ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπόθεση Αρ. 138/2008)

 

13 Απριλίου 2009

 

 

[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]

 

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

ΑΝΤΩΝΑΚΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ

Αιτητής,

ν.

ΔΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ

Καθ΄Ου η Αίτηση

_________

 

 

Γ. Πιττάτζης, για τον Αιτητή.

Μ. Μουαΐμης,  για τον Καθ΄Ου η Αίτηση.

_________________

 

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.:  Η προσφυγή προσβάλλει αποφάσεις του Δήμου Παραλιμνίου, κοινοποιηθείσες στον Αιτητή με επιστολές ημερομηνίας 19.11.2007, 16.11.2007 και 27.11.2007, με τις οποίες απερρίφθησαν αντίστοιχες ενστάσεις του εναντίον φορολογιών καθαριότητας για τα έτη 2005, 2006 και 2007 αντιστοίχως.  Ως εκ της συνάφειας τους, δεν ετέθη θέμα πολλαπλότητας.

 

Με την ένσταση του ο Δήμος ήγειρε δύο προδικαστικές ενστάσεις:

 

1.   Ότι η προσφυγή είναι εκπρόθεσμη.

 

2.   Ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις στερούνται εκτελεστότητας καθ΄όσον είναι βεβαιωτικές των αρχικώς επιβληθεισών φορολογιών.

 

Η πρώτη προδικαστική ένσταση δεν προωθήθηκε ως τέτοια στην αγόρευση.  Θα είχε όμως νόημα αν ευσταθεί η άλλη προδικαστική ένσταση, αφού σε τέτοια περίπτωση δεν θα είχαν προσβληθεί εμπροθέσμως οι αρχικές φορολογίες.  Ως προς τη δεύτερη λοιπόν προδικαστική ένσταση, η θέση του Δήμου είναι ότι η υποβολή των ενστάσεων του Αιτητή δεν αναιρούσε την προθεσμία των 75 ημερών από της κοινοποίησης της αρχικής επιβολής των φορολογιών οι οποίες και δεν έχουν προσβληθεί.  Σε απάντηση ο Αιτητής παραπέμπει στην υπόθεση MP Alexandrou Investments Ltd v. Δήμου Αγίας Νάπας, 153/2001, 10.12.2001.

 

Διαπιστώνω έρεισμα στην προδικαστική ένσταση.  Όπως ο ίδιος ο Αιτητής παρατηρεί, στην υπόθεση στην οποία παραπέμπει δεν είχε εγερθεί το εδώ εγειρόμενο θέμα.  Το θέμα έχει όμως εγερθεί σε άλλες υποθέσεις, στις οποίες και παραπέμπει ο Δήμος.  Σχετική είναι η απόφαση του Νικήτα, Δ., στην υπόθεση Σοφού κ.α. ν. Δήμου Έγκωμης (1995) 4 ΑΑΔ 289, όπου εκρίθη ότι, καθ΄όσον δεν προβλέπεται στο νόμο διαδικασία ένστασης, «η μόνη εκτελεστή πράξη είναι εκείνη με την οποία καταλογίζεται ο φόρος» (σσ. 293-294).  Και τούτο, παρά το ότι είχε υποβληθεί ένσταση η οποία και απερρίφθη, διότι η απόφαση με την οποία απερρίφθη η ένσταση «με κανένα τρόπο ... περιέχει πράξη εκτελεστού χαρακτήρα».  Όπως υπεδείχθη, διαφορετική είναι η περίπτωση όπου η διοίκηση δέχεται την ένσταση και μειώνει τη φορολογία, αφού τότε δημιουργείται νέα εκτελεστή πράξη (Stilvi General Cleaners Ltd ν. Δήμου Λεμεσού (1989) 3 ΑΑΔ 1683).  Την άποψη αυτή επανέλαβε ο Νικήτας, Δ., και στην υπόθεση K.P. Intertraffic Engineering Ltd ν. Δήμου Λεμεσού, 351/1997, 29.1.1999.

 

Στην ίδια κατάληξη ήχθη και ο Αρτεμίδης, Δ. (ως ήτο τότε) στην υπόθεση Χριστοφή ν. Δήμου Λευκωσίας, 970/98, 21.3.2000, απορρίπτοντας την εισήγηση ότι η υποβολή και απόρριψη ένστασης απέληξε σε νέα έρευνα και νέα εκτελεστή πράξη. 

 

Την απόφαση αυτή ακολούθησε ο Ηλιάδης, Δ., στην υπόθεση Σχολική Εφορεία Μέσα Γειτονιάς ν. Δήμου Μέσα Γειτονιάς, 174/2003, 14.5.2004.

 

Υιοθετώ το σκεπτικό των εν λόγω αποφάσεων και παρατηρώ μόνο και μια πρακτική διάσταση στο όλο θέμα.  Δεν είναι λογικό, αφού παρέλθει η προθεσμία προσφυγής κατά της φορολογίας, ο φορολογούμενος να μπορεί να επανέλθει οποτεδήποτε μετά για να ανατρέψει με την ένσταση του την ήδη αποκρυσταλλωθείσα νομική κατάσταση και ουσιαστικά να  δημιουργήσει αυτοδικαίως νέο δικαίωμα του για προσφυγή προκαλώντας τη διοίκηση να εκδώσει «νέα» απόφαση.  Ούτε είναι θέμα «νέων στοιχείων» που να οδηγούν σε νέα έρευνα.  Τα στοιχεία στα οποία βασίσθηκε η ένσταση στη Σοφού, στην Intertraffic και εδώ για εξαίρεση από τη φορολογία αφορούσαν την ίδια την υποχρέωση φορολογίας και μπορούσαν να αποτελούσαν λόγο ακυρότητας σε προσφυγή κατ΄αυτής.  Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα, όπως παρατηρεί και ο ευπαίδευτος συνήγορος για το Δήμο, το γεγονός που ισχυρίζετο ο Αιτητής, ότι δηλαδή το συγκρότημα ήταν κλειστό, ήταν ήδη γνωστό, ο ίδιος δε ο Αιτητής στις ενστάσεις του το τοποθετεί στο 2001/2002, ενώ έκτοτε μεσολάβησαν και άλλες φορολογίες τις οποίες και δεν αμφισβήτησε.

 

Καταλήγω ότι οι προσβαλλόμενες πράξεις στερούνται εκτελεστότητας.  Οι προσβαλλόμενες πράξεις ήσαν απλώς βεβαιωτικές των μόνων εκτελεστών αποφάσεων, που ήσαν οι αρχικές φορολογίες, και οι οποίες δεν προσεβλήθησαν, με αποτέλεσμα η προσφυγή να είναι εκπρόθεσμη ως προς εκείνες και να μην προσβάλλει εκτελεστή πράξη (Δημητρίου ν. Δημοκρατίας (1989) 3 ΑΑΔ 1281).

 

Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.  Ο Αιτητής θα καταβάλει €800 ευρώ έξοδα στο Δήμο.

 

 

 

                                                     Δ. Χατζηχαμπής,

                                                                  Δ.

 

 

 

/ΚΧ"Π

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο