|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1063/2006)
23 Απριλίου, 2008
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ΄ων η Αίτηση.
- - - - - - -
Μ. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, για τους Καθ΄ων η Αίτηση.
- - - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής υπηρετούσε στην Αστυνομική Δύναμη από τις 18.9.1995. Στις 31.1.2006 προήχθη σε Λοχία. Μεταξύ της 20.9.2001 και της 2.4.2006 υπηρετούσε στο Τμήμα Γ του Αρχηγείου Αστυνομίας, στο Γραφείο Διερεύνησης Οικονομικού Εγκλήματος.
Στις 24.3.2006 ο Υπεύθυνος του Γραφείου Διερεύνησης Οικονομικού Εγκλήματος υπέβαλε εισήγηση για μετακίνηση του αιτητή. Στήριξε την εισήγησή του στη μειωμένη απόδοση του αιτητή, στο ότι δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στα καθήκοντά του και, επιπλέον, στο ότι ήταν αρνητικό παράδειγμα για τα υπόλοιπα μέλη του Γραφείου.
Την 3.4.2006 ο Αρχηγός της Αστυνομίας δημοσίευσε στις Εβδομαδιαίες Διαταγές, Τόμος XL VII, Μέρος ΙΙ, Αύξων Αριθμός 14, σειρά μεταθέσεων, μεταξύ των οποίων και τη μετάθεση του αιτητή, από 3.4.2006, από το Αρχηγείο, όπου υπηρετούσε, στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας, και την τοποθέτησή του στο Σταθμό Πόλης, στο Τμήμα Μικροπαραβάσεων.
Στο πρακτικό μετάθεσης του αιτητή ο Αρχηγός της Αστυνομίας αναφέρει τους λόγους της μετάθεσής του. Συγκεκριμένα αναφέρει ότι:
"Ο Λοχ. 1440 Ν. Χριστοδούλου προήχθη σε λοχία στις 31.1.2006. Υπηρετεί στο Τμήμα Γ΄ του Αρχηγείου Αστυνομίας στο Γραφείο Διερεύνησης Οικονομικού Εγκλήματος από τις 20.9.2001. Επειδή στο εν λόγω γραφείο υπηρετούν ήδη ένας (1) Ανώτερος Υπαστυνόμος, δυο (2) Υπαστυνόμοι, οκτώ (8) Λοχίες και ένας (1) Αναπλ. Λοχίας σε σύνολο 18 μελών, αριθμός αρκετά μεγάλος σε συνδυασμό με τους απλούς αστυνομικούς που υπηρετούν εκεί, αποφασίζω λόγω ότι έχω ελλείψεις βαθμοφόρων στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας αλλά και επειδή ο Λοχίας 1440 κατάγεται και διαμένει στη Λάρνακα να τον μεταθέσω στην εν λόγω Επαρχία.
Η μετακίνηση του επιβάλλεται για σκοπούς που εξυπηρετούν την Υπηρεσία αλλά και τον ίδιο αφού θα υπηρετεί στην πόλη στην οποία διαμένει. Μετάθεση του γίνεται από 3.4.2006. Στη λήψη απόφασης για την επιλογή του λοχία 1440 αντί άλλων, έλαβα σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι με την μετακίνηση του, τον εξυπηρετώ γιατί θα εργάζεται στην πόλη του και το πιο σημαντικό ότι ο προϊστάμενος του δεν είναι ικανοποιημένος από την απόδοση του. Σχετική αναφορά του Υπεύθυνου του Γραφείου Διερεύνησης Οικονομικού Εγκλήματος επισυνάπτεται."
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιδιώκει την ακύρωση της απόφασης του Αρχηγού της Αστυνομίας για τη μετάθεσή του. Προβάλλεται, μεταξύ άλλων, ως λόγος ακυρώσεως ότι η μετάθεσή του αποτελεί τιμωρητικό ή πειθαρχικό μέτρο και, επομένως, έπρεπε τουλάχιστον να ακουστεί. Ο προβαλλόμενος λόγος ευσταθεί. Παρόλον ότι ο Αρχηγός της Αστυνομίας έχει ευρεία διακριτική εξουσία για τη μετάθεση των μελών της Δύναμης, εν τούτοις, η εξουσία αυτή δεν είναι ανέλεγκτη, αλλά πρέπει να έχει ως υπόβαθρο τις ανάγκες της Υπηρεσίας, οι οποίες και θα πρέπει να εξειδικεύονται για σκοπούς άσκησης του αναθεωρητικού ελέγχου. Στην προκείμενη περίπτωση, αφού ο Αρχηγός της Αστυνομίας εξειδίκευσε τις ανάγκες της Υπηρεσίας, οι οποίες επέβαλλαν τη μετάθεση βαθμοφόρων στην Αστυνομική Διεύθυνση Λάρνακας, ανέλυσε και τους λόγους γιατί απαιτείτο η μετάθεση του αιτητή και όχι ενός εκ των άλλων αστυνομικών. Οι λόγοι της μετάθεσης του αιτητή συνδέονται άμεσα με το γεγονός ότι αυτός, όπως ισχυριζόταν ο προϊστάμενός του, δεν ανταποκρινόταν με επάρκεια στα καθήκοντά του. Παρόλο που ο Αρχηγός της Αστυνομίας αναφέρει ότι στη λήψη της απόφασής του έλαβε "σοβαρά υπόψη το γεγονός ότι με τη μετακίνηση του τον εξυπηρετώ γιατί θα εργάζεται στην πόλη του" πιο σημαντικό ήταν ότι "ο προϊστάμενος του δεν ήταν ικανοποιημένος από την απόδοσή του".
Στις περιπτώσεις μεταθέσεων, που σχετίζονται με τη συμπεριφορά του υπαλλήλου, η Νομολογία έχει θέσει ορισμένους Κανόνες. Έχουν διατυπωθεί στην Kalisperas v. Republic, 3 R.S.C.C. 146, 151, 152 (σε μετάφραση):
"Είναι βέβαια δυνατό να γίνονται μεταθέσεις για διάφορους λόγους, τόσο για λόγους ανάρμοστης συμπεριφοράς όσο και για άλλους λόγους ταυτόχρονα. Σε τέτοιες περιπτώσεις δυνατόν να μην είναι πάντα εύκολο να συρθεί η γραμμή μεταξύ των πειθαρχικών και άλλων μεταθέσεων. Το κριτήριο που εφαρμόζεται σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η διακρίβωση της ουσιαστικής φύσης και του πρωταρχικού σκοπούς της συγκεκριμένης μετάθεσης. Σε περίπτωση αμφιβολίας κατά πόσο μια μετάθεση είναι πειθαρχική ή όχι τότε τέτοια αμφιβολία πρέπει να αποφασίζεται με το να θεωρείται η εν λόγω μετάθεση ως πειθαρχική για να παρασχεθούν στον ενδιαφερόμενο υπάλληλο οι διασφαλίσεις που του παρέχονται από την κατάλληλη διαδικασία που εφαρμόζεται σε πειθαρχικά ζητήματα. Μια τέτοια πορεία πρέπει να υιοθετείται τόσο από την Επιτροπή όσο και από το Δικαστήριο όταν ασχολούνται, εντός των αντιστοίχων δικαιοδοσιών τους, με συγκεκριμένες μεταθέσεις. Δεν πρέπει να υπάρχει έδαφος για υποθέσεις όπου η εφαρμογή των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης βρίσκεται σε κίνδυνο.
Υπό το φως των περιστάσεων αυτής της υπόθεσης, το Δικαστήριο είναι της γνώμης ... Ότι έχει εγερθεί τόσο σημαντικό στοιχείο αμφιβολίας αναφορικά με την ουσιαστική φύση και τον πρωταρχικό σκοπό της εν λόγω μετάθεσης που να οδηγεί το Δικαστήριο στο συμπέρασμα ότι, σύμφωνα με την πιο πάνω αρχή, η μετάθεση πρέπει να θεωρηθεί ως πειθαρχική.
............................Εν όψει του πιο πάνω συμπεράσματος του Δικαστηρίου, αναφορικά με την πειθαρχική φύση της μετάθεσης, το δικαστήριο αυτό είναι της γνώμης ότι έπρεπε να είχε δοθεί ευκαιρία στον αιτητή να ακουστεί από την Επιτροπή προτού αποφασίσει η Επιτροπή κατά πόσο θα μετατίθετο ή όχι.
Η διαπίστωση αυτή οδηγείς το συμπέρασμα ότι η επίδικη μετάθεση ήταν πειθαρχικής φύσης. Σε τέτοια περίπτωση έπρεπε να είχε δοθεί η ευκαιρία στον αιτητή να ακουστεί από τους καθ΄ων η αίτηση προτού αποφασισθεί κατά πόσο θα μετατεθεί ή όχι. Τέτοια ευκαιρία δεν έχει δοθεί στον αιτητή. Έπεται πως δεν του έχει δοθεί ευκαιρία να ακουστεί αναφορικά με το θέμα της μετάθεσης του. Ακολουθεί πως έχουν παραβιασθεί οι Κανόνες της Φυσικής Δικαιοσύνης και για το λόγο αυτό η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί."
Η επίδικη μετάθεση, όπως προκύπτει, ήταν προφανώς το αποτέλεσμα των όσων πρόβαλλε ο προϊστάμενος του αιτητή και, επομένως, ήταν, ουσιαστικά, πειθαρχικής ή τιμωρητικής φύσης. Έπρεπε, συνακόλουθα, να είχε παρασχεθεί στον αιτητή η ευκαιρία να ακουστεί. Εφόσον αυτό δεν έγινε, η επίδικη απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας είναι ακυρωτέα και ακυρώνεται. Με €1.000 έξοδα, περιλαμβανομένου ΦΠΑ, υπέρ του αιτητή.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ