|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1472/2006)
6 Φεβρουαρίου, 2008
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
CHITHRANI DIAS DEWAMUNNAGE,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Μ. Γεωργίου, για την Αιτήτρια.
Ρ. Παπαέτη-Χατζηκώστα, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, για Γενικό Εισαγγελέα, για τους Καθ΄ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή της η αιτήτρια ζητά δήλωση και/ή διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η απάντηση και/ή η διοικητική πράξη των καθ΄ ων η αίτηση που περιέχεται σε επιστολή τους ημερομηνίας 25.5.2006, η οποία κοινοποιήθηκε στην αιτήτρια στις 5.6.2006, είναι παράνομη, άκυρη και στερείται εννόμου αποτελέσματος.
Τα γεγονότα στα οποία βασίζεται η αιτήτρια είναι σε συντομία τα εξής. Αυτή αφίχθηκε για πρώτη φορά στην Κύπρο στις 12.3.1999 και εξασφάλισε νόμιμη άδεια εργασίας στις 6.4.1999. Η άδεια παραμονής και εργοδότησής της ανανεωνόταν ανελλιπώς από τις 6.4.1999 μέχρι την 23.7.2005. Η αιτήτρια αποτάθηκε στις αρμόδιες αρχές, για απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, με επιστολή της ημερομηνίας 14.6.2005, δηλαδή πριν τη λήξη της άδειας παραμονής της που έληγε στις 23.7.2005. Παρόλο που στην αίτησή της αναγράφεται ότι αντίγραφο της επιστολής ημερομηνίας 14.6.2005, επισυνάπτεται ως τεκμήριο, τέτοιο έγγραφο δεν έχει επισυναφθεί στην αίτησή της. Εν πάση, όμως, περιπτώσει, δεν θεωρώ ότι αυτό έχει οποιαδήποτε ιδιαίτερη σημασία εφόσον η προσβαλλόμενη πράξη είναι εκείνη που περιέχεται στην επιστολή των καθ΄ ων η αίτηση ημερομηνίας 25.5.2006, η οποία είναι απαντητική της επιστολής των δικηγόρων της αιτήτριας ημερομηνίας 31.1.2006.
Η αιτήτρια, ουσιαστικά βασίζεται στην Οδηγία 2003/109/Ε.Κ. του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και λέγει ότι εκείνη η Οδηγία έχει άμεση εφαρμογή στην περίπτωσή της και δημιουργεί ατομικά δικαιώματα προς όφελός της, τα οποία οι καθ΄ων η αίτηση δεν εφάρμοσαν στην προκείμενη περίπτωση. Είναι η θέση της αιτήτριας ότι εφόσον αυτή συμπλήρωσε νόμιμη διαμονή στην Κύπρο πέραν των έξι ετών μέχρι τις 23.7.2005, ημερομηνία κατά την οποία έληγε η τελευταία άδεια παραμονής της, αυτή δικαιούται, δυνάμει της προαναφερόμενης Οδηγίας, στην απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος πολίτη τρίτης χώρας.
Η θέση των καθ΄ ων η αίτηση είναι ότι εφόσον η Κυπριακή Δημοκρατία είχε χρονικό περιθώριο ενσωμάτωσης και εφαρμογής της προαναφερόμενης Οδηγίας μέχρι τις 23.1.2006 και εφόσον η τελευταία άδεια παραμονής που παραχωρήθηκε στην αιτήτρια έληγε στις 23.7.2005, η αιτήτρια κατά την 23.1.2006 δεν βρισκόταν στην Κύπρο νόμιμα και επομένως δεν μπορεί να επωφεληθεί από την προαναφερόμενη Οδηγία και να αποκτήσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος πολίτη τρίτης χώρας.
Με την επιστολή των δικηγόρων της αιτήτριας ημερομηνίας 31.1.2006 υποβαλλόταν αίτηση εκ μέρους της αιτήτριας, με βάση την προαναφερόμενη Οδηγία, με την οποία ζητείτο η παραχώρηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος υπηκόου τρίτης χώρας. Με την προσβαλλόμενη απόφαση των καθ΄ων η αίτηση η οποία κοινοποιήθηκε στους δικηγόρους της αιτήτριας με επιστολή ημερομηνίας 25.5.2006 και στη συνέχεια κοινοποιήθηκε και στην ίδια την αιτήτρια, με επιστολή των καθ΄ ων η αίτηση ημερομηνίας 26.5.2006, οι καθ΄ων η αίτηση απέρριψαν το αίτημα που υποβλήθηκε εκ μέρους της αιτήριας από τους δικηγόρους της στις 31.1.2006 «γιατί η περίπτωση της αλλοδαπής δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας αυτής καθότι η άδεια προσωρινής παραμονής της έληξε πριν την 23/01/2006, ημερομηνία κατά την οποία έληξε η προθεσμία ενσωμάτωσης της οδηγίας.». Στην προαναφερόμενη επιστολή των καθ΄ ων η αίτηση ζητείτο επίσης από τους δικηγόρους της αιτήτριας να την συμβουλεύσουν να διευθετήσει την άμεση αναχώρησή της από τη Δημοκρατία καθότι η άδεια προσωρινής παραμονής και εργασίας της είχε λήξει από τις 23.7.2005 και επομένως αν η αιτήτρια δεν διευθετούσε την αναχώρησή της θα λαμβάνονταν μέτρα για την απομάκρυνσή της.
Μελέτησα με προσοχή όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η θέση των καθ΄ ων η αίτηση είναι ορθή. Δεδομένου ότι η τελευταία άδεια παραμονής της αιτήτριας εξέπνεε την 23.7.2005 και δεδομένου ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είχε χρονικό περιθώριο ενσωμάτωσης της προαναφερόμενης Οδηγίας μέχρι την 23.1.2006, είναι προφανές ότι η αιτήτρια δεν μπορεί να επωφεληθεί από τις πρόνοιες της προαναφερόμενης Οδηγίας. Θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα για την αιτήτρια αν η τελευταία άδεια παραμονής της εξέπνεε μετά την 23.1.2006 (δέστε την υπόθεση 148/78 Pubblico Ministero v. Tullio Ratti (1979) ECR 1629, (1980), όπου το Δ.Ε.Κ. διευκρίνισε πως μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης η οποία δεν έχει υιοθετήσει τα αναγκαία μέτρα προς υλοποίηση μιας Οδηγίας μέσα στην προκαθορισμένη περίοδο, δεν δικαιούται να στηρίζεται στη δική της αποτυχία να εκτελέσει τις υποχρεώσεις της δυνάμει της Οδηγίας, έναντι ατόμων που επιθυμούν να επωφεληθούν από την Οδηγία).
Με βάση τα προαναφερόμενα κατέληξα στο συμπέρασμα πως η απόρριψη του αιτήματος της αιτήτριας, με την προσβαλλόμενη απόφαση, ήταν δικαιολογημένη. Εν πάση, όμως, περιπτώσει, εν όψει του ότι οι άδειες παραμονής που εξασφάλιζε η αιτήτρια από το 1999 μέχρι το 2005 ήταν επίσημα χρονικά περιορισμένες, η αιτήτρια θα είχε επιπρόσθετο σοβαρό πρόβλημα να εξασφαλίσει το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος υπηκόου τρίτης χώρας, βασιζόμενη στην προαναφερόμενη Οδηγία (δέστε την απόφαση της πλειοψηφίας της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Motilla v. Δημοκρατίας, Υπόθ. Αρ. 673/2006, ημερ. 21.1.2008).
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω θεωρώ ότι κανένας από τους προβληθέντες, από την αιτήτρια, λόγους δεν είναι έγκυρος και ότι η
προσφυγή της είναι αβάσιμη. Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται, με €500 έξοδα εις βάρος της αιτήτριας.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΜΔ