|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 667/2005, 807/2005,
830/2005, 843/2005, 849/2005, 850/2005 και 854/2005)
8 Ιανουαρίου 2008
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 667/2005)
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΦΡΑΓΚΟΥ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
(Υπόθεση Αρ. 807/2005)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΙΚΟΣ) ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
(Υπόθεση Αρ. 830/2005)
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΚΚΑ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
(Υπόθεση Αρ. 843/2005)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΑΜΙΑΝΟΥ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
(Υπόθεση Αρ. 849/2005)
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Χ. ΠΑΛΙΟΜΥΛΙΤΗΣ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
(Υπόθεση Αρ. 850/2005)
ΔΑΙΔΑΛΟΣ Σ. ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
(Υπόθεση Αρ. 854/2005)
ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΡΑΚΟΥ,
Αιτητής,
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ,
2. ΑΡΧΗΓΟΥ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ΄ ων η αίτηση.
---------------------------
Α. Κωνσταντίνου, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 667/2005.
Στ. Κιττής, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 807/2005.
Γ. Καραπατάκης, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 830/2005.
Ι. Νικολάου, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 843/2005.
Χρ. Πατσαλίδης, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 849/2005.
Χρ. Πατσαλίδης, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 850/2005.
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 854/2005.
Φ. Κωμοδρόμος, για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
Καμιά εμφάνιση για τα Ενδιαφερόμενα Πρόσωπα.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Με απόφαση, ημερ. 12 Μαΐου 2005, ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης προέβη στην πλήρωση 16 θέσεων στο βαθμό Αστυνόμου Β΄. Κατά την έναρξη της προαγωγικής διαδικασίας υπήρχαν μόνο 6 οργανικές θέσεις. Προστέθηκαν όμως στην πορεία και 10 άλλες, υπεράριθμες, κατ΄ επίκληση του άρθρου 18 του περί Αστυνομίας Νόμου του 2004 (Ν. 73(Ι)/2004). Επιπλέον, επειδή δεν υπήρχαν αρκετοί προσοντούχοι υποψήφιοι ο Αρχηγός προέβη, με βάση τον Καν. 20 των περί Αστυνομίας (Προαγωγές) Κανονισμών του 2004 (Κ.Δ.Π. 214/2004 όπως τροποποιήθηκε), σε σύντμηση του απαιτούμενου χρόνου υπηρεσίας στον κατεχόμενο βαθμό Ανώτερου Υπαστυνόμου, από τουλάχιστον τρία χρόνια σε τουλάχιστον ένα χρόνο.
Με τις παρούσες συνεκδικαζόμενες προσφυγές προσβάλλεται η προαγωγή ορισμένων από τους προαχθέντες και όχι ακριβώς των ιδίων στην καθεμιά. Η προσφυγή αρ. 667/2005 του Γ. Φράγκου προσβάλλει την προαγωγή του Μ. Χατζηκλεάνθους σε οργανική θέση και πέντε άλλων σε υπεράριθμες, ήτοι, των Α. Καρατζιά, Μ. Μιλτιάδους, Χρ. Λάρδο, Κ. Μιχαηλίδη και Δ. Πιτσιλλίδη. Η προσφυγή αρ. 807/2005 του Π. Σωκράτους προσβάλλει την προαγωγή των Ν. Κερίμη και Μ. Χατζηκλεάνθους σε οργανικές θέσεις και όλων των άλλων προαχθέντων σε υπεράριθμες θέσεις, ήτοι των Α. Καρατζιά, Α. Κωνσταντινίδη, Χρ. Μαυρή, Γ. Τρυφωνίδη, Χρ. Λαζάρου, Κ. Κερίμη, Μ. Μιλτιάδους, Χρ. Λάρδου, Κ. Μιχαηλίδη και Δ. Πιτσιλλίδη. Η προσφυγή αρ. 830/2005 του Δ. Τσόκκα προσβάλλει την προαγωγή του Μ. Χατζηκλένθους σε οργανική θέση και πέντε άλλων σε υπεράριθμες, ήτοι, των Α. Καρατζιά, Γ. Τρυφωνίδη, Μ. Μιλτιάδους, Δ. Πιτσιλλίδη και Κ. Μιχαηλίδη. Η προσφυγή αρ. 843/2005 του Α. Δαμιανού προσβάλλει την προαγωγή σε υπεράριθμες θέσεις των Κ. Κερίμη και Μ. Μιλτιάδους. Οι προσφυγές αρ. 849/2005 και 850/2005, των Π.Χ. Παλιομυλίδη και Δ.Σ. Πολυκάρπου αντιστοίχως, προσβάλλουν την προαγωγή μόνο του Μ. Χατζηκλεάνθους σε οργανική θέση. Τέλος, η προσφυγή αρ. 854/2005 του Χρ. Δράκου προσβάλλει την προαγωγή πέντε από τους έξι υποψηφίους σε οργανική θέση και έξι άλλων σε υπεράριθμες θέσεις.
Αρχίζω με την προσφυγή αρ. 854/2005. Η Δημοκρατία υποβάλλει ότι ο αιτητής Χρ. Δράκος στερείται εννόμου συμφέροντος. Ο αιτητής προσλήφθηκε στην Αστυνομική Δύναμη ως εξειδικευμένο προσωπικό. Διορίστηκε στις 18 Ιουνίου 2001 στο βαθμό Ανώτερου Υπαστυνόμου, βάσει συμβολαίου το οποίο περιέχει όρο ότι δεν θα θεωρείται προσοντούχος υποψήφιος για προαγωγή πέρα από την ανώτερη κλίμακα του σχεδίου υπηρεσίας του. Ως εκ τούτου αυτός ο αιτητής, παρόλον που είχε συμπληρώσει τρία χρόνια στον κατεχόμενο βαθμό, δεν μπορούσε να καταστεί υποψήφιος και ορθά δεν συμπεριλήφθηκε στη διαδικασία προαγωγής. Επομένως στερείται εννόμου συμφέροντος, με αποτέλεσμα η προσφυγή του να μην μπορεί να προχωρήσει.
Στις προσφυγές αρ. 667/2005, 807/2005 και 843/2005 τίθενται προς εξέταση ζητήματα αφορώντα στον χρόνο κατά τον οποίο έγινε η σύντμηση για την αύξηση του αριθμού των υποψηφίων και, επακόλουθα, για τη συμπερίληψη των υπεράριθμων θέσεων στη διαδικασία πλήρωσης των οργανικών θέσεων. Επιπλέον, στην προσφυγή αρ. 830/2005 συμπροσβάλλονται χωριστά οι χαρακτηριζόμενες ως «έξι αυτοτελείς αποφάσεις του Αρχηγού της Αστυνομίας, που έκδωσε για το κάθε ένα από τα έξι ενδιαφερόμενα μέρη». Τέτοιες όμως αποφάσεις συγχωνεύονται στην τελική απόφαση και δεν μπορούν να προσβληθούν χωριστά.
Είναι σημαντικό το ότι σε όλες αυτές τις προσφυγές η αξιούμενη θεραπεία εκφράζεται όχι με αναφορά στο ότι οι υπεράριθμες θέσεις δεν θα έπρεπε να πληρώνονταν μαζί με τις οργανικές, αλλά με αναφορά στο παράπονο των αιτητών ότι στις υπεράριθμες προάχθηκαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα αντί αυτών. Δεν είναι όμως δυνατόν στην ίδια διαδικασία οι αιτητές να αμφισβητούν τη νομιμότητα θέσεων τις οποίες διεκδικούν. Δεν επιτρέπεται ταυτοχρόνως να επιδοκιμάζουν και να αποδοκιμάζουν.
Τίθενται και στις έξι προσφυγές διάφορα ζητήματα αναφορικά με τον τρόπο με τον οποίο η Επιτροπή Αξιολόγησης, ο Αρχηγός Αστυνομίας και εν τέλει ο Υπουργός επιτέλεσαν το έργο τους.
Με βάση τον Κανονισμό 22 συγκροτείται Επιτροπή Αξιολόγησης, η οποία αξιολογεί τους υποψηφίους και συντάσσει για τον καθένα αιτιολογημένη έκθεση με βάση τον Κανονισμό 23. Οι εκθέσεις παραδίδονται στον Αρχηγό και αυτός υποβάλλει συστάσεις στον Υπουργό ο οποίος έχει την αποφασιστική αρμοδιότητα. Οι παράγραφοι (2) και (3) του Κανονισμού 22 εξειδικεύουν τι λαμβάνεται υπόψη από την Επιτροπή Αξιολόγησης:
«(2) Η Επιτροπή συντάσσει έκθεση για κάθε ένα υποψήφιο για προαγωγή, αφού λάβει υπόψη της τις γραπτές απόψεις του αρμόδιου Βοηθού Αρχηγού ή του Αστυνομικού Διευθυντή ή του Διοικητή Μονάδας του αξιολογούμενου.
(3) Η Επιτροπή κατά τη σύνταξη της έκθεσής της για κάθε αξιολογούμενο λαμβάνει υπόψη την αξία, όπως αυτή προκύπτει από τις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης και από το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων, τα προσόντα και την αρχαιότητα του αξιολογουμένου.»
Παρατηρώ σε αυτό το σημείο ότι ο Καν. 22 δεν περιέχει πρόνοια για τη διατύπωση σύστασης από μέρους της Επιτροπής Αξιολόγησης. Ωστόσο, κάτω από τον τίτλο «Συστάσεις», η Επιτροπή Αξιολόγησης περιέλαβε στην κάθε έκθεση και σύσταση. Έγιναν τρεις διαβαθμίσεις των συστηθέντων. Κατατάγηκαν σε (α) σθεναρά συστηθέντες για άμεση προαγωγή• (β) συστηθέντες για άμεση προαγωγή• και (γ) συστηθέντες. Η διαβάθμιση, στην κάθε συγκεκριμένη περίπτωση, δεν συναρτήθηκε άμεσα με την εν τέλει αξιολόγηση σε αξία και σε προσόντα. Ούτε και μπορεί, από τα όσα περιγραφικά αναφέρονται για τον κάθε υποψήφιο, βάσιμα να συναχθεί ο λόγος. Για παράδειγμα, οι αιτητές Γ. Φράγκου, Δ. Τσοκκά και Δ. Πολυκάρπου, οι οποίοι βαθμολογήθηκαν ως εξαίρετοι σε αξία και ως πολύ καλοί σε προσόντα, τοποθετήθηκαν στην κατηγορία των «συστηθέντων», όπως εξάλλου και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Μ. Μιλτιάδους. Ενώ με την ίδια βαθμολογία πολλοί από τους ενδιαφερόμενους συστήθηκαν για άμεση προαγωγή και ένας μάλιστα συστήθηκε σθεναρά για άμεση προαγωγή. Υπάρχει εξάλλου και η περίπτωση του ενδιαφερόμενου Χρ. Λαζάρου ο οποίος, βαθμολογηθείς ως εξαίρετος σε αξία και μόνο καλός σε προσόντα, συστήθηκε για άμεση προαγωγή. Αυτή η τελευταία περίπτωση είναι ενδεικτική. Διαβάζοντας κανείς τις εκθέσεις για τους Γ. Φράγκου και Δ. Πολυκάρπου θα μπορούσε να σχηματίσει την εντύπωση ότι η κατάταξη τους στο χαμηλότερο επίπεδο σύστασης οφειλόταν στο ότι, καθώς αναφέρεται στις εκθέσεις τους, δεν εργάστηκαν σε ορισμένους αστυνομικούς τομείς και είχαν ως εκ τούτου κάποια κενά σε αναγκαίες εμπειρίες. Επισημαίνω παρενθετικά τη νομολογημένη αρχή ότι δεν επιτρέπεται διάκριση στη βάση της ανάθεσης καθηκόντων. Αλλά εδώ δεν είναι αυτό το πρόβλημα αφού και ο Χρ. Λαζάρου, ο οποίος επίσης φέρεται να είχε παρόμοιες αδυναμίες και ελλείψεις και του οποίου μάλιστα η βαθμολογία ήταν λιγότερο καλή, συστήθηκε για άμεση προαγωγή.
Δεν πρόκειται στην ουσία για πρόβλημα αιτιολογίας. Όπως ήδη εξήγησα, δεν περιλαμβάνεται στο έργο της Επιτροπής Αξιολόγησης η διατύπωση συστάσεων. Επεκτάθηκα δε σε μερικές λεπτομέρειες για να εξηγήσω ότι το πρόβλημα δεν είναι ούτε λεκτικό, όπως θα ήταν ίσως αν ό,τι εμφανιζόταν ως σύσταση προέκυπτε συμπερασματικά από τη βαθμολογία, ως το συνδυασμένο αποτέλεσμα της. Οι συστάσεις είναι πάντως το μόνο το οποίο έχω εντοπίσει ως πρόβλημα στις εκθέσεις της Επιτροπής Αξιολόγησης και, κατά τη γνώμη μου, το καταληκτικό μέρος των εκθέσεων, όπου διατυπώνεται σύσταση για προαγωγή, θα έπρεπε να μη λαμβανόταν υπόψη. Ως προς τα λοιπά, δεν διέκρινα πλημμέλεια στις εκθέσεις οι οποίες, αφαιρουμένων των συστάσεων, αποτελούσαν νόμιμο έρεισμα για τα περαιτέρω.
Σε ό,τι αφορά τον ρόλο του Αρχηγού στη διαδικασία, προβλέπεται στον Καν. 23 ότι για προαγωγή στο βαθμό Αστυνόμου Β΄ αυτός υποβάλλει προς τον Υπουργό συστάσεις. Εξειδικεύεται στον Κανονισμό τι είναι που ο Αρχηγός πρέπει να λαμβάνει υπόψη:
«Προς το σκοπό υποβολής συστάσεων προς τον Υπουργό για προαγωγή στο βαθμό Αστυνόμου Β΄ και ανώτερο, ο Αρχηγός λαμβάνει υπόψη:
(α) Την έκθεση που του υποβλήθηκε για τον κάθε υποψήφιο σύμφωνα με τον Κανονισμό 22•
(β) τις ετήσιες εκθέσεις αξιολόγησης με έμφαση στα τελευταία δύο έτη• και
(γ) το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων όλων των υποψηφίων.»
Στην προκείμενη περίπτωση ο Αρχηγός δεν περιορίστηκε σε ό,τι ορίζει ο Κανονισμός. Κατ΄ επίκληση κυρίως της δικής του προσωπικής γνώσης για τους υποψηφίους προέβη σε αναμόρφωση της υπηρεσιακής τους εικόνας, κατ΄ αντίθεση προς τα στοιχεία επί των οποίων όφειλε να στηριζόταν για να διατυπώσει τις συστάσεις του και, σε αντιπαράθεση με την Επιτροπή Αξιολόγησης η οποία είναι το αρμόδιο για την αξιολόγηση όργανο στην προαγωγική διαδικασία, υποκατέστησε τις απόψεις της με τις δικές του. Ο Αρχηγός δεν είχε τέτοια εξουσία. Παρεισέφρησε νομική πλάνη ως προς τις δυνατότητες τις οποίες ο Καν. 23 παρείχε στον Αρχηγό και, ως αποτέλεσμα, οι συστάσεις του ήταν πλημμελείς. Με αυτό ως δεδομένο δεν εξετάζονται τα άλλα ζητήματα τα οποία αφορούν σε επιμέρους ανάγκες των προσφυγών, εφόσον όλα προϋποθέτουν νόμιμες συστάσεις.
Οι προσφυγές αρ. 667/2005, 807/2005, 830/2005, 843/2005, 849/2005 και 850/2005 επιτυγχάνουν με έξοδα. Η προσβαλλομένη απόφαση ακυρώνεται σε σχέση με τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στα οποία αναφέρονται οι προσφυγές.
Η προσφυγή αρ. 854/2005 απορρίπτεται ως μη παραδεκτή, με έξοδα.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ