ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ  ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

(Υπόθεση  Αρ. 676/2006)

 

20 Φεβρουαρίου, 2009

 

[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡO 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

1.    ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΕΝΙΟΥ,

2.    ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΤΟΥΜΑΖΗ,

3.    ΑΓΑΠΙΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ,

Αιτητές,

ΚΑΙ

 

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,

Καθ΄ ων η αίτηση.

____________________

 

Γ. Ζαχαρίου (κα.), για  τους Αιτητές.

Ε. Λοϊζίδου (κα) , Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ ων η

αίτηση.

Μ. Ιωαννίδης, για τα Ε/Μ αρ. 2, 3, 4, 5, 6 και 8.

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.:    Με την προσφυγή τους οι αιτητές ζητούν δήλωση και/ή διακήρυξη του δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη των καθ΄ ων η αίτηση, δηλαδή η απόφαση τους ημερ. 31.1.2006, να εγγράψουν τα Ε/Μ 1-12 στο μητρώο εγγεγραμμένων φυσιοθεραπευτών, είναι παράνομη, άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.

 

Η αίτηση βασίζεται, μεταξύ άλλων, και στα εξής νομικά σημεία:

 

Η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας και των σχετικών κανονισμών, βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με προηγούμενη απόφαση των καθ΄  ων η αίτηση, για τα ίδια θέματα, ημερ. 25.10.2004, και η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν πλάνης.

 

Τα γεγονότα στα οποία βασίζεται η αίτηση είναι σε συντομία τα εξής:

 

Οι αιτητές είναι πτυχιούχοι φυσιοθεραπευτές, δεόντως εγγεγραμμένοι και διατηρούν νόμιμα και κανονικά ιδιωτικά φυσιοθεραπευτήρια στην Κύπρο.  Περί τον Ιανουάριο του 2006 ή και προγενέστερα τα Ε/Μ 1-12 ζήτησαν την επανεξέταση προηγούμενης αίτησης τους για εγγραφή τους στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών Κύπρου.   Περί την 31.1.2006 οι καθ΄  ων η αίτηση απάντησαν στο αίτημα των Ε/Μ λέγοντας τους ότι το αίτημα τους έγινε αποδεκτό και ότι αποφασίστηκε η εγγραφή τους στο προαναφερόμενο μητρώο, υπό κάποιους όρους.  Σύμφωνα με τους αιτητές η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση της σχετικής νομοθεσίας και των σχετικών οδηγιών της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης καθότι τα Ε/Μ 1-12 δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις και δεν έχουν τα απαραίτητα προσόντα. 

 

Οι καθ΄ ων η αίτηση και τα Ε/Μ ήγειραν προδικαστικές ενστάσεις ισχυριζόμενοι ότι οι αιτητές 2 και 3 δεν έχουν έννομο συμφέρον στην έγερση της προσφυγής.  Αναφορικά με τον αιτητή 2 η προδικαστική ένσταση αποσύρθηκε, τόσο από τους καθ΄ ων η αίτηση, όσο και από τα Ε/Μ.  Αναφορικά με τον αιτητή 3 η ένσταση συνίσταται στο ότι αυτός είναι δημόσιος υπάλληλος και επομένως δεν έχει έννομο συμφέρον στην προσφυγή.  Παρόμοια ένσταση εξέτασε και ο αδελφός Δικαστής Φωτίου στην Προσφυγή 675/06, ημερ. 19.9.08, μεταξύ των ιδίων μερών.  Ο ευπαίδευτος αδελφός Δικαστής παρατήρησε ότι παρά το ότι ο αιτητής 3 είναι μόνιμος εκπαιδευτικός λειτουργός στη Δημοτική Εκπαίδευση, εφόσον δεν τέθηκε οτιδήποτε ενώπιον του που να δείχνει ότι το φυσιοθεραπευτήριο που τηρεί είναι παράνομο, δεν μπορούσε να αποφασίσει ότι ο αιτητής 3 στερείται εννόμου συμφέροντος και κατά συνέπεια απέρριψε την προδικαστική ένσταση εναντίον του. Συμφωνώ με τα όσα ανέφερε ο αδελφός Δικαστής, τα υιοθετώ και για τον ίδιο λόγο απορρίπτω την προδικαστική ένσταση αναφορικά με τον αιτητή 3. 

 

Σε σχέση με την ουσία της υπόθεσης υπάρχουν δύο σχετικές πρωτόδικες αποφάσεις.  Η μια είναι η απόφαση στην Υπόθεση 909/04, Κυριάκος Τακούσιης ν. Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών, ημερ 2.2.2006 (απόφαση του Ηλιάδη, Δ.) και η άλλη είναι η προαναφερόμενη απόφαση του Φωτίου, Δ. στην Υπόθεση 675/06, Ζένιου κ.α. ν. Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών, ημερ. 19.9.08.   Στην πρώτη απόφαση ο αδελφός Δικαστής Ηλιάδης, αφού εξέτασε τα γεγονότα της υπόθεσης, τους λόγους της προσφυγής και τη νομική πλευρά, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση, στην υπόθεση εκείνη, να απορρίψουν το αίτημα του αιτητή για εγγραφή στο μητρώο φυσιοθεραπευτών ήταν εύλογα επιτρεπτή.   Αιτιολόγησε την απόφαση του λέγοντας, μεταξύ άλλων, ότι στο ίδιο το πανεπιστήμιο Semmelweis, στην Ουγγαρία, γίνεται διαχωρισμός μεταξύ του τμήματος Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, το οποίο χορηγεί τον τίτλο στην Κινησιολογία (τον οποίο κατείχε ο αιτητής) και του τμήματος Προστασίας της Υγείας από το οποίο αποφοιτούν οι φυσιοθεραπευτές, στους οποίους απονέμεται και ο σχετικός ακαδημαϊκός τίτλος.  Επιπρόσθετα ο αδελφός Δικαστής έκρινε ότι η θέση του αιτητή ότι κατείχε το κατάλληλο προσόν για εγγραφή στο μητρώο, που στηριζόταν στην απόφαση του Ελληνικού Ινστιτούτου Τεχνολογικής Εκπαίδευσης, δεν ευσταθούσε επειδή ο τίτλος σπουδών του αιτητή, στην Κινησιολογία, δεν κάλυπτε το πρόγραμμα των τμημάτων Φυσιοθεραπείας των Τ.Ε.Ι..  

 

Το πανεπιστήμιο στο οποίο σπούδασαν τα Ε/Μ στην προκείμενη περίπτωση, το πρόγραμμα σπουδών και ο τίτλος σπουδών που απέκτησαν είναι τα ίδια με εκείνα του αιτητή στην Υπόθεση 909/04.   Υιοθετώ το σκεπτικό και την αιτιολογία της απόφασης στην Υπόθεση 909/04, της οποίας τα ουσιώδη γεγονότα είναι σχεδόν πανομοιότυπα με αυτά της παρούσας υπόθεσης. 

 

Παρατηρώ, συναφώς, ότι στα πρακτικά της συνεδρίας στην οποία λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση (τεκμήριο 6 στην ένσταση) σημειώνονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής:

 

1.                      Σύμφωνα με τον εναρμονιστικό νόμο 76(Ι)/2004, κατά την υποβολή της αίτησης εγγραφής στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών, ο αιτητής θα πρέπει να κατέχει «πτυχίο ή δίπλωμα φυσιοθεραπείας αναγνωρισμένο από το Συμβούλιο (Φυσιοθεραπευτών) με γνωστοποίηση που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας».   Στην προκείμενη περίπτωση το δίπλωμα των Ε/Μ δεν ήταν αναγνωρισμένο, κατά τον ουσιώδη χρόνο, από το Συμβούλιο Φυσιοθεραπευτών, με τον τρόπο που προνοείται στο Νόμο. 

2.                      Τα διπλώματα των Ε/Μ ήταν στην Κινησιολογία και όχι στη Φυσιοθεραπεία και στα πρακτικά της συνεδρίας στην οποία λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση παρατηρείται ότι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις στο πρόγραμμα σπουδών των Ε/Μ, τόσο στα μαθήματα όσο και στην έκταση της πρακτικής άσκησης. 

3.                      Παρά τα προαναφερόμενα οι καθ΄  ων η αίτηση αποφάσισαν να εγγράψουν τα Ε/Μ στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών κυρίως λαμβάνοντας υπόψη ότι παρόμοια πτυχία με αυτά των Ε/Μ αναγνωρίστηκαν από προηγούμενα Συμβούλια και ότι τρία άτομα απόφοιτοι της ίδιας σχολής, με το ίδιο ακριβώς πρόγραμμα σπουδών, έχουν εγγραφεί στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών, από προηγούμενο Συμβούλιο.  Εφαρμόζοντας λοιπόν την αρχή της ίσης μεταχείρισης, όπως οι ίδιοι θεώρησαν, οι καθ΄  ων η αίτηση αποφάσισαν να εγγράψουν και τα Ε/Μ, υπό τις ίδιες προϋποθέσεις που  ενέγραψαν, προηγούμενα Συμβούλια, τα προαναφερόμενα τρία άτομα, δηλαδή υπό την προϋπόθεση της συμπληρωματικής εκπαίδευσης σε πέντε συγκεκριμένα μαθήματα.

 

Η απόφαση στην Υπόθεση 675/06, με την οποία επικυρώθηκε η απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση να εγγράψουν τα δύο Ε/Μ, σε εκείνη την υπόθεση, στο Μητρώο Εγγεγραμμένων Φυσιοθεραπευτών, βασίστηκε στο ότι οι Ελληνικές Αρχές είχαν εκδώσει στα Ε/Μ άδειες εξάσκησης επαγγέλματος φυσιοθεραπευτή στην Ελλάδα.  Το αίτημά τους, επομένως, εξετάστηκε με το υπόβαθρο ότι ήταν ευρωπαίοι πολίτες που είχαν εξασφαλίσει άδεια εξάσκησης επαγγέλματος φυσιοθεραπευτή σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ως εκ τούτου είχαν εφαρμογή οι πρόνοιες του Νόμου 140/89 (όπως τροποποιήθηκε) και του Νόμου 179(Ι)/2002. 

 

Στην προκείμενη περίπτωση δεν τέθηκε οτιδήποτε ενώπιον μου που να δείχνει ότι οποιοδήποτε από τα Ε/Μ εξασφάλισε άδεια ασκήσεως του επαγγέλματος του φυσιοθεραπευτή στην Ελλάδα ή σε οποιαδήποτε άλλη χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως εκ τούτου η παρούσα υπόθεση διαχωρίζεται από την απόφαση στην Υπόθεση 675/06, επί των γεγονότων.

  

Με βάση τα ενώπιον μου στοιχεία θεωρώ ότι οι καθ΄  ων η αίτηση, εφαρμόζοντας ορθές νομικές αρχές, θα έπρεπε να είχαν απορρίψει την αίτηση των Ε/Μ για εγγραφή στο μητρώο:

 

(α) Επειδή τα Ε/Μ δεν κατείχαν πτυχίο ή δίπλωμα φυσιοθεραπείας αναγνωρισμένο από τους καθ΄  ων η αίτηση, όπως προνοείται στο Ν 76(Ι)/2004, και

 

(β) Επειδή τα πτυχία των Ε/Μ ήταν πτυχία στην Κινησιολογία και όχι στη Φυσιοθεραπεία και είχαν σοβαρές ελλείψεις στο πρόγραμμα σπουδών τους τόσο στα μαθήματα όσο και στην έκταση της πρακτικής άσκησης (εκτός αν αυτό μπορούσε να θεραπευθεί με την επιβολή κατάλληλων όρων). 

 

Κατά την κρίση μου δεν θα έπρεπε να αντικριστεί το όλο θέμα ως θέμα ισότητας μεταξύ των Ε/Μ στην παρούσα υπόθεση και εκείνων που ενεγράφησαν, από προηγούμενα Συμβούλια και είχαν τα ίδια προσόντα με τα Ε/Μ στην παρούσα υπόθεση.  Το ορθό νομικό κριτήριο, κατά την εκτίμησή μου, θα έπρεπε να ήταν το κατά πόσον τα Ε/Μ είχαν, κατά τον ουσιώδη χρόνο, τα προσόντα και πληρούσαν τις προϋποθέσεις που τίθενται από το Νόμο, για να εγγραφούν.  Αν εφαρμοζόταν αυτό το κριτήριο οι καθ΄ ων η αίτηση θα έπρεπε, σύμφωνα με το νόμο, να είχαν απορρίψει τις αιτήσεις των Ε/Μ για εγγραφή τους στο Μητρώο Εγγεγραμμένων Φυσιοθεραπευτών.

 

Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω, η προσφυγή πετυχαίνει και εκδίδεται δηλωτική απόφαση ως η παράγραφος (α) του αιτητικού.  Έξοδα €1.200.-, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των αιτητών και εις βάρος των καθ΄  ων η αίτηση.  Καμιά διαταγή για έξοδα αναφορικά με τα Ε/Μ.

 

 

 

 

                                                      Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,

                                                                    Δ.

 

 

 

 

/ΕΑΠ.

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο