|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1550/2006)
19 Φεβρουαρίου, 2008
[ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Ν. Παπαευσταθίου, για Τάσσο Παπαδόπουλο και Συνεργάτες, για τον Αιτητή.
Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για Γενικό Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής αξιώνει ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), ημερ. 19.4.2006, με την οποία επαναπροήχθησαν, ύστερα από επανεξέταση, τα ενδιαφερόμενα μέρη στη μόνιμη θέση Ταχυδρομικού Επιθεωρητή, στο Τμήμα Ταχυδρομικών Υπηρεσιών, αναδρομικά από 15.7.1998.
Είχαν προηγηθεί τρεις ακυρωτικές αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Στην τελευταία απόφαση (υπ΄αρ. 158/04, ημερ. 21.12.2005) είχε κριθεί ότι η προσβαλλόμενη απόφαση θα έπρεπε να ακυρωθεί γιατί η σύσταση του Διευθυντή παραβίασε το δεδικασμένο.
Η Επιτροπή συνήλθε στις 19.4.2006 στην παρουσία του Διευθυντή του Τμήματος Ταχυδρομικών Υπηρεσιών ο οποίος, αφού προέβη σε ξεχωριστά σχόλια, τόσο για τα ενδιαφερόμενα μέρη, όσο και για τον αιτητή, σύστησε και πάλι για προαγωγή τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη. Στη συνέχεια, η Επιτροπή, αφού αξιολόγησε και σύγκρινε τους υποψήφιους με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, προχώρησε και κατέληξε σε προαγωγή των τριών ενδιαφερομένων μερών.
Ο αιτητής υποστηρίζει ότι η Επιτροπή με την απόφασή της παραβίασε το δεδικασμένο. Πριν προχωρήσω νομίζω θα ήταν χρήσιμο να παραθέσω τη σύσταση του Διευθυντή:
«Ο,τιδήποτε θα αναφέρω στη σύστασή μου αφορά στον ουσιώδη χρόνο. Γνωρίζω προσωπικά όλους τους υποψηφίους, έχω άμεση γνώση της εργασίας που εκτελούν και έχω διαβουλευτεί με τους άμεσα προϊσταμένους τους. ΄Εχω, επιπρόσθετα, μελετήσει τους Προσωπικούς τους Φακέλους και τους Φακέλους των Ετήσιων Υπηρεσιακών Εκθέσεών τους. Συνεκτιμώντας όλα αυτά και λαμβάνοντας υπόψη τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους - αξία, προσόντα, αρχαιότητα - καθώς και τις γνώσεις και τις εμπειρίες που διαθέτουν οι υποψήφιοι και τις ικανότητες και ιδιότητες που απαιτούνται για να εκτελέσουν με επιτυχία τα καθήκοντα της θέσης Ταχυδρομικού Επιθεωρητή, συστήνω για προαγωγή τους Καραμανή Χρίστο, Δημητριάδου Χλόη και Κωνσταντίνου Φειδία.
Ο Καραμανής Χρίστος σ΄ ό,τι αφορά την αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση στα τελευταία προ του ουσιώδους χρόνου έτη, υπερτερεί σε αξία των υποψηφίων που προηγούνται αυτού σε αρχαιότητα και είναι ίσος με τους υπόλοιπους και/ή υστερεί μόνον οριακά έναντι των υποψηφίων Μυλωνά Αντωνάκη, Πρωτοπαπά Σάββα, Παστέλλη Γεώργιου και Δημητριάδη Δημήτριου (σε ένα μόνο στοιχείο κατά το έτος 1994), έναντι των οποίων όμως υπερτερεί σε αρχαιότητα. Ειδικότερα δε η αρχαιότητά του σε σχέση με το Δημητριάδη είναι δύο χρόνια στην παρούσα θέση, γεγονός που λήφθηκε υπόψη στη σύστασή μου.
Οι Δημητριάδου Χλόη και Κωνσταντίνου Φειδίας υπερτερούν σε αξία των υποψηφίων που προηγούνται αυτών σε αρχαιότητα. Υπερτερούν επίσης σε αξία και των υποψηφίων που ακολουθούν σε αρχαιότητα, εκτός των Μυλωνά Αντωνάκη, Πρωτοπαπά Σάββα, Παστέλλη Γεώργιου και Δημητριάδη Δημήτριου, με τους οποίους είναι ίσοι σε αξία, προηγούνται όμως αυτών σε αρχαιότητα. Ειδικότερα δε, η αρχαιότητά τους σε σχέση με το Δημητριάδη είναι δυο χρόνια στην παρούσα θέση, γεγονός που συνεκτίμησα με τα άλλα σημεία κρίσης.
Προβαίνοντας στις πιο πάνω συστάσεις, έλαβα υπόψη την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, μελέτησα εξ υπαρχής όλα τα δεδομένα που είχα υπόψη μου και σημείωσα ότι ο υποψήφιος με α/α 23, Δημητριάδης Δημήτριος, ο οποίος είναι και ο τελευταίος στον κατάλογο αρχαιότητας, έχει πρόσθετα προσόντα, τα οποία είναι σχετικά, με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωση θέσης, δεν προβλέπονται όμως στο Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν. Συνεκτίμησα τα προσόντα αυτά με τα υπόλοιπα κριτήρια στο σύνολό τους και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η κατοχή των προσόντων αυτών από μόνη της δεν δικαιολογεί τη διαφοροποίηση της σύστασής μου, όπως αυτή αναφέρθηκε πιο πάνω».
Παραπομπές στις ακυρωτικές αποφάσεις στις προσφυγές υπ΄ αρ. 243/02, 245/02, 725/98 και 158/04 έγιναν και από τις δύο πλευρές στην προσπάθειά τους να αποδείξουν η κάθε μια τις θέσεις της.
΄Εχοντας μελετήσει τόσο τις ακυρωτικές αποφάσεις στις προηγούμενες διαδικασίες, όσο και τη σύσταση στην παρούσα διαδικασία, έχω καταλήξει ότι ο ισχυρισμός του αιτητή για παραβίαση του δεδικασμένου θα πρέπει να απορριφθεί. Πρόκειται στην ουσία για υπάλληλους οι οποίοι είναι σχεδόν ισάξιοι σε όλα. Τα ενδιαφερόμενα μέρη και ο αιτητής ισοβαθμούν σε αξία, με τον αιτητή να έπεται σε αρχαιότητα κατά δύο χρόνια. Ο αιτητής διαθέτει επιπρόσθετο προσόν το οποίο είναι μεν σχετικό με τη θέση, αλλά δεν θεωρείται από το σχέδιο υπηρεσίας ως επιπρόσθετο προσόν.
Στην απόφαση στην υπόθεση υπ΄αρ. 725/98 ημερ. 23.3.2000 επισημάνθηκε ότι ο αιτητής δεν υστερεί σε κανένα τομέα σε αναφορά με τα στοιχεία των φακέλων, διαπίστωση η οποία προκύπτει από εξέταση της βαθμολογίας του στις αξιολογήσεις και τις υπηρεσιακές εκθέσεις. Στην ίδια υπόθεση τονίστηκε ότι δεν υπήρξε αξιολόγηση των πρόσθετων ακαδημαϊκών προσόντων του σε συσχετισμό με τα καθήκοντα της θέσης.
Ακολούθησε η απόφαση στην προσφυγή υπ΄ αρ. 243/02 κ.α., ημερ. 9.9.2003, όπου κρίθηκε ότι η σύσταση του Διευθυντή ήταν αναιτιολόγητη, αφού κατέληγε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν ή δεν υστερούσαν έναντι των άλλων υποψηφίων και κατά συνέπεια έναντι του αιτητή. Κάτι, το οποίο, σύμφωνα με την απόφαση, δεν προέκυπτε από τους φακέλους. Και πάλι φαίνεται ότι δεν αποδόθηκε καμιά ιδιαίτερη σημασία στα επιπλέον προσόντα του αιτητή, παρά το γεγονός ότι θεωρήθηκαν συναφή με τα καθήκοντα του σχεδίου υπηρεσίας. Δεν έγινε αναφορά ούτε στην αρχαιότητα ως το αποφασιστικό στοιχείο που οδήγησε το Διευθυντή στη σύσταση υπέρ των ενδιαφερομένων μερών.
Στην προσφυγή υπ΄ αρ. 158/04 ημερ. 21.12.2005, με βάση την οποία εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής, κρίθηκε ότι η σύσταση παραβίαζε το δεδικασμένο, εφ΄όσον ο Διευθυντής έκρινε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη διέθεταν οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες που απαιτούνται για να εκτελέσουν με επιτυχία τα καθήκοντα της θέσης Ταχυδρομικού Επιθεωρητή. Κρίθηκε από το δικαστήριο ότι δεν δικαιολογείται τέτοια μονόπλευρη επίκληση υπέρ των ενδιαφερομένων μερών, εφ΄όσον ο αιτητής ήταν, ως προς τις πιο πάνω ιδιότητες, ισοδύναμος.
Στη σύσταση του Διευθυντή κατά την τελευταία επανεξέταση, γίνεται μνεία της ισοδυναμίας της αξίας των ενδιαφερομένων μερών με τον αιτητή, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις ετήσιες υπηρεσιακές εκθέσεις, ενώ προσδίδεται η σχετική σημασία στα επιπλέον προσόντα του αιτητή. Τέλος, δίδεται έμφαση στην αρχαιότητα των ενδιαφερόμενων μερών έναντι του αιτητή κατά δύο χρόνια και στην καθοριστική της σημασία για την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών.
Με βάση όλα τα πιο πάνω καταλήγω ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν παραβιάζει το δεδικασμένο και συνεπώς το σχετικό επιχείρημα θα πρέπει να απορριφθεί.
Ο αιτητής υποστηρίζει ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει γιατί είναι αναιτιολόγητη, αφού δεν φανερώνει τους λόγους προτίμησης των συστηθέντων έναντί του. Υποστηρίζει ακόμα ότι παράνομα γίνεται αναφορά στο στοιχείο της αρχαιότητας για να στηριχτεί η επιλογή των ενδιαφερομένων μερών αφού, σύμφωνα με τη νομολογία, σε θέσεις ψηλά στην ιεραρχία δεν πρέπει να δίδεται έμφαση στην αρχαιότητα εφ΄ όσον μάλιστα στα άλλα κριτήρια οι υποψήφιοι δεν είναι ίσοι. Ισχυρίζεται, περαιτέρω, ότι υπάρχει δεδικασμένο ότι ο αιτητής υπερέχει στην αξία και στα προσόντα έναντι των ενδιαφερομένων μερών.
΄Εχει καθιερωθεί ότι η αρχαιότητα δεν αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα, αλλά μπορεί να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ του ενός υποψηφίου, όταν οι υποψήφιοι είναι ίσοι (Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 Α.Α.Δ. 56 και Βασιλειάδης κ.α. ν. Τσιάππα κ.α. (2005) 3 Α.Α.Δ. 404, 415). Από την άλλη η αρχαιότητα αποδυναμώνεται όταν πρόκειται να πληρωθούν διευθυντικές θέσεις ή θέσεις ψηλά στην ιεραρχία (Δημοκρατία ν. Πανταζή (1991) 3 Α.Α.Δ. 47).
Στα προσόντα που είναι σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης δεν θα πρέπει να δίδεται εντελώς οριακή σημασία, αλλά η αρμόδια αρχή θα πρέπει να τα αξιολογεί και σταθμίζει τη σημασία τους, αποφεύγοντας τα δύο άκρα. Αφ' ενός να μην είναι η βαρύτητα υπερβολική ώστε να φτάνει στο σημείο απόδοσης έκδηλης υπεροχής και αφ΄ετέρου να μην είναι εντελώς οριακή, όπως θα ήταν, αν τα πρόσθετα προσόντα δεν είχαν σχέση με τα καθήκοντα της θέσης. Μέσα σε αυτά τα όρια, το δικαστήριο δεν επεμβαίνει σε ό,τι αφορά την αξιολόγηση και στάθμιση στοιχείων και παραγόντων (Πούρος κ.α. ν. Χατζηστεφάνου κ.α. (2001) 3 Α.Α.Δ. 374, 395).
΄Εχω εξετάσει με τη μεγαλύτερη προσοχή τη σύσταση του διευθυντή και βρίσκω ότι είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Ο διευθυντής εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν επιθυμεί να μεταβάλει την προηγούμενή του τοποθέτηση. Οι λόγοι αυτοί είναι η σύγκριση από τη μια της αρχαιότητας των ενδιαφερομένων μερών και των πρόσθετων προσόντων του αιτητή από την άλλη, λαμβανομένου πάντοτε υπ΄ όψιν ότι η αξία των ενδιαφερομένων μερών και του αιτητή είναι ίση.
Για τους ίδιους λόγους θα πρέπει να απορριφθεί και ο τελευταίος ισχυρισμός του αιτητή ότι η προσβαλλόμενη απόφαση πάσχει γιατί η Επιτροπή στηρίχτηκε για την έκδοσή της στην παράνομη σύσταση του διευθυντή.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με €1.000 έξοδα, εναντίον του αιτητή.
Φρ. Νικολαΐδης, Δ.
/ΜΔ