|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2008) 4 ΑΑΔ 88
19 Φεβρουαρίου, 2008
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚA ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤAΓΜΑΤΟΣ
ΕΡΜΗΣ ΚΛΟΚΚΑΡΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 983/2006)
Δεδικασμένο ― Δεδικασμένο από ακυρωτική απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Περιστάσεις της παραβίασής του στην κριθείσα περίπτωση.
Ο αιτητής προσέφυγε κατά της κατ' επανεξέταση προαγωγής του ενδιαφερόμενου μέρους, στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Πολεοδομίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως, ότι η Ε.Δ.Υ., με την αιτιολογία που έδωσε για την εκ μέρους της επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους, παραβίασε το δεδικασμένο στην Α.Ε. 3472. Ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως ευσταθεί. Η αναφορά της Ε.Δ.Υ. εν προκειμένω σε αρχαιότητα, που συνεπάγεται και μεγαλύτερη πείρα, άρα και αξία, αν δεν απέβλεπε, είχε, εν πάση περιπτώσει, ως αποτέλεσμα την απόδοση στο ενδιαφερόμενο μέρος της ίδιας εμπειρίας, συγκεκριμένα της "ευρύτερης εμπειρίας", η οποία είχε κριθεί από την Ολομέλεια ως στοιχείο το οποίο παραβίαζε το δεδικασμένο της προηγούμενης δικαστικής απόφασης, για "ελαφρά υπεροχή του αιτητή στις αξιολογήσεις και στα προσόντα".
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Κλόκκαρης ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 545.
Προσφυγή.
Δ. Στεφανίδης, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η Αίτηση.
Στ. Σκορδής, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Α.Ε. 3472 (Ερμής Κλόκκαρης ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 545) ακυρώθηκε η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ.) ημερομηνίας 10.10.2000, με την οποία είχε προαχθεί, αναδρομικά από 1.9.1997, στη μόνιμη θέση Ανώτερου Λειτουργού Πολεοδομίας, ο Νίκος Κοκκινοτριμιθιώτης. Υπό το φως της ακυρωτικής απόφασης, η Ε.Δ.Υ., αφού πρώτα επανέφερε το Νίκο Κοκκινοτριμιθιώτη στη θέση που κατείχε προηγουμένως, ήτοι στη θέση Λειτουργού Πολεοδομίας 1ης Τάξης, στη συνεδρία της ημερομηνίας 17.2.2006, επανεξέτασε το θέμα της πλήρωσης της θέσης Ανώτερου Λειτουργού Πολεοδομίας και, αφού άκουσε τη σύσταση του Διευθυντή, ανέβαλε την περαιτέρω εξέταση του θέματος. Την 1.3.2006, συνεχίζοντας την εξέταση του θέματος, η Ε.Δ.Υ., αφού, όπως ανέφερε στο σχετικό πρακτικό, έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία που ανάγονταν στον ουσιώδη χρόνο, έκρινε ότι ο Νίκος Κοκκινοτριμιθιώτης υπερείχε, μεταξύ άλλων, και του Ερμή Κλόκκαρη και, συνακόλουθα, τον επέλεξε ως τον καταλληλότερο για τη θέση στην οποία και τελικά τον προήγαγε, και πάλι αναδρομικά από 1.9.1997.
Η προαγωγή του Νίκου Κοκκινοτριμιθιώτη είναι το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής του Ερμή Κλόκκαρη.
Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι η Ε.Δ.Υ., με την αιτιολογία που έδωσε για την εκ μέρους της επιλογής του Νίκου Κοκκινοτριμιθιώτη, παραβίασε το δεδικασμένο στην Α.Ε. 3472. Ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως ευσταθεί. Στην απόφαση στην Α.Ε. 3472 (Ερμής Κλόκκαρης ν. Δημοκρατίας (2005) 3 Α.Α.Δ. 545) (σελίδες 548-549) αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Συγκρίναμε και εμείς τα όσα αποφασίστηκαν από το δικαστήριο στην Υπόθ. Αρ. 1039/97, Ερμής Κλόκκαρης ν. Δημοκρατίας, ημερ. 30/6/00, όπως τα διαπίστωσε και το πρωτόδικο δικαστήριο στην παρούσα υπόθεση καθώς επίσης και τα όσα ανάφερε στη νέα του σύσταση ο διευθυντής. Είμαστε της άποψης ότι η νέα σύσταση, που υιοθετήθηκε από την Ε.Δ.Υ., ήταν αντίθετη με το ακυρωτικό αποτέλεσμα. Ενώ η προηγούμενη δικαστική απόφαση μιλούσε για «ελαφρά υπεροχή του αιτητή στις αξιολογήσεις και στα προσόντα» ο διευθυντής στη νέα του σύσταση αναφέρει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος «έχει περίπου την ίδια αξία με αυτούς, υπερέχει δε αισθητά έναντι τους σε αρχαιότητα και έχει ευρύτερες εμπειρίες». Με τη νέα σύσταση η ελαφρά υπεροχή του αιτητή σε αξία και προσόντα, εξουδετερώνεται. Επιπλέον η εισαγωγή της φράσης «και έχει ευρύτερες εμπειρίες» είναι νέο στοιχείο το οποίο σκοπό έχει να δώσει στο ενδιαφερόμενο μέρος προβάδισμα, κάτι που δεν υπήρχε κατά την πρώτη εξέταση της υπόθεσης. Επομένως καταλήγουμε ότι ο πρωτόδικος δικαστής εσφαλμένα κατάληξε ότι δεν υπήρχε παραβίαση του δεδικασμένου."
Στο πρακτικό της 1.3.2006 η Ε.Δ.Υ., επιλέγοντας το Νίκο Κοκκινοτριμιθιώτη, ανέφερε τα εξής:
"Επίσης, η Επιτροπή, έχοντας λάβει σοβαρά υπόψη το δεδικασμένο που προκύπτει από την απόφαση στην Α.Ε. 3472, δεν παραλείπει να αναφέρει ότι ο Κλόκκαρης Ερμής υπερέχει ελαφρά στις αξιολογήσεις και στα προσόντα του επιλεγέντος. Το ίδιο ισχύει και για τον Ασσιώτη Ανδρέα. Όμως, η Επιτροπή λαμβάνει την πιο πάνω απόφασή της, έχοντας υπόψη την ουσιαστική υπεροχή του Κοκκινοτριμιθιώτη σε αρχαιότητα κατά έξι χρόνια και δύο μήνες στην παρούσα θέση. Αρχαιότητα, που συνεπάγεται και μεγαλύτερη πείρα του κατέχοντος αυτή, ως παράγοντας που εμπίπτει στην αξία τυο υποψηφίου, αφού αποκτήθηκε σε θέση που προηγείται αμέσως της επίδικης θέσης (Piperis and others v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1306, Ραφτόπουλος ν. Δημοκρατίας (1993) 4 Α.Α.Δ. 223, Χρ. Χατζηχριστοδούλου ν. Δημοκρατίας (Υπουργείο Εσωτερικών) (1996) 4(Γ) Α.Α.Δ. 1559)."
(Υπογραμμίσεις δικές μου).
Κατά την κρίση μου, η αναφορά της Ε.Δ.Υ. σε "αρχαιότητα που συνεπάγεται και μεγαλύτερη πείρα του κατέχοντος αυτή, ως παράγοντας που εμπίπτει στην αξία του", παραβιάζει το δεδικασμένο στην Α.Ε. 3472, όπου σχολιάζοντας εκεί τη σύσταση του Διευθυντή, η Ολομέλεια είπε ότι "Επιπλέον η εισαγωγή της φράσης «και έχει ευρύτερες εμπειρίες» είναι νέο στοιχείο το οποίο σκοπό έχει να δώσει στο ενδιαφερόμενο μέρος προβάδισμα, κάτι που δεν υπήρχε κατά την πρώτη εξέταση της υπόθεσης. Επομένως καταλήγουμε ότι ο πρωτόδικος δικαστής εσφαλμένα κατάληξε ότι δεν υπήρχε παραβίαση του δεδικασμένου."
Με άλλα λόγια, η αναφορά της Ε.Δ.Υ. σε αρχαιότητα που συνεπάγεται και μεγαλύτερη πείρα, άρα και αξία, αν δεν απέβλεπε, είχε, εν πάση περιπτώσει, ως αποτέλεσμα την απόδοση στο Νίκο Κοκκινοτριμιθιώτη της ίδιας εμπειρίας, συγκεκριμένα της "ευρύτερης εμπειρίας" η οποία είχε κριθεί από την Ολομέλεια ως στοιχείο το οποίο παραβίαζε το δεδικασμένο της προηγούμενης δικαστικής απόφασης για "ελαφρά υπεροχή του αιτητή στις αξιολογήσεις και στα προσόντα".
Η προσφυγή επιτυγχάνει λόγω παραβίασης του δεδικασμένου, σύμφωνα με τα όσα έχω προαναφέρει. Με €1.000 έξοδα υπέρ του αιτητή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.