|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1128/2006)
24 Ιουλίου 2009
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΚΟΥΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΡΑΛΙΩΝ,
Καθ΄Ης η Αίτηση
_________
Μ. Μυλωνάς, για τον Αιτητή.
Μ. Καλλιγέρου, για τους Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ζητείται από το Δικαστήριο η πιο κάτω θεραπεία:
«Α. Δήλωση και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής Παραλιών, ημερομηνίας 11/4/2006 (Επισυνάπτεται ως ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α) με την οποία δηλώνει ότι δεν έχει αρμοδιότητα να εξετάσει την Ιεραρχική Προσφυγή του Αιτητή, είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή αδικαιολόγητη και/ή στερείται οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
Β. Οποιανδήποτε άλλη θεραπεία την οποίαν το Σεβαστό Δικαστήριο ήθελε θεωρήσει ορθή και δίκαιη υπό τις περιστάσεις.»
Σύμφωνα με τα γεγονότα, ο Αιτητής στις 8.6.2004 υπέβαλε μέσω του δικηγόρου του ένσταση στο Δήμο Λεμεσού για την απόφασή του να μην τον συμπεριλάβει στον κατάλογο των αδειούχων/κατόχων άδειας παροχής διευκολύνσεων ενώ ήταν κάτοχος τέτοιας άδειας για την περιοχή της παραλίας της Φραγκοκλησίας από το 1988. Ο Δήμος Λεμεσού στην ένσταση του Αιτητή απήντησε με επιστολή του ημ. 30.6.2004. Τον πληροφόρησε ότι αυτός δεν εθεωρείτο νόμιμος κάτοχος άδειας υπηρεσιών και διευκολύνσεων και συνεπώς το όνομά του δεν μπορούσε να συμπεριληφθεί στον κατάλογο για τους εξής λόγους:
α) Από το 2001 ο Δήμος δεν είχε εισπράξει οποιονδήποτε ποσό για παροχή τέτοιας άδειας, και
β) ο δίαυλος στον οποίο εργαζόταν είχε καταργηθεί από την Επαρχιακή Διοίκηση Λεμεσού από πολλού χρόνου και η παραμονή του σ΄αυτόν ήταν παράνομη.
Όπως προκύπτει από τα πρακτικά της συνεδρίας της Κεντρικής Επιτροπής Παραλιών (Κ.Ε.Π.) ημερ. 25.6.2004, η Κ.Ε.Π. είχε ζητήσει από τις τοπικές αρχές να ετοιμάσουν κατάλογο των δικαιούχων άδειας δυνάμει του περί Προστασίας της Παραλίας Τροποποιητικού Νόμου Αρ. 3(Ι)/2004 και λήφθηκε απόφαση να γίνει υπενθύμιση στις τοπικές αρχές για να ενημερώσουν την Κ.Ε.Π. για τυχόν ενστάσεις εναντίον του σχετικού καταλόγου. Ο Δήμος Λεμεσού ήδη είχε ενημερώσει την Κ.Ε.Π. για την ένσταση του Αιτητή. Στις 30.6.2004 ο τότε γραμματέας της Κ.Ε.Π. απέστειλε προς τον συνήγορο του Αιτητή επιστολή με την οποία ζητούσε να τον ενημερώσει για τους λόγους της ένστασης του και να παρουσιάσει στοιχεία που συνηγορούσαν υπέρ της περίληψης του πελάτη του στον κατάλογο των δικαιούχων της αιτούμενης άδειας. Ο συνήγορος του Αιτητή αμφισβήτησε το περιεχόμενο της επιστολής του Δήμου Λεμεσού ημερ. 30.6.2004 και ισχυρίστηκε ότι η παράλειψη να περιληφθεί σ΄αυτόν ο Αιτητής ήταν πεπλανημένη, αδικαιολόγητη και καταχρηστική. Παρέθεσε ταυτόχρονα γεγονότα που, κατά τους ισχυρισμούς του, δικαιολογούσαν περίληψη του στον κατάλογο.
Σε συνεδρία της η Κ.Ε.Π. η οποία έγινε στο Δήμο Λάρνακας στις 5.11.2004 αποφάσισε, μετά που άκουσε το συνήγορο του Αιτητή, όπως ζητήσει περαιτέρω απόψεις από το Δήμο Λεμεσού σε σχέση με τα σημεία που ήγειρε ο Αιτητής. Ακολούθησαν διάφορες συνεδρίες, χωρίς όμως να ληφθεί απόφαση. Τελικά η Κ.Ε.Π., στην 57η συνεδρία της, αφού έλαβε υπ΄όψη τα γεγονότα όπως εκτίθεντο στην επιστολή του συνηγόρου του Αιτητή ημερ. 14.7.2004, τις απόψεις του Δήμου Λεμεσού, τους ισχυρισμούς του Αιτητή, σχετική γνωμάτευση επί νομικών θεμάτων που είχαν εγερθεί και τις σχετικές πρόνοιες του Περί Προστασίας της Παραλίας Νόμου, αποφάσισε τα εξής:
«(ι) ότι δεν προβλέπεται στις πρόνοιες του άρθρου 51 του Κεφ. 59 (που καθορίζουν την αρμοδιότητα της Κεντρικής Επιτροπής Παραλιών για εξέταση ιεραρχικών προσφυγών, που προσβάλλουν αποφάσεις που εκδόθηκαν με βάση τα άρθρα 5Β, 5Γ και 5Θ του Κεφ. 59) η υποβολή ιεραρχικής προσφυγής κατά αποφάσεων Τοπικών Αρχών για ετοιμασία 'καταλόγου αδειούχων' και ούτε τέτοια αρμοδιότητα προβλέπεται σε οποιοδήποτε άλλο άρθρο του Νόμου - Κεφ. 59 και ειδικότερα στο άρθρο 2 στην ερμηνεία του όρου 'δικαιούχος άδειας', και ως εκ τούτου
(ιι) η Κεντρική Επιτροπή Παραλιών δεν έχει αρμοδιότητα να εξετάσει την πιο πάνω Ιεραρχική Προσφυγή του πελάτη σας κ. Αντώνη Μαρκουλλίδη εναντίον του Δήμου Λεμεσού αφού δεν προβλέπεται τέτοια αρμοδιότητα στην κείμενη νομοθεσία.»
Ο Αιτητής, με τη γραπτή αγόρευση του συνηγόρου του, αναπτύσσει σειρά νομικών σημείων που κατά την εισήγησή του οδηγούν σε ακύρωση της απόφασης. Με ένα από αυτά θέτει θέμα μη νόμιμης σύνθεσης και λειτουργίας της Κ.Ε.Π. Υποστηρίζει ότι η διαδικασία συζήτησης της ένστασής του έγινε σε πολλές συνεδρίες, χωρίς η σύνθεση της Κ.Ε.Π. να είναι η ίδια. Στις τελευταίες μάλιστα δύο συνεδρίες, την 56η και την 57η, που ήσαν και οι ουσιαστικές, υπήρξε αλλαγή στα μέλη. Επίσης απουσίαζαν μέλη χωρίς να προκύπτει αν αυτά κλήθηκαν να παραστούν.
Η Καθ΄Ης η Αίτηση τον ισχυρισμό για μη νόμιμη σύνθεση και λειτουργία της Κ.Ε.Π. τον απορρίπτει και υποστηρίζει ότι στην κρίσιμη συνεδρία που λήφθηκε η απόφαση έγινε πλήρης ενημέρωση των μελών ώστε καμιά παρανομία δεν υπάρχει.
Το ζήτημα της σύνθεσης συλλογικού οργάνου στο Σύγγραμμα Γενικό Διοικητικό Δίκαιο του Δ. Δαγκτόγλου, 4η Αναθεωρημένη Έκδοση σελ. 471, παρα. 956, αντικρίζεται ως εξής:
«Τα μέλη του συλλογικού οργάνου πρέπει να κ α λ ο ύ ν τ α ι εγκαίρως και εγγράφως να συμμετάσχουν σε κάθε συνεδρίαση, εκτός αν υπάρχουν τακτές ημέρες συνεδριάσεως.»
Ανάλογο ζήτημα εξετάστηκε επανειλημμένα και εκείνο που προκύπτει ως ανάγκη για να ικανοποιείται η απαίτηση για πρόσκληση των μελών συλλογικού οργάνου σε συνεδρίαση είναι ό,τι προνοεί το Άρθρο 21(3) του περί των Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου του 1999, (Ν. 158(Ι)/99) και/ή όπως το έθεσε ο Νικολάου, Δ., στη Νικολέττα Χριστοφόρου ν. Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου, Υπόθεση Αρ. 853/03, 8.9.05, δηλαδή:-
«. να βεβαιώνεται από σαφή γραπτά στοιχεία, καταχωρισθέντα κατά το χρόνο της πρόσκλησης και μάλιστα ως μέρος διαδικασίας την οποία να μπορεί κανείς αυτόματα να εμπιστευθεί.»
Έχοντας υπ΄όψη τα πιο πάνω και εξετάζοντας τις συνεδρίες της Κ.Ε.Π. ημερ. 13.3.2006 και 11.4.2006, καταλήγω ότι η σύνθεση σε αυτές δεν ήταν νόμιμη. Από τη συνεδρία της 13.3.2006 απουσίαζαν δύο μέλη για τα οποία, πέραν της καταγραφής της απουσίας τους, κανένα στοιχείο δεν έχει παρουσιαστεί από το οποίο να προκύπτει ότι αυτά νομότυπα κλήθηκαν να παραστούν. Σύμφωνα με τα όσα αποφασίστηκαν στην Αναστασίου ν. Ε.Τ.Ε.Κ. (2003) 3 ΑΑΔ 612, το βάρος να θέσουν στοιχεία για την κανονικότητα της σύνθεσης του διοικητικού οργάνου το φέρει η Καθ΄Ης η Αίτηση και στην παρούσα περίπτωση πέραν του ισχυρισμού ότι παριστάμενοι αποχώρησαν πριν από τη λήψη απόφασης, δεν παρουσιάστηκαν οποιεσδήποτε προσκλήσεις ή αντίγραφα προσκλήσεων από τες οποίες να προκύπτει η νομότυπη κλήση των μελών που απουσίαζαν. Τα ίδια ισχύουν και για τη συνεδρία της 11.4.2006. Φαίνεται από τα πρακτικά που τηρήθηκαν ότι, μέλος που παρίστατο στη συνεδρία της 13.3.2006, ο Γιαννάκης Ποταμίτης, απουσίαζε από τη συνεδρία της 11.4.2006 χωρίς να υπάρχει οτιδήποτε από το οποίο να συνάγεται ότι αυτός νομότυπα κλήθηκε να παραστεί. Ούτε έχει τεθεί από μέρους της Καθ΄Ης η Αίτηση ισχυρισμός ότι οι συνεδρίες της γίνονται σε συγκεκριμένη ημερομηνία και ώρα. Αντίθετα, από το σύνολο των πρακτικών που τέθηκαν ενώπιον μου, προκύπτει ακριβώς το αντίθετο, ότι δηλαδή οι συνεδρίες δεν εγίνοντο σε καθορισμένη ημέρα και ώρα.
Με την επιτυχία του λόγου σε σχέση με τη σύνθεση και λειτουργία της Κ.Ε.Π. δεν θεωρώ αναγκαία την εξέταση των υπολοίπων λόγων ακύρωσης που προβάλλονται.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1000 έξοδα, συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α., υπέρ του Αιτητή. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΚΧ»Π