|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 4 ΑΑΔ 789
19 Σεπτεμβρίου, 2008
[ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΕΝΙΟΣ,
2. ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΤΟΥΜΑΖΗΣ,
3. ΑΓΑΠΙΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ,
Αιτητές,
v.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΓΓΡΑΦΗΣ ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΥΤΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 675/2006)
Έννομο Συμφέρον ― Μέλους συλλογικού οργάνου, να προσβάλει απόφασή του, με την οποία διαφώνησε.
Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο ― Οδηγία 89/48/ΕΟΚ και Οδηγία 2001/19/ΕΚ ― Η εναρμονιστική προς αυτές νομοθεσία και η εφαρμογή της στην περίπτωση εγγραφής φυσιοθεραπευτών.
Φυσιοθεραπευτές ― Εγγραφή ― Εφαρμογή του Άρθρου 6(2) του περί Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών Νόμου αρ. 140/89, σε συνδυασμό με το Άρθρο 4(1) του περί Γενικών Συστημάτων Αναγνώρισης των Επαγγελματικών Προσόντων Νόμου αρ. 179(Ι)/02, κρίθηκε ορθή στην εξετασθείσα υπόθεση ― Περιστάσεις.
Οι αιτητές προσέφυγαν κατά της εγγραφής των ενδιαφερομένων μερών, στο Μητρώο Φυσιοθεραπευτών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Το δικαστήριο ήγειρε αυτεπάγγελτα το κατά πόσο ο αιτητής 1 Νικόλαος Ζένιος, νοουμένου ότι ήταν μέλος του Συμβουλίου που πήρε την προσβαλλόμενη απόφαση, είχε δικαίωμα να την προσβάλει. Διευκρινίστηκε κατά ικανοποιητικό τρόπο, ότι πράγματι ο αιτητής 1 ήταν μέλος της Επιτροπής που πήρε την προσβαλλόμενη απόφαση της 31/1/06, αλλά από σχετικό πρακτικό που κατατέθηκε ως τεκμήριο Α (2η σελίδα), φαίνεται ότι ο αιτητής 1 διαφώνησε. Επομένως όσον αφορά τον αιτητή 1 και για το λόγο που ήγειρε το δικαστήριο, κρίνεται ότι δεν εμποδίζεται από του να προωθεί την υπόθεση.
2. Οι καθ' ων η αίτηση εξέτασαν το αίτημα των αιτητών εν προκειμένω, με βάση το Άρθρο 4(1) του περί Γενικών Συστημάτων Αναγνώρισης των Επαγγελματικών Προσόντων Νόμου του 2002 (Νόμος 179(1)/2002).
Ο πιο πάνω Νόμος ψηφίστηκε για σκοπούς εναρμόνισης με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, Οδηγία 89/48/ΕΟΚ ημερ. 21/12/88 και Οδηγία 2001/19/ΕΚ ημερ. 15/5/01.
Σχετικό είναι και το Άρθρο 6(2) του περί Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών Νόμου του 1989 (Ν. 140/89 όπως τροποποιήθηκε με το νόμο 76(1)/2004).
Το γεγονός ότι στο Ε.Μ. 1 είχαν αρνηθεί οι καθ' ων η αίτηση εγγραφή και σχετική προσφυγή του απορρίφθηκε, αυτό δεν εμποδίζει τους καθ' ων η αίτηση να εγκρίνουν νέα αίτησή του, αν αυτή βασίζετο σε νέο νομικό ή πραγματικό καθεστώς, όπως ήταν εδώ η περίπτωση. Στην παρούσα υπόθεση, οι καθ' ων η αίτηση ενέκριναν το αίτημα των Ε.Μ., βασιζόμενοι τώρα στο ότι οι αιτητές είχαν εξασφαλίσει από τις ελληνικές αρχές άδεια εξάσκησης επαγγέλματος φυσιοθεραπευτή. Το αίτημά τους εξετάστηκε τώρα με το υπόβαθρο ότι είναι ευρωπαίοι πολίτες και οι καθ' ων η αίτηση έχουν εφαρμόσει ορθά τις προαναφερθείσες πρόνοιες των Νόμων 140/89 (ως έχει τροποποιηθεί) και 179(Ι)/2002.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Τακούσιης ν. Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών, Υπόθεση Αρ. 909/04, ημερ. 9.2.2006.
Προσφυγή.
Α. Β. Ζαχαρίου με Γ. Ζαχαρίου (κα), για τους Αιτητές.
Ελ. Λοϊζίδου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Η. Καραβιώτου (κα) για Π. Παύλου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Κ. Τακούσιη.
Ρ. Ερωτοκρίτου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Συλβάνα Γερασίμου.
Cur. adv. vult.
ΦΩΤΙΟΥ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν την ακόλουθη θεραπεία, που παραθέτω αυτούσια:
«(α) Δήλωση και/ή διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη των καθ' ων η αίτηση ήτοι η απόφαση των καθ' ων αίτηση ημερομηνίας 31/1/2006 να εγγράψουν τα ενδιαφερόμενα μέρη καθ'ων η αίτηση 1-2 στο Μητρώο εγγεγραμμένων φυσιοθεραπευτών (Τεκμήριο Α), είναι παράνομη, άκυρη και/ή χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
(β) Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται η ως άνω απόφαση.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι αιτητές είναι εγγεγραμμένοι φυσιοθεραπευτές εκ των οποίων ο αιτητής 1 είναι μέλος του Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών (Σ.Ε.Φ.), ο αιτητής 2 είναι δημόσιος υπάλληλος (εκπαιδευτικός) και αιτητής 3 είναι ιδιώτης φυσιοθεραπευτής ο οποίος ήταν ο πρόεδρος του Σ.Ε.Φ. όταν αναγνωρίστηκαν οι τρεις πρώτοι κινησιολόγοι σαν φυσιοθεραπευτές το 2001.
Το ενδιαφερόμενο μέρος 1 Κυριάκος Τακούσιης (στο εξής Ε.Μ. 1) είναι απόφοιτος της Σχολής Physical Education and Sport Science του πανεπιστημίου Semmelweis της Ουγγαρίας του τμήματος Human Kinesiology (1999-2003) από όπου απέκτησε τον τίτλο: Master of Science, in Human Kinesiology, Specialisation in Rehabilitation. Στις 9.12.2003 υπέβαλε αίτηση εγγραφής του, επισυνάπτοντας διάφορα έγγραφα και πιστοποιητικά, στο Συμβούλιο Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών (Σ.Ε.Φ.). Η αίτηση του εξετάστηκε από το Συμβούλιο στις 2/6/2004 και απορρίφθηκε με το αιτιολογικό ότι δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα για εγγραφή του ως Φυσιοθεραπευτής. Κατόπιν τούτου το Ε.Μ. 1 καταχώρησε στις 2/11/04 την προσφυγή αρ. 909/04 εναντίον της εν λόγω απόφασης η οποία απορρίφθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο. Στη συνέχεια το Ε.Μ.1 στις 18.5.2005, υπέβαλε νέα αίτηση με νέα στοιχεία, τα οποία απαρίθμησε με τα χαρακτηριστικά (Ι) μέχρι (ΧV). Έτσι το Σ.Ε.Φ. την 31.1.2006 προχώρησε σε επανεξέταση της αίτησής του και αφού έλαβε υπόψη το γεγονός ότι τώρα αιτείται εγγραφή σαν επαγγελματίας ευρωπαίος πολίτης, αποφάσισε να την αποδεκτεί.
Το ενδιαφερόμενο μέρος 2 Συλβάνα Γερασίμου (Ε.Μ. 2) είναι και αυτή απόφοιτος της Σχολής Physical Education and Sport Science του πανεπιστημίου Semmelweis της Ουγγαρίας του τμήματος Human Kinesiology (1998-2002) από όπου απέκτησε τον τίτλο: Master of Science in Human Kinesiology specialization in Physiotherapy. Στις 6.11.2002 υπέβαλε στο Σ.Ε.Φ. αίτηση για εγγραφή της, επισυνάπτοντας διάφορα έγγραφα και πιστοποιητικά. Η αίτηση της εξετάστηκε από το Σ.Ε.Φ. σε συνεδρία του στις 24/6/2003, κατά την οποία αποφάσισε να επανεξετάσει τόσο την αίτηση του Ε.Μ. 2 όσο και άλλων αιτητών με το ίδιο πτυχίο, εφόσον προσκομίσουν διαβεβαιώσεις σχετικά με το πρόγραμμα σπουδών και την σχετική διαβεβαίωση αναγνώρισης του πτυχίου τους από τα αρμόδια επαγγελματικά σώματα της χώρας αποκτήσεως του πτυχίου σπουδών τους. Η επανεξέταση έγινε σε συνεδρία του Σ.Ε.Φ. στις 25.10.2004, όπου έκρινε ότι τόσο η αίτηση του Ε.Μ. 2 όσο και αυτή των αιτητών, στην παρούσα προσφυγή, δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτή με αιτιολογικό ότι, «.... το πτυχίο που κατέχουν δεν είναι πτυχίο φυσιοθεραπείας και το πρόγραμμα σπουδών δεν τους προετοιμάζει για εξάσκηση του επαγγέλματος του φυσιοθεραπευτή», παραθέτοντας και τους λόγους που το οδήγησαν στην απόφαση του αυτή.
Μετά από αυτή την εξέλιξη το Ε.Μ. 2 υπέβαλε στις 5.12.2005, ξανά αίτηση με νέα στοιχεία. Έτσι το Σ.Ε.Φ. την 31.1.2006 προχώρησε σε επανεξέταση της αίτησης του και λαμβάνοντας τώρα υπόψη το γεγονός ότι αιτείται εγγραφή σαν επαγγελματίας ευρωπαίος πολίτης, αποφάσισε να την αποδεκτεί.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τη γραπτή τους αγόρευση (αρχική και απαντητική) οι αιτητές προωθούν ουσιαστικά τον ακόλουθο λόγο ακυρώσεως: ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε κατόπιν πλάνης και λανθασμένης εκτίμησης των γεγονότων.
Από πλευράς των καθ' ων η αίτηση εγείρεται προδικαστική ένσταση (για πρώτη φορά στην γραπτή αγόρευση) ότι ο αιτητής 2 Χριστάκης Τουμαζής δεν νομιμοποιείται να προσβάλει την επίδικη απόφαση καθότι ήταν μέλος του Συμβουλίου το οποίο έλαβε αυτή χωρίς να διαφωνήσει, ο δε αιτητής 3 Αγάπιος Αγαπίου δεν έχει έννομο συμφέρον για το λόγο ότι είναι μόνιμος εκπαιδευτικός λειτουργός στη δημοτική εκπαίδευση.
Ο συνήγορος του Ε.Μ. 1, στη δική του ένσταση, προβάλλει προδικαστική ένσταση ότι οι αιτητές στερούνται έννομου συμφέροντος να προσβάλουν την εγγραφή του γιατί με την εν λόγω απόφαση δεν επηρεάζεται με οποιονδήποτε τρόπο η επαγγελματική υπόσταση και/ ή η εγγραφή τους στο Μητρώο εγγεγραμμένων φυσιοθεραπευτών.
Οι συνήγοροι των ενδιαφερομένων μερών υιοθέτησαν τη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Όπως έχουν οι αντίστοιχες θέσεις, είναι ορθό όπως αποφασίσω πρώτα τις προδικαστικές ενστάσεις. Το δικαστήριο ήγειρε επίσης αυτεπάγγελτα και το κατά πόσο ο αιτητής 1 Νικόλαος Ζένιος, νοουμένου ότι ήταν μέλος του Συμβουλίου που πήρε την προσβαλλόμενη απόφαση, είχε δικαίωμα να την προσβάλει. Διευκρινίστηκε ενώπιον μου, κατά ικανοποιητικό τρόπο, ότι πράγματι ο αιτητής 1 ήταν μέλος της Επιτροπής που πήρε την προσβαλλόμενη απόφαση της 31/1/06, αλλά από σχετικό πρακτικό που κατατέθηκε ως τεκμήριο Α (2η σελίδα), φαίνεται ότι ο αιτητής 1 διαφώνησε. Επομένως όσον αφορά τον αιτητή 1 και για το λόγο που ήγειρε το δικαστήριο, κρίνω ότι δεν εμποδίζεται από του να προωθεί την υπόθεση.
Αναφορικά με τον αιτητή 2 Χριστάκη Τουμαζή είναι επίσης ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση ότι δε νομιμοποιείται ούτε αυτός να προωθεί την προσφυγή διότι ήταν μέλος του Συμβουλίου που πήρε την απόφαση. Διευκρινίστηκε από τη δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση, ότι αναφέρεται σε προηγούμενη (παλαιότερη απόφαση) και όχι την προσβαλλόμενη, όταν το Συμβούλιο στο οποίο συμμετείχε τότε ο αιτητής Τουμαζής, είχε αναγνωρίσει παρόμοια προσόντα για άλλους αιτητές. Η πλευρά των αιτητών απαντά ότι από τα πρακτικά δε φαίνεται ποια ήταν τα προσόντα των άλλων αιτητών, για να εξεταστεί αν πράγματι ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση ευσταθεί.
Εξέτασα τους αντίστοιχους ισχυρισμούς και έχω καταλήξει ότι και αυτή η προδικαστική ένσταση δεν ευσταθεί. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αυτή της 31/1/06 και ο εν λόγω αιτητής (Τουμαζής) δεν ήταν μέλος του Συμβουλίου που πήρε την απόφαση. Το ότι σε προηγούμενη απόφαση ήταν μέλος και ενέκρινε αιτήσεις με τα ίδια προσόντα, δεν νομίζω ότι είναι κάτι που τον εμποδίζει στην παρούσα περίπτωση και για σκοπούς αμφισβήτησης της απόφασης άλλου Συμβουλίου, να είναι αιτητής. Επομένως απορρίπτεται κι αυτή η προδικαστική ένσταση.
Τέλος είναι η περίπτωση του αιτητή 3 για τον οποίο γίνεται ισχυρισμός ότι δεν έχει έννομο συμφέρον διότι είναι μόνιμος εκπαιδευτικός λειτουργός στη δημοτική εκπαίδευση. Εφόσον δεν τέθηκε οτιδήποτε ενώπιον μου που να δείχνει ότι το φυσιοθεραπευτήριο που τηρεί είναι παράνομο, με τα ενώπιον μου γεγονότα δεν μπορώ να αποφασίσω ότι στερείται εννόμου συμφέροντος. Επομένως οι προδικαστικές ενστάσεις απορρίπτονται.
Ενόψει των πιο πάνω προχωρώ να εξετάσω την ουσία της προσφυγής. Ο μόνος λόγος ακυρώσεως, όπως ήδη ανάφερα, είναι ότι η απόφαση λήφθηκε «κατόπιν πλάνης και λανθασμένης εκτίμησης των γεγονότων».
Από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης απόφασης ημερ. 31/1/06 προκύπτει και το σκεπτικό της απόφασης για εγγραφή των ενδιαφερομένων μερών. Διαβάζουμε τα ακόλουθα σχετικά με την εγγραφή των Ε.Μ.:
«Οι πιο πάνω αιτητές (Τακούσιης και Γερασίμου) κάτοχοι άδειας ασκήσεως επαγγέλματος φυσιοθεραπευτή από κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξετάζονται σύμφωνα με το νόμο 140/89 - 2004 τηρουμένων των διατάξεων του περί Γενικού Συστήματος Αναγνώρισης των Επαγγελματικών Προσόντων Νόμο Άρθρο 4(1) (Ν. 179(1)/2002...»
Είναι σαφές από τα πιο πάνω, ότι οι καθ' ων η αίτηση εξέτασαν το αίτημα των αιτητών με βάση το Άρθρο 4(1) του περί Γενικών Συστημάτων Αναγνώρισης των Επαγγελματικών Προσόντων Νόμου του 2002 (Νόμος 179(1)/2002) που προβλέπει τα εξής:
«4.(1) Χωρίς επηρεασμό των διατάξεων του Άρθρου 5, όταν η πρόσβαση σε κατοχυρωμένο επάγγελμα ή η άσκηση του στη Δημοκρατία προϋποθέτει την κατοχή διπλώματος, το αρμόδιο όργανο δεν μπορεί, επικαλούμενο την έλλειψη προσόντων, να αρνείται σε υπήκοο κράτους μέλους την πρόσβαση στο επάγγελμα αυτό ή την άσκηση του, υπό τους ίδιους όρους με τους ημεδαπούς, εφόσον ο αιτητής -
(α) Κατέχει δίπλωμα το οποίο απαιτείται από άλλο κράτος μέλος για την πρόσβαση ή την άσκηση του επαγγέλματος αυτού στο έδαφος του και το οποίο αποκτήθηκε σε ένα κράτος μέλος.»
Ο πιο πάνω Νόμος ψηφίστηκε για σκοπούς εναρμόνισης με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, Οδηγία 89/48/ΕΟΚ, ημερ. 21/12/88 και Οδηγία 2001/19/ΕΚ, ημερ. 15/5/01.
Το Άρθρο 6(2) του περί Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών Νόμου του 1989 (Ν. 140/89 όπως τροποποιήθηκε με το Νόμο 76(1)/2004) προνοεί τα ακόλουθα:
«Για την εγγραφή των πολιτών κρατών μελών στο Μητρώο, η εφαρμογή των διατάξεων του εδαφίου (1) σ' αυτούς γίνεται τηρουμένων των διατάξεων του περί Γενικού Συστήματος Αναγνώρισης των Επαγγελματικών Προσόντων Νόμου.»
Εξέτασα τις αντίστοιχες θέσεις. Το γεγονός ότι στο Ε.Μ. 1 είχαν αρνηθεί οι καθ' ων η αίτηση εγγραφή και σχετική προσφυγή του (Κυριάκος Τακούσιης ν. Συμβουλίου Εγγραφής Φυσιοθεραπευτών, Υποθ. Αρ. 909/04, ημερ. 9/2/06) απορρίφθηκε, αυτό δεν εμποδίζει τους καθων η αίτηση να εγκρίνουν νέα αίτηση του αν αυτή βασίζετο σε νέο νομικό ή πραγματικό καθεστώς, όπως ήταν εδώ η περίπτωση.
Στην παρούσα υπόθεση οι καθ' ων η αίτηση ενέκριναν το αίτημα των Ε.Μ. βασιζόμενοι τώρα στο ότι οι αιτητές είχαν εξασφαλίσει από τις ελληνικές αρχές άδεια εξάσκησης επαγγέλματος φυσιοθεραπευτή (σχετικά τα τεκμ. 4(α) και 9 στην ένσταση). Το αίτημα τους εξετάστηκε τώρα με το υπόβαθρο ότι είναι ευρωπαίοι πολίτες και οι καθ' ων η αίτηση έχουν εφαρμόσει ορθά τις προαναφερθείσες πρόνοιες των Νόμων 140/89 (ως έχει τροποποιηθεί) και 179(1)/2002. Καταλήγω λοιπόν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι νόμιμη.
Η προσφυγή αποτυγχάνει με €1.200 έξοδα εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.