή του ενδ. μέρους σε αξία» είναι πεπλανημένη. Ωστόσο, η πλάνη αυτή δεν είναι ουσιώδης, διότι δεν αναιρεί το συμπέρασμα αναφορικά με το προβάδισμα του ενδ. μέρους στην αξία, ούτε αφαιρεί το αιτιολογικό υπόβαθρο της σύστασης και της τελικής απόφασης.
Έχει κριθεί ότι η σύσταση Διευθυντή που είναι αντίθετη με τα στοιχεία των φακέλων είναι προβληματική και μπορεί να έχει εν τέλει, εάν η απόκλιση είναι μεγάλη, μηδενική αξία ή να είναι πεπλανημένη στο βαθμό που δεν αντικατοπτρίζει πιστά τις αξιολογήσεις μέσα από τους φακέλους. (Δέστε Φιλιππίδη ν. Δημοκρατίας (1993) 3 ΑΑΔ 288 και Δημοκρατία ν. Χατζηγεωργίου (2006) 3 ΑΑΔ 365). Στοιχεία αντίθετα και συγκρουόμενα με αυτά των φακέλων, ξεπερνούν τα όρια του υποβοηθητικού ρόλου του Διευθυντή που είναι κατ΄ εξοχήν συμβουλευτικός. Απολήγει, ενδεχομένως, σε πλημμελή άσκηση της ευχέρειας του για σύσταση του καταλληλότερου υποψηφίου. (Δέστε Α.ΤΗ.Κ. ν. Γαλάτειας Νικολαΐδου (2007) 3 ΑΑΔ 85 και Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 695.)
Στην παρούσα υπόθεση όμως δεν εφαρμόζεται η νομολογία την οποία επικαλείται ο αιτητής, διότι δεν διαπιστώθηκε ανάπλαση των βαθμολογημένων στοιχείων στη σύσταση. Η Διευθύντρια απέδωσε την ρεαλιστική εικόνα των εκθέσεων χωρίς να διαμορφώνει εκ των υστέρων νέα κατάσταση αναφορικά με την αξιολογηθείσα ποιότητα των λειτουργών. Ανατρέχοντας επιπρόσθετα στα δέκα τελευταία έτη αντί των πέντε, δεν αλλοίωσε την αντικειμενική αξία των υποψηφίων που για το ενδ. μέρος εμφανίζεται οριακά έστω καλύτερη.
Εφόσον οι διάδικοι είχαν ακριβώς τα ίδια προσόντα, στη μεταξύ τους σύγκριση αυτό που έπρεπε να σταθμιστεί ήταν η ελαφρώς ευνοϊκότερη εικόνα της αξίας του ενδ. μέρους έναντι της αρχαιότητας του αιτητή που ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης. Εχει ωστόσο νομολογηθεί ότι τέτοια διαφορά δεν μπορεί να έχει ουσιαστικό αντίκρυσμα (Ρέα Αλευρά κ.α. ν. Κων. Ι. Ηρακλέους κα (2005) 3 ΑΑΔ 85). Δύσκολά δημιουργεί αρχαιότητα τέτοια που να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη και τοσούτο μάλλον να τεκμηριώνει έκδηλη υπεροχή υπέρ του αιτητή, ώστε το Δικαστήριο να μπορεί να επέμβει.
Αναγνωρίζεται στη διοίκηση η δυνατότητα αποτίμησης της βαρύτητας των στοιχείων κρίσης και γνώμονας κατά την αναθεώρησή της είναι το ευλόγως επιτρεπτό στο πλαίσιο των δεδομένων της κάθε περίπτωσης. (Πολυξένη Γρηγορίου (Μιχαηλίδου) ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, ΑΕ 3868, ημερ. 1.6.07). Εν προκειμένω, ούτε η Διευθύντρια ούτε και η ΕΔΥ παραγνώρισαν την αρχαιότητα του αιτητή στην οποία έκαναν αναφορά, αλλά προτίμησαν να προκρίνουν το κριτήριο της αξίας. Τίποτα μεμπτό δεν υπάρχει σε αυτή την επιλογή.
Δεν στοιχειοθετείται κανένας λόγος ακύρωσης. Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1200 έξοδα σε βάρος του αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.