ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
YIANNAKIS S. DROUSSIOTIS ν. REPUBLIC (MINISTRY OF FINANCE AND ANOTHER) (1967) 3 CLR 15
METALOCK (NEAR EAST) LIMITED ν. REPUBLIC (MINISTER OF FINANCE & ANOTHER) (1969) 3 CLR 351
MORRIS ν. REGISTRAR OF TRADE MARKS (1985) 3 CLR 732
GEORGHIOU & ANOTHER ν. REPUBLIC (1986) 3 CLR 2354
LIBERTY P.L.C. ν. REGISTRAR OF TRADE MARKS (1986) 3 CLR 2564
Φράγκου Στέφανος ν. Δημοκρατίας (1998) 3 ΑΑΔ 270
Γρηγορίου Aναστάσιος ν. Aρχής Hλεκτρισμού Kύπρου (1998) 3 ΑΑΔ 728
Χριστοδουλίδου Λουΐζα Τάκη ν. Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (1999) 3 ΑΑΔ 1
Πούρος Πανίκος και Άλλοι ν. Άννας Μαρίας Χατζηστεφάνου και Άλλων (2001) 3 ΑΑΔ 374
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2008) 4 ΑΑΔ 629
1 Αυγούστου, 2008
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 146, 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΟΪΖΟΥ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 944/2005)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Προαγωγές ― Όροι νομιμότητας ― Διερεύνηση προσόντων, σύσταση του Διευθυντή, αρχαιότητα, βαρύτητα πρόσθετων προσόντων, αιτιολόγηση της τελικής επιλογής ― Περιστάσεις, υπό τις οποίες η επίδικη προαγωγή κρίθηκε νομότυπη στην εξετασθείσα υπόθεση.
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Λόγοι ακυρώσεως ― Η απαίτηση εξειδίκευσής τους στα νομικά σημεία της προσφυγής.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Έκδηλη υπεροχή ― Δεν στοιχειοθετήθηκε στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της αναδρομικής, λόγω επανεξέτασης, προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους, στη θέση Γεωργικού Λειτουργού Α΄.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η έρευνα του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, κατέδειξε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος την περίοδο 1976-1977 ήταν εγγεγραμμένο στο 6° έτος της Αγγλικής γλώσσας και ότι αυτό συμπλήρωσε με επιτυχία τα μαθήματά του, παρακάθισε στις τελικές εξετάσεις και εξασφάλισε βαθμολογία πάνω από 50. Με τις διαπιστώσεις της αρμόδιας αρχής, οι οποίες υιοθετήθηκαν από την Ε.Δ.Υ., διαπιστώνεται ότι το ζήτημα εξετάστηκε επαρκώς.
2. Προβάλλεται ότι οι αρχές της διαδικασίας επανεξέτασης παραβιάστηκαν και για το λόγο ότι στην κρίσιμη συνεδρία της Ε.Δ.Υ., στις 6/6/2005, κλήθηκε και προέβη εκ νέου σε συστάσεις, σε σχέση με τους υποψηφίους, ο Διευθυντής, παρά το γεγονός ότι η εγκυρότητα της σύστασής του στη συνεδρία της 9/6/2003 δεν αμφισβητήθηκε στα πλαίσια της διαδικασίας της Προσφυγής Αρ. 839/2003. Ο συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης δεν εξειδικεύεται στα νομικά σημεία της προσφυγής, και, συνεπώς, δεν μπορεί να εξεταστεί. Ανεξάρτητα, όμως, από αυτό, η σύσταση του Διευθυντή ήταν και στις 9/6/2003 υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους.
3. Η προηγούμενη υπηρεσία, την οποία επικαλείται ο αιτητής και η οποία αφορά έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία, δε λαμβάνεται υπόψη.
4. Τα προσόντα, τόσο του αιτητή όσο και του ενδιαφερομένου μέρους, ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. και λήφθηκαν υπόψη μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία. Εξάλλου, η κατοχή πρόσθετων μη απαιτούμενων προσόντων, ακόμα και αν είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, έχουν περιορισμένη βαρύτητα.
5. Έγινε εν προκειμένω λεπτομερής έρευνα του θέματος και δόθηκαν επαρκείς λόγοι γιατί προτιμήθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος και όχι ο αιτητής. Για να ευσταθεί ισχυρισμός για έκδηλη υπεροχή, πρέπει αυτή να είναι αυταπόδεικτη και προφανής από την εξέταση των φακέλων των υποψηφίων. Αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος, από άποψη αξίας, καθώς φαίνεται από τη βαθμολογία των πέντε τελευταίων χρόνων, ήταν, περίπου, ίσοι. Ούτε ο αιτητής ούτε και το ενδιαφερόμενο μέρος θεωρήθηκαν ότι κατέχουν το προβλεπόμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας πρόσθετο προσόν. Δεδομένης της υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους σύστασης του Διευθυντή, η οριακή αρχαιότητα του αιτητή δεν του προσδίδει έκδηλη υπεροχή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374,
Γρηγορίου ν. Α.Η.Κ. (1998) 3 Α.Α.Δ. 728.
Προσφυγή.
Στ. Σκορδής, για τον Αιτητή.
Μ. Σπηλιωτοπούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Ξ. Ευγενίου για Α. Σ. Αγγελίδη, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Αντικείμενο της παρούσας προσφυγής είναι η ακύρωση της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 6/6/2005, με την οποία προάχθηκε αναδρομικά από 1/11/2000, στη μόνιμη θέση Γεωργικού Λειτουργού Α΄, Τμήμα Γεωργίας, ο Συνέσης Μ. Συνέση, (ενδιαφερόμενο μέρος).
Το ιστορικό της υπόθεσης, σε συντομία, έχει ως εξής:-
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, (η «Ε.Δ.Υ.»), με απόφασή της, ημερομηνίας 18/9/2000, προήγαγε στη μόνιμη θέση Γεωργικού Λειτουργού Α΄ το ενδιαφερόμενο μέρος. Η προαγωγή του προσβλήθηκε από τον αιτητή, ο οποίος αποκλείστηκε από την Ε.Δ.Υ. ως μη προσοντούχος υποψήφιος - θεωρήθηκε ότι δεν κατείχε το απαιτούμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας. Ακυρώθηκε με απόφαση του Δικαστηρίου, ημερομηνίας 23/4/2003*. Κρίθηκε ότι η Ε.Δ.Υ. παρέλειψε να προβεί στη διεξαγωγή δέουσας έρευνας για να διαπιστώσει κατά πόσο ο αιτητής κατείχε το προσόν της «πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας».
Η Ε.Δ.Υ. επανεξέτασε την πλήρωση της θέσης και, στις 9/6/2003, με νέα απόφασή της, προήγαγε αναδρομικά και πάλι το ενδιαφερόμενο μέρος. Εναντίον της νέας αυτής απόφασης ο αιτητής καταχώρισε την Προσφυγή Αρ. 839/03. Ακυρώθηκε και πάλι η προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους**. Διαπιστώθηκε έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης σε σχέση με την κρίση της Ε.Δ.Υ. ότι το ενδιαφερόμενο μέρος διέθετε το προσόν της πολύ καλής γνώσης της Αγγλικής γλώσσας και παραβίαση της αρχής ότι η πρωτογενής αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων ανήκει στο διορίζον όργανο. Πιο συγκεκριμένα, αποφασίστηκαν τα εξής:-
«Στην απόφασή της η Ε.Δ.Υ. δεν διευκρινίζει ποιο από τα τεκμήρια κατέχει το Ε.Μ.. Αυτή η απουσία διευκρίνισης συνιστά πλημμέλεια της αιτιολογίας. Υπάρχει βέβαια σχετική διευκρίνιση από την κα. Μαλαχτού-Παμπαλλή η οποία παραπέμπει στο πιο πάνω πιστοποιητικό ημερ. 15.6.76 (...). Ωστόσο διευκρινίσεις ή δηλώσεις των συνηγόρων των μερών, καθώς και το περιεχόμενο της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου τους, δεν μπορούν να θεωρηθούν ως αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης. Αποτελούν απλώς ισχυρισμούς και επιχειρήματα που προβάλλονται από το δικηγόρο του διοικητικού οργάνου και δεν μπορούν να πληρώσουν το κενό της έλλειψης αιτιολογίας η οποία πρέπει να δίδεται στον ουσιώδη χρόνο της έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης (Βλ. Droussiotis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 15, Metalock (Near East) Limited v. Republic (1969) 3 C.L.R. 351, 359, Morris v. Registrar of Trade Marks (1985) 3 C.L.R. 732, 737, Georghiou & Another v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2354, Liberty P.L.C. v. Registrar of Trade Marks (1986) 3 C.L.R. 2564 και Φράγκου ν. Δημοκρατίας (1998) 3 Α.Α.Δ. 270, 274).
Έστω όμως και αν ήταν επιτρεπτή η σχετική διευκρίνιση της κας Μαλαχτού-Παμπαλλή πρέπει να υπενθυμίσω ότι - σύμφωνα με την κα. Μαλαχτού-Παμπαλλή - το Ε.Μ. πέτυχε στις εξετάσεις Αγγλικής 6ου έτους, και ότι 'για το 7° έτος έχει παρακολουθήσει τα μαθήματα αλλά δεν έχει πιστοποιητικό επιτυχίας στις εξετάσεις του έτους αυτού'. Η πιο πάνω παραγ. (vi) των αποδεκτών τεκμηρίων αναφέρεται στο 'έκτο και έβδομο έτος Κρατικού Ινστιτούτου Ξένων Γλωσσών'. Εκλαμβάνω την εισήγηση της κας Μαλαχτού-Παμπαλλή περί ικανοποίησης της σχετικής απαίτησης του σχεδίου υπηρεσίας από το Ε.Μ. - λόγω κατοχής του τεκμηρίου της παραγ. (vi) - ότι αυτή ικανοποιείται με την επιτυχία στις εξετάσεις του 6ου έτους και την παρακολούθηση των μαθημάτων του 7ου έτους χωρίς επιτυχία στις εξετάσεις. Αποδοχή της πιο πάνω εισήγησης θα ισοδυναμούσε με ανάληψη από το Δικαστήριο του έργου της πρωτογενούς αξιολόγησης των προσόντων του E.Μ. και της πρωτογενούς ερμηνείας του σχεδίου υπηρεσίας. Αυτό το έργο, καθώς έχει νομολογηθεί, ανήκει αποκλειστικά στο διορίζον όργανο - την Ε.Δ.Υ. (Χριστοδουλίδου ν. Ε.Δ.Υ. (1999) 3 Α.Α.Δ. 1.
Στην απουσία οποιασδήποτε κρίσης της Ε.Δ.Υ. αναφορικά με το ποιο από τα 11 τεκμήρια της πιο πάνω εγκυκλίου με αρ. 130 κατέχει το Ε.Μ. και (αναφορικά με την παραγ. (vi) των τεκμηρίων) στην απουσία κρίσης της Ε.Δ.Υ. επί του κατά πόσο η σχετική φοίτηση του Ε.Μ. και η επιτυχία στις εξετάσεις του 6ου έτους μόνο - και όχι του 7ου έτους - ικανοποιεί και για ποιο λόγο το σχετικό τεκμήριο δεν είναι εφικτός ο δικαστικός έλεγχος. Το Δικαστήριο δεν μπορεί να αποφανθεί κατά πόσο η επίδικη απόφαση της Ε.Δ.Υ. - για την κατοχή του επίμαχου προσόντος από το Ε.Μ. - ήταν εύλογα επιτρεπτή με βάση το ενώπιον της υλικό. Ακολουθεί πως η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει λόγω έλλειψης αιτιολογίας και λόγω παραβίασης της σχετικής αρχής του διοικητικού δικαίου η οποία εναποθέτει την πρωτογενή αξιολόγηση των προσόντων των υποψηφίων στο διορίζον όργανο. Εναπόκειται πλέον στην Ε.Δ.Υ. να αξιολογήσει πρωτογενώς τα προσόντα του Ε.Μ. και να αποφανθεί αιτιολογημένα κατά πόσον ικανοποιούν ή όχι την επίμαχη πρόνοια του σχεδίου υπηρεσίας.»
Ακολούθησε νέα επανεξέταση, με αποτέλεσμα την προσβαλλόμενη απόφαση.
Η Ε.Δ.Υ., σε συνεδρία της, ημερομηνίας 6/6/2005, αφού έκρινε ποιοι υποψήφιοι ήταν προάξιμοι - σ' αυτούς περιλαμβάνονταν αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος στην παρούσα - προέβηκε σε εξέταση των προσόντων τους, με βάση τα στοιχεία των φακέλων κατά τον ουσιώδη χρόνο. Όσον αφορά την απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας «πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας» έκρινε ότι την διαθέτουν ο αιτητής, το ενδιαφερόμενο μέρος και 16 άλλοι υποψήφιοι, επειδή «... κατά τον ουσιώδη χρόνο κατείχαν ένα από τα καθιερωμένα τεκμήρια.». Ειδικότερα, σ' ό,τι αφορά την κατοχή του εν λόγω προσόντος από το ενδιαφερόμενο μέρος, το οποίο διέθετε πιστοποιητικό επιτυχίας στις εξετάσεις Αγγλικών του 6ου έτους του Κρατικού Ινστιτούτου Επιμόρφωσης, (Κ.Ι.Ε.), Λάρνακας, η Ε.Δ.Υ. ανέφερε τα εξής:-
«Όσον αφορά τον υποψήφιο με αύξοντα αριθμό 8, Συνέση Συνέση, για τον οποίο στις 7.2.05 λήφθηκε στο Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ανώνυμη επιστολή ημερομηνίας 2.1.05, στην οποία περιεχόταν ο ισχυρισμός ότι αυτός δεν κατέχει το απαραίτητο προσόν στα Αγγλικά και ότι διαθέτει πλαστό φωτοαντίγραφο, ενώ γινόταν η εισήγηση να διερευνηθεί το ζήτημα μέσω του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, ο Πρόεδρος της Επιτροπής, επειδή η επιστολή ήταν ανώνυμη, έδωσε οδηγίες να ζητηθεί από την αρμόδια αρχή να διερευνήσει το ζήτημα. Με επιστολή του Γραφείου της Επιτροπής με αριθμό φακέλου 15.30.001/02 και ημερομηνία 9.2.05, ζητήθηκε από το Γενικό Διευθυντή, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, να διερευνήσει εάν το πιστοποιητικό παρακολούθησης και επιτυχίας στο έκτο έτος των Ινστιτούτων Ξένων Γλωσσών (αργότερα μετονομάστηκαν σε Κρατικά Ινστιτούτα Επιμόρφωσης) που διέθετε ο Συνέσης με ημερομηνία 15.6.76 για το ακαδημαϊκό έτος 1975-1976 συνείδε με τις καταχωρήσεις που υπήρχαν στα αρχεία του Υπουργείου. Επιπλέον, ο δικηγόρος του υποψήφιου Λοΐζου Γεώργιου, κ. Στέφανος Σκορδής, με επιστολή με ημερομηνία 7.3.05, αναφέρθηκε επίσης στα εν λόγω προσόντα του Συνέση και προέβαλε παρόμοιους ισχυρισμούς.
Εν τω μεταξύ, ο Γενικός Διευθυντής, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, με επιστολή του με αριθμό φακέλου 7.17.03.21 και ημερομηνία 23.3.05, αναφέρει ότι έγινε επιτόπου έρευνα στα Κρατικά Ινστιτούτα Επιμόρφωσης Λάρνακας και διαπιστώθηκε ότι ο Συνέσης Συνέσης παρακολούθησε το έκτο έτος της Αγγλικής γλώσσας κατά το σχολικό έτος 1976-1977 και πέτυχε στις τελικές εξετάσεις. Αναφέρεται επίσης ότι οι αντιφάσεις που περιέχονταν στο πιστοποιητικό του Συνέση οφείλονται σε χρήση έτοιμων εντύπων από τη Γραμματεία των Κ.Ι.Ε. Λάρνακας.
Η Επιτροπή, αφού εξέτασε τα πιο πάνω, σημείωσε ότι πράγματι υπάρχουν αντιφάσεις στα πιστοποιητικά που διαθέτει ο Συνέσης Συνέσης και που αφορούν το έκτο έτος της Αγγλικής γλώσσας, αλλά σημείωσε ότι η αρμόδια αρχή έχει τον τελικό λόγο σε αυτό το ζήτημα και η θέση της δεν είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί από την Επιτροπή (τεκμήριο της αρμοδιότητας). Συνεπώς, η Επιτροπή αποφάσισε να απορρίψει τους ισχυρισμούς που περιέχονται τόσο στην ανώνυμη επιστολή όσο και στην επιστολή του δικηγόρου κ. Σκορδή και έκρινε ότι ο Συνέσης Συνέσης διέθετε κατά τον ουσιώδη χρόνο τεκμήριο για την πολύ καλή γνώση της Αγγλικής, καθότι, σύμφωνα με την επιστολή του Γενικού Διευθυντή, Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, ο Συνέσης φοίτησε και πέτυχε στις εξετάσεις του έκτου έτους στην Αγγλική γλώσσα.»
Στη συνέχεια, προσήλθε στη συνεδρία ο Διευθυντής του Τμήματος Γεωργίας, (ο «Διευθυντής»), ο οποίος προέβη στην ακόλουθη σύσταση:-
«Ο,τιδήποτε θα αναφέρω στηρίζεται στον ουσιώδη χρόνο και στο πραγματικό και νομικό καθεστώς που ίσχυε τότε. Προκειμένου να προβώ σε σύσταση, μελέτησα το περιεχόμενο των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεων των υποψηφίων, καθώς και άλλους συναφείς φακέλους του Τμήματος, στους οποίους είναι καταχωρημένες διάφορες εργασίες και έγγραφα που αφορούν τους υποψηφίους. Με βάση τα πιο πάνω και έχοντας υπόψη και τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - κρίνω ως καταλληλότερο και συστήνω για προαγωγή το Συνέση Σύνεση.
Ο Συνέσης, σε σύγκριση με το Λοΐζου Γεώργιο, ο οποίος υπερέχει πολύ οριακά σε αρχαιότητα, ως προς την ημερομηνία γέννησης, υπερέχει, έστω και πολύ ελαφρά, σε αξία, όπως αυτή εμφαίνεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με μεγαλύτερη βαρύτητα στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη, και ιδιαίτερα στο στοιχείο της Διευθυντικής/Διοικητικής Ικανότητας, το οποίο θεωρώ σημαντικό, γιατί τα καθήκοντα της θέσης περιλαμβάνουν εποπτεία προσωπικού και εκτέλεση διοικητικών καθηκόντων. Συγκρινόμενος με τους λοιπούς υποψηφίους, ο Συνέσης υπερέχει ουσιωδώς σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση και υπερέχει ή βρίσκεται στο ίδιο περίπου επίπεδο σε αξία. Έλαβα υπόψη ότι οι υποψήφιοι με α/α 11, 13, 16, 17, 19, 22, 24, 25, 26, 31, 33 και 36 διαθέτουν το πρόσθετο προσόν, αλλά αυτοί υστερούν ουσιαστικά σε αρχαιότητα και δεν υπερέχουν σε αξία.»
Ακολούθως η Ε.Δ.Υ. ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων με αναφορά στον ουσιώδη χρόνο. Αφού δε συνεκτίμησε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, επέλεξε ως καταλληλότερο για προαγωγή, αναδρομικά από 1/11/2000, το ενδιαφερόμενο μέρος.
Για ακύρωση της πιο πάνω απόφασης, προβάλλεται ότι η Ε.Δ.Υ., παραβιάζοντας τις αρχές της διαδικασίας επανεξέτασης, στήριξε την κρίση της ότι το ενδιαφερόμενο μέρος διαθέτει την απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας πολύ καλή γνώση της Αγγλικής γλώσσας σε πιστοποιητικό, το οποίο, κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν υπήρχε ενώπιόν της. Προς ενίσχυση του ισχυρισμού αυτού, ο αιτητής παραπέμπει σε επιστολή της συνηγόρου των καθ' ων η αίτηση προς την Ε.Δ.Υ., ημερομηνίας 28/3/2002 - (ερυθρό 51 στο Τεκμήριο 2(α)), στην οποία αυτή παραδέχεται ότι, κατά το χρόνο λήψης της προσβαλλόμενης με την Προσφυγή 201/01 απόφασης, το συγκεκριμένο πιστοποιητικό δεν ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ.. Στην εν λόγω επιστολή, βέβαια, υπάρχει απάντηση της Ε.Δ.Υ., ημερομηνίας 2/4/2002, όπου αναφέρεται ότι το πιστοποιητικό του ενδιαφερομένου μέρους που αφορούσε τη χρονιά 1975-1976 προσκομίστηκε στη συνεδρία της 18/9/2000, από το Διευθυντή.
Προκύπτει πράγματι ότι, με επιστολή του συνηγόρου του αιτητή, ημερομηνίας 7/3/2005, αμφισβητήθηκε η κατοχή από το ενδιαφερόμενο μέρος του συγκεκριμένου προσόντος. Ήταν η θέση του αιτητή ότι δεν υπήρχε σαφής μαρτυρία εάν το ενδιαφερόμενο μέρος παρακολούθησε τα μαθήματα Αγγλικών του 6ου έτους του Κ.Ι.Ε. Λάρνακας και πέτυχε στις σχετικές εξετάσεις.
Είναι γεγονός ότι, με τα ενώπιον της Ε.Δ.Υ. στοιχεία, το όλο ζήτημα έχρηζε διερεύνησης. Άλλωστε, αυτός ήταν και ο λόγος που η Ε.Δ.Υ. ζήτησε από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού, ως αρμόδια αρχή, να διερευνήσει τη γνησιότητα του πιστοποιητικού του ενδιαφερομένου μέρους.
Η έρευνα του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού κατέδειξε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος την περίοδο 1976-1977 ήταν εγγεγραμμένο στο 6° έτος της Αγγλικής γλώσσας και ότι αυτό συμπλήρωσε με επιτυχία τα μαθήματά του, παρακάθισε στις τελικές εξετάσεις και εξασφάλισε βαθμολογία πάνω από 50. Με τις διαπιστώσεις της αρμόδιας αρχής, οι οποίες υιοθετήθηκαν από την Ε.Δ.Υ., καταλήγω ότι το ζήτημα εξετάστηκε επαρκώς και, συνεπώς, ο πιο πάνω ισχυρισμός δεν ευσταθεί.
Πρόσθετα προς τα πιο πάνω, ο αιτητής θεωρεί ότι οι αρχές της διαδικασίας επανεξέτασης παραβιάστηκαν και για το λόγο ότι, στην κρίσιμη συνεδρία της Ε.Δ.Υ., στις 6/6/2005, κλήθηκε και προέβη εκ νέου σε συστάσεις, σε σχέση με τους υποψηφίους, ο Διευθυντής, παρά το γεγονός ότι η εγκυρότητα της σύστασής του στη συνεδρία της 9/6/2003 δεν αμφισβητήθηκε στα πλαίσια της διαδικασίας της Προσφυγής Αρ. 839/2003.
Ο συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης δεν εξειδικεύεται στα νομικά σημεία της προσφυγής, όπως επιβάλλει ο Κ. 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 και, συνεπώς, δεν μπορεί να εξεταστεί. Ανεξάρτητα, όμως, από τα πιο πάνω, αδυνατώ να αντιληφθώ πώς ο ισχυρισμός αυτός βοηθά τον αιτητή. Η σύσταση του Διευθυντή ήταν και στις 9/6/2003 υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους.
Ισχυρίζεται, περαιτέρω, ο αιτητής, ότι το εύρημα της Ε.Δ.Υ. για υπεροχή του σε αρχαιότητα έναντι του ενδιαφερομένου μέρους - μόνο λόγω ημερομηνίας γέννησης - είναι εσφαλμένο. Εισηγείται ότι το γεγονός του διορισμού του στη θέση Βοηθού Γεωργικού Λειτουργού σε έκτακτη βάση, στις 19/3/1974, σε αντίθεση με το ενδιαφερόμενο μέρος, που διορίστηκε αντίστοιχα σε έκτακτη βάση στη Δημόσια Υπηρεσία στις 2/2/1976, προσδίδει στην πείρα του και, κατ' επέκταση, στην αξία του.
Ούτε ο ισχυρισμός αυτός ευσταθεί. Καθώς προκύπτει από το Παράρτημα 10 και τους διοικητικούς φακέλους, ο αιτητής γεννήθηκε στις 10/8/1947, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος στις 13/8/1947, προσλήφθηκαν δε στη θέση Γεωργικού Λειτουργού στο Τμήμα Γεωργίας την ίδια ημέρα, δηλαδή την 1/7/1978. Συνεπώς, ορθά η Ε.Δ.Υ. θεώρησε ότι ο αιτητής προηγείται σε αρχαιότητα, λόγω ημερομηνίας γέννησης.
Η προηγούμενη υπηρεσία, την οποία επικαλείται ο αιτητής και η οποία, όπως έχει ήδη λεχθεί, αφορά έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία, δε λαμβάνεται υπόψη. Η αρχαιότητα υπαλλήλων που διορίζονται ταυτόχρονα σε μία θέση κρίνεται με βάση την προηγούμενη αρχαιότητά τους - (Άρθρο 49(2) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990, Ν. (1/1990), (όπως έχει τροποποιηθεί), (ο «Νόμος»), και, όπου δεν υπάρχει προηγούμενη αρχαιότητα, με βάση την ηλικία τους - (Άρθρο 49(7) του Νόμου).
Ένας άλλος λόγος, που προβάλλεται, είναι ότι αγνοήθηκαν από την Ε.Δ.Υ. και δεν αξιολογήθηκαν τα πρόσθετα προσόντα του αιτητή.
Το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης προβλέπει ότι:-
«(4) Μεταπτυχιακαί σπουδαί θα θεωρώνται ως πρόσθετον προσόν.»
Η Ε.Δ.Υ., καθώς προκύπτει από το πρακτικό ημερομηνίας 6/6/2005, σε σχέση με το ζήτημα αυτό, ανέφερε τα εξής:-
«Ακολούθως η Επιτροπή ασχολήθηκε με το πρόσθετο προσόν που προβλέπεται στην παράγραφο (4) του Σχεδίου Υπηρεσίας και αποφάσισε ότι ως πρόσθετο προσόν θα θεωρούνται μόνο μεταπτυχιακές σπουδές που έχουν γίνει σε αναγνωρισμένο εκπαιδευτικό ίδρυμα, είναι διάρκειας ενός τουλάχιστον ακαδημαϊκού έτους και να έχουν επιτυχή κατάληξη. Με βάση την πιο πάνω ερμηνεία και αφού εξέτασε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αποφάσισε ότι το πρόσθετο προσόν διαθέτουν οι ακόλουθοι υποψήφιοι:»
Ο αιτητής δεν ήταν μεταξύ των προσώπων που το κατείχαν. Πρόσθετα, τα προσόντα τόσο του αιτητή όσο και του ενδιαφερομένου μέρους ήταν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. και λήφθηκαν υπόψη μαζί με τα υπόλοιπα στοιχεία. Εξάλλου, η κατοχή πρόσθετων μη απαιτούμενων προσόντων, ακόμα και αν είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, έχουν περιορισμένη βαρύτητα - (βλ. Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374).
Τέλος, ο αιτητής υπέβαλε ότι η επίδικη απόφαση στερείται της δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, καθώς και ότι αυτός υπερτερεί έκδηλα του ενδιαφερομένου μέρους.
Ούτε αυτοί οι λόγοι ευσταθούν. Προκύπτει, από όσα τέθηκαν ενώπιόν μου, ότι έγινε λεπτομερής έρευνα του θέματος και δόθηκαν επαρκείς λόγοι γιατί προτιμήθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος και όχι ο αιτητής.
Για να ευσταθεί ισχυρισμός για έκδηλη υπεροχή, πρέπει αυτή να είναι αυταπόδεικτη και προφανής από την εξέταση των φακέλων των υποψηφίων - (βλ. Γρηγορίου ν. Α.Η.Κ. (1998) 3 Α.Α.Δ. 728, σελ. 734) - κάτι που εδώ δεν έχει καταδειχθεί.
Αιτητής και ενδιαφερόμενο μέρος, από άποψης αξίας, καθώς φαίνεται από τη βαθμολογία των πέντε τελευταίων χρόνων, ήταν, περίπου, ίσοι.
Ούτε ο αιτητής ούτε και το ενδιαφερόμενο μέρος θεωρήθηκαν ότι κατέχουν το προβλεπόμενο από το Σχέδιο Υπηρεσίας πρόσθετο προσόν. Δεδομένης της υπέρ του ενδιαφερομένου μέρους σύστασης του Διευθυντή, η οριακή αρχαιότητα του αιτητή δεν του προσδίδει έκδηλη υπεροχή.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Η πρωτόδικη απόφαση επικυρώνεται, με βάση το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.