|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2008) 4 ΑΑΔ 883
20 Oκτωβρίου, 2008
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 TOY ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 1933/2006)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Κριτήρια επιλογής ― Σύσταση του Διευθυντή και προσωπική συνέντευξη ― Περιστάσεις, υπό τις οποίες κρίθηκε πάσχουσα η σύσταση στην εξετασθείσα υπόθεση και παράλληλα διαπιστώθηκε ότι αποδόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα από την Ε.Δ.Υ. στην προφορική εξέταση.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της αναδρομικής, λόγω επανεξέτασης, προαγωγής των ενδιαφερομένων μερών, στη θέση Τελωνειακού Λειτουργού.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Είναι ορθή η παρατήρηση της συνηγόρου του αιτητή, ότι στις αξιολογήσεις των τελευταίων ετών, όχι μόνο δεν υστερεί ο αιτητής, αλλά αυτός υπερέχει, έστω και οριακά, και των δύο ενδιαφερομένων.
Η Ε.Δ.Υ. βασίζει ουσιαστικά την επιλογή της στο αποτέλεσμα της ενώπιόν της προφορικής εξέτασης, όπου τα Ε.Μ. 3 και 6 έχουν βαθμολογηθεί με «Σχεδόν Εξαίρετος» και «Πολύ καλός+» αντίστοιχα, ενώ ο αιτητής ως «Καλός». Η Ε.Δ.Υ. ανεπίτρεπτα έδωσε υπέρμετρη σημασία στο αποτέλεσμα της προφορικής εξέτασης, όταν την ίδια στιγμή η Συμβουλευτική Επιτροπή ως εξειδικευμένο όργανο, στην ενώπιον της προφορική εξέταση χαρακτήρισε όλα τα διάδικα μέρη (αιτητή και Ε.Μ. 3 και 6) ότι η απόδοσή τους ήταν εξαίρετη. Με δεδομένο ότι, κατ' επιλογή της, η Διευθύντρια δεν αιτιολόγησε τη σύστασή της, τότε αυτή έχει μικρή σημασία, αφού η σύσταση καθίσταται ανέλεγκτη από το Δικαστήριο και ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη ότι ο αιτητής είναι αρχαιότερος κατά σχεδόν 8 χρόνια έναντι των Ε.Μ. Τα πιο πάνω καθιστούν την απόφαση των καθ' ων η αίτηση αποτέλεσμα πλάνης και παράβασης της αρχής της νομιμότητας.
Πρέπει να σημειωθεί, ότι η Διευθύντρια, προχώρησε και σύστησε για τις 6 θέσεις 6 υποψηφίους, μεταξύ των οποίων τα Ε.Μ. 5 και 6, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στον αιτητή.
Το ίδιο και η Ε.Δ.Υ., ενώ δηλώνει ότι έλαβε δεόντως υπόψη και την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, επέλεξε για προαγωγή τα 6 ενδιαφερόμενα μέρη που σύστησε η Διευθύντρια, χωρίς καμιά ειδική αναφορά στον αιτητή, που ήταν ισάξιος με τα Ε.Μ. αλλά είχε κάπου 8 χρόνια αρχαιότητα. Όπως έχει αναφερθεί στη Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695, η σύσταση του Διευθυντή Τμήματος μπορεί να θεωρηθεί ότι πάσχει και στις περιπτώσεις όπου αυτά που εξυμνεί ως χαρακτηριστικά των Ε.Μ. είναι ορθά, αλλά ταυτόχρονα παρασιωπά για την ύπαρξη τέτοιων χαρακτηριστικών για τον αιτητή, ούτως ώστε να αφαιρεί από την υπηρεσιακή του εικόνα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Αντωνίου κ.α. (2001) 3 Α.Α.Δ. 921,
Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695.
Προσφυγή.
Α. Ευσταθίου (κα), για τον Aιτητή.
Λ. Ουστά (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Σ. Ανδρέου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 3 Δημήτριο Κ. Νικηφόρου.
Κ. Βιολάρη (κα), για Χρ. Πατσαλίδη, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 6 Θεοχάρη Κασκίρη.
Cur. adv. vult.
ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την πιο κάτω θεραπεία που παραθέτω αυτούσια:
«Απόφαση και/ή δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ ή απόφαση της Καθ' ης η Αίτηση, που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 15.9.2006 με την οποία προήγαγαν, κατόπιν επανεξέτασης μετά από ακυρωτική απόφαση, στην μόνιμη θέση Τελωνειακού Λειτουργού, Τελωνεία, αναδρομικά από 1/11/2001 τα ενδιαφερόμενα μέρη 1. Κώστα Α. Κοκκαλή, 2. Χρίστο Κοτζιάπασιη, 3. Δημήτριο Κ. Νικηφόρου, 4. Ειρήνη Παπαντωνίου-Ιωαννίδου, 5. Σωτήρη Αναστασιάδη και 6. Θεοχάρη Κασκίρη αντί και/ή στη θέση του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη εννόμου αποτελέσματος.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Το Ανώτατο Δικαστήριο, με αποφάσεις του ημερομηνίας 4.10.2004 και 31.12.2004, στις συνεκδικασθείσες προσφυγές αρ. 20/02, 35/02, 60/02, 62/02, 88/02, 154/02, 155/02, 169/02, 170/02, 177/02 και 179/02, ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής Ε.Δ.Υ.) με ημερομηνία 19.9.2001 αναφορικά με την από 1.11.2001 προαγωγή των παρακάτω υπαλλήλων στη μόνιμη θέση Τελωνειακού Λειτουργού, Τελωνεία:
1. ΕΛΛΗΝΑ Κώστα
2. ΚΟΤΖΙΑΠΑΣΙΗ Χρίστου
3. ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ Δημήτριου
4. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ-ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ Ειρήνης
5. ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ Σωτήρη
6. ΚΟΚΚΑΛΗ Κώστα
Τα πιο πάνω πρόσωπα (ενδιαφερόμενα μέρη στις συνεκδικασθείσες προσφυγές) καταχώρησαν την Α.Ε. 9/07. Μετά την ακύρωση των πιο πάνω προαγωγών η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρία της με ημερομηνία 24.1.05, αποφάσισε όπως ειδοποιηθούν οι έξι πιο πάνω υπάλληλοι, ότι επανέρχονται στη θέση που κατείχαν παλαιότερα, δηλαδή στη θέση Εξεταστή Τελωνείων, Τελωνεία. Στην ίδια συνεδρία η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε περαιτέρω, με βάση το σκεπτικό της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου, όπως ζητηθεί από τον υποψήφιο Οικονομίδη Κωστάκη να υποβάλει στην Ε.Δ.Υ. εντός 20 ημερών αναλυτική βαθμολογία σχετικά με το προσόν Μ. Sc Mathematics (Corporation) που διαθέτει ούτως ώστε αυτή να χρησιμοποιηθεί κατά την επανεξέταση. Αναφορικά με την επανεξέταση η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε όπως αυτή διενεργηθεί με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο. Έτσι με επιστολή της ημερ. 27/1/05 η Ε.Δ.Υ. κάλεσε τον Οικονομίδη Κωστάκη να προσκομίσει μέχρι 15/2/05 αναλυτική βαθμολογία σχετικά με τον τίτλο Μ. Sc Mathematics (Corporation) που διέθετε. Αυτός απέστειλε στοιχεία σε απάντηση της επιστολής της
Ε.Δ.Υ. τα οποία λήφθηκαν την 16/2/05. Περαιτέρω υλικό λήφθηκε από την Ε.Δ.Υ. στις 18/4/05.
Η Ε.Δ.Υ. σε συνεδρία της στις 19/6/06, εξέτασε κατά πόσο οι τροποποιήσεις των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων και ειδικά ο Νόμος 96(Ι)/2006 επηρεάζουν τον τρόπο της διαδικασίας επανεξέτασης της υπόθεσης και απεφάνθη ότι κατά την επικείμενη επανεξέταση θα λαμβανόταν υπόψη το αποτέλεσμα της προφορικής εξέτασης που έγινε στα πλαίσια της αρχικής πλήρωσης της θέσης από τη Συμβουλευτική Επιτροπή και την Ε.Δ.Υ.. Η Ε.Δ.Υ. απεφάνθη περαιτέρω ότι η Διευθύντρια Τελωνείων θα πρέπει να κληθεί να υποβάλει νέα σύσταση.
Η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρία της με ημερ. 28/7/06, με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, προχώρησε στην επανεξέταση της πλήρωσης των έξι μόνιμων κενών θέσεων Τελωνειακού Λειτουργού, Τελωνεία, που παρέμεναν κενές μετά από την ακύρωση τους από το Ανώτατο Δικαστήριο. Η Ε.Δ.Υ. έχοντας υπόψη το περιεχόμενο των ακυρωτικών αποφάσεων του Ανώτατου Δικαστηρίου στις συνεκδικασθείσες προσφυγές αρ. 20/02 και 35/02 κ.λ.π. κάλεσε τη Διευθύντρια Τελωνείων να υποβάλει νέα σύσταση με βάση τα στοιχεία που ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο. Η Διευθύντρια σύστησε τα Ε.Μ. και αποχώρησε από τη συνεδρία. Η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε στη συνέχεια με τη γενική αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων δεδομένου ότι όλοι οι υποψήφιοι είναι δημόσιοι υπάλληλοι, μελέτησε και τους προσωπικούς φακέλους και τους φακέλους των ετήσιων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων. Περαιτέρω η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη τις κρίσεις και τη σύσταση της Διευθύντριας. Συμπερασματικά η Ε.Δ.Υ. αφού μελέτησε όλα τα ενώπιον της στοιχεία και έχοντας υπόψη τη σύσταση της Διευθύντριας Τελωνείων, έκρινε ότι τα Ε.Μ. υπερείχαν έναντι των άλλων υποψηφίων και υιοθέτησε τη σύσταση της Διευθύντριας ως προς την καταλληλότητα τους. Κατόπιν αυτών η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να προσφέρει στα Ε.Μ. προαγωγή στη θέση Τελωνειακού Λειτουργού, Τελωνεία, αναδρομικά από 1.11.2001. Σημειώνεται ότι ο υποψήφιος Έλληνας Κώστας, ο οποίος είχε επιλεγεί κατά την αρχική διαδικασία δεν επιλέγηκε κατά την διαδικασία της επανεξέτασης.
Σημειώνεται περαιτέρω ότι ο αιτητής στην παρούσα, ήταν ο αιτητής στην υπόθεση 177/02 που είχε συνεκδικασθεί με τις υποθέσεις 35/02, 60/02, 62/02, 88/02, 154/02, 155/02,169/02 και 179/02 και η υπόθεση του τότε (31/12/04) απορρίφθηκε διότι παρέμεινε χωρίς αντικείμενο εφόσον η προαγωγή των Ε.Μ. που αφορούσε η δική του προσφυγή ακυρώθηκε στις υποθέσεις 60/02 και 155/02.
Η παρούσα προσφυγή, κατόπιν αιτήσεως που εγκρίθηκε από το δικαστήριο, ορίστηκε να συνεκδικασθεί με τις υποθέσεις με αρ 1910/06 και 2235/06 οι οποίες όμως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αποσύρθηκαν από τους αιτητές και έτσι προχώρησε μόνο η παρούσα. Επίσης ενόψει της απόφασης της Ολομέλειας ημερ. 3/5/07 με την οποία γινόταν αποδεκτή η Α.Ε. 9/05, που είχαν καταχωρήσει τα τότε ενδιαφερόμενα μέρη 1. Χρίστος Κοτζιάπασιης, 2. Ειρήνη Παπαντωνίου-Ιωαννίδου, 3. Σωτήρης Αναστασιάδης και 4. Κώστας Κοκκαλής, ούτως ώστε η προαγωγή τους είχε επικυρωθεί, η συνήγορος του αιτητή στις 25/9/07 προχώρησε στην απόσυρσή της παρούσας προσφυγής εναντίον των πιο πάνω Ε.Μ. Έτσι η προσφυγή παρέμεινε προς εκδίκαση εναντίον του Ε.Μ. 3 Δημήτριου Νικηφόρου και Ε.Μ. 6 Θεοχάρη Κασκίρη, που τότε δεν ήταν εφεσείοντες.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Η ευπαίδευτη συνήγορος του αιτητή προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα (α) ουσιώδους πλάνης της σύστασης, (β) πλάνης ως προς τα προσόντα του Ε.Μ.3 Δημητρίου Νικηφόρου και (γ) ότι κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης η Ε.Δ.Υ. έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στο αποτέλεσμα της ενώπιον της προφορικής εξέτασης παραγνωρίζοντας την έκδηλη υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα, αξία και πείρα.
Από πλευράς των καθών η αίτηση και των Ε.Μ. υποστηρίζεται η ορθότητα και νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Ήδη ανάφερα ότι η συνήγορος του αιτητή προβάλλει τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα ουσιώδους πλάνης της σύστασης καθώς και πλάνης ως προς τα προσόντα του Ε.Μ. 3 Δημητρίου Νικηφόρου. Η θέση της κας Ευσταθίου είναι ότι κατά τη σύστασή της η Διευθύντρια θεώρησε και το Ε.Μ. Δημήτριο Νικηφόρου ότι είναι μεταξύ των υποψηφίων που «διαθέτουν οποιαδήποτε προσόντα, πέραν του απαιτούμενου πτυχίου». Αυτό έγινε ως αποτέλεσμα επιστολής του Ε.Μ. Νικηφόρου προς την Ε.Δ.Υ. ημερ. 21/4/05 που ζητούσε όπως, στη βάση των αποφασισθέντων στις υποθέσεις 35/02 κ.λ.π. σε σχέση με τον Κώστα Οικονομίδη να αξιολογηθεί και το δικό του μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων (Μ.Ι.Μ.) Όμως τα αποφασισθέντα στην πρωτόδικη απόφαση στο θέμα αυτό, ανατράπηκαν από την Α.Ε. 9/05. Επομένως, σύμφωνα με τη συνήγορο, παραμένει γεγονός ότι η Διευθύντρια εσφαλμένα επίστωσε το Ε.Μ. Νικηφόρου με προσόν πέραν του απαιτούμενου πτυχίου, κάτι που αντιβαίνει στα όσα αποφασίστθηκαν στην Α.Ε. 9/05. Έτσι εσφαλμένα θεωρήθηκε από τη Διευθύντρια ότι το Ε.Μ. υπερτερεί σε προσόντα, με αποτέλεσμα να αγνοηθεί τελείως η κατά 8 χρόνια αρχαιότητα του αιτητή, ο οποίος κατέχει τη θέση Εξεταστή Τελωνείων 1ης τάξης (Κλ. Α8-9) ενώ το Ε.Μ. Νικηφόρου τη θέση Τελωνειακού Λειτουργού 3ης τάξης από το 1993 (ο αιτητής είχε τη θέση αυτή από το 1985) οι δε αξιολογήσεις των τελευταίων ετών δείχνουν ότι υπερέχει, έστω και οριακά, ο αιτητής.
Εξέτασα τους πιο πάνω ισχυρισμούς και για τους λόγους που προβάλλει η συνήγορος του αιτητή, που παράθεσα πιο πάνω και που δε χρειάζεται να επαναλάβω, βρίσκω ότι αυτοί ευσταθούν. Είναι ορθή και η παρατήρηση της συνηγόρου του αιτητή, ότι στις αξιολογήσεις των τελευταίων ετών, όχι μόνο δεν υστερεί ο αιτητής, αλλά αυτός υπερέχει, έστω και οριακά, και των δύο ενδιαφερομένων, αφού για την περίοδο 1995-2000 αυτός είχε σε όλους τους τομείς, περιλαμβανομένου του κριτηρίου της «Διευθυντικής/Διοικητικής Ικανότητας» τον χαρακτηρισμό «Εξαίρετος» ενώ τα Ε.Μ. έστω και για τρία έτη (1995, 1996 και 1997) δεν είχαν αυτό το χαρακτηρισμό.
Αναφορικά με τον (γ) λόγο, δηλαδή ότι η Ε.Δ.Υ. έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στην προφορική εξέταση και παραγνώρισε την σημαντική υπεροχή του αιτητή σε αρχαιότητα, είμαι της άποψης ότι και αυτός ευσταθεί. Η Ε.Δ.Υ. βασίζει ουσιαστικά την επιλογή της στο αποτέλεσμα της ενώπιον της προφορικής εξέτασης όπου τα Ε.Μ. 3 και 6 έχουν βαθμολογηθεί με «Σχεδόν Εξαίρετος» και «Πολύ καλός+» αντίστοιχα, ενώ ο αιτητής ως «Καλός». Συμφωνώ ότι η Ε.Δ.Υ. ανεπίτρεπτα έδωσε υπέρμετρη σημασία στο αποτέλεσμα της προφορικής εξέτασης, όταν την ίδια στιγμή η Συμβουλευτική Επιτροπή ως εξειδικευμένο όργανο, στην ενώπιον της προφορική εξέταση χαρακτήρισε όλα τα διάδικα μέρη (αιτητή και Ε.Μ. 3 και 6) ότι η απόδοση τους ήταν εξαίρετη. Η άποψη μου είναι ότι με δεδομένο ότι, κατ' επιλογή της, η Διευθύντρια δεν αιτιολόγησε τη σύσταση της τότε αυτή έχει μικρή σημασία, αφού η σύσταση καθίσταται ανέλεγκτη από το Δικαστήριο και ιδιαίτερα αν ληφθεί υπόψη ότι ο αιτητής είναι αρχαιότερος κατά σχεδόν 8 χρόνια έναντι των Ε.Μ.. Τα πιο πάνω κρίνω ότι καθιστούν την απόφαση των καθ' ων η αίτηση αποτέλεσμα πλάνης και παράβασης της αρχής της νομιμότητας. Σχετικά η Ολομέλεια στην απόφαση της στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Αντωνίου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 921, σελ. 927, τόνισε ότι:
«Ο Μιχαήλ Αντωνίου ήταν αρχαιότερος του ενδιαφερομένου προσώπου στη θέση Πρώτου Διοικητικού Λειτουργού κατά δέκα χρόνια. Προάχθηκε σ' αυτή από το 1985 και επί σειρά ετών χειριζόταν θέματα πολιτικής αεροπορίας. Η απόδοσή του, όπως την καταγράφουν οι ετήσιες εμπιστευτικές/υπηρεσιακές εκθέσεις, ήταν σταθερά εξαίρετη και, πάντως, όπως διαπίστωσε και η ίδια η Ε.Δ.Υ. ήταν καλύτερη, έστω οριακά, από εκείνη του ενδιαφερομένου προσώπου. Τελικά, δεν υστερούσε έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου ούτε ως προς τα προσόντα. Ήταν και οι δυο κάτοχοι μεταπτυχιακού.
Εντούτοις, ο Γενικός Διευθυντής σύστησε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο ως υπερέχοντα, παραπέμποντας σε συνεκτίμηση, για σκοπούς σύγκρισης των υποψηφίων που ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, στα κριτήρια της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας. Δεν απαιτείτο από το Νόμο να ήταν αιτιολογημένη η σύσταση και συζητήθηκε πρωτοδίκως αν περιέχει αιτιολόγηση η οποία, σε τέτοια περίπτωση, θα υπέκειτο σε έλεγχο. Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να επεκταθούμε προς τέτοιες κατευθύνσεις. Ο συνάδελφος μας στο τέλος δεν συμπεριέλαβε και τη σύσταση ως στοιχείο που προσθέτει στη συγκριτική καταλληλότητα του ενδιαφερομένου προσώπου. Θεώρησε πως μόνο τα αποτελέσματα της προφορικής εξέτασης απέληγαν να τον ευνοούν και, όπως είδαμε, εξέτασε το ζήτημα της βαρύτητας που τους προσδόθηκε. Ορθά, όπως κρίνουμε και εμείς. Είναι θεμελιωμένο πως η σύσταση χάνει τη δύναμή της όταν απλώς αναπαράγει τα στοιχεία των φακέλων αλλά εδώ δεν εξαγόταν και νόημα από τη σύσταση ώστε, όσο και αν δεν έπασχε κατά τύπο, να εδικαιολογείτο να της προσδοθεί οποιαδήποτε βαρύτητα. Στα δυο κριτήρια στα οποία παρέπεμψε (αξία, αρχαιότητα) υπερέχει ο Μ. Αντωνίου και στο τρίτο (προσόντα) ήταν ίσοι.
Η εντύπωση από την προφορική εξέταση είναι βέβαια παράγοντας σχετικός προς την αξία των υποψηφίων ιδιαίτερα στις περιπτώσεις θέσεων όπως η παρούσα. Ανάλογα μάλιστα με τους συσχετισμούς, ενδεχομένως και αποφασιστικής σημασίας. Εδώ όμως το γεγονός ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κρίθηκε ως γενικά σχεδόν εξαίρετος ενώ ο Μ. Αντωνίου ως πολύ καλός υπερνίκησε, ως στοιχείο συγκριτικής αξίας, την επί σειρά ετών αναγνωρισθείσα αντικειμενικά και συγκριτικά ψηλή αξία του Μ. Αντωνίου μαζί, βέβαια, και με όσα συνεπαγόταν η κατά δέκα ολόκληρα χρόνια αρχαιότητα του έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου.
Συμφωνούμε με το συνάδελφό μας πως δόθηκε υπέρμετρη βαρύτητα στις συνεντεύξεις από την προφορική εξέταση. Η Δημοκρατία επικαλέστηκε νομολογία αναφορικά με τη σχετικά μειωμένη αξία της αρχαιότητας στην περίπτωση θέσεων που βρίσκονται ψηλά στην ιεραρχία. Αυτό όμως, σε συνάρτηση προς τα άλλα κριτήρια, ιδίως εκείνο της αξίας. Σε σχέση με την οποία διαχρονικά, κάθε άλλο παρά υστερούσε ο Μ. Αντωνίου έναντι του ενδιαφερομένου προσώπου. Ενώ, όπως ήδη σημειώσαμε, και ως προς τα προσόντα ήταν ίσοι.»
(Η υπογράμμιση είναι δική μου)
Πρέπει να σημειωθεί ότι η Διευθύντρια, αφού δηλώνει ότι έλαβε υπόψη τα καθήκοντα της θέσης, όπως φαίνονται στο σχέδιο υπηρεσίας (τα οποία και περιέγραψε) και αφού εξέτασε τα καθήκοντα που εκτελούσαν «όσοι διαθέτουν οποιαδήποτε προσόντα, πέραν του απαιτούμενου πτυχίου» (κάνει αναφορά και στο Ε.Μ. 3), προχώρησε και σύστησε για τις 6 θέσεις 6 υποψηφίους μεταξύ των οποίων τα Ε.Μ. 5 και 6, χωρίς οποιαδήποτε αναφορά στον αιτητή.
Το ίδιο και η Ε.Δ.Υ. ενώ δηλώνει ότι έλαβε δεόντως υπόψη και την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, επέλεξε για προαγωγή τα 6 ενδιαφερόμενα μέρη που σύστησε η Διευθύντρια, χωρίς καμιά ειδική αναφορά στον αιτητή που ήταν ισάξιος με τα Ε.Μ. αλλά είχε κάπου 8 χρόνια αρχαιότητα. Απλά, με γενικότητα, ανάφερε τα εξής:
«Η Επιτροπή δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι ορισμένοι υποψήφιοι που δεν επιλέγηκαν υπερέχουν σε αρχαιότητα, αλλά σημείωσε ότι αυτοί δεν υπερέχουν σε αξία ή προσόντα, δεν διαθέτουν τη σύσταση της Διευθύντριας και υστερούν στην αξιολόγηση που τους έγινε στην προφορική εξέταση από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας κατά την αρχική πλήρωση της θέσης, πλην του Σιτανάρη Λοϊζου, ο οποίος αξιολογήθηκε στο ίδιο με τον επιλεγέντα επίπεδο, προηγείται όμως αυτού σε αρχαιότητα μόνο λόγω ημερομηνίας γέννησης.»
Όπως έχει αναφερθεί στη Μοδίτης ν. Δημοκρατίας (2002) 3 Α.Α.Δ. 695, η σύσταση του Διευθυντή Τμήματος μπορεί να θεωρηθεί ότι πάσχει και στις περιπτώσεις όπου αυτά που εξυμνεί ως χαρακτηριστικά των Ε.Μ. είναι ορθά, αλλά ταυτόχρονα παρασιωπά για την ύπαρξη τέτοιων χαρακτηριστικών για τον αιτητή, ούτως ώστε να αφαιρεί από την υπηρεσιακή του εικόνα. Όπως ήδη ανάφερα ο αιτητής ήταν ισάξιος με τα Ε.Μ. 3 και 6, είχε την σημαντική αρχαιότητα των 8 ετών και όμως τίποτε δεν έχει λεχθεί γιατί δεν ήταν μεταξύ των συστηθέντων. Όπως καταλήγει η πλειοψηφία της Πλήρους Ολομέλειας στην προαναφερθείσα υπόθεση Μοδίτης, σελ. 719:
«... η σύσταση του προϊσταμένου εκδήλως δεν μπορεί να προσθέτει ή να αφαιρεί από την υπηρεσιακή εικόνα των υπαλλήλων ..»
Ενόψει των πιο πάνω καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αναφορικά με την προαγωγή των Ε.Μ. 3 Δημήτρη Νικηφόρου και 6 Θεοχάρη Κασκίρη θα πρέπει να ακυρωθεί (α) λόγω πάσχουσας νομικά σύστασης και (β) λόγω υπέρμετρης βαρύτητας από την Ε.Δ.Υ. στην προφορική εξέταση, όπως με λεπτομέρεια εξήγησα πιο πάνω.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.200 έξοδα υπέρ του αιτητή και εναντίον των καθ' ων η αίτηση. Μεταξύ αιτητή και ενδιαφερομένων μερών 3 και 6 καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσβαλλόμενη απόφαση όσον αφορά την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών 3 και 6 ακυρώνεται με βάση το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.