ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

(Υπóθεση Αρ. 1074/2006)

 

11 Ιανουαρίου, 2008

 

[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]

 

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

 

                                     1. HAMIDREZA SAADAT,

2. FATEMEH MOVASEGHIAN,

 

Αιτητές,

 

ν. 

 

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΚΑΙ/Ή ΜΕΣΩ

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,

 

Καθ' ων η αίτηση.

 

Γ. Γιωργαλλής, για τους Αιτητές.

 

Ο. Σοφοκλέους, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για  τους Καθ' ων η αίτηση.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.:

 

(α) Τα γεγονότα.

Οι αιτητές, που είναι Ιρανοί, εισήλθαν νόμιμα στη Δημοκρατία στις 19/9/2001 μέσω του Αερολιμένα Λάρνακας μαζί με τον ανήλικο γιο τους και την ίδια μέρα υπέβαλαν αίτηση ασύλου στην Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών, η οποία απορρίφθηκε. Στις 10/9/2003 ο Λειτουργός Μετανάστευσης τους παραχώρησε άδεια προσωρινής παραμονής αορίστου χρόνου ως αιτητές ασύλου και στις 3/5/2004 υπέβαλαν αίτηση για αναγνώριση του καθεστώτος του πρόσφυγα στην Υπηρεσία Ασύλου του Υπουργείου Εσωτερικών.

 

Μέσα στα πλαίσια της εξέτασης του αιτήματος οι αιτητές προσήλθαν σε συνέντευξη που διεξήχθη στις 9/9/2004 από αρμόδιο λειτουργό της Υπηρεσίας Ασύλου, στην παρουσία δεόντως εξουσιοδοτημένης μεταφράστριας. Οι βασικοί ισχυρισμοί του αιτητή ήταν ότι στο Ιράν διατηρούσε κατάστημα με δορυφορικές κεραίες, το οποίο αποτέλεσε στόχο επιδρομής των Ιρανικών Αρχών στις 21/4/2001, οι οποίες εντόπισαν σε αυτό διάφορα έντυπα και έγγραφα της αντικαθεστωτικής οργάνωσης "The Guardians of Eternal Iran N.I.D. the Constitutionalist movement of Iran (Monarchy) O.I.K.", τα οποία ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι διένειμε. Μετά από το πιο πάνω περιστατικό, οι Ιρανικές Αρχές έκλεισαν το κατάστημα του αιτητή, συνέλαβαν το συνέταιρό του και ο ίδιος αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα του μαζί με τη σύζυγο και το παιδί τους.

 

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης στην Υπηρεσία Ασύλου ο αιτητής ισχυρίστηκε ότι στις 3/11/2001 είχε διεξαχθεί δίκη ερήμην του και καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση και πρόστιμο, αν και στην αίτηση του ισχυρίστηκε ότι καταδικάστηκε σε ένα χρόνο φυλάκιση και 74 μαστιγώματα. Η σύζυγος του αιτητή ανέφερε στη δική της συνέντευξη ότι η ίδια δεν είχε πολιτική δραστηριότητα στη χώρα τους και ότι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Ιράν λόγω των προβλημάτων του συζύγου της.

 

Η Υπηρεσία Ασύλου απέρριψε το αίτημα για διεθνή προστασία κρίνοντας αναξιόπιστους τους ισχυρισμούς του αιτητή, γιατί ο αιτητής αφενός δεν ήταν σε θέση να δώσει βασικές πληροφορίες για την οργάνωση στην οποία ανήκε και αφετέρου το γεγονός ότι αναχώρησε από το Ιράν με νόμιμο διαβατήριο και με νόμιμες διαδικασίες χωρίς κανένα εμπόδιο, παρείχε ένδειξη ότι οι Ιρανικές Αρχές δεν είχαν οποιοδήποτε ενδιαφέρον στο πρόσωπο ή στις δραστηριότητές του.

 

Ωστόσο λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι ο γιος των αιτητών φοιτούσε σε εκπαιδευτικό ίδρυμα στη Λεμεσό (Logos School of English Education), η Υπηρεσία Ασύλου ενέκρινε την παραχώρηση του καθεστώτος προσωρινής διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 19Α του Νόμου, μέχρι και το τέλος της σχολικής χρονιάς, δηλαδή μέχρι τις 30/6/2005. Εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου, οι αιτητές καταχώρισαν διοικητική προσφυγή, η οποία απορρίφθηκε από την Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων.

 

(β) Οι λόγοι της προσφυγής.

Με την παρούσα προσφυγή οι αιτητές προσβάλλουν την εγκυρότητα της πιο πάνω απορριπτικής απόφασης, ισχυριζόμενοι ότι η απόφαση είναι αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα και έλλειψης δέουσας έρευνας.

 

Ο δικηγόρος των αιτητών ισχυρίζεται ότι η Αναθεωρητική Αρχή κατέληξε στην επίδικη απόφαση της χωρίς να διενεργήσει οποιαδήποτε δική της έρευνα, βασιζόμενη ολοκληρωτικά στις αναιτιολόγητες κρίσεις της Υπηρεσίας Ασύλου, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε πλάνη περί τα πράγματα.

 

Οι πιο πάνω ισχυρισμοί είναι ανεδαφικοί.

 

Οι αιτητές είχαν την ευκαιρία να εκθέσουν τους ισχυρισμούς τους τόσο ενώπιον της Υπηρεσίας Ασύλου όσο και κατά την εξέταση της διοικητικής προσφυγής τους. Η Υπηρεσία Ασύλου εξέτασε με σχολαστικότητα, έναν προς έναν, τους ισχυρισμούς των αιτητών, όπως αυτοί προέκυψαν από την εκτεταμένη (τρίωρη) συνέντευξη και παρέθεσε με σαφήνεια τους λόγους απόρριψης της αίτησης. Τα έγγραφα που προσκομίστηκαν από τους αιτητές εξετάστηκαν ενδελεχώς τόσο από την Υπηρεσία Ασύλου όσο και την Αναθεωρητική Αρχή.

 

Η Αναθεωρητική Αρχή δεν περιορίστηκε σε υιοθέτηση των ευρημάτων της Υπηρεσίας Ασύλου, αλλά επανεξέτασε όλα όσα τέθηκαν από τους αιτητές προς υποστήριξη του αιτήματός τους, εντοπίζοντας μάλιστα κάποια κενά και ασάφειες στην αιτιολόγηση της απόφασης της Υπηρεσίας Ασύλου. Το ίδιο το κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης φανερώνει ότι όλα τα δεδομένα διερευνήθηκαν με επάρκεια, δεν υπήρξε πλάνη περί τα πράγματα και η αιτιολογία είναι σαφής και ικανοποιητική. Αναφορικά με την αξιολόγηση των ισχυρισμών των αιτητών από τα αρμόδια όργανα και τις αντίθετες απόψεις του δικηγόρου των αιτητών, σημειώνεται ότι στις αποφάσεις Anayat Samson ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Υπόθ. Αρ. 628/2005, της 26/6/2006, Azia Abdul Khalifa v. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Υπόθ. Αρ. 548/2005, της 26/6/2006 και Mohammed Reza Zahmatkesh ν.  1. Κυπριακής Δημοκρατίας, 2. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, Υπόθ. Αρ. 198/2005, της 26/6/2005, η Πλήρης Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου αποφάνθηκε ότι σε τέτοιες περιπτώσεις το Δικαστήριο δεν μπορεί να προβεί σε επανεκτίμηση των γεγονότων και να υποκαταστήσει την κρίση της αρμόδιας αρχής με τη δική του.

 

Η προσφυγή απορρίπτεται με 600 ευρώ σε βάρος των αιτητών.

 

 

 

 

 

                                                       Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,

                                                               Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΔΓ

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο