ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2008) 4 ΑΑΔ 448
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1002/2005)
19 Ιουνίου, 2008
[ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SIGMA RADIO T.V. LTD.,
Αιτητές,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ης η Αίτηση.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές.
Θ. Ραφτοπούλου (κα) για Α. Ευαγγέλου, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ.: Η καθ' ης η αίτηση Αρχή, μετά από τηλεφωνική καταγγελία συγκεκριμένου προσώπου, εξέτασε εναντίον των Αιτητών πιθανές παραβάσεις των Κανονισμών 21(4) και 21(6) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000) στους οποίους θα αναφέρομαι ως «οι Κανονισμοί». Η καταγγελία αφορούσε στο ότι στις 13.3.2004, εντός οικογενειακής ζώνης, διακόπηκε επεισόδιο κινουμένων σχεδίων για να προβληθεί επεισόδιο της Κυπριακής σειράς «Τα Κοπέλια», το οποίο ενώ έφερε σήμανση (Κ), «μεταδόθηκε σκηνή που δεν τηρούσε τους γενικά παραδεχτούς κανόνες της καλαισθησίας και της ευπρέπειας στη γλώσσα και στη συμπεριφορά», σύμφωνα με τους Κανονισμούς. Συγκεκριμένα, σε μια σκηνή, εμφανιζόταν μια γυναίκα την πρώτη νύκτα του γάμου της η οποία φορούσε άσπρες ζαρτιέρες και λευκό κομπινεζόν να ρίχνει τον άντρα της με μανία στο κρεβάτι. Στη συνέχεια ανεβαίνει και αυτή στο κρεβάτι, κάθεται πάνω στον άντρα της και αρχίζει να τον χαστουκίζει με μανία.
Η Λειτουργός της καθ' ης η αίτηση, η οποία διερεύνησε την καταγγελία, σε πόρισμα της το οποίο υπέβαλε σύμφωνα με τον Κανονισμό 42(5), διαπίστωσε πιθανές παραβάσεις των πιο πάνω Κανονισμών.
Στις 7.7.2004, η καθ' ης η αίτηση εξέτασε το πόρισμα της Λειτουργού και αποφάσισε όπως η υπόθεση προωθηθεί σύμφωνα με τον Κανονισμό 42(6). Με επιστολή της ημερομηνίας 12.7.2004, έθεσε ενώπιον των Αιτητών τις διερευνώμενες παραβάσεις των Κανονισμών, δίδοντας τους την ευκαιρία να προβούν σε οποιεσδήποτε εξηγήσεις ή παραστάσεις και ζητώντας τους να δηλώσουν κατά πόσο επιθυμούν να παρευρεθούν κατά την εξέταση της υπόθεσης.
Σε απάντηση τους οι Αιτητές, με επιστολή του Οικονομικού Διευθυντή του Σταθμού κ. Αλέξη Νικολάου, ημερομηνίας 15.7.2004, υπέβαλαν γραπτώς τις απόψεις και τις παραστάσεις τους, χωρίς ωστόσο να εκφράσουν την επιθυμία να παρευρεθούν κατά την εξέταση της υπόθεσης.
Η Λειτουργός της καθ' ης η αίτηση Αρχής, της υπέβαλε σχετικό σημείωμα ημερομηνίας 26.7.2004. Ακολούθως, η καθ' ης η αίτηση στη συνεδρία στις 11.10.2004, μελέτησε όλα τα ενώπιον της στοιχεία και περιστατικά συμπεριλαμβανομένων και των γραπτών εξηγήσεων των Αιτητών, καθώς επίσης και τη βιντεοταινία με το εν λόγω επεισόδιο της σειράς και έκρινε ότι υπάρχουν παραβάσεις των Κανονισμών 21(4) και 21(6).
Στη συνέχεια η καθ' ης η αίτηση με επιστολή της ημερομηνίας 28.2.2005 απέστειλε στους Αιτητές την πιο πάνω απόφαση της και καλούσε τους Αιτητές, εάν επιθυμούν, να υποβάλουν μέσα σε 14 μέρες από τη λήψη της επιστολής, τις απόψεις τους εγγράφως, για σκοπούς επιβολής κυρώσεων. Στην ίδια επιστολή αναφερόταν επίσης ότι σε περίπτωση που δε ληφθεί οποιαδήποτε απάντηση μέσα στην καθορισμένη προθεσμία, η καθ' ης η αίτηση θα προχωρήσει στην επιβολή κυρώσεων. Οι Αιτητές μέχρι και τη λήξη της προθεσμίας, δεν είχαν αποστείλει οιεσδήποτε απόψεις για σκοπούς επιβολής κυρώσεων.
Έτσι σε συνεδρία της στις 30.3.2005, η καθ' ης η αίτηση αφού μελέτησε όλα τα ενώπιον της στοιχεία και περιστατικά, αποφάσισε όπως επιβάλει στο σταθμό το διοικητικό πρόστιμο των £500 για την παράβαση του Κανονισμού 21(4) και το διοικητικό πρόστιμο των £500 για την παράβαση του Κανονισμού 21(6) των Κανονισμών.
Η καθ' ης η αίτηση με επιστολή της ημερ. 26.7.2005 απέστειλε στους Αιτητές την απόφαση της ημερομηνίας 30.3.2005 και τους κάλεσε να καταβάλουν το ποσό των £1.000 μέχρι τις 7.9.2005.
Οι Αιτητές προσβάλλουν ως άκυρη και παράνομη την πιο πάνω απόφαση.
Ο συνήγορος των Αιτητών προέβαλε 5 λόγους ακύρωσης. Πολλοί από αυτούς είναι επανάληψη των ίδιων λόγων, τους οποίους επιλήφθηκε η Πλήρης Ολομέλεια μεταξύ των ιδίων διαδίκων στην υπόθεση Sigma Radio T.V. Ltd. κ.α. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2004) 3 ΑΑΔ 134. Αυτό καθίσταται αναγκαίο, σύμφωνα με το δικηγόρο των Αιτητών, επειδή εναντίον της πιο πάνω απόφασης, προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ως εκ τούτου είναι υποχρεωμένος παρά την απόφαση της Ολομέλειας, να συνεχίζει να επαναλαμβάνει τους ίδιους λόγους, εκκρεμούσης της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, ώστε να μη θεωρηθεί ότι εγκαταλείπει τις θέσεις του.
Με τον πρώτο λόγο ακύρωσης ισχυρίζεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 24(1) του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμο 158(Ι)/99, η τελική απόφαση τιμωρίας έπρεπε να ήταν μέρος των πρακτικών. Όμως, το πρακτικό της καθ' ης η αίτηση ημερ. 11.10.2004 δεν περιέχει την απόφαση η οποία υπάρχει σε ξεχωριστό κείμενο που υπογράφει μόνο ο Πρόεδρος.
Ο πρώτος λόγος ακύρωσης δεν ευσταθεί. Όπως αναφέρεται στο ίδιο το πρακτικό, πρόκειται για απόσπασμα των πρακτικών της συγκεκριμένης συνεδρίας, στην οποία φαίνεται να συζητήθηκαν και λήφθηκαν αποφάσεις και για άλλα θέματα. Το θέμα των πρακτικών νομολογιακά συνδεόταν με την αιτιολογία της απόφασης. Τα πρακτικά όπως και ο φάκελος ήταν ιδιαίτερης σημασίας στις περιπτώσεις που η ίδια απόφαση δεν περιείχε επαρκή αιτιολογία, οπότε υπήρχε η δυνατότητα αναπλήρωσης της αιτιολογίας από το πρακτικό και το φάκελο. Με την κωδικοποίηση των αρχών του διοικητικού δικαίου, απαιτείται η τήρηση λεπτομερών πρακτικών των συνεδριάσεων στα οποία να διατυπώνονται με σαφήνεια οι αποφάσεις που λαμβάνονται. Στην περίπτωση της Αρχής θα πρέπει επίσης να γίνει αναφορά και στον Κανονισμό 42(8) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών (ΚΔΠ 10/2000), σύμφωνα με τον οποίο «κάθε απόφαση της Αρχής πρέπει να είναι αιτιολογημένη και να υπογράφεται από τον Πρόεδρο της .».
Στην προκειμένη περίπτωση, ο τρόπος που τηρήθηκαν τα πρακτικά από την Αρχή δεν αντιμάχονται τις πρόνοιες του άρθρου 24(1) του Ν. 158(Ι)/99 και τον Κανονισμό 42(8) της Κ.Δ.Π. 10/2000. Το κύριο μέρος των πρακτικών παραπέμπει στην ίδια την απόφαση η οποία είναι αρκετά λεπτομερής και περιέχει επαρκή αιτιολογία που είναι και το πιο σημαντικό στοιχείο, και υπογράφεται όπως απαιτείται από τον Κανονισμό 42(8) από τον Πρόεδρο. Το ότι η απόφαση παρατίθεται ως χωριστό έγγραφο και το σχετικό πρακτικό παρατίθεται για λόγους πρακτικούς ως απόσπασμα του συνόλου των πρακτικών εκείνης της ημέρας, δεν επηρεάζει τη νομιμότητα είτε της απόφασης είτε των πρακτικών. (Βλ. επίσης Sigma Radio T.V. Ltd. v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 511/05, ημερ. 16.2.2007 και Sigma Radio T.V. Ltd. v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 129/07, ημερ. 4.12.2007). Αναφορικά με το μέλος Ν. Παπαμιχαήλ, είναι φανερό από τα πρακτικά ότι αυτός δεν έλαβε μέρος στη λήψη της επίδικης απόφασης.
Με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης, ο δικηγόρος των Αιτητών προβάλλει σε έκταση ότι οι καθ'ων η αίτηση κατά παράβαση του άρθρου 52(3) του περί Γενικών Αρχών του Διοικητικού Δικαίου Νόμου (Ν. 158(Ι)/99), δεν επέλεξαν την λιγότερο επαχθή απόφαση. Η Αρχή θα έπρεπε αντί να επιλέξει να χειριστεί η ίδια το θέμα, να το παραπέμψει σε ποινικό δικαστήριο το οποίο οι Αιτητές θεωρούν πιο αμερόληπτο από την ίδια την Αρχή. Δεν θεωρούν ότι η Αρχή μπορεί να είναι αμερόληπτη και ανεξάρτητη, αφού προέβη σε προκαταρκτική κρίση και τελικά θα είναι η ωφελούμενη από την είσπραξη του προστίμου.
Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Το ζήτημα έχει ήδη απαντηθεί από την Πλήρη Ολομέλεια στην προσφυγή των ίδιων Αιτητών στην υπόθεση Sigma Radio T.V. Ltd. v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2004) 3 ΑΑΔ 134 και δεν χρειάζεται να βαρύνω την απόφαση με το σχετικό απόσπασμα.
Με τον τρίτο λόγο ακύρωσης, προβάλλεται ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζεται το άρθρο 13 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, γιατί οι Αιτητές δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να προβάλουν τους ισχυρισμούς τους επί της ουσίας της υπόθεσης και να εξετάσουν και αμφισβητήσουν ενώπιον Δικαστηρίου τη μαρτυρία επί της οποίας στηρίχθηκε η επίδικη απόφαση της Αρχής.
Και αυτός ο λόγος ακύρωσης κρίνεται αβάσιμος. Πέραν του ότι ο λόγος είναι διατυπωμένος κατά γενικό τρόπο, επί της ουσίας δεν ευσταθεί, αφού από τα πρακτικά και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, φαίνεται καθαρά ότι δόθηκε στους Αιτητές η ευκαιρία να παραστούν σε κάθε στάδιο της ακρόασης της υπόθεσης, αλλά αυτοί δεν το έπραξαν.
Άλλος λόγος ακύρωσης που προβάλλεται είναι ότι με την απόφαση της η καθ' ης η αίτηση παραβίασε το άρθρο 11 του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998 (Ν. 7(Ι)/98) ως προς τη διαδικασία λήψης της απόφασης. Το άρθρο 11 προβλέπει για τη σύσταση Συμβουλευτικής Επιτροπής Ραδιοτηλεόρασης για να τη συμβουλεύει στην άσκηση των αρμοδιοτήτων της. Οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι η «καλαισθησία» ή και το «ευπρεπές περιεχόμενο της εικόνας» που αναφέρονται στον Κανονισμό 21, είναι θέμα γνώμης ειδικού και όχι κρίσης υποκειμενικής. Γι' αυτό και ο Νόμος, σύμφωνα με την εισήγηση του κ. Αγγελίδη, προέβλεψε διαδικασία για τη λήψη συμβουλής από την Συμβουλευτική Επιτροπή η οποία συστήνεται δυνάμει του άρθρου 11(2) του Νόμου.
Ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί. Αντί άλλης αιτιολογίας, υιοθετώ το σκεπτικό του αδελφού Δικαστή Κωνσταντινίδη, στη Sigma Radio T.V. Ltd. v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 392/03, ημερ. 19.9.07 το οποίο υιοθετήθηκε και από τον Γαβριηλίδη, Δ. στην υπόθεση Sigma Radio T.V. Ltd. v. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, Υπόθ. Αρ. 511/05, ημερ. 16.2.07. Και στις δύο αυτές προσφυγές, πανομοιότυπη εισήγηση απορρίφθηκε.
Τέλος, προσβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα έπρεπε να περιέχει ειδική αιτιολογία, για το πώς η Αρχή καθοδηγήθηκε στην έκδοση της απόφασης. Συγκεκριμένα οι Αιτητές ισχυρίζονται ότι οι προσβαλλόμενες «παραβάσεις» των Αιτητών είχαν την ίδια βάση γεγονότων. Όπως εισηγήθηκε ο κ. Αγγελίδης, η Αρχή είχε υποχρέωση δυνάμει του Νόμου, να προειδοποιήσει τους Αιτητές. Ως εκ τούτου επιβάλλετο να δοθεί ειδική αιτιολογία για να εξηγηθεί γιατί έπρεπε η απλή επανάληψη των παραβάσεων, μετά το πρώτο κρούσμα, χωρίς προηγούμενη προειδοποίηση από την Αρχή, να επιφέρει τόσο βαριά και σωρευτική ποινή.
Έχω μελετήσει την απόφαση της καθ' ης η αίτηση. Δεν έχει τεκμηριωθεί η αναγκαιότητα για ειδική αιτιολόγηση. Τα όσα αναφέρθηκαν από το δικηγόρο των Αιτητών, αποτελούν γενικότητες, χωρίς να στοιχειοθετείται ότι η παρούσα ήταν περίπτωση για παροχή ειδικής αιτιολογίας. Κατά την άποψή μου, η απόφαση πληροί όλα τα κριτήρια μιας επαρκώς αιτιολογημένης απόφασης και είναι σαφέστατη ως προς τους λόγους που οδήγησαν την Αρχή στη λήψη της. Συνεπώς, ούτε αυτός ο λόγος ακύρωσης ευσταθεί.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με €1200 έξοδα εις βάρος των Αιτητών.
(Υπ.) Γ. Ερωτοκρίτου, Δ.
/ΕΠσ