|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
[Υπόθεση Αρ. 1676/2005]
12 Φεβρουαρίου, 2008
[Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΕΟΦΥΤΟΣ ΖΑΒΡΙΔΗΣ,
Αιτητής
ν.
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Καθ' ων η αίτηση
Ε. Κορακίδης για τον αιτητή.
Ε. Ζαχαριάδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Δημοσιεύτηκε γνωστοποίηση δυνάμει του άρθρου 34Α(6) του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου του 1972, Ν. 90/72, όπως τροποποιήθηκε. Ο αιτητής υπέβαλε ένσταση, αυτή εξετάστηκε από την Επιτροπή Μελέτης Ενστάσεων και, στη βάση των εισηγήσεών της, απορρίφθηκε με την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερομηνίας 13.7.05. Ασκήθηκε η παρούσα προσφυγή με τρία αιτήματα. Το δεύτερο δεν αφορά στην ουσία. Αποδίδει στο Υπουργικό Συμβούλιο παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας, εκείνης της επικύρωσης της Δήλωσης Πολιτικής ημερομηνίας 13.12.02. Τα αιτήματα 1 και 3 αφορούν στην ουσία και, βεβαίως, είναι εναλλακτικά. Όπως συμφώνησαν τα μέρη, θα τίθεται θέμα ως προς αυτά, σε περίπτωση απόρριψης του δεύτερου αιτήματος.
Το Δεύτερο Αίτημα
Είναι η άποψη του αιτητή πως ενώ κατά τις διατάξεις του άρθρου 34Α, αντικείμενο της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου θα έπρεπε να ήταν η ίδια η Δήλωση Πολιτικής, η οποία και θα έπρεπε να είχε κατατεθεί και δημοσιοποιηθεί κατά τα διαλαμβανόμενα ειδικά στην παράγραφο 12 του άρθρου. Και όχι απλώς η αναθεώρηση πολεοδομικών ζωνών, με Γνωστοποιήσεις γι' αυτές. Δεν έχω ικανοποιηθεί πως στοιχειοθετείται παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας. Με τη Δήλωση Πολιτικής ήδη κατατεθειμένη και δημοσιοποιημένη κατά το Νόμο, το θέμα αφορούσε στην αναθεώρησή της, εξ ου και η Γνωστοποίηση αρ. 1161 της 13.12.02. Υποβλήθηκε η ένσταση του αιτητή κατά τα διαλαμβανόμενα στο άρθρο 34Α του Νόμου, μάλιστα ως «ένσταση κατά των προνοιών της Δήλωσης Πολιτικής» ακριβώς με αναφορά στις πολεοδομικές ζώνες, και το Υπουργικό Συμβούλιο κατέληξε στην απόφασή του ημερομηνίας 13.7.05, η οποία, κατά το πρακτικό, αφορά στην «επικύρωση της Δήλωσης Πολιτικής, με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 34Α(11) ..». Με τη συναφή αναφορά και στο κείμενο της απόφασης πως το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε να επικυρώσει τις πολεοδομικές ζώνες όπως αυτές αναφέρονται στην πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών, ως μέρος της Δήλωσης Πολιτικής. Ακολούθησε η Γνωστοποίηση της 5.8.05 «σύμφωνα με το άρθρο 34Α(12)» του Νόμου, ως προς την απόφαση που λήφθηκε και την κατάθεση προς επιθεώρηση από κάθε ενδιαφερόμενο των εγκριμένων σχεδίων των πολεοδομικών ζωνών της χωροταξικής περιοχής στο γραφείο του Επάρχου Πάφου, στο Επαρχιακό Γραφείο Πάφου του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως και στα γραφεία των αντίστοιχων Κοινοτικών Συμβουλίων και θεωρώ πως αυτά ήταν ικανοποιητικά στην περίπτωση.
Η ουσία
Ο αιτητής είναι ο ιδιοκτήτης των 2/3 μεριδίων των ακινήτων με αριθμό 474, 475 και 477 του Φ./Σχ. XLV/35 στο χωριό Τσάδα και η ένστασή του αφορούσε στη διατήρησή τους στην Πολεοδομική Ζώνη Γ3, δηλαδή στη Γεωργική. Ενώ, κατά τις επισημάνσεις του, «οποιοδήποτε γειτονικό τεμάχιο ανήκει στην εταιρεία Leptos Estates βρίσκεται πλέον σε ζώνες ανάπτυξης με τη γραμμή διαχωρισμού μεταξύ της ζώνης Γ3 και Η3 ή Η5 να ακολουθεί ακόμα και μαθηματικά σχήματα στην περίπτωσή μας, κανονικό Π». Οπότε το λογικό και το δίκαιο ήταν, όπως υποστήριξε, να ενταχθούν και τα ακίνητάτου, έστω μερικώς, στην οικιστική ζώνη.
Με την επιστολή ημερομηνίας 5.10.05 γνωστοποιήθηκε στον αιτητή η αιτιολογία της απόρριψης της ένστασής του. Δεν κρινόταν δικαιολογημένη ή αναγκαία η ένταξη της ιδιοκτησίας του σε ζώνη ανάπτυξης «λόγω της έντονης τοπογραφίας της περιοχής και της επάρκειας των ήδη καθοριζομένων ζωνών ανάπτυξης με την ικανοποίηση των σχετικών αναγκών στην Κοινότητα Τσάδας».
Ενόψει των ισχυρισμών του αιτητή, ζήτησα διευκρινίσεις από τους καθ' ων η αίτηση αναφορικά με το υπόβαθρο αυτής της αιτιολογίας και ξεκαθαρίστηκε πως το μόνο σχετικό έγγραφο ήταν το έντυπο που ετοίμασε η Επιτροπή Μελέτης Ενστάσεων. Εκεί, όμως, η εισήγηση για την απόρριψη της ένστασης του αιτητή δεν συνδέθηκε προς πρόβλημα αναφερόμενο στις ανάγκες της Κοινότητας Τσάδας. Δεν υπήρχε στο φάκελο οτιδήποτε άλλο που είναι σχετικό και η εξήγηση στην επιστολή ημερομηνίας 5.10.05, ως προς αυτή την πτυχή, απολήγει μετέωρη.
Πάσχει όμως και η παραπομπή, ως της απομένουσας αιτιολογίας απόρριψης της ένστασης, στη μορφολογία του εδάφους ενόψει υψομετρικών διαφορών. Και να ήταν δυνατό να θεωρηθεί επαρκής τέτοια γενική αναφορά, κάτω από τις περιστάσεις απαιτούνταν οπωσδήποτε περισσότερα για να ήταν και εφικτός ο δικαστικός έλεγχος. Ειδικά σε σχέση με τα γειτονικά ακίνητα της εταιρείας στα οποία ο αιτητής είχε αναφερθεί. Ο αιτητής υποστηρίζει πως και εκείνα είχαν τα ίδια εδαφολογικά χαρακτηριστικά και, μάλιστα, επισύναψε στην αίτησή του και σχετικές φωτογραφίες που τα δείχνουν, σε πλήρη πλέον οικιστική ανάπτυξη. Βεβαίως δεν ανήκει στο Δικαστήριο η αρμοδιότητα για τη διαμόρφωση πρωτογενούς άποψης αλλά έχει δίκαιο ο αιτητής όταν υποστηρίζει πως κάτω από τα δεδομένα θα έπρεπε η διοίκηση να ερευνήσει και να αιτιολογήσει την απόφασή της ανάλογα. Βρισκόταν στο επίκεντρο της ένστασης του αιτητή το άδικο και το παράλογο να μην ενταχθεί και το δικό του ακίνητο σε ζώνη όπως εκείνα της εταιρείας που βρισκόταν στην ίδια ακριβώς περιοχή και θεωρώ πως η εξέταση της ένστασής του και η ενδεχόμενη απόρριψή της θα έπρεπε να περιλαμβάνει εξηγήσεις ως προς αυτή την κρίσιμη πτυχή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με €1.500 έξοδα, περιλαμβανομένου του Φ.Π.Α..
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.
Γ. Κωνσταντινίδης, Δ.
ΜΣι.