|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
&n bsp; Υπóθεση Αρ. 630/2007
9 Απριλίου, 2008
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤA ΑΡΘΡΑ 6, 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
SIGMA RADIO T.V. PUBLIC LTD.
Αιτητές
ν.
ΑΡΧΗΣ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Καθών η αίτηση
.............................
Χρ. Πατσαλίδης με Α. Τσάρκατζιη, για τους αιτητές
Αλ. Ευαγγέλου με Θ. Ραφτοπούλου (κα) για τους καθών η αίτηση
.........
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν δήλωση και/ή απόφαση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθών η αίτηση η οποία τους κοινοποιήθηκε στις 3/4/07 και με την οποία επέβαλαν σ' αυτούς διοικητικό πρόστιμο ύψους £8.000 για παράβαση του άρθρου 24(2)(g) του περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου 7(1) του 1998 στα πλαίσια της υπόθεσης 177/2005(3) είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος. Διευκρινίζω εδώ ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αφορά παράβαση του Καν. 24(2)(γ) των Κανονισμών του 2000 και όχι 24(2)(g) του Ν. 7(1)/1998. Η ουσία όμως της προσφυγής είναι η προσβολή της επιβολής του προστίμου των £8.000.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι καθών η αίτηση (Αρχή) εξέτασαν αυτεπάγγελτα τις από μέρους του τηλεοπτικού σταθμού «ΣΙΓΜΑ» (αιτητών) πιθανές παραβάσεις των κανονισμών 24(1)(α) και 24(2)(1) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000). Οι παραβάσεις αυτές σχετίζονταν με τα γεγονότα του αεροπορικού δυστυχήματος που συνέβηκε στην περιορχή Γραμματικού, στην Ελλάδα στις 14/8/05.
Η λειτουργός της καθής η αίτηση Αρχής που ανέλαβε τη διερεύνηση της υπόθεσης αρ. φακ. 177/2005(3) σε πόρισμα της με αρ. φακ. Πρ.280/2005(3) και ημερ. 19.9.2005 διαπίστωσε τις πιθανές παραβάσεις που αναφέρονται σ' αυτό. Έτσι οι καθών η αίτηση, σε συνεδρία τους αρ. 46/2005 και ημερ. 5.10.2005, εξέτασαν το πόρισμα της Λειτουργού, που υπέβαλε σύμφωνα με τον κανονισμό 42(5) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000) και αποφάσισαν όπως η υπόθεση προωθηθεί σύμφωνα με τον κανονισμό 42(6) των προαναφερθέντων κανονισμών, με ενημέρωση του καθ' ου η καταγγελία και πρόσκλησή του να δηλώσει κατά πόσο επιθυμεί να είναι παρών κατά την εξέτασή της. ΄΄Ετσι στις 7.10.2005 οι καθών η αίτηση με επιστολή τους έθεσαν ενώπιον των αιτητών τις διερευνώμενες πιθανές παραβάσεις των κανονισμών 24(1)(α) και 24(2)(γ) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000) για οποιεσδήποτε εξηγήσεις και/ ή παραστάσεις και κάλεσαν τους αιτητές όπως δηλώσουν κατά πόσο επιθυμούν να παρευρεθούν κατά την εξέταση της υπόθεσης. Στην ίδια επιστολή αναφέρεται επίσης ότι σε περίπτωση που δε ληφθεί οποιαδήποτε απάντηση μέσα στην καθορισμένη προθεσμία, οι καθών η αίτηση θα είναι υποχρεωμένοι να προχωρήσουν στη λήψη απόφασης χωρίς την απάντηση των αιτητών.
Οι αιτητές, με επιστολή του δικηγόρου τους κ. Αυγουστίνου Τσάρκατζιη ημερ. 14.10.2005, πληροφόρησαν την Αρχή ότι επιθυμούν να παρευρεθούν κατά την εξέταση της υπόθεσης για να παραθέσουν τις θέσεις τους. Ακολούθως η Λειτουργός των καθών η αίτηση υπέβαλε στους ίδιους σχετικό σημείωμα ημερ. 3.2.2006 για την υπό αναφορά υπόθεση. Οι δε καθών η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 3.2.2006 κάλεσαν τους αιτητές σε συνεδρία τους την Τετάρτη 15.2.2006 για την εξέταση της υπόθεσης.
Οι αιτητές, με επιστολή του δικηγόρου τους, η οποία λήφθηκε στις 15.2.2006, υπέβαλαν γραπτές παραστάσεις για τις υποθέσεις με αρ. φακ. 177/2005(3), δηλαδή την προσβαλλόμενη απόφαση και αρ. φακ. 178/2005(3).
Κατά την ενώπιον των καθών η αίτηση ακροαματική διαδικασία σε συνεδρία αρ. 9/2006 και ημερ. 15.2.2006, δεν παρευρέθη εκπρόσωπος των αιτητών. Η Αρχή μελέτησε όλα τα ενώπιον της στοιχεία και περιστατικά συμπεριλαμβανομένων και των γραπτών εξηγήσεων των αιτητών, όπως έχουν εκφρασθεί από τον δικηγόρο τους και έκρινε ότι υπάρχουν παραβάσεις του κανονισμού 24(2)(γ) (υπο στοιχεία 4, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12 και 13), ενώ αποφάσισε ότι δεν στοιχειοθετούνται οι παραβάσεις του κανονισμού 24(1)(α) (υπο στοιχεία 1, 2, 3, και 5) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (ΚΔ.Π. 10/2000) όπως φαίνεται στην απόφαση με ημερ.15.2.2006.
Οι καθών η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 6.6.2006 έστειλαν στους αιτητές την απόφασή τους ημερ. 15.2.2006, αναφορικά με την υπόθεση 177/2005(3). Με την εν λόγω επιστολή, κάλεσαν τους αιτητές, εάν επιθυμούν, όπως υποβάλουν τις απόψεις τους εγγράφως για σκοπούς επιβολής κυρώσεων μέσα σε δεκατέσσερις (14) μέρες από τη λήψη της επιστολής. Οι αιτητές, με επιστολή του δικηγόρου τους που λήφθηκε στις 15.6.2006 υπέβαλαν τις σχετικές απόψεις τους.
Στη συνεδρία τους αρ. 50/2006 και ημερ. 15.11.2006, οι καθών η αίτηση μελέτησαν όλα τα στοιχεία και περιστατικά συμπεριλαμβανομένων των γραπτών απόψεων των αιτητών για σκοπούς επιβολής κύρωσης και αποφάσισαν να επιβάλουν στους αιτητές το διοικητικό πρόστιμο των £8.000. για τις παραβάσεις του κανονισμού 24(2)(γ) των περί Ραδιοφωνικών και Τηλεοπτικών Σταθμών Κανονισμών του 2000 (Κ.Δ.Π. 10/2000) όπως φαίνεται στην απόφαση ημερομ.15.11.2006. Με επιστολή τους ημερ. 3.4.2007 πληροφόρησαν τους αιτητές ότι έχει επιβληθεί πρόστιμο £8,000 και τους κάλεσαν όπως το πληρώσουν μέχρι τις 22.5.2007. Επίσης με την εν λόγω επιστολή ενημέρωσαν τους αιτητές ότι η θεραπεία που έχουν, αν θέλουν να προσβάλουν την απόφαση, είναι προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο εντός εβδομήντα πέντε (75) ημερών από την ημερομηνία της κοινοποίησης της επιστολής. Ακολούθησε παρούσα προσφυγή.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Ο συνήγορος των αιτητών ισχυρίζεται ότι η επιβολή διοικητικού προστίμου για κάθε μια από τις παραβιάσεις αντιβαίνει στο άρθρο 41Β του περί Ραδιοφωνικών Τηλεοπτικών Σταθμών Νόμου του 1998 ( 7(Ι)/98). Το επίδικο άρθρο προνοεί, ανάμεσα σε άλλα, ότι :
«(1) Η Αρχή δύναται να επιβάλλει διοικητικό πρόστιμο για κάθε μέρα παράβασης από το σταθμό του παρόντος Νόμου ή των Κανονισμών που εκδίδονται δυνάμει αυτού, ως ακολούθως:-
(α) Μέχρι Λ.Κ.£5.000 για παγκύπριο τηλεοπτικό σταθμό·
(β) μέχρι Λ.Κ. 2.000 για παγκύπριο ραδιοφωνικό σταθμό·
(γ) μέχρι Λ.Κ. 1.000 για τοπικό τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό σταθμό·
(δ) μέχρι Λ.Κ.500 για μικρό τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό.
(2) Τα πιο πάνω προβλεπόμενα διοικητικά πρόστιμα επιβάλλονται από την Αρχή λαμβάνοντας υπόψη τη φύση, τη βαρύτητα και τη διάρκεια της παράβασης τηρουμένης της αρχής της αναλογικότητας.»
Περαιτέρω προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι επιβλήθηκε στους αιτητές ξεχωριστή ποινή για την ίδια πράξη και/ή ότι τιμωρήθηκαν για το ίδιο αδίκημα δύο φορές, ενέργεια που παραβιάζει το άρθρο 12.2 του Συντάγματος.
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΏΝ
Εξέτασα τα όσα ισχυρίστηκε η πλευρά των αιτητών. Είναι η άποψη μου ότι ο πιο πάνω ισχυρισμός δεν ευσταθεί αφού ο νομοθέτης με την πιο πάνω διάταξη αποσκοπεί στο να θέσει, στο διοικητικό όργανο, το όριο των £5,000 ως το ψηλότερο ποσό προστίμου που μπορεί να επιβάλει η Αρχή Ραδιοτηλεόρασης σε μια μέρα. Στην παρούσα περίπτωση, η Αρχή επέβαλε πρόστιμο για τις παραβάσεις που έγιναν σε μια μέρα £5000, γεγονός το οποίο δεν συνιστά παραβίαση του Νόμου. Για 5 παραβάσεις που έγιναν στις 14/8/05 επιβλήθηκαν £1.000 για κάθε παράβαση και για 3 παραβάσεις που έγιναν στις 15/8/05 επίσης £1.000 για κάθε παράβαση, δηλαδή σύνολο £8.000. Παρόμοιο θέμα εξετάστηκε σε αριθμό πρωτόδικων αποφάσεων του Ανωτάτου Δικαστηρίου, μερικές μάλιστα συγκρουόμενες. Τελικά διευκρινίσθηκε το θέμα από την απόφαση της Ολομέλειας (πλειοψηφία 4 με 1 δικαστές) στην υπόθεση Αντέννα Λτδ. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Λτδ. (2005) 3 Α.Α.Δ. 558. Πιο πρόσφατα με αναφορά στην εν λόγω απόφαση ο αδελφός δικαστής Ερωτοκρίτου, στην υπόθεση Πληροφορικής και Πολιτιστικής Εταιρείας «Ο ΛΟΓΟΣ» Ο.Ε. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου, αρ. υποθ. 1336/06, ημερ. 18.1.2008, ανέφερε τα εξής:
«Είναι φανερό από το λεκτικό της απόφασης, ότι η καθ' ης η αίτηση δεν επέλεξε 6 διαφορετικές ποινές αλλά δύο. Η πρώτη αφορούσε στην παράβαση στις 3.6.04, για την οποία επεβλήθη πρόστιμο £500. Για όλες τις παραβάσεις στις 5.6.04, επεβλήθη «το συνολικό διοικητικό πρόστιμο των £3.500». Η επεξήγηση που ακολουθεί, στην ουσία λαμβάνει υπόψη τον αριθμό των διαφημίσεων για τη συγκεκριμένη μέρα και δεν αποτελεί τίποτε άλλο από το σκεπτικό της Αρχής για τον καθορισμό του ύψους του συνολικού προστίμου, σύμφωνα με το εδάφιο (2) του άρθρου 41Β του Νόμου. (Βλ. επίσης, Αντέννα Λτδ. ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2005) 3 ΑΑΔ 558). Αν δεν λαμβανόταν υπόψη ο αριθμός των διαφημίσεων για τις 5.6.04, διερωτούμαι με ποιο άλλο τρόπο η Αρχή θα καθόριζε το ύψος του συνολικού προστίμου, αφού η διαφήμιση ήταν ίδια σε όλες τις περιπτώσεις. Και κάτι άλλο. Πώς η αρχή θα διαφοροποιούσε το πρόστιμο που θα επέβαλλε για τη συγκεκριμένη ημερομηνία, με αυτό της 3.6.04; Ο τρόπος που η καθ' ης η αίτηση προσέγγισε το θέμα, δείχνει διαφάνεια και σεβασμό στην ανάγκη αιτιολόγησης της απόφασης της και διαφοροποίησης του ύψους του προστίμου για την κάθε μια από τις δύο ημερομηνίες.
Κατά την άποψή μου, ο τρόπος επιβολής του συγκεκριμένου προστίμου ήταν καθ' όλα νόμιμος και δεν παραβιάζει το άρθρο 41Β του σχετικού Νόμου.»
Στη δική μας υπόθεση από την προσβαλλόμενη απόφαση (παρ. ΧΙΙΙ στην ένσταση) φαίνεται (όπως ήδη ανέφερα πιο πάνω) ότι οι καθών η αίτηση για 5 ξεχωριστές παραβάσεις του Καν. 24(2)(γ) που έλαβαν χώρα στις 14/8/05 επέβαλαν πρόστιμο £1.000 για κάθε παράβαση, ούτως ώστε το συνολικό πρόστιμο να ήταν £5.000 κάτι που είναι σύμφωνα με το νόμο εφόσον πρόκειται περί παγκύπριου τηλεοπτικού σταθμού, και £3.000 για 3 παραβάσεις στις 15/8/05 δηλαδή £1.000 για κάθε παράβαση. Έτσι έχουμε το συνολικό πρόστιμο των £8.000. Επομένως απορρίπτεται ο ισχυρισμός ότι παραβιάστηκε το άρθρο 41Β του Νόμου.
Άλλος ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι τους επιβλήθηκε ξεχωριστή ποινή για την ίδια πράξη και/ή τιμωρήθηκαν για το ίδιο αδίκημα δύο φορές, κατά παράβαση του άρθρου 12.2 του Συντάγματος. Η άποψη μου είναι ότι ούτε και ο λόγος αυτός ευσταθεί, αφού το εν λόγω άρθρο απαγορεύει τιμωρία δύο φορές για το ίδιο αδίκημα. Στην παρούσα περίπτωση, με βάση τα γεγονότα της και με όσα εξήγησα κατά την εξέταση του προηγούμενου λόγου ακύρωσης, δεν έχουμε μια παράβαση για την οποία τιμωρήθηκαν οι αιτητές δύο φορές αλλά περισσότερες παραβάσεις, σε μια μέρα μετάδοσης.
Με βάση τα πιο πάνω καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε νομότυπα και η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €1.200 έξοδα εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθών η αίτηση.
Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς