|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 652/2007)
8 Φεβρουαρίου 2008
[ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δικαστής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΡΓΥΡΗΣ ΑΡΓΥΡΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
Καθ΄Ων η αίτηση
_________
Παπαχαραλάμπους και Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, εκ μέρους τους Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ΄Ων η Αίτηση.
_________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής, Υπολοχαγός μόνιμο μέλος του Στρατού της Δημοκρατίας αποσπασθείς στην Εθνική Φρουρά, τραυματίσθηκε το 2005 κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του στη διάρκεια εκπαίδευσης. Ο Αιτητής υπέβαλε αίτηση για σύνταξη αναπήρου δυνάμει του περί Ανακουφίσεως Παθόντων Νόμου του 1988 (Ν. 114/88). Η Επιτροπή Ανακουφίσεως Παθόντων απέρριψε την αίτηση καθ΄όσον εκρίθη ότι οι συνθήκες τραυματισμού του δεν ενέπιπταν στις πρόνοιες του Νόμου. Συγκεκριμένα, το άρθρο 2(α) του Νόμου ορίζει ότι η αναπηρία πρέπει να προέρχεται «εκ τραυμάτων ή ασθενείας αμέσως οφειλομένων εις την ενεργό υπηρεσία του εν τη Δυνάμει». Η «Δύναμις» ορίζεται ως η Εθνική Φρουρά, η δε «ενεργός υπηρεσία» ορίζεται ως έχουσα την έννοια που της αποδίδεται στον περί Εθνικής Φρουράς Νόμο. Στον περί Εθνικής Φρουράς Νόμο προνοείται ότι «ενεργός υπηρεσία» σημαίνει:
«. την εν τη Δυνάμει υπηρεσία από της ημέρας της κατατάξεως μέχρι της συμπληρώσεως της υπό του παρόντος Νόμου προβλεπομένης χρονικής διαρκείας υπηρεσίας και περιλαμβάνει υπηρεσίαν εφέδρου, κληθέντος, επί τη βάσει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, προς υπηρεσία εν τη Δυνάμει».
«Ως εκ τούτου», θεώρησε η Επιτροπή, «ο όρος ¨ενεργός υπηρεσία¨ περιλαμβάνει μόνο την υπηρεσία των κληρωτών εθνοφρουρών και των εφέδρων και όχι την υπηρεσία των μονίμων μελών της Δυνάμεως έστω και εάν ευρίσκοντο σε διατεταγμένη υπηρεσία», ώστε να μην περιλάμβανε μόνιμα μέλη της Εθνικής Φρουράς, όπως ο Αιτητής, για τα οποία, παρατήρησε, υπάρχουν άλλες διατάξεις στον περί Στρατού της Δημοκρατίας Νόμο.
Προσβάλλοντας την απόφαση αυτή, ο Αιτητής εισηγείται ότι είναι πεπλανημένη η ερμηνεία της Επιτροπής και ότι οι όροι του Νόμου είναι αρκετά ευρείς ώστε να καλύπτουν κάθε μέλος της Εθνικής Φρουράς, μόνιμο όσο και κληρωτό. Κάνει προς τούτο εκτεταμένη αναφορά στις προαναφερθείσες και άλλες πρόνοιες του Νόμου.
Η Δημοκρατία προβάλλει προδικαστική ένσταση, εισηγούμενη ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι βεβαιωτική. Και όντως τα γεγονότα αποκαλύπτουν ότι αυτό είναι ορθό. Η απόρριψη της αίτησης έγινε με επιστολή ημερ. 15.11.2006, σε απάντηση δε επιστολής του δικηγόρου του Αιτητή ημερ. 30.11.2006 εδόθησαν με επιστολή ημερ. 16.1.2007 και οι πλήρεις λόγοι της απόρριψης. Ο Αιτητής επανήλθε με επιστολή του δικηγόρου του ημερ. 6.2.2007 με την οποία επιχειρηματολόγησε ως προς το ορθό της αίτησής του και ζήτησε επανεξέταση του θέματος και αναθεώρηση της απόφασης της Επιτροπής. Η Επιτροπή απάντησε με επιστολή ημερ. 26.2.2007 επιμένοντας στην ορθότητα της απόφασής της. Τότε ήταν που ο Αιτητής καταχώρησε την προσφυγή την 11.5.2007 κατά της απόφασης που περιέχεται στην επιστολή της 26.2.2007. Με βάση τα γεγονότα αυτά, ορθώς λαμβάνεται η ένσταση της Δημοκρατίας. Πρόδηλο είναι ότι, και αν ακόμα η απόφαση της Επιτροπής θεωρηθεί ότι περιήλθε δεόντως σε γνώση του Αιτητή όχι την 15.11.2006 αλλά την 16.1.2007 που εδόθησαν οι πλήρεις λόγοι για τη λήψη της, εν πάση περιπτώσει η απόφαση που προσβάλλεται, δηλαδή εκείνη της 26.2.2007, δεν είναι παρά βεβαιωτική εκείνης. Ουδέν νέο στοιχείο, παρά μόνο επιχειρηματολογία, παρουσιάσθηκε, και ουδεμία νέα έρευνα έγινε ή όφειλε να εγίνετο στη βάση νέων στοιχείων. Η Επιτροπή απλώς επανέλαβε την αρχική αντίληψη και ερμηνεία της των προνοιών του Νόμου.
Ερείσματος όμως στερείται και η ουσιαστική εισήγηση του Αιτητή επί της οποίας θεωρώ ορθό να αποφασίσω. Η ερμηνεία την οποία υιοθέτησε η Επιτροπή είναι η μόνη ορθή, καθ΄όσον ο ορισμός του όρου «ενεργός υπηρεσία» στον περί Εθνικής Φρουράς Νόμο, στον οποίο παραπέμπει ο περί Ανακουφίσεων Παθόντων Νόμος, σαφώς περιορίζει την εν λόγω υπηρεσία στους καταταχθέντες στην Εθνική Φρουρά, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 3, διακρινόμενη από το Στρατό της Δημοκρατίας για σκοπούς του εν λόγω Νόμου, προς εκπλήρωση της υποχρέωσης προς υπηρεσία σε αυτή, δηλαδή τους λεγόμενους κληρωτούς, περιλαμβανομένων των Εφέδρων δυνάμει του άρθρου 4, και δεν την επεκτείνει στα μόνιμα μέλη του Στρατού της Δημοκρατίας, όπως ο Αιτητής, έστω και αν αυτά έχουν αποσπασθεί για υπηρεσία στην Εθνική Φρουρά. Καθοδηγητική είναι βεβαίως και η απόφαση της Ολομέλειας, στην οποία επίσης βασίσθηκε η Επιτροπή, Χριστοφή ν. Δημοκρατίας (2006) 3 ΑΑΔ 780, ακριβώς επί του θέματος αυτού, παραθέτω δε το σχετικό απόσπασμα (σελ. 784):
«Προκύπτει αβίαστα από τα πιο πάνω πως ο περί Ανακουφίσεως Παθόντων Νόμος, τις σχετικές πρόνοιες του οποίου και εξετάζουμε, εφαρμόζεται μόνο στους κληρωτούς εθνοφρουρούς. Ότι δε αυτή είναι η ορθή ερμηνεία καταδεικνύεται και από την αποδιδόμενην από το Νόμο έννοια του όρου: «ενεργός υπηρεσία», στην οποία περιλαμβάνεται και η υπηρεσία εφέδρου, ο οποίος καλείται για υπηρεσία σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Εθνικής Φρουράς Νόμου.»
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Ο Αιτητής θα καταβάλει €800 έξοδα στη Δημοκρατία.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π