ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 140/2007)

 

13 Αυγούστου, 2009

 

[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 KAI 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

ΜΑΡΙΟΣ ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ,

Αιτητής,

v.

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ

ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,

Καθ' ων η αίτηση.

____________________

 

Γρ. Καραπατάκης, για τον Αιτητή.

Κ. Σταυρινός,  Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους  Καθ' ων η αίτηση.

Καμιά εμφανιση, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη.

_______________________

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΦΩΤΙΟΥ, Δ.:    Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία που παραθέτω αυτούσια:

 

«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή η απόφαση της Καθ΄ ης η Αίτηση η οποία δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας με αριθμό 4144 ημερομηνίας 10/11/2006 και σύμφωνα με την οποία στην μόνιμη θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού, Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας προήχθησαν από την 1/1/2005 οι κ.κ. (1) Νίκος Ζαρδίλης, (2) Νίκη Κυριάκου, (3) Έλλη Χρ. Καουρμά, (4) Κατερίνα Λάμπρου-Χαραλάμπους, (5) Ανδρούλλα Παναγή-Χριστοφίδου και (6) Βάσος Βασιλείου αντί του Αιτητή, είναι άκυρη και στερείται οιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»

 

ΓΕΓΟΝΟΤΑ.

Το Ανώτατο Δικαστήριο με απόφαση του ημερομηνίας 10.7.2006 στις Συνεκδικασθείσες Προσφ. 259/05 και 314/05 (Ελένη Θεοδοσίου και Νίκος Ζαρδίλης ν. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Ε.Δ.Υ.), ακύρωσε στην Προσφυγή με αρ. 314/04, την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με ημερομηνία 3.12.2004 σ΄ ότι αφορά την από 1.1.2005 προαγωγή επτά υπαλλήλων (μεταξύ των οποίων και του Αιτητή στην παρούσα προσφυγή) του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας στη θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού.  Σημειώνεται ότι με την ίδια απόφασή του το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την Προσφυγή με αρ. 259/05 της Ελένης Θεοδοσίου.

 

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στη συνεδρία της με ημερομηνία 21.7.2006, αφού ενημερώθηκε για την πιο πάνω απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποφάσισε να ειδοποιηθούν οι υπάλληλοι, η προαγωγή των οποίων ακυρώθηκε, ότι επανέρχονται στη θέση που κατείχαν παλαιότερα, δηλαδή στη θέση Κτηματολογικού Γραφέα, Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.

 

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, στη συνεδρία της με ημερομηνία 28.9.2006, επανεξέτασε την πλήρωση επτά κενών μόνιμων θέσεων Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού, Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας και αποφάσισε να προσφέρει τη θέση Βοηθού Κτηματολογικού Λειτουργού, Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας αναδρομικά από 1.1.2005 σε επτά πρόσωπα μεταξύ των οποίων και στα Ενδιαφερόμενα Μέρη, όχι όμως στον Αιτητή.

 

Η προαγωγή των Ενδιαφερομένων Μερών δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 19.11.2006 και αρ. γνωστοποίησης 6918 και στις 16.1.2007 καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.  

 

Σημειώνω στο στάδιο αυτό ότι η παρούσα υπόθεση σε κάποιο στάδιο συνεκδικάζετο με την Προσφυγή 186/07, Ελένη Θεοδοσίου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία όμως αποσύρθηκε.

 

 

ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ.

Με τις γραπτές του αγορεύσεις (αρχική και απαντητική) ο αιτητής προωθεί τους ακόλουθους λόγους ακύρωσης:

 

(α)  Ο Αιτητής υπερτερεί σε αξία με βάση τις εμπιστευτικές εκθέσεις.

 

(β)  Η σύσταση του Διευθυντή δεν αξιολογήθηκε σωστά και ως στοιχείο υπεροχής αγνοήθηκε και δεν αιτιολογήθηκε.

 

(γ)  Η Καθ΄ ης η αίτηση λανθασμένα βασίστηκε στο Νόμο περί Παροχής Ίσων Ευκαιριών για την Επαγγελματική Αποκατάσταση των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Ν 87(Ι)/04 και προήξε το ενδιαφερόμενο μέρος Νίκο Α. Ζαρδίλη.

 

Από πλευράς των καθ΄ ων η αίτηση υποτηρίζεται η νομιμότητα και ορθότητα της προσβαλλόμενης απόφασης.

 

ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ.

Αναφορικά με τον (α) πιο πάνω λόγο, από τα στοιχεία που έχουν τεθεί ενώπιον μου, προκύπτει ότι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι υπερτερεί σε αξία των ενδιαφερομένων μερών, δεν ευσταθεί.  Άλλωστε και στην προαναφερθείσα ακυρωτική απόφαση στην Προσφυγή 314/05, Νίκος Ζαρδίλης ν. Δημοκρατίας, ως αποτέλεσμα της οποίας έγινε η επανεξέταση της υπόθεσης, αποφασίστηκε ότι «τα στοιχεία των εμπιστευτικών εκθέσεων των πέντε τελευταίων χρόνων εμφανίζουν ισοδύναμους τον αιτητή και τα ενδιαφερόμενα μέρη.  Όλοι βαθμολογούνται «Εξαίρετοι» με διαφορετικά σε ορισμένες περιπτώσεις, σχόλια για τον καθένα».  Επομένως ο ισχυρισμός αυτός του αιτητή περί υπεροχής τους σε αξία, απορρίπτεται.  

 

Με τον (β) λόγο προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η σύσταση του Διευθυντή «δεν αξιολογήθηκε σωστά ως στοιχείο υπεροχής, αγνοήθηκε και δεν αιτιολογήθηκε».  Ο Διευθυντής είχε συστήσει τον αιτητή Μάριο Ευριπίδου ενώ δε σύστησε το ενδιαφερόμενο μέρος Κατερίνα Χαραλάμπους.  Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι όχι μόνο δε συστήθηκε η Κατερίνα Χαραλάμπους, αλλά αυτός υπερέχει σε αξία αφού στο στοιχείο της «Διευθυντικής Ικανότητας» για τα έτη 1995, 1996 και 1997 αυτή αξιολογήθηκε «Πολύ Ικανοποιητικά» ενώ ο ίδιος ως «Εξαίρετα» και πέραν τούτου έτυχε ιδιαίτερου σχόλιου από τον Προϊστάμενο του. 

 

Είναι σαφώς νομολογημένο ότι η σύσταση του Διευθυντή του Τμήματος αποτελεί ένα ξεχωριστό και ουσιαστικό στοιχείο κρίσης.   Βέβαια το διορίζον όργανο έχει την εξουσία να μην ακολουθήσει τη σύσταση αλλά σε τέτοια περίπτωση θα πρέπει να δώσει ειδική και επαρκή αιτιολογία η οποία να φαίνεται στα πρακτικά (βλ. μεταξύ άλλων Ιωάννου ν. Α.Η.Κ. (1998) 3 Α.Α.Δ. 624, Ειρήνη Χριστοδούλου ν. Δημοκρατίας, Υποθ. Αρ. 862/07, ημερ. 3.4.09 και Μάρθα Θεμιστοκλέους ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 9/07 , ημερ 17.7.09).

Εξετάζοντας το σχετικό πρακτικό φαίνεται ότι η Ε.Δ.Υ. έδωσε αιτιολογία η οποία  καταγράφεται σ΄ αυτό.  Το ερώτημα είναι αν η αιτιολογία που έχει δώσει είναι επαρκής, όπως απαιτεί η νομολογία.  Θα πρέπει επίσης να εξεταστεί και το κατά πόσο η αιτιολογία αυτή συνάδει και με τα στοιχεία των φακέλων (βλ. Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695). 

 

Η Ε.Δ.Υ. ανάφερε, ως αιτιολογία γιατί να μην ακολουθήσει τη σύσταση του Διευθυντή τα εξής:

 

«Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας δεν  μπόρεσε να υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή για τον Ευριπίδου Μάριο, διότι, συγκρίνοντας τον Ευριπίδου Μάριο με την επιλεγείσα, ναι μεν δεν υστερεί σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με ιδιαίτερη έμφαση σ΄ αυτές των πέντε τελευταίων προ του ουσιώδους χρόνου ετών, δεν υστερεί σε προσόντα, αλλά υστερεί σε αρχαιότητα, η οποία αφορά μεν στην ημερομηνία γέννησης, αλλά όταν τα άλλα δυο κριτήρια επιλογής είναι ισοδύναμα η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας έχει την άποψη ότι δεν της αφήνει άλλα περιθώρια επιλογής ......»

 

Καταρχήν απορρίπτω τον ισχυρισμό του αιτητή ότι αυτός υπερτερούσε σε αξία και ήδη αναφέρθηκα στο θέμα αυτό κατά την εξέταση του (α) πιο πάνω λόγου.  Όπως αποφασίστηκε και στην προαναφερθείσα ακυρωτική απόφαση επρόκειτο περί ισοδύναμους υποψηφίους.   Επομένως το ερώτημα είναι αν η αρχαιότητα του ενδιαφερομένου μέρους Κατερίνας Χαραλάμπους, η οποία θεωρήθηκε ως αρκετός λόγος για να μην ακολουθήσει η Ε.Δ.Υ. την υπέρ του αιτητή σύσταση του Διευθυντή, ήταν τέτοια που να ικανοποιεί την απαίτηση για επαρκή και πειστική αιτιολογία.  Είμαι της άποψης ότι εφόσον η αρχαιότητα ήταν μόνο αναφορικά με την ημερομηνία γέννησης, αυτή δεν ήταν αρκετή για να δικαιολογήσει την παράκαμψη από την Ε.Δ.Υ. της σύστασης του Διευθυντή.   Επομένως όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Κατερίνα Χαραλάμπους, κρίνω ότι η απόφαση της Ε.Δ.Υ. πάσχει και η προαγωγή του εν λόγω ενδιαφερομένου μέρους θα πρέπει να ακυρωθεί.

 

Αναφορικά με το (γ) λόγο, όπως αυτός προωθήθηκε με την γραπτή αγόρευση του αιτητή, το παράπονο είναι ότι αναφορικά με την προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους Νίκου Ζαρδίλη, η απόφαση της Ε.Δ.Υ. πάσχει γιατί βασίστηκε και στον περί Παροχής Ίσων Ευκαιριών για την Επαγγελματική Αποκατάσταση των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμο του 2004 (Ν 87(Ι)/04), που όμως κρίθηκε αντισυνταγματικός στην υπόθεση Κιττής κ.α. ν. Δημοκρατίας, Α.Ε. 56/06, ημερ. 8.12.06.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε στις 28.9.06 (βλ. Παράρτημα 3 στην ένσταση) όπου φαίνεται ότι η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με την επανεξέταση του θέματος μετά την ακυρωτική απόφαση, όπως ήδη αναφέρθηκε πιο  πάνω.   Ο Διευθυντής του τμήματος, μεταξύ άλλων, αναφέρει σχετικά τα ακόλουθα:

 

«... Επιπλέον, έλαβα υπόψη μου ότι με τον  περί Παροχής Ίσων Ευκαιριών για την Επαγγελματική Αποκατάσταση των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμο, θεωρήθηκαν ως παθόντες οι υποψήφιοι με α/α 4, 53, 54, 59, 62 και 65.  

 

Με βάση όλα τα ανωτέρω,  κρίνω ως καταλληλότερους και συστήνω για προαγωγή στις υπό πλήρωση επτά θέσεις τους ακόλουθους:

 

1.    Νίκος Ζαρδίλης:  υποψήφιος με α/α 53.

 

...............................

 

Ενόψει και του γεγονότος ότι είναι κάτοχος πανεπιστημιακού προσόντος, για το οποίο έχω δώσει την ανάλογη βαρύτητα, αλλά και του γεγονότος ότι είναι παθών και η βαθμολογία και τα στοιχεία των Υπηρεσιακών Εκθέσεων των πέντε τελευταίων, προ της ουσιώδους ημερομηνίας, χρόνων εμφανίζουν τον υποψήφιο ισοδύναμο με τους προαναφερθέντες υποψηφίους, κρίνω ότι ο Ζαρδίλης είναι κατάλληλος για την πλήρωση της μιας από τις επτά κενές θέσεις.»

 

Το ίδιο και η Ε.Δ.Υ., αφού μεταξύ άλλων έλαβε υπόψη ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Νίκος Ζαρδίλης είναι «περίπου ισοδύναμος» αποφάσισε να του προσφέρει προαγωγή με βάση τον προαναφερθέντα Νόμο 87(Ι)/2004. 

 

Ενόψει του ότι ο  εν λόγω νόμος στις 8.12.06 κρίθηκε αντισυνταγματικός από την Πλήρη Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλ. Κιττής κ.α. ν. Δημοκρατίας (2006) 3 Α.Α.Δ. 734), έστω και αν αυτό έγινε μετά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, το γεγονός ότι η Ε.Δ.Υ. στήριξε την απόφαση της και στον εν λόγω νόμο, δημιουργεί νομική πλάνη και επομένως η προσφυγή όσον αφορά το ενδιαφερόμενο μέρος Νίκο Ζαρδίλη επίσης πρέπει να επιτύχει.   Ο ισχυρισμός των καθ΄ ων η αίτηση ότι εφόσον  η απόφαση της Ε.Δ.Υ. δεν στηρίχθηκε αποκλειστικά στον εν λόγω νόμο, δεν  πρέπει να επηρεάζεται η απόφαση της, δεν μπορεί να γίνει δεκτός διότι δεν γνωρίζουμε ποια θα ήταν η απόφασή της αν δεν εγίνετο χρήση και των προνοιών του εν λόγω νόμου.

 

Ενόψει των  πιο πάνω η προσφυγή επιτυγχάνει μερικώς με €1.200.-  έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ΄ ων η αίτηση.

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά τα ενδιαφερόμενα μέρη Κατερίνα Χαραλάμπους και Νίκο Ζαρδίλη ακυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.

 

Αναφορικά με τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη η προσφυγή απορρίπτεται και η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.

 

 

 

 

                                                      Μ. ΦΩΤΙΟΥ,

                                                               Δ.

 

/ΕΑΠ.

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο