|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 4 ΑΑΔ 142
12 Μαρτίου, 2007
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
CHRISTINA MICHAELA BOLOHAN-PEPPOU,
Αιτήτρια,
v.
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΔΙΑ ΤΟΥ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 902/2005)
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Λόγοι ακυρώσεως ― Η απαίτηση να εξειδικεύονται επαρκώς ― Καν. 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962 ― Περιστάσεις της παραβίασής του στην κριθείσα περίπτωση.
Η αιτήτρια προσέφυγε κατά της απόφασης των καθ' ων η αίτηση, με την οποία της εζητείτο να αναχωρήσει από την Κύπρο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Οι ισχυρισμοί για την ακύρωση μιας διοικητικής απόφασης πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και να εξειδικεύουν ποια νομοθετική πρόνοια ή αρχή διοικητικού δικαίου παραβιάζεται. Στην παρούσα περίπτωση οι λόγοι που προβλήθηκαν για την ακύρωση της επίδικης απόφασης στη γραπτή αγόρευση της αιτήτριας παρέμειναν αίωλοι, αφού καμιά επεξηγηματική εισήγηση δεν υποβλήθηκε προς υποστήριξή τους. Δεν αποσείουν το βάρος της απόδειξης που είχε η αιτήτρια να αποδείξει τους ισχυρισμούς της.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Latomia Estate Ltd. ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672,
Δημοκρατία ν. Ευγενίου κ.ά. (2005) 3 Α.Α.Δ. 257.
Προσφυγή.
Γ. Ερωτοκρίτου, για την Αιτήτρια.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Η αιτήτρια, η οποία κατάγεται από τη Ρουμανία, ήλθε στην Κύπρο το 1997 και εργάστηκε σε διάφορα εστιατόρια και μπυραρίες, με προσωρινή άδεια παραμονής και εργασίας. Στις 2/2/2001 παντρεύτηκε τον Ελευθέριο Πέππο και της δόθηκε άδεια εργασίας μέχρι 30/11/2001. Ο γάμος της αιτήτριας διαλύθηκε στις 21/10/2003 από το Οικογενειακό Δικαστήριο, κατόπιν αίτησης που υποβλήθηκε από το σύζυγό της λόγω ισχυρού κλονισμού.
Στις 21/10/2003 η αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για πολιτογράφηση η οποία απορρίφθηκε, αφού η αιτήτρια δεν πληρούσε τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Όταν διαπιστώθηκε ότι η αιτήτρια εργαζόταν σε άλλον εργοδότη, χωρίς τη γραπτή άδεια του Υπουργού Εσωτερικών, ειδοποιήθηκε στις 3/6/2005 ότι θα έπρεπε να εξασφαλίσει προς τούτο τη σχετική άδεια. Η αιτήτρια παρέλειψε να συμμορφωθεί με την πιο πάνω σύσταση του Υπουργείου Εξωτερικών και στις 15/7/2005 κλήθηκε να αναχωρήσει από την Κύπρο.
Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια ζητά την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης των καθ' ων η αίτηση της 3/6/2005. Κρίνω σκόπιμο σε αυτό το στάδιο να παραθέσω τους λόγους οι οποίοι προβάλλονται στη γραπτή αγόρευση της αιτήτριας για την ακύρωση της επίδικης απόφασης:
"1. Από τα γεγονότα της παρούσης προσφυγής είναι φανερό ότι ουδεμία έρευνα έχει γίνει και/ή η γενομένη έρευνα είναι ανεπαρκής και/ή η ληφθείσα απόφαση λήφθηκε κατά παράβαση του Συντάγματος των νόμων και αποτελεί κατάχρηση και υπέρβαση εξουσίας.
2. Η απόφαση λήφθηκε χωρίς να γίνει εξέταση των πραγματικών γεγονότων και των θέσεων της αιτήτριας, είναι δε εναντίον των νόμων και της φυσικής δικαιοσύνης.
3. Η απόφαση και/ή πράξη του αιτητή λήφθηκε λόγω πλάνης περί τα πράγματα και τους νόμους, αποτελεί δυσμενή διάκριση και λήφθηκε για αλλότριους σκοπούς και με μοναδικόν σκοπόν να διώξουν την αιτήτρια.
4. Οι καθ'ων η αίτηση έλαβαν υπόψη τα αναληθή και/ή ψευδή και/ή ανεπιβεβαίωτα γεγονότα χωρίς να προσπαθήσουν να τα επιβεβαιώσουν.
5. Η απόφαση και/ή πράξη λήφθηκε δι' αλλότριους και/ή εκδικητικούς σκοπούς.
6. Η απόφαση και/ή πράξη των καθ'ων η αίτηση είναι αδικαιολόγητη και/ή η δικαιολογία είναι ελαττωματική ή πλημμελής. Η απόφαση των καθ'ων η αίτηση εφόσον ήτο δυσμενής για τον αιτητή επιβάλλετο να ήτο ειδικά αιτιολογημένη.
7. Οι καθ'ων η αίτηση καταχράστηκαν της εις αυτούς εμπιστευθείσας εξουσίας και/ή ενήργησαν εναντίον των κανόνων της χρηστής διοίκησης, της καλής πίστης και των κανόνων της φυσικής δικαιοσύνης."
Έχει υποβληθεί από την ευπαίδευτη συνήγορο των καθ'ων η αίτηση ότι οι νομικοί λόγοι που προβάλλονται από την αιτήτρια δεν μπορούν να εξεταστούν, αφού οι ισχυρισμοί που προβάλλονται είναι παντελώς αόριστοι και ατεκμηρίωτοι.
Η πιο πάνω εισήγηση είναι ορθή.
Σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου του 1962,
"έκαστος διάδικος δέον δια των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτει τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως."
Οι ισχυρισμοί για την ακύρωση μιας διοικητικής απόφασης πρέπει να είναι συγκεκριμένοι και να εξειδικεύουν ποια νομοθετική πρόνοια ή αρχή διοικητικού δικαίου παραβιάζεται. Όπως έχει τονισθεί στην υπόθεση Latomia Estate Ltd. ν. Δημοκρατίας (2001) 3 Α.Α.Δ. 672,
"Η αιτιολόγηση των νομικών σημείων πάνω στα οποία βασίζεται μια προσφυγή είναι απαραίτητη για την εξέταση από ένα Διοικητικό Δικαστήριο των λόγων που προσβάλλουν τη νομιμότητα μιας διοικητικής πράξης. Όπως αναφέρεται ρητά στο σχετικό Κανονισμό 7 του Διαδικαστικού Κανονισμού του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου,
"7. Έκαστος διάδικος δέον δια των εγγράφων προτάσεων αυτού να εκθέτη τα νομικά σημεία επί των οποίων στηρίζεται, αιτιολογών συγχρόνως ταύτα πλήρως. Διάδικος εμφανιζόμενος άνευ συνηγόρου δεν υποχρεούται εις συμμόρφωσιν προς τον κανονισμόν τούτον."
Στην παρούσα περίπτωση η απλή επίκληση της παραβίασης ενός συνταγματικού άρθρου, συγκεκριμένων νόμων και γενικών διοικητικών αρχών χωρίς οποιαδήποτε συγκεκριμενοποίηση δεν είναι αρκετή. Οι εφεσείοντες απέτυχαν να συνοδεύσουν τους ισχυρισμούς με εκείνα τα στοιχεία και γεγονότα τα οποία θα εφοδίαζαν το Δικαστήριο με το απαραίτητο υλικό που θα επέτρεπε την εξέταση της νομιμότητας της διοικητικής απόφασης. (Βλ. Δημοκρατία ν. Κουκκουρή (1993) 3 Α.Α.Δ. 598.)."
Η πιο πάνω προσέγγιση υιοθετήθηκε στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Ευγενίου κ.ά. (2005) 3 Α.Α.Δ. 257.
Στην παρούσα περίπτωση οι λόγοι που προβλήθηκαν για την ακύρωση της επίδικης απόφασης στη γραπτή αγόρευση της αιτήτριας παρέμειναν έωλοι, αφού καμιά επεξηγηματική εισήγηση δεν υποβλήθηκε προς υποστήριξη τους. Έχω ήδη παραθέσει λεπτομερώς τους λόγους που προβλήθηκαν, οι οποίοι στη μορφή που έχουν διατυπωθεί δεν αποσείουν το βάρος της απόδειξης που είχε η αιτήτρια να αποδείξει τους ισχυρισμούς της. Κατά τη διάρκεια των διευκρινίσεων ο συνήγορος της αιτήτριας προέβη σε μερικές αναφορές σε διάφορες λεπτομέρειες που περιέχονται στο φάκελο της υπόθεσης που κατατέθηκε ως τεκμήριο προς υποστήριξη των λόγων ακύρωσης, αλλά του υποδείχθηκε ότι οι αναφορές αυτές θα έπρεπε να είχαν περιληφθεί στη γραπτή του αγόρευση και δεν μπορούσαν να προβληθούν υπό τύπο προφορικής μαρτυρίας.
Ανεξάρτητα από τα πιο πάνω κρίνω ότι η επίδικη απόφαση ήταν το αποτέλεσμα δέουσας έρευνας με επαρκή αιτιολογία και ότι δεν πάσχει από πλάνη περί τα πράγματα ή τους νόμους και από εκδικητικούς σκοπούς.
Έχοντας υπόψη ότι οι λόγοι που προβλήθηκαν παρέμειναν παντελώς ατεκμηρίωτοι, η προσφυγή απορρίπτεται με £500 έξοδα σε βάρος της αιτήτριας.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.