|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
&n bsp; Υπóθεση αρ. 1408/2006
25 Φεβρουαρίου, 2008
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤO AΡΘΡΟ 146.1 TOY ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙCHAEL N. IOANNIDES MANUFACTURING & TRADING LTD
ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ/ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΗ
Αιτητές
- και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ
Καθών η αίτηση
........
Μ. Βορκάς, για τους αιτητές
Μ. Θεοκλήτου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθών η αίτηση
............
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές ζητούν δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερ. 18/5/06 με την οποία απέρριψαν το αίτημα των αιτητών για παροχή οικονομικής βοήθειας και/ή στήριξης για ζημιές που προκλήθηκαν σ' αυτούς από πυρκαγιά στο εργοστάσιο τους στις 18/10/92 και για επαναδραστηριοποίησή τους, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι αιτητές διατηρούσαν κλωστοϋφαντουργείο στην περιοχή του χωριού Εργατών στη Λευκωσία και το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς, κατόπιν πυρκαγιάς, στις 18/10/92. Αυτοί απευθύνθηκαν στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, στο Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, στη συνέχεια προς τον τέως Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων, τους Γενικούς Διευθυντές των Υπουργείων Οικονομικών και Εσωτερικών, το νυν Πρόεδρο της Δημοκρατίας, το Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, το Υπουργικό Συμβούλιο κ.α. και υπέβαλαν διάφορα αιτήματα, όπως πληρωμή πλεονάζοντος προσωπικού, διαγραφή οφειλομένων φόρων και έκτακτης εισφοράς και παροχή οικονομικής βοήθειας.
Το Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού με επιστολή, ημερ. 25.9.01, ενημέρωσε τους Αιτητές ότι στο Υπουργείο δεν λειτουργεί οποιοδήποτε Σχέδιο με βάση το οποίο παραχωρείται οικονομική βοήθεια ή στήριξη σε βιομηχανικές μονάδες που υφίστανται καταστροφές ή ζημιές από πυρκαγιές, θεομηνίες ή ατυχήματα. Προς απάντηση, οι αιτητές απέστειλαν στους καθών η αίτηση επιστολή ημερομηνίας 18.12.01.
|
j |
Επίσης οι αιτητές με επιστολή τους ημερ. 5.12.01, προς τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας ζήτησαν όπως επανεξετασθεί το αίτημα τους. Στο αίτημα απάντησε αρνητικά το Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού με επιστολή του ημερ. 18/1/02 όπου εξηγούσε ότι για τους ίδιους λόγους που περιέχονται στην επιστολή της 25/9/01 το αίτημα τους δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί. Στις 29.12.03 οι αιτητές επανήλθαν με νέα επιστολή τους προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά και οι δικηγόροι τους προς τον Υπουργό Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού. Η τελευταία επιστολή συνέπεσε με την περίοδο κατά την οποία η Υπουργική Επιτροπή που όρισε το Υπουργικό Συμβούλιο με την υπ' αρ. 58.692 Απόφασή του ημερ. 2.10.03, έδωσε κατευθυντήριες γραμμές σε Υπηρεσιακή Επιτροπή να ετοιμάσει σχετικό σημείωμα που να περιλαμβάνει τα κριτήρια και πρόνοιες που θα λαμβάνονται υπόψη για το χειρισμό αιτημάτων για οικονομική βοήθεια που υποβάλλονται κατά καιρούς από επιχειρήσεις που πλήττονται από θεομηνίες. Τα κριτήρια ετοιμάστηκαν και εγκρίθηκαν με την υπ' αρ. 61.644 απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 24.2.05.
Μετά την πιο πάνω απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, οι καθών η αίτηση με επιστολή τους ημερ. 24/6/05 ζήτησαν από τους αιτητές να προσκομίσουν το αργότερο μέχρι 13/7/05 τα απαιτούμενα στοιχεία και έγγραφα για να γίνει κατορθωτή η εξέταση του αιτήματος τους. Οι αιτητές υπέβαλαν τα σχετικά έγγραφα. Έτσι οι καθών η αίτηση απευθύνθηκαν προς τον Έφορο Κρατικών Ενισχύσεων (Ε.Κ.Ε.) να τους πληροφορήσει κατά πόσον είναι δυνατή η χορήγηση κρατικής ενίσχυσης προς τον αιτητές. Η απάντηση του Ε.Κ.Ε. ήταν αρνητική με το αιτιολογικό ότι η περίπτωση των αιτητών δεν εμπίπτει στην έννοια «έκτακτου γεγονότος» για να δικαιούται κρατική ενίσχυση. Οι αιτητές ενημερώθηκαν σχετικά με επιστολή ημερ. 18.5.06 με αποτέλεσμα την παρούσα προσφυγή.
ΝΟΜΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Με τη γραπτή τους αγόρευση οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των αιτητών προωθούν τους εξής λόγους ακυρώσεως: (α) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αποτέλεσμα πραγματικής πλάνης και παραβίασης των αρχών της καλής πίστης (β) η πυρκαγιά της 18/10/92 δεν μπορεί να θεωρηθεί ως «εκτακτο γεγονός» ή ότι οφείλεται σε «θεομηνία», (γ) παραβιάζει την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ.24/02/05 και (δ) ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ισότητας για το λόγο ότι υπήρξε άνιση μεταχείριση σε σχέση με την αντιμετώπιση άλλης βιομηχανίας η οποία καταστράφηκε λόγω πυρκαγιάς, δηλαδή της βιομηχανίας Πήττα.
Αναφορικά με το (γ) πιο πάνω λόγο, είναι η θέση των αιτητών ότι παραβιάζεται το σημείωμα παραρτήματος της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου που ορίζει ότι:
«Όλα τα σχετικά αιτήματα που υποβλήθηκαν από επιχειρήσεις που πλήγηκαν από θεομηνίες και η εξέταση τους εκκρεμεί, να μελετηθούν με βάση τα πιο πάνω κριτήρια (εξαιρουμένης της πρόνοιας ως το γ(i) για ασφαλιστική κάλυψη) από την αρμόδια αρχή που θα καθοριστεί από το Υπουργικό Συμβούλιο. Ως αρμόδια αρχή προτείνεται το Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού..»
Προβάλλεται περαιτέρω ο ισχυρισμός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την προαναφερθείσα απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και στο μέρος που ορίζει ότι :
«(γ) Τα αιτήματα για οικονομική στήριξη επιχειρήσεων που πλήγηκαν από θεομηνίες(1) θα εξετάζονται νοουμένου ότι ικανοποιούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
.......................................................................................
(1) Θεομηνία θεωρείται κάθε ολέθριο φυσικό γεγονός που προκαλεί μεγάλες καταστροφές, Τέτοια είναι ο σεισμός, η ξηρασία, η σφοδρή ανεμοθύελλα, η πλημμύρα, το χαλάζι, ο παγετός, η πυρκαγιά, η θανατηφόρα επιδημία, ο κεραυνός, κλπ.»
ΕΞΕΤΑΣΗ ΝΟΜΙΚΩΝ ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ
Αναφορικά με τους (α) και (β) λόγους ο ισχυρισμός των αιτητών είναι ότι ενώ κλήθηκαν από τους καθών η αίτηση να υποβάλουν στοιχεία, τα οποία ισχυρίζονται ότι υπέβαλαν εμπρόθεσμα, οι καθών η αίτηση απορρίπτουν την αίτηση τους ως εκπρόθεσμη. Προτιμώ να παραθέσω τόσο το κείμενο της ίδιας της επίδικης απόφασης, όσο και το περιεχόμενο της σχετικής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου , που αναφέρουν τα ακόλουθα:
«Κυρίους
Michael Ν. loannides
Manufacturing and Trading Ltd
Τ.Κ. 12006
2340 Λακατάμια
Κύριοι,
Αίτημα της εταιρείας "Michael loannides Manufacturing and Trading Ltd" για οικονομική βοήθεια για ζημιές που προκλήθηκαν από πυρκαγιά το 1992
Έχω οδηγίες να αναφερθώ στο πιο πάνω θέμα και σας πληροφορήσω ότι το αίτημα σας έχει εξεταστεί με κάθε συμπάθεια και προσοχή στα πλαίσια της σχετικής απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου που αφορά το χειρισμό τέτοιων περιπτώσεων και των ανάλογων κανονισμών της Επιτροπής της Ε. Ε. και σας πληροφορήσω ότι αυτό δυστυχώς δεν μπορεί να ικανοποιηθεί.
Οι κύριοι λόγοι που δεν επιτρέπουν την παροχή οικονομικής βοήθειας της εταιρείας σας είναι:
(α) Η πυρκαγιά που κατέστρεψε το εργοστάσιο σας ξεκίνησε έξω από τις εγκαταστάσεις της εταιρείας λόγω ανθρώπινης αμέλειας και κατά συνέπεια δεν μπορεί να καλυφθεί ως φυσικό καταστροφικό γεγονός και ως εκ τούτου δεν εμπίπτει στην έννοια της «θεομηνίας».
(β) Η περίπτωση σας δεν μπορεί να καλυφθεί από την έννοια «έκτακτο γεγονός» γιατί με βάση τις κοινοτικές κατευθυντήριες γραμμές, τα έκτακτα γεγονότα περιλαμβάνουν τον πόλεμο, εσωτερικές ταραχές ή απεργίες και, με ορισμένες επιφυλάξεις και ανάλογα με την έκταση τους, μείζονα πυρηνικά ή βιομηχανικά ατυχήματα και πυρκαγιές, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα εκτεταμένες απώλειες.
(γ) Η εταιρεία ήταν ασφαλισμένη έναντι του ποσού £282.500 από το οποίο η ασφαλιστική εταιρεία κατέβαλε £232.500 και επομένως μπορεί να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι η πυρκαγιά της 18/10/1992 δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή ως έκτακτο γεγονός, και
(δ) Ακόμη και αν η πυρκαγιά του 1992 ηδύνατο να θεωρηθεί είτε θεομηνία είτε έκτακτο γεγονός, η καταβολή της ενίσχυσης από το κράτος δεν θα ήταν επιτρεπτή, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν εγκρίνει προτάσεις για ενισχύσεις οι οποίες υποβάλλονται πέραν της τριετίας από την επέλευση του γεγονότος.
Σ. Μιλικούρης
για Γενικό Διευθυντή»
Η σχετική απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου αναφέρει τα ακόλουθα:
«Κριτήρια και παράμετροι που θα λαμβάνονται υπόψη για το χειρισμό αιτημάτων για οικονομική βοήθεια προς άτομα ή εταιρείες των οποίων οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα ή πλήττονται από θεομηνίες.
(α) Τα κριτήρια και παράμετροι που ακολουθούν αφορούν το χειρισμό αιτημάτων που θα υποβάλλονται μόνο από νομικά πρόσωπα.
(β) Η Κυβέρνηση δεν θα εξετάζει και ούτε θα ικανοποιεί αιτήματα για οικονομική στήριξη επιχειρήσεων για απάμβλυνση ή αντιμετώπιση οικονομικών προβλημάτων τους που είναι αποτέλεσμα μη βιώσιμης λειτουργίας τους, κακοδιαχείρισης ή οποιασδήποτε ντόπιας ή διεθνούς οικονομικής ύφεσης ή κρίσης. Σε πολύ εξαιρετικές και ιδιάζουσες περιπτώσεις που η Κυβέρνηση για ειδικούς λόγους όπως για παράδειγμα η εξυπηρέτηση τού δημοσίου συμφέροντος, επιθυμεί να εξετάσει τέτοια αιτήματα, τότε για κάθε συγκεκριμένη περίπτωση να υποβάλλεται σχετική πρόταση προς το Υπουργικό Συμβούλιο. Σε τέτοιες περιπτώσεις θα πρέπει να ακολουθούνται οι κατευθυντήριες γραμμές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που αφορούν τις Κρατικές Ενισχύσεις για τη Διάσωση και την Αναδιάρθρωση Προβληματικών Επιχειρήσεων.
(γ) Τα αιτήματα για οικονομική στήριξη επιχειρήσεων που πλήγηκαν από θεομηνίες(1) θα εξετάζονται νοουμένου ότι ικανοποιούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
(ι) Η αιτήτρια πληγείσα επιχείρηση είχε ασφαλιστική κάλυψη για τα περιουσιακά της στοιχεία έναντι παντός κινδύνου και θεομηνίας
(ιι) Όταν η ζημιά που υπέστη η Επιχείρηση από θεομηνία είναι εκτεταμένη και σε βαθμό που είναι αδύνατη η επαναλειτουργία της.
(ιιι) Όταν η ασφαλιστική εταιρεία για οικονομικούς λόγους δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί και να καλύψει τις ζημιές της ή όταν το κόστος επαναφοράς της επιχείρησης στην κατάσταση που ευρίσκετο πριν την καταστορφή δεν μπορεί να εξασφαλισθεί από ιδίους πόρους.
(ιv) Οι ζημιές που προκλήθηκαν στην επιχείρηση να μην οφείλονται σε παραλείψεις ή ενέργειες του ιδιοκτήτη.
(v) To αίτημα της πληγείσας επιχείρησης να περιλαμβάνεται σε αυτά που σύμφωνα με τους περί Ελέγχου των Δημοσίων Ενισχύσεων Κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δύναται να εγκριθεί για παραχώρηση δημοσίας ενίσχυσης.
(vi) Η χορηγία θα παραχωρείται με τον όρο ότι η επιχείρηση θα επαναλειτουργήσει και θα διασωθούν θέσεις εργασίας.
(δ) Το ύψος της οικονομικής βοήθειας που θα παραχωρείται στις δικαιούχες πληγείσες επιχειρήσεις δεν θα είναι ψηλότερο από το ποσό που αντιστοιχεί στο 30% του ποσού που απομένει αφού αφαιρεθεί από το κόστος επαναφοράς το ποσό που θα καταβάλει η ασφαλιστική εταιρεία και σε καμιά περίπτωση το ποσό αυτό δεν θα ξεπερνά τις £100.000 για τις μικρές και τις £200.000 για τις μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις.
(ε) Όλα τα σχετικά αιτήματα που υποβλήθηκαν από επιχειρήσεις πού πλήγηκαν από θεομηνίες και η εξέτασή τους εκκρεμεί, να μελετηθούν με βάση τα πιο πάνω κριτήρια (εξαιρουμένης της πρόνοιας ως το γ(i) για ασφαλιστική κάλυψη) από την αρμοδία αρχή που θα καθοριστεί από το Υπουργικό Συμβούλιο. Ως αρμόδια αρχή προτείνεται το Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού.
(1) Θεομηνία θεωρείται κάθε ολέθριο φυσικό γεγονός που προκαλεί μεγάλες καταστροφές, Τέτοια είναι ο σεισμός, η ξηρασία, η σφοδρή ανεμοθύελλα, η πλημμύρα, το χαλάζι, ο παγετός, η πυρκαγιά, η θανατηφόρα επιδημία, ο κεραυνός, κλπ.»
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι οι καθ' ων η αίτηση έχουν αποδεχθεί και εξετάσει την αίτηση και δεν απέρριψαν αυτή ως εκπρόθεσμη. Το εκπρόθεσμο που αναφέρουν στην παράγραφο (δ) της προσβαλλόμενης απόφασης αναφέρεται ως διαζευτικό των υπολοίπων λόγων των παραγράφων (α), (β) και (γ) και αφορά τη νομιμότητα της ίδιας της απαίτησης που πρέπει να αφορά απαίτηση που έγινε πριν την παρέλευση τριετίας από την επέλευση του γεγονότος, εδώ την 18/10/92. Ο λόγος αυτός θα είχε σημασία αν οι υπόλοιποι λόγοι [υποπαράγραφοι (α), (β) και (γ)] που αποτελούν τους βασικούς λόγους για απόρριψη του αιτήματος, δεν ευσταθούσαν. Επομένως η υπόθεση Δημοκρατία ν. Γαβριήλ (2004) 3 Α.Α.Δ. 234, της οποίας έγινε επίκληση από τους αιτητές, διαφοροποιείται όσον αφορά τα γεγονότα. Από εξέταση του θέματος προκύπτει ότι οι καθών η αίτηση έλαβαν υπόψη όλα τα ενώπιον τους στοιχεία και σε συνάρτηση με την Υπουργική απόφαση, αιτιολογώντας πλήρως την απόφαση τους ότι η περίπτωση των αιτητών δεν πληροί τις προϋποθέσεις για κρατική ενίσχυση.
Οι αιτητές προβάλλουν επίσης τον ισχυρισμό ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 24/02/05 και συγκεκριμένα το σημείωμα παραρτήματός της που ορίζει ότι:
«Όλα τα σχετικά αιτήματα που υποβλήθηκαν από επιχειρήσεις που πλήγηκαν από θεομηνίες και η εξέταση τους εκκρεμεί, να μελετηθούν με βάση τα πιο πάνω κριτήρια (εξαιρουμένης της πρόνοιας ως το γ(i) για ασφαλιστική κάλυψη) από την αρμόδια αρχή που θα καθοριστεί από το Υπουργικό Συμβούλιο. Ως αρμόδια αρχή προτείνεται το Υπουργείο Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού..»
Ούτε και αυτός ο ισχυρισμός, κατά την άποψη μου, ευσταθεί, αφού με βάση το περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης η αίτηση της αιτήτριας δεν απορρίφθηκε για το λόγο ότι αυτή δεν καλυπτόταν από ασφάλεια σε περίπτωση πυρκαγιάς. Αντίθετα εδώ η αιτήτρια είχε τέτοια κάλυψη για το ποσό των £282.500 και μάλιστα αποζημιώθηκε από την ασφαλιστική εταιρεία, η οποία κατέβαλε το ποσό των £232.500 για το λόγο ότι αποκόπηκε ποσό £50.000 που η ασφαλιστική εταιρεία θεώρησε ως «obsolete εμπορεύματα» (βλ. ερυθρό 138 του τεκμ. 3).
Ακόμη προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 24.2.05 και συγκεκριμένα εκεί που ορίζει ότι :
«(γ) Τα αιτήματα για οικονομική στήριξη επιχειρήσεων που πλήγηκαν από θεομηνίες(1) θα εξετάζονται νοουμένου ότι ικανοποιούνται όλες οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
..........................................................
(1) Θεομηνία θεωρείται κάθε ολέθριο φυσικό γεγονός που προκαλεί μεγάλες καταστροφές, Τέτοια είναι ο σεισμός, η ξηρασία, η σφοδρή ανεμοθύελλα, η πλημμύρα, το χαλάζι, ο παγετός, η πυρκαγιά, η θανατηφόρα επιδημία, ο κεραυνός, κλπ.»
Στις περιπτώσεις όπου εξετάζεται θέμα κρατικής ενίσχυσης, κάποιας ιδιωτικής εταιρείας, το ζήτημα της ερμηνείας του όρου «θεομηνία» ερμηνεύεται στενά και ως εξαιρετικό μέτρο κι' αυτό σε συνάρτηση με το άρθρο 87 παρ.2 στοιχείο (β) της Συνθήκης της Ε.Ε., όπου προβλέπονται τα εξής:
«Άρθρο 87 (πρώην άρθρο 92)
1. Ενισχύσεις που χορηγούνται υπό οποιαδήποτε μορφή από τα κράτη ή με κρατικούς πόρους και που νοθεύουν ή απειλούν να νοθεύσουν τον ανταγωνισμό διά της ευνοϊκής μεταχειρίσεως ορισμένων επιχειρήσεων ή ορισμένων κλάδων παραγωγής είναι ασυμβίβαστες με την κοινή αγορά, κατά το μέτρο που επηρεάζουν τις μεταξύ κρατών μελών συναλλαγές, εκτός αν η παρούσα Συνθήκη ορίζει άλλως.
2. Συμβιβάζονται με την κοινή αγορά:
α) οι ενισχύσεις κοινωνικού χαρακτήρος προς μεμονωμένους καταναλωτές, υπό τον όρο ότι χορηγούνται χωρίς διάκριση προελεύσεως των προϊόντων·
β) οι ενισχύσεις για την επανόρθωση ζημιών που προκαλούνται από θεομηνίες ή άλλα έκτακτα γεγονότα·»
Τα πιο πάνω, σε συσχετισμό με τα πραγματικά γεγονότα όπου η πυρκαγιά σύμφωνα με το εύρημα των καθών η αίτηση επήλθε από ανθρώπινο λάθος, κατά την άποψη μου οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εύλογα οι καθ' ων η αίτηση έκριναν ότι η καταστροφή του εργοστασίου της αιτήτριας δεν προήλθε από γεγονός το οποίο εμπίπτει στην έννοια «θεομηνία».
Περαιτέρω προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι υπήρξε πλάνη των καθ' ων η αίτηση ως προς την έννοια του όρου «έκτακτό γεγονός». Ούτε και αυτός ισχυρισμός, κατά την άποψη μου ευσταθεί αφού με βάση πάντοτε το άρθρο 87 παρ.2 στοιχείο (β) της Συνθήκης της Ε.Ε. και ο όρος «έκτακτο γεγονός» πρέπει να ερμηνεύεται στενά, ενώ όσον αφορά το φάσμα των περιπτώσεων που καλύπτει η έννοια «έκτακτο γεγονός» και κατά πόσο η πυρκαγιά στην εταιρεία μπορεί να θεωρηθεί ως τέτοιο, το σημείο 11.2.1 των κοινοτικών κατευθυντήριων γραμμών αναφέρει:
«Τα έκτακτα γεγονότα που μέχρι στιγμής έχουν γίνει δεκτά από την Επιτροπή περιλαμβάνουν τον πόλεμο, εσωτερικές ταραχές ή απεργίες και, με ορισμένες επιφυλάξεις και ανάλογα με την έκτασή τους, μείζονα πυρηνικά ή βιομηχανικά ατυχήματα και πυρκαγιές, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα εκτεταμένες απώλειες. Από την άλλη πλευρά, η Επιτροπή δε δέχθηκε ότι μια πυρκαγιά σε μια και μόνη μεταποιητική μονάδα, η οποία καλυπτόταν από συνήθη εμπορική ασφάλεια, μπορούσε να θεωρηθεί έκτακτο γεγονός.».
Τέλος οι αιτητές προβάλλουν ότι η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει την αρχή της ισότητας αφού όπως ισχυρίζονται υπήρξε άνιση μεταχείριση σε σχέση με την αντιμετώπιση που έτυχαν άλλες δυο επιχειρήσεις οι οποίες καταστράφηκαν λόγω πυρκαγιάς. Σύμφωνα με τη νομολογία (βλ. μεταξύ άλλων Republic ν. Arakian (1972) 3 C.L.R. 294, Δημοκρατία ν. Χαραλαμπίδη (2001) 3 (Β) Α.Α.Δ. 620 και Κυπριανού κα. ν. Δημοκρατίας (2003) 3 Α.Α.Δ. 8) η αρχή της ισότητας καλύπτει την περίπτωση όπου δύο πρόσωπα ή κατηγορίες προσώπων βρίσκονται στην ίδια ή ουσιαστικά στην ίδια θέση.
Με βάση τα γεγονότα της δικής μας υπόθεσης προκύπτει ότι η αιτήτρια και οι άλλες δυο εταιρείες που επικαλείται ότι έχουν ευνοηθεί, δεν ήταν στην ίδια θέση αφού διείποντο από διαφορετικό νομικό καθεστώς. Είχε τότε υποβάλει και η αιτήτρια αίτηση για οικονομική ενίσχυση, που έγινε με βάση το προηγούμενο νομικό καθεστώς και απορρίφθηκε αλλά η αιτήτρια δεν προσέφυγε τότε στο Ανώτατο Δικαστήριο. Βέβαια η προσβαλλόμενη απόφαση δεν θεωρήθηκε βεβαιωτική των προηγούμενων αποφάσεων με τις οποίες απορρίφθηκε το αίτημα για το λόγο ότι το θέμα είχε εξεταστεί τώρα με άλλο νομικό καθεστώς και όχι με βάση την προαναφερθείσα απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Αναφορικά με την Γαλακτοβιομηχανία Πήττας, μιας εκ των δύο εταιρειών για τις οποίες οι αιτητές επικαλούνται άνιση μεταχείριση, δόθηκε κρατική ενίσχυση γιατί η περίπτωση της ενέπιπτε στην έννοια του δημοσίου συμφέροντος αφού από την λειτουργία της και την απορρόφηση σημαντικών ποσοτήτων γάλακτος, εξαρτάτο τόσο η οικονομία όσο και η απασχόληση, με κοινωνικές προεκτάσεις. Λεπτομέρειες φαίνονται στο ερυθμό 139 του τεκμ. 4. Το ίδιο και η περίπτωση του θεαματικού πάρκου και καφεστιατορίου στην Άλασσα είχε αποφασισθεί με το προηγούμενο νομικό καθεστώς και όχι με βάση την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου που εξετάστηκε η παρούσα υπόθεση. Κρίνω λοιπόν ότι πρόκειται για δυο ανομοιογενείς περιπτώσεις και ο ισχυρισμός περί άνισης μεταχείρισης δεν ευσταθεί.
Με βάση όλα τα πιο πάνω καταλήγω ότι η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογα εφικτή για τους καθών η αίτηση.
Η προσφυγή απορρίπτεται με €1000 έξοδα πλέον Φ.Π.Α. εναντίον των αιτητών και υπέρ των καθών η αίτηση. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 146.4(α) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑς