|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
&nb sp; Υπóθεση Αρ. 502/2008
13 Φεβρουαρίου, 2009
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΕΡΨΙΘΕΑ ΚΟΥΤΣΟΛΟΥΚΑ
Αιτήτρια
- και -
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Καθών η αίτηση
.............................
Αδ. Λάντος, για την αιτήτρια
Αλ. Καλησπέρα-Καρή (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους καθών η αίτηση
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά από το δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία που παραθέτω αυτούσια:
«Α. Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής ημερ. 21/1/2008 να απορρίψει την Ιεραρχική Προσφυγή της Αιτήτριας που ασκήθηκε κατά της απόφασης της Πολεοδομίας Αμμοχώστου να απορρίψει αίτηση της για χορήγηση πολεοδομικής άδειας για ανέγερση μιας κατοικίας εντός του τεμαχίου 478, Σχέδιο 2-288-375 του Δήμου Παραλιμνίου, είναι άκυρη/ή ακυρώσιμη, καθότι ελήφθη κατά παράβαση της ισχύουσας Νομοθεσίας και της Δήλωσης Πολιτικής και/ή παραβιάζει το Σύνταγμα και την ισότητα των πολιτών.
Β. Διάταγμα του Σεβαστού Δικαστηρίου κηρύττον την απόφαση της Υπουργικής Επιτροπή ημερ. 21/1/2008, η οποία κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια άκυρη.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Η αιτήτρια είναι εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του τεμαχίου με αρ. 478, Φ/Σχ. 2-288-375, Τμήμα 11, στο Παραλίμνι, το οποίο βρίσκεται εκτός του Ορίου Ανάπτυξης και Ορίου Υδατοπρομήθειας του Δήμου Παραλιμνίου και συγκεκριμένα στη Γεωργική Ζώνη Γ, όπου ισχύει συντελεστής δόμησης 0,20:1, ποσοστό κάλυψης 0,15:1, αρ. ορόφων 2 και ύψος οικοδομής 8,30μ. Το εν λόγω τεμάχιο εφάπτεται εγγεγραμμένου δημόσιου δρόμου, ο οποίος δεν συνδέεται κανονικά/ικανοποιητικά με το οδικό δίκτυο της περιοχής (συνδέεται με δασικούς δρόμους που αποτελούν δασική γη) και έχει περιορισμένο πλάτος (2,50μ. περίπου). Στις 12.4.05 η αιτήτρια υπέβαλε στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως Αμμοχώστου, την αίτηση με αρ. ΑΜΧ/0191/2005, η οποία αφορούσε τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας για την ανέγερση μίας κατοικίας. Η αίτηση απορρίφθηκε στις 24.10.05 από την εν λόγω Πολεοδομική Αρχή, για τους λόγους ότι, αφενός το τεμάχιο στο οποίο προτείνεται η ανάπτυξη δεν διαθέτει ικανοποιητική προσπέλαση, όπως απαιτείται με βάση τις πρόνοιες της Εντολής 1/94 του Υπουργού Εσωτερικών και της παραγράφου 1(γ) της Πολιτικής 3(Α) της Δήλωσης Πολιτικής, και αφετέρου γιατί δεν ικανοποιούνταν ο πρόνοιες της παραγράφου 1(α) και 1(δ) της Πολιτικής 9(Γ)(β) της Δήλωσης Πολιτικής επειδή το προς ανάπτυξη τεμάχιο προέκυψε από διαχωρισμό δύο τεμαχίων μετά την 1.12.1990.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής, να αρνηθεί την χορήγηση της αιτούμενης πολεοδομικής άδειας, υποβλήθηκε στις 22.11.06 Ιεραρχική Προσφυγή, με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972 (Ν. 90/72 ως έχει τροποποιηθεί. Το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού ζήτησε και εξασφάλισε τις απόψεις: (α) της Πολεοδομικής Αρχής (Επαρχιακός Λειτουργός Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Αμμοχώστου), η οποία σε σχετική έκθεση της ημερομηνίας 20.7.07 , αιτιολόγησε την προσβαλλόμενη απόφαση της και αντέκρουσε τους ισχυρισμούς της αιτήτριας, και (β) του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, ο οποίος συμφώνησε με τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής και εισηγήθηκε επίσης την απόρριψη της Ιεραρχικής Προσφυγής. Ο ίδιος ετοίμασε σχετικό Σημείωμα με αρ. 66/15 και ημερομηνία 28.11.07, το οποίο υπέβαλε στα μέλη της Υπουργικής Επιτροπής για ενημέρωση και μελέτη της υποβληθείσας Ιεραρχικής Προσφυγής. Σημειώνεται ότι, παρόλο που είχε ζητηθεί από το Δήμο Παραλιμνίου από τις 20.8.07 να υποβάλει και τις δικές του απόψεις, δεν υπήρξε έγκαιρη ανταπόκριση και οι απόψεις του υποβλήθηκαν στις 6.3.08. Στο μεταξύ αρμόδια Υπουργική Επιτροπή, στη συνεδρία της ημερ. 20.12.07 εξέτασε την υπό αναφορά Ιεραρχική Προσφυγή και αφού έλαβε υπόψη τα πραγματικά γεγονότα και νομικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την υποβληθείσα αίτηση, τις απόψεις της Πολεοδομικής Αρχής, καθώς και τους λόγους που επικαλείτο αιτήτρια για υποστήριξη της προσφυγής της, ενεργώντας με βάση την εξουσία που του παρέχεται από τις πρόνοιες του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, αποφάσισε να απορρίψει την Ιεραρχική Προσφυγή, κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής για απόρριψη της αίτησης ήταν ορθή και σύμφωνη με σχετική Νομοθεσία και τις πρόνοιες της ισχύουσας (κατά το χρόνο λήψης της απόφασης) Δήλωσης Πολιτικής. Για την υπό αναφορά απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής, το Υπουργείο Εσωτερικών ενημέρωσε γραπτώς τόσο την αιτήτρια, μέσω του δικηγόρου της, όσο και τον Επαρχιακό Λειτουργό Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως Αμμοχώστου, με επιστολές ημερομηνίας 21.1.08 και στις 27.3.3008, η αιτήτρια καταχώρησε, την παρούσα προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τη γραπτή της αγόρευση η αιτήτρια επικεντρώνεται ουσιαστικά στους εξής λόγους ακυρώσεως: (α) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν ανεπαρκούς και ελαττωματικής έρευνας και/ή δεν λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα, (β) ότι στερείται νόμιμης και/ή επαρκούς αιτιολογίας, (γ) ότι παραβιάζει την αρχή της ισότητας, και (δ) ότι είναι αποτέλεσμα πραγματικής και νομικής πλάνης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Προτού αρχίσω την εξέταση των πιο πάνω λόγων ακυρώσεως το θεωρώ σκόπιμο να παραθέσω την προσβαλλόμενη απόφαση, όπως αυτή κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια με επιστολή ημερ. 21/1/08:
«Ιεραρχική προσφυγή της κας Τερψιθέας Κουτσόλουκα, εναντίον απόφασης της Πολεοδομικής Αρχής να αρνηθεί τη χορήγηση πολεοδομικής άδειας (αιτ. αρ. ΑΜΧ/191/2005) για ανέγερση κατοικίας στο τεμάχιο 478, Φ/Σχ. 2-288-375 στο Παραλίμνι.
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στο πιο πάνω θέμα και σε συνέχεια της επιστολής μου με το ίδιο αριθμό φακέλου και ημερομηνία 11-12-2006, να σας πληροφορήσω ότι η Υπουργική Επιτροπή, στην οποία έχει εκχωρηθεί η εξουσία του Υπουργικού Συμβουλίου για λήψη απόφασης σε Ιεραρχική Προσφυγή που υποβάλλεται δυνάμει του άρθρου 31 του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου, στη συνεδρία της ημερομηνίας 20.12.2007, αφού εξέτασε τα πραγματικά γεγονότα και νομικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την υποβληθείσα αίτηση, την απόφαση της Πεολεοδομικής Αρχής και τις απόψεις του Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας & Οικήσεως, καθώς και τους λόγους που επικαλεσθήκατε για υποστήριξη της Προσφυγής, αποφάσισε να απορρίψει την Ιεραρχική Προσφυγή κρίνοντας ότι η απόφαση της Πολεοδομικής Αρχής, να αρνηθεί τη χορήγηση της αιτούμενης άδειας για τους λόγους που αναφέρονται στη σχετική Γνωστοποίηση ημερ. 24.10.2006, είναι ορθή και σύμφωνη με την Πολεοδομική Νομοθεσία και τις σχετικές πρόνοιες της Δήλωσης Πολιτικής, που ίσχυαν στα δημοτικά όρια Παραλιμνίου κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης και λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης.»
Η πιο πάνω επιστολή εσωματώνει την απόφαση που λήφθηκε στις 20/12/07 από την Υπουργική Επιτροπή που εξέτασε την Ιεραρχική προσφυγή.
Όπως προκύπτει από την πιο πάνω απόφαση, οι λόγοι για τους οποίους απορρίφθηκε η προσφυγή φαίνονται στην Γνωστοποίηση ημερ. 24/10/06. Επομένως είναι βοηθητικό να έχουμε και τα όσα αναφέρονται στην εν λόγω Γνωστοποίηση αφού γίνεται εκεί παραπομπή για τους λόγους απόρριψης. Οι λόγοι έχουν ως ακολούθως:
«(500) Το τεμάχιο στο οποίο προτείνεται να πραγματοποιηθεί η ανάπτυξη (μεμονωμένη κατοικία) δεν διαθέτει ικανοποιητική προσπέλαση κατά παράβαση των προνοιών της παραγράφου 1(γ) της Πολιτικής 3 (Α) της Δήλωσης Πολιτικής καθώς και των προνοιών της Εντολής 1/94 του Υπουργού Εσωτερικών, γιατί:
(α) ο εγγεγραμμένος δημόσιος δρόμος ο οποίος εφάπτεται του τεμαχίου, δεν συνδέεται κανονικά/ικανοποιητικά με το οδικό δίκτυο της περιοχής, (συνδέεται με δασικούς δρόμους και διέρχεται μέσα από δασική γη) και
(β) έχει περιορισμένο πλάτος.
Δεν ικανοποιούνται οι σχετικές πρόνοιες της παραγράφου 1(α) και 1(δ) της πολιτικής 9(Γ)(β) της Δήλωσης Πολιτικής γιατί το προς ανάπτυξη τεμάχιο έχει προκύψει από διαχωρισμό 2 τεμαχίων που έγινε μετά την 1 Δεκεμβρίου, 1990.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
Αναφέρεται επίσης ότι λόγω των πιο πάνω σοβαρών κατ΄αρχην προβλημάτων δεν έγινε ολοκληρωμένη μελέτη των σχεδίων που υποβλήθηκαν και είναι δυνατό να υπάρχουν και άλλες παρατηρήσεις σχετικά με την υποβληθείσα αίτηση.»
Αρχίζω από τον (α) λόγο, ότι δηλαδή η προσβαλλόμενη απόφαση είναι προϊόν ανεπαρκούς και ελαττωματικής έρευνας και/ή δεν λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα τον οποίο θα εξετάσω σε συνδυασμό με το (γ) ότι παραβιάστηκε η αρχή της ισότητας.
Έχω προσέξει ότι αν όχι πανομοιότυπα, παρόμοια θέματα εξετάστηκαν στην υπόθεση Peter Mayerspeth ν. Υπουργείου Εσωτερικών κα υποθ. Αρ. 1011/07 ημερ. 15/5/08 από τον αδελφό δικαστή Νικολάτο, ο οποίος κατέληξε ότι στο στάδιο της ιεραρχικής προσφυγής δεν ερευνήθηκαν οι θέσεις του αιτητή ότι με το ίδιο πρόβλημα (αυτό της προσπέλασης) είχαν δοθεί άδειες για κατοικίες από το Δήμο Παραλιμνίου, ιδιαίτερα ενόψει του ότι ο Δήμος Παραλιμνίου δεν είχε ένσταση στο αίτημα του αιτητή. Περαιτέρω το δικαστήριο αποφάνθηκε ότι δεν αιτιολόγησε ο καθού η αίτηση την απόρριψη της ιεραρχικής προσφυγής αλλά περιορίστηκε στο να υιοθετήσει απλώς την υπό έφεση απόφαση. Σημειώνω ότι η εν λόγω απόφαση δεν έχει εφεσιβληθεί.
Η δική μας περίπτωση παρουσιάζει αρκετές ομοιότητες. Και εδώ ο βασικός λόγος απόρριψης της ιεραρχικής προσφυγής ήταν η ανεπαρκής προσπέλαση. Δέχονται όμως η πλευρά του καθού η αίτηση ότι μπορεί ο Δήμος Παραλιμνίου, που ήταν η αρμοδία πολεοδομική αρχή πριν τις 30/4/03 (που τέθηκε σε εφαρμογή η Δήλωση Πολιτικής στον εν λόγω Δήμο) να είχαν εγκρίνει άδειες οικοδομής για κατοικία, όπως είναι το αίτημα και στην παρούσα υπόθεση, αλλά αναφέρουν ότι διαφοροποιούνται. Είμαι της άποψης ότι από τα όσα έχουν τεθεί ενώπιον μου, δεν είναι σαφές ότι έγινε η δέουσα έρευνα. Ούτε φαίνονται στοιχεία των άλλων περιπτώσεων που ο συνήγορος του καθού η αίτηση (βλ. σελ. 9 της γραπτής αγόρευσης) αναφέρει ότι «μπορεί στο παρελθόν ο Δήμος Παραλιμνίου να εξέδωσε τέτοιες άδειες οικοδομής και ότι η Πολεοδομική Αρχή μέχρι και αρχές του 2004 να ήταν συγκαταβατική επί του θέματος σε ότι αφορά το θέμα προσπέλασης», ούτως ώστε να είναι σαφές ότι αυτές διαφοροποιούνται. Λαμβάνοντας υπόψη ότι γίνεται αναφορά και σε άδειες που δόθηκαν μετά τις 30/4/03 που τέθηκε σε εφαρμογή η Δήλωση Πολιτικής, καταλήγω ότι και στην παρούσα περίπτωση δεν έχει διεξαχθεί η δέουσα έρευνα για να εξεταστούν οι θέσεις της αιτήτριας, αλλά υιοθετήθηκε απλώς η απόφαση, αντικείμενο της ιεραρχικής προσφυγής, όπως έγινε και στην προαναφερθείσα προσφυγή 1011/07. Λαμβάνω υπόψη ότι πρόκειται και εδώ για ανέγερση οικοδομής (κατοικίας) για μια από τις θυγατέρες της αιτήτριας και ο Δήμος Παραλιμνίου, εντός των δημοτικών ορίων του οποίου θα ανεγερθεί η κατοικία, έστω και καθυστερημένα (6/3/08) δηλώνει ότι δεν ενίσταται στη χορήγηση της άδειας. Βέβαια η απάντηση αυτή δεν ήταν τότε ενώπιον του καθού η αίτηση. Εφόσον όμως η προσφυγή επιτυγχάνει για τους λόγους που ανέφερα, ίσως και η άποψη αυτή του Δήμου Παραλιμνίου να έχει κάποια σημασία.
Ενόψει όλων των πιο πάνω η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.200 έξοδα πλέον ΦΠΑ υπέρ της αιτήτριας και εναντίον των καθών η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς